My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 864 ผู้ฝึกตนที่ถูกสะกดอยู่ใต้ภูเขา

　　มือนั้นปรากฏโดยตรงจากใต้พื้นดินโดยไม่ทันจะได้มีปฏิกิริยา ผู้ฝึกยุทธ์คนแรกก็ถูกฝ่ามือสีดำขนาดมหึมานั้นฉีกกระชากเป็นชิ้นๆและต้องทรมานกับความตายที่น่าสังเวช
　　ปังปัง ปัง …
　　อั่ก
　　!
　　อ้าก
　　!!!
　　มือสีดำนั้นเป็นศูนย์รวมของพลังแท้ที่ก่อตัวขึ้นโดยพลังมหาศาลทันทีที่มันจับผู้คนได้ คนผู้นั้นก็จะแหลกเป็นชิ้นๆโดยไม่มีผู้ใดรอบๆสามารถช่วยเหลือได้ทัน
　　ในพริบตาเดียวผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งนับสิบคนก็ตกตายด้วยมือสีดำขนาดมหึมานี้
　　“อา….ปะ.. มันเป็นปีศาจ รีบหนีเร็ว !” เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ต่างกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
　　พวกเขาไม่เคยเห็นมือที่ใหญ่และน่ากลัวขนาดนี้มาก่อนแน่นอนว่ามันทรงพลังเกินไป ทุกคนต่างหวาดกลัวมันลึกลงไปสุดขั้วหัวใจ
　　ฮู่มมมมมมมมมมมมม
　　!!!
　　เสียงคำรามดังกึกก้องจากยอดเขาพร้อมด้วยคลื่นพลังงานขนาดใหญ่ทันใดนั้นเอง พลังงานอันชั่วร้ายสีดำก็พุ่งทะยานขึ้นอยู่ท้องฟ้าราวกับเมฆเห็ดที่ปกคลุมไปทั่วท้องนภา
　　พลังงานชั่วร้ายนี้ก่อตัวเป็นคลื่นพลังสีดำขนาดใหญ่โตปกคลุมไปทั่วมันกักการเคลื่อนไหวของผู้คนที่อยู่บนยอดเขา โดยไม่เปิดโอกาสให้พวกเขาได้ขยับตัวหนี มีผู้ฝึกยุทธ์คนหนึ่งพยายามฝืนเหินร่างให้หลุดจากโดมพลังสีดำนี้ แต่เขาก็กระเด็นกระดอนกลับมา ไร้ทางหนีโดยสิ้นเชิง !
　　มือสีดำขนาดใหญ่ยื่นออกมาจากพื้นดินอีกครั้งมันล้างสังหารผู้คนอย่างไม่หยุดยั้ง
　　มียอดฝีมือบางคนพยายามที่จะตอบโต้และไม่ยอมรอความตายแต่การโจมตีของพวกเขากลับไร้ผลอันใดกับมือขนาดใหญ่สีดำนี้ พวกเขาทำไม่ได้แม้แต่สร้างรอยขนแมวให้แก่มัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอ่อนแอเกินไปและมือนี้ก็แข็งแกร่งเกินไป !
　　“บะ…บอสครับ คุณช่างสัมผัสเป็นเลิศเหมือนเมื่อก่อนจริงๆ โชคดีที่พวกเราไม่ได้ตามขึ้นไปบนเนินเขานั้น ไม่งั้นหากเราถูกขังอยู่ในบาเรียพลังงานสีดำนั้นพวกเราจะต้องตายหยังเขียดอย่างแน่นอน” ลู่ซวนจี๋กล่าวพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเผือดเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
　　ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า“อุปกรณ์วิญญาณระดับสวรรค์นั้นทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ ตำนานกล่าวไว้ว่ามีเพียงผู้ฝึกตนเท่านั้นที่มีความสามารถในการใช้มัน ลองคิดดูสิ เกาะแห่งนี้เป็นหนึ่งในสิบเกาะที่อันตรายที่สุดในมหาสมุทรแปซิฟิก หากมันเป็นเพียงแค่อุปกรณ์วิญญาณทั่วๆไป มันจะถูกขนานนามน่ากลัวแบบนี้ได้อย่างไรจริงไหม
　　ในความเป็นจริงฉิงเฟิงได้หาข้อมูลอย่างจริงจังเกี่ยวกับเกาะทมิฬแห่งนี้ก่อนการเดินทางจากการค้นคว้าของเขา ไม่มีเพียงแค่มีคนธรรมดาที่หายตัวไปบนเกาะเท่านั้น แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ์ที่ทรงพลังก็ไม่เคยมีชีวิตกลับมา
　　ในตอนนั้นเองที่ฉิงเฟิงได้เรียนรู้เกี่ยวกับความน่ากลัวของเกาะทมิฬ
　　แล้วมันก็เป็นอย่างที่เขากังวลทันทีที่เพิ่งมาถึงเกาะพวกเขาก็พบสัตว์ที่มีวิวัฒนาการและมีสติปัญญามากมาย ไม่ว่าจะเป็นแมงมุมหน้าคนที่กินหัวใจมนุษย์ เสือดำกลายพันธุ์หรือนกอินทรีสีดำที่มีพลังในระดับแกรนด์มาสเตอร์
　　อย่างไรก็ตามนั่นเป็นแค่ผิวเผินของเกาะทมิฬ สัตว์ร้ายที่มีพลังระดับแกรนด์มาสเตอร์ก็ไม่ได้เป็นภัยคุกคามมากนักต่อยอดฝีมือที่แท้จริง พวกเขาสามารถฆ่ามันได้ไม่ยาก เช่นนั้นแล้วสุดยอดฝีมือก่อนหน้านี้ที่หายไปในเกาะนั้นหายตัวไปเพราะเหตุใด มีบางสิ่งที่เหนือชั้นทรงพลังกว่ายอดฝีมือพวกนั้นหรือไม่ ?
　　ซึ่งฉิงเฟิงก็คาดเดาได้ถูกต้องแล้วแท้ที่จริงบนเกาะนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่าแกรนด์มาสเตอร์ขั้นสูงสุดเร้นกายอยู่ใต้ยอดเขานั่นเอง
　　“ขอบคุณท่านนักบุญที่กล่าวเตือนถ้าข้าน้อยไม่ฟังท่านและมุ่งหน้าขึ้นเขาตามพวกเขาเหล่านั้น คงต้องตกตายอย่างแน่แท้” เขียวน้อยตบหน้าอกของเธออย่างโล่งอก
　　มือสีดำขนาดมหึมานี้สร้างความหวาดกลัวให้เขียวน้อยอย่างสุดขั้วหัวใจโชคดีที่เธอไม่ได้ขึ้นเขาไป
　　ฮวาเซียนจือยิ้มเล็กน้อยและไม่ตอบอะไรสายตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่ฉิงเฟิง เธอไม่ได้ปรี่ขึ้นเขาตามยอดฝีมือเหล่านั้นเพราะเธอตระหนักได้ถึงอันตรายบางอย่างที่บนยอด แต่ฉิงเฟิงรู้ถึงอันตรายนี้ได้อย่างไร
　　ราวกับสัมผัสได้ถึงการจ้องมองเธอฉิงเฟิงก็หันไปมองเธอกลับเช่นกัน ดวงตาของพวกเขาประสานกันในขณะนี้ แล้วก็ต่างหลบเลี่ยงสายตาในเวลาต่อมา
　　“ซวนจี๋ทุกคน พวกนายรอที่นี่นะ ฉันจะขึ้นเขาไป” ฉิงเฟิงมองตรงไปที่บนยอดเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหมาย
　　“บอสคุณขึ้นไปไม่ได้นะครับ มันอันตรายเกินไป บอสไม่เห็นหรือไงว่าไอ้มือบ้านั่นโคตรจะทรงพลัง !” ลู่ซวนจี๋ตะโกนและกล่าวห้ามฉิงเฟิงในทันที
　　ฉิงเฟิงโบกมือเพื่อให้ลู่ซวนจี๋รู้ว่าไม่ต้องพูดแล้วจากนั้นเขาก็หันร่างและมุ่งหน้าไปยังยอดเขา
　　ฮวาเซียนจือดูประหลาดใจกับคำพูดของเขาเธอกล่าวว่า “หลี่ฉิงเฟิง มือสีดำนั่นทรงพลังอย่างยิ่ง มันแฝงไปด้วยพลังของผู้ฝึกตน ถ้าท่านล่วงล้ำเข้าไปมีแต่จะตกตาย”
　　“คุณรู้ได้อย่างไรว่ามือสีดำนั่นเป็นของผู้ฝึกตน” ฉิงเฟิงถามด้วยความสงสัย
　　ไม่มีใครรู้ถึงตัวตนของมือดำรวมไปถึงฉิงเฟิงฮวาเซียนจือรู้ได้อย่างไร
　　ฮวาเซียนจือมอบรอยยิ้มอันงดงามให้เขาและกล่าวว่า“ข้ารู้ได้อย่างไรนั้นไม่สำคัญ ข้าแค่อยากจะบอกท่านว่า ไม่ว่าผู้ใดที่อยู่ในขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์ต้องตายอย่างแน่นอน ข้าเตือนท่านเพราะหวังดี อย่าขึ้นไปเลย”
　　“งั้นก็ขอบคุณสำหรับเจตนาดีของคุณแล้วกันนะ”
　　“ทำไมท่านถึงได้ดื้อรั้นเช่นนี้เพราะเหตุใดถึงต้องขึ้นไป เพื่ออุปกรณ์ระดับสวรรค์งั้นหรือ ”
　　“เปล่าหรอกแต่เป็นเพราะฉันต้องการช่วยใครบางคน” ฉิงเฟิงทิ้งคำตอบไว้และมุ่งหน้าขึ้นเขาทันทีโดยไม่หันกลับมามองอีก
　　เห็นได้ชัดว่าฉิงเฟิงรู้ซึ้งถึงพลังอันเหลือเชื่อของมือยักษ์สีดำนี้แต่ฉินเซียนจื่อติดอยู่บนยอดเขาด้วยบาเรียสีดำนั่น เขาต้องช่วยเธอ　　ก่อนหน้านี้ที่บนเรือฉินเซียนจื่อมาบอกข้อมูลเกี่ยวกับเกาะแห่งนี้ต่อเขา แถมยังมอบแผนที่ให้ เขาไม่เคยลืมน้ำใจของเธอ
　　นอกจากนี้ฉินเซียนยังนับว่าเป็นสหายที่ดีของเขาเขาต้องช่วยเพื่อนของเขาอย่างแน่นอน
　　ฉิงเฟิงพุ่งขึ้นมาถึงยอดเขาด้วยความเร็วสูง
　　“
　　อึ่ก
　　!
　　ไอปีศาจแข็งแกร่งอะไรเช่นนี้”
　　ยังไม่ทันจะได้เข้าใกล้ ฉิงเฟิงก็ผงะและสัมผัสได้ถึงไอปีศาจที่แข็งแกร่งจากบนยอดเขา ไอปีศาจก่อตัวเป็นพลังงานอันยิ่งใหญ่ มันคล้ายกับสนามพลัง แต่เหนือล้ำกว่ามาก
　　“หลี่ฉิงเฟิงอย่าเข้ามา ! ถ้าท่านเข้ามาจะออกไปไม่ได้” ฉินเซียนจื่อร่ำร้องออกมาเมื่อเธอเห็นฉิงเฟิงพุ่งขึ้นมาบนยอดเขา　　“ไม่เป็นไรรอเดี๋ยว ฉันกำลังจะไปช่วยคุณ” ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อย
　　ช่วยข้า
　　ฉินเซียนจื่อตกตะลึงสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ เธอไม่เคยคิดเลยว่าการที่ฉิงเฟิงมาบนยอดเขานี่ก็เพื่อหาทางช่วยเธอ เธอประทับใจมาก
　　ฮ่าห์!
　　ฉิงเฟิงชักกระบี่เพลิงคะนองออกมาเขากุมกระบี่ด้วยสองมือและพุ่งเข้าฟาดฟันใส่สนามพลังสีดำนั้นอย่างดุดัน อย่างไรก็ตาม เขากระเด็นกลับมาจากพลังบางอย่างที่ทรงพลังด้วยมือปีศาจสีดำ
　　เมื่อได้เห็นสิ่งนี้ฉิงเฟิงก็จ้องไปที่กระบี่ของเขา ไอพลังปีศาจช่างทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ กระบี่เพลิงคะนองของเขาไม่ระคายผิวมันแม้แต่นิดเดียว ถ้าหากเข้าไปไม่ได้ฉันจะช่วยฉินเซียนจื่อได้อย่างไรกัน
　　“เจ้าหนูไอพลังปีศาจนี้แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าข้าเดาไม่ผิด มีผู้ฝึกตนชั่วร้ายถูกสะกดอยู่ใต้เขาลูกนี้ เจ้ารีบจากไปจะดีกว่า”
　　เมื่อรู้สึกได้ถึงพลังปีศาจที่ทรงพลังมหาศาลจักรพรรดิราตรีก็ส่งเสียงเตือนฉิงเฟิงผ่านกระบี่เพลิงคะนอง
　　โอ้จริงสิ
　　ฉันลืมเรื่องจักรพรรดิราตรีไปได้อย่างไร
　　เขาเคยไปยังโลกใบเล็กและมีผู้ฝึกตนอยู่ที่นั่นเขาย่อมรู้วิธีแก้ไขเรื่องนี้อย่างแน่นอน
　　“ผู้อาวุโสเพื่อนของผมติดอยู่ในนั้น ผมต้องไปช่วยเธอ”
　　“เจ้าหนูมีผู้ฝึกตนชั่วร้ายถูกสะกดอยู่ใต้เขาแห่งนี้ ยามที่มันผู้นั้นออกมา ทุกคนจะต้องตาย ตอนนี้ข้าอยู่ในกายวิญญาณและมีพลังจำกัด ข้าช่วยอะไรเจ้าไม่ได้มากหรอกนะหากอยู่ในสถานการณ์ที่วิกฤต เจ้าต้องรีบออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด !”
　　“ผู้อาวุโสผมขอร้องล่ะ โปรดหาทางช่วยด้วย ผมต้องช่วยคุณหนูฉิน เธอเป็นเพื่อนที่ดีของผม” ฉิงเฟิงอ้อนวอนต่อจักรพรรดิราตรี