My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 809 วิกฤตซ่อนเร้น

　　มันเป็นครั้งแรกที่หลินเสวี่ยได้มาเยือนจังหวัดเจียงหนานดังนั้นเธอจึงไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม ทุกสิ่งทุกอย่างดูแปลกตามากเมื่อเธอมองไปที่ถนนและตึกอาคารด้านนอก
　　ที่จริงแล้วหลินเสวี่ยไม่เพียงแค่ไม่คุ้นกับจังหวัดเจียงหนานแต่มันยังรวมไปถึงคนข้างๆในเธอรถ, เสวี่ยเหมยเอ๋ออีกด้วย
　　ในตอนแรกหลินเสวี่ยก็อยากพาเหมียวซิยี้มาเจียงหนานด้วยแต่เนื่องจากเหมียวซิยี้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฉิงเฟิงอีกที ถ้าหากพามาด้วยฉิงเฟิงจะต้องรู้อย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงมาคนเดียว
　　พูดถึงฉิงเฟิงหลินเสวี่ยยังโกรธเขาอยู่มาก แต่ก็เพราะเธอรักเขา ถ้าหากเธอไม่ได้รักเขา เธอจะไม่สนใจเรื่องที่เขาทำแม้แต่น้อย
　　ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ประหลาดรักมากก็เกลียดมากเช่นกัน ความรักและความเกลียดชังบางทีก็แยกกันไม่ออก　　“เมื่อไหร่พวกเราจะถึงบริษัทหยกมรกตไม่ทราบคะ” หลินเสวี่ยขมวดคิ้วและเอ่ยขึ้น
　　หลินเสวี่ยเคยมีความประทับใจอย่างมากต่อบริษัทหยกมรกตเพราะบริษัทของเธอและบริษัทหยกมรกตมีความร่วมมือที่ดีต่อกัน บริษัท Ice Snow สั่งซื้อหยกดิบจากพวกเขาเป็นจำนวนมาก แต่มาบัดนี้เธอไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆพวกเขาถึงมีท่าทีเปลี่ยนไปและไม่ยอมทำการค้ากับบริษัทของเธออีก
　　หากหลี่ฉิงเฟิงคือสิ่งสำคัญที่สุดของหลินเสวี่ยบริษัท Ice Snow ก็คืออันดับ 2 หลังจากปู่ของเธอเสียชีวิตไป เขาก็ยกบริษัทนี้ให้เธอ เธอสัญญากับคุณปู่ว่าเธอจะดูแลมันให้ดีที่สุด
　　“ประธานหลินคะคุณไม่ต้องกังวล พวกเราจะไปถึงที่นั่นในไม่ช้า”
　　เสวี่ยเหมยเอ๋อกล่าว
　　หญิงสาวผู้น่าสงสารเอ๋ยเธอยังไม่รู้สินะว่ากำลังจะได้พบกับใคร
　　เขาเป็นอาวุโสแห่งนิกายโลหิตสีชาด　　,
　　ชายที่ยิ่งกว่าอสูรกายไม่มีใครสามารถหนีพ้นความโกรธกริ้วของเขาได้
　　แม้แต่เสวี่ยเหมยเอ๋อยังรู้สึกหนาวสั่นเมื่อคิดถึงประธานเสวี่ยหลี่ในอดีตเธอเคยเห็นเสวี่ยหลี่กระชากหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งออกมาและกินมัน มันเป็นความหวาดกลัวที่ฝังลึกเหนือความเชื่อของเธอ
　　ในสายตาคนทั่วไปเสวี่ยหลี่กลับแสดงออกเป็นมหาเศรษฐีผู้มั่งคั่งอย่างไม่น่าเชื่อและประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงแต่ภายใต้ฉากหน้าที่ดูดี ทั้งหมดคือความมืดมิดและจิตใจที่ชั่วราวกับอสูรร้าย ; อสูรร้ายที่ฆ่าผู้หญิงไปนับไม่ถ้วน !
　　เสวี่ยหลี่มีงานอดิเรกพิเศษเขาชอบดื่มเลือดของผู้หญิงด้วยความเชื่อว่ามันจะเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา
　　แน่นอนว่าเสวี่ยเหมยเอ๋อรู้ดีถึงความน่าสะพรึงกลัวของเสวี่ยหลี่แต่เธอจะไม่บอกกล่าวแก่หลินเสวี่ยอย่างแน่นอน ทันทีที่หลินเสวี่ยได้พบเขา เธอก็ถึงฆาตแน่นอน
　　เสวี่ยเหมยเอ๋อรู้สึกอิจฉาเมื่อเห็นใบหน้าที่งามสะพรั่งของหลินเสวี่ยผู้หญิงคนนี้สวยกว่าเธอ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง นี่คือเรื่องที่ทำให้เธอไม่พอใจมากที่สุด
　　อย่างไรก็ตามเมื่อได้คิดว่าหลินเสวี่ยกำลังจะถึงฆาตอย่างทุกทรมานในไม่ช้า ก็ทำให้จิตใจเธอสงบลงเล็กน้อย เธอหวังที่จะได้เห็นผู้หญิงคนนี้ตาย มันทำให้เธอมีความสุขขึ้น
　　หลินเสวี่ยรู้สึกขนลุกเมื่อเหลือบไปเห็นรอยยิ้มที่น่าสยองของเสวี่ยเหมยเอ๋อ
　　ยี่สิบนาทีต่อมา
　　เสวี่ยเหมยเอ๋อขับรถพาหลินเสวี่ยมาถึงบริษัทหยกมรกตมันเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเจียงหนานสูงถึงสามสิบชั้น ด้านนอกสร้างด้วยหินอ่อนสีแดงเข้มทำให้มันดูแปลกตาอย่างน่าทึ่ง แต่ภายในบริเวณบริษัทกลับมีกลิ่นคาวเลือดจางๆ
　　หินอ่อนส่วนใหญ่มักจะมีสีขาวสีดำ สีเทาและสีอื่นๆ ซึ่งหินอ่อนสีแดงเข้มนั้นหายากมากและมีราคาแพงเป็นพิเศษ
　　การก่อสร้างอาคารของบริษัทหยกมรกตด้วยหินอ่อนสีแดงเข้มต้องมีมูลค่าในการก่อสร้างอย่างน้อยก็หนึ่งล้านหยวนมันเป็นเงินก้อนใหญ่ที่บริษัททั่วไปไม่อาจลงทุนกับสิ่งฟุ่มเฟือยเช่นนี้
　　ไม่เพียงแค่ภายนอกอาคารที่ยิ่งใหญ่เท่านั้นยังมีรูปปั้นสิงโตสีแดงเข้มสองตัวอยู่ที่ประตู รูปปั้นสิงโตนั้นดูน่ากลัวมาก มันสูงถึงสามเมตรและไม่ใช่รูปปั้นสีขาว แต่เป็นสีแดงเลือดโดยที่ดวงตาแต่ละข้างของมันเปล่งประกายกระหายเลือดและมีสีแดงเข้ม
　　ประตูหลักก็เป็นสีแดงเลือดด้วยเช่นกันโดยมียามแปดคนเฝ้าอยู่ยามแปดคนนี้ไม่ธรรมดา
　　เหมือนรูปลักษณ์ภายนอกเพราะเขาทั้งหมดเป็นสาวกนิกายโลหิตสีชาดที่แข็งแกร่ง ระดับพลังของพวกเขาอย่างน้อยๆก็ขั้นเหนือสวรรค์　　ขนาดยามเฝ้าประตูยังเป็นถึงผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเหนือสวรรค์แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่านิกายโลหิตสีชาดนั้นน่าสะพรึงกลัวเพียงใด
　　หลินเสวี่ยมองยามทั้งแปดและรู้สึกขนลุกอย่างหวาดกลัวขึ้นมาในทันทีความกระหายเลือดในดวงตาของพวกเขาทำให้เธอตกใจกลัว
　　“
　　ยามทุกคนของบริษัทหยกมรกตน่าขนลุกแบบนี้หรือ
　　“
　　หลินเสวี่ยขมวดคิ้วและพูดพึมพำกับตัวเองท่าทางของเสวี่ยเหมยเอ๋อก็ทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยแล้ว แต่ตอนนี้ยามของบริษัทก็ทำให้เธอรู้สึกยิ่งกว่าเดิมเข้าไปอีก
　　ดวงตาของยามทั้งแปดส่องสว่างด้วยแสงสีแดงเข้มขณะที่พวกเขามองเงาหลังที่งดงามของหลินเสวี่ยเดินเข้าไปในอาคารของบริษัทพวกเขาแสยะยิ้มอย่างโหดเหี้ยราวกับกำลังดูหนูตัวน้อยแสนอร่อยที่เสนอเข้าปากสัตว์ร้าย
　　หลินเสวี่ยตามเสวี่ยเหมยเอ๋อไปที่ชั้นบนสุดของอาคารบริษัทมีออฟฟิศใหญ่ที่กินพื้นที่ประมาณห้าร้อยตารางเมตร ภายใน, กำแพง, ผนัง, โคมไฟระย้าหรือแม้แต่โต๊ะและเก้าอี้ก็มีสีแดงเลือด
　　หลินเสวี่ยตกตะลึงและตกใจหลังจากที่เธอได้เห็นด้านในของออฟฟิศ
　　นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับบริษัทหยกมรกต
　　ทำไมที่แห่งนี้ทุกอย่างถึงเป็นสีแดงเลือด
　　ซีอีโอเสวี่ยหลี่ชอบสีแดงเลือดมากขนาดนี้เลยหรือ
　　ในขณะเดียวกันมีชายวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ เขามีใบหน้าแดงก่ำโดยมีคิ้วสีดำดกหนาและมีรอยแดงขวางหว่างคิ้วซึ่งน่าขนลุกเป็นอย่างมาก
　　ชายวัยกลางคนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซีอีโอของบริษัทหยกมรกตเสวี่ยหลี่นั่นเอง
　　ทันทีที่เสวี่ยหลี่พบหน้าหลินเสวี่ยเขาก็รู้สึกทึ่งในความงามของเธอ
　　ช่างเป็นผู้หญิงที่งามเหลือเกิน
　　!
　　ใบหน้าของเธอเหมือนดอกไม้ที่ละเอียดอ่อนผิวพรรณเรียบเนียนราวกับสายน้ำ ดวงตาดำขลับเป็นประกายราวกับดวงดาว ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงเหมือนดอกกุหลาบสด
　　ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแค่มีใบหน้าที่น่าดึงดูดใจแต่เรือนร่างของเธอก็ยังเซ็กซี่อย่างไม่น่าเชื่อ เธอมีหน้าอกใหญ่และขาคู่งามที่เรียวยาวเหยียดตรง ในบรรดาผู้หญิงเสวี่ยหลี่เคยพานพบมา หลินเสวี่ยเป็นคนที่สวยที่สุด
　　“
　　โอ้
　　!
　　เธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์ นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก ข้าชอบเลือดสดๆของสาวบริสุทธิ์ ถ้าข้าได้ดื่มเลือดของเธอ การบ่มเพาะของข้าจะก้าวหน้าขึ้นมาก
　　!
　　”
　　เสวี่ยหลี่คิดในใจด้วยความตื่นเต้น
　　เหลิ่งเสวี่ยสั่งให้เสวี่ยหลี่หลอกให้เธอเข้ามาติดกับเขาลังเลในตอนแรก แต่ตอนนี้เขาตระหนักถึงความฉลาดของนายน้อยได้แล้ว เพียงแค่กลิ่นเลือดสดของสาวบริสุทธิ์บนร่างของหลินเสวี่ยก็ทำให้ดวงตาของเสวี่ยหลี่เป็นประกายสีแดงเลือดด้วยตัณหา
　　เสวี่ยหลี่ตัดสินใจแล้ววันนี้ผู้หญิงคนนี้ไม่มีทางออกไปจากที่นี่ได้ เขาต้องเก็บตัวเธอไว้ที่นี่ !
　　“ยินดีต้อนรับครับซีอีโอหลินเสวี่ยผู้งดงาม”เสวี่ยหลี่ลุกขึ้นยืนและกางแขนของเขาเพื่อหมายจะกอดทักทายหลินเสวี่ย
　　แน่นอนว่าการกอดนั้นเป็นกลลวงเขาต้องการสูดกลิ่นเลือดสดของหลินเสวี่ยใกล้ๆ
　　สีหน้าของหลินเสวี่ยเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้เห็นแววตากระหายเลือดของเขาเธอตกใจกลัวและก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว
　　เพล้ง!
　　เนื่องจากหลินเสวี่ยก้าวถอยหลังเร็วเกินไปเธอจึงชนแจกันตกลงบนพื้นซึ่งทำให้เกิดเสียงแตกดังเพล้ง