My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 880 ทำตัวเท่ห์นักมักโดนฟ้าผ่า !

　　“พวกนายกำลังตามหาฉันงั้นหรือ” ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถาม
　　หน้าตาและทั่วทั้งร่างของเขาทั้งหมดดูน่าสะเทือนขวัญจากการถูกสายฟ้ากระหน่ำฟาดใส่อยู่หลายครั้ง
　　แต่โชคยังดีที่ใบหน้าของเขาไม่เปลี่ยนไปเท่าใดนักและคนอื่นก็ยังคงจดจำเขาได้
　　“ฮ่าๆๆหลี่ฉิงเฟิง, แกต้องทำเรื่องชั่วร้ายมามากสินะถึงได้ถูกเทพลงทัณฑ์ด้วยสายฟ้าผ่าใส่จนสารรูปเละเทะเช่นนี้” ชายหนุ่มผมสั้นคนหนึ่งถือดาบกล่าวพร้อมกับหัวเราะเยาะใส่เขา
　　ทุกคนเริ่มหัวเราะเยาะฉิงเฟิงตามชายหนุ่มคนนั้นแม้แต่ปาร์คเทียนยังที่โกรธกริ้วก็ยังอดหัวเราะเยาะไม่ได้
　　“หึหากพูดอีกคำสายฟ้าจะฟาดใส่แกนั่นแหละ” ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับยิ้มเยาะเย้ย　　“ทำไมข้าก็พูดอยู่นี่ไง ไหนละสายฟ้า ไม่เห็นจะมี” ชายหนุ่มยังคงหัวเราะต่อไปด้วยความเย่อหยิ่ง
　　เขาไม่เชื่อว่าสายฟ้าจู่ๆจะผ่าใส่เขาได้มันเป็นวันที่มีแดดจ้าและท้องฟ้าแจ่มใส ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีฟ้าผ่า
　　ฉิงเฟิงพึมพำด้วยอาคมอัสนีในขณะที่จ้องมองชายหนุ่มคนนั้น
　　ครืน……..
　　ทันใดนั้นสายฟ้าก็พุ่งออกมาจากท้องฟ้าและผ่าใส่ชายหนุ่มคนนั้นมันทำให้ดาบที่เขาถืออยู่หักเป็นสองส่วนและแผดเผาร่างกายเขาทันที
　　“สะสายฟ้า มีสายฟ้าจริงๆ !” ชายหนุ่มมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความกลัวก่อนที่จะล้มจ้ำเบ้าลงไปที่พื้น จากนั้นก็หมดสติไป
　　ฝูงชนต่างตกตะลึงเด็กหนุ่มคนนั้นกล่าวอย่างหยิ่งยโสและบอกว่าไม่กล้าฟ้าผ่า แต่เพียงเสี้ยววินาทีหลังจากพูดจบ เขาก็ถูกสายฟ้าฟาดใส่ทันทีแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
　　แม้แต่ปาร์คเทียนยังก็หวาดกลัว
　　ทำไมถึงมีสายฟ้าฟาดลงมาในวันที่อากาศแจ่มใส่เช่นนี้
　　“เห็นยัง นี่เป็นผลของการพูดมากเกินไป” ฉิงเฟิงแสร้งทำเป็นเห็นใจและมองไปที่ร่างที่ถูกเผาบนพื้น
　　ปาร์คเทียนยังรู้สึกหงุดหงิดเพราะฉิงเฟิงดูเหมือนจะไม่ค่อยใส่ใจเขาเท่าใดนักทั้งๆที่เขามาที่นี่เพื่อฆ่าฉิงเฟิงแท้ๆ
　　“พวกแกทุกคนไปฆ่าหลี่ฉิงเฟิงซะ!” ปาร์คเทียนยังกล่าวกับกับฝูงชนที่อยู่ข้างเขา
　　ฉิงเฟิงยิ้มในขณะที่ทำท่าดั่งเทพเจ้าเขากล่าวว่า “มดปลวกอย่างพวกเจ้าอย่าคิดลองดีกับข้าดีกว่า มิฉะนั้นพวกเจ้าจะถูกฟ้าผ่าไปด้วยเช่นกัน”
　　ฝูงชนต่างตกใจกับสิ่งที่ฉิงเฟิงพูดพวกเขาจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายหนุ่มผมสั้นจนไม่กล้าเคลื่อนไหว　　“บัดซบเอ้ยพวกแกหัวหดอะไรกันวะ ! นั่นมันเรื่องบังเอิญ ไปฆ่ามันซี่ !”
　　ปาร์คเทียนยังกล่าวกับลูกน้องของเขาด้วยสีหน้ามืดมน
　　เหล่าผู้คนของตระกูลเทควันโด้ได้สติในที่สุดและรู้ว่ามันควรจะเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่า ในเมื่อมันผ่าลงมาแล้วก็ไม่ควรจะผ่าซ้ำที่เดิมอีก
　　นอกจากนี้พวกเขายังตระหนักได้ว่าฝ่ายตนมีกันถึงแปดคน มันเป็นเรื่องง่ายที่จะสับสังหารฉิงเฟิง
　　พวกเขาทุกคนต่างก็ทรงพลังอย่างมากและเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเทควันโด้ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กลัวฉิงเฟิง
　　พวกเขาล้อมกรอบฉิงเฟิงและโจมตีด้วยอาวุธของพวกเขามวลพลังงานอันมหาศาลกำลังสั่นสะเทือนอยู่ในอากาศและพัดต้นไม้โดยรอบพวกเขา
　　“พระเจ้าได้โปรดส่งสายฟ้าลงมาเพิ่มอีกแปดสายเพื่อสังหารคนบาปที่ทำตัวเท่ห์เหล่านี้ด้วยเถิด…” ฉิงเฟิงพนมมือและแกล้งทำเป็นสวดภาวนา….
　　เขาแอบกุมเพชรอัสนีฟ้าไว้ในมือตอนที่แกล้งสวดภาวนาเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเห็นว่าเขากำลังทำอะไร
　　คนทั้งแปดต่างก็ตกใจแต่ทันใดนั้นพวกเขาก็เริ่มหัวเราะลั่นหลังจากเห็นว่าท้องฟ้ายังคงแจ่มใส
　　“ฮ่าๆๆเจ้ากลัวจนหลอนหรือไง น่าขันนัก ไหนละสายฟ้า ?” สมาชิกทั้งแปดหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ท้องฟ้าตอนนี้ไม่มีทั้งเมฆและฟ้าร้อง
　　คนทั้งแปดกลายเป็นหยิ่งผยองมากขึ้นและเริ่มโจมตีด้วยอาวุธของพวกเขาอย่างไรก็ตามก่อนที่อาวุธของพวกเขาจะได้สัมผัส สายฟ้าแปดสายก็ผ่าลงมาจากท้องฟ้า
　　เปรี้ยง!! ~
　　มันเร็วมากและมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเกลียวสายฟ้าที่เกรี้ยวกราดฟาดใส่ยอดฝีมือแปดสายเพื่อสังหารคนบาปที่ทำตัวเท่ห์เหล่านี้ด้วยเถิด…” ฉิงเฟิงพนมมือและแกล้งทำเป็นสวดภาวนา….
　　เขาแอบกุมเพชรอัสนีฟ้าไว้ในมือตอนที่แกล้งสวดภาวนาเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเห็นว่าเขากำลังทำอะไร
　　คนทั้งแปดต่างก็ตกใจแต่ทันใดนั้นพวกเขาก็เริ่มหัวเราะลั่นหลังจากเห็นว่าท้องฟ้ายังคงแจ่มใส
　　“ฮ่าๆๆเจ้ากลัวจนหลอนหรือไง น่าขันนัก ไหนละสายฟ้า ?” สมาชิกทั้งแปดหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ท้องฟ้าตอนนี้ไม่มีทั้งเมฆและฟ้าร้อง
　　คนทั้งแปดกลายเป็นหยิ่งผยองมากขึ้นและเริ่มโจมตีด้วยอาวุธของพวกเขาอย่างไรก็ตามก่อนที่อาวุธของพวกเขาจะได้สัมผัส สายฟ้าแปดสายก็ผ่าลงมาจากท้องฟ้า
　　เปรี้ยง!! ~
　　มันเร็วมากและมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเกลียวสายฟ้าที่เกรี้ยวกราดฟาดใส่ยอดฝีมือทั้งแปดอย่างไร้ความปราณี
　　“บัดซบข้าโดนฟ้าผ่า !” ทั้งแปดคนต่างกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด อาวุธของพวกเขาถูกทำลายและร่างกายของพวกเขาก็ถูกไฟคลอก พวกเขาล้มลงตัวสั่นเทาอยู่บนพื้นและดูใกล้จะตาย
　　ฉิงเฟิงกุมมือเข้าด้วยกันและกล่าวอย่างเห็นอกเห็นใจ“เห็นไหมว่าฉันพูดว่าอะไร ทำไมพวกแกถึงไม่หยุด ตอนนี้พวกนายโดนฟ้าผ่าเลยเห็นรึยัง ชอบมั้ยละความเจ็บปวดแบบนี้ ?”
　　คนทั้งแปดคนที่ดิ้นทุรนทุรายบนพื้นตกตายหลังจากฉิงเฟิงพูดได้ไม่นานพวกเขาทนความเจ็บปวดไม่ไหว
　　ปาร์คเทียนยังตกตะลึงหลังจากที่เขาเห็นว่าลูกน้องทั้งแปดตายเรียบโดยสายฟ้าลึกลับที่จู่ๆก็ผ่าลงมาพวกเขาทั้งแปดยังมีชีวิตอยู่เลยเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน !
　　เขาเป็นผู้ที่ไม่เคยเชื่อในพระเจ้ามาก่อนแต่ตอนนี้ความเชื่อของเขาเริ่มสั่นคลอน　　อะไรที่ทำให้จู่ๆก็มีสายฟ้าฟาดลงมาทั้งที่อากาศปลอดโปร่ง และจะเป็นไปได้อย่างไรที่สายฟ้าเก้าสายผ่าลูกน้องเขาจนตายไปเก้าคนในเวลาไล่เรี่ยกัน มันใช่เหตุบังเอิญจริงหรือ ?
　　ทั้งแปดคนนี้ต่างก็ทรงพลังอย่างมากแม้กระทั่งผู้ที่อ่อนแอที่สุดก็ยังเป็นแกรนด์มาสเตอร์ขั้นต้น แต่ทุกคนต่างก็ถูกสายฟ้าฟาดตายเรียบ
　　เขาไม่อยากจะเชื่อต่อสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้ามันคือสิ่งย้ำเตือนว่าทุกอย่างเป็นเรื่องจริง มวลอากาศบนท้องฟ้ายังคงประทุไปด้วยไฟฟ้าสถิตย์จากสายฟ้าที่เพิ่งผ่าลงมา
　　“หลี่ฉิงเฟิงข้าไม่สนหรอกว่าแกจะเป็นคนหรือปีศาจ แต่วันนี้แกจะต้องตายอย่างแน่นอน” ปาร์คเทียนยังแสยะยิ้มและกล่าวอย่างเย็นชา
　　ปาร์คเทียนยังยังคงคิดหาเหตุผลที่ลูกน้องของเขาถูกฟ้าผ่าบางทีอาจจะเป็นเพราะพวกเขาทุกคนถืออาวุธที่เป็นโลหะก็เป็นได้ ส่วนตัวเขาคงไม่โดนฟ้าผ่าเพราะไม่ได้ถืออาวุธโลหะเลย
　　เขาตัดสินใจที่จะไม่เข้าใกล้ฉิงเฟิงให้มากจนเกินไปเพื่อเป็นการปลอดภัยเขาใช้พลังเขตแดนในการโจมตีก่อน เพราะฉิงเฟิงในตอนนี้ดูลึกลับแปลกๆ
　　“
　　เขตแดนวารีละมุน
　　!!
　　“
　　ปาร์คเทียนยังคำรามและใช้ออกด้วยพลังเขตแดนของเขาทันที
　　ทั่วพื้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแม้ว่ามันจะลื่นไหลอย่างนุ่มนวลละมุนละไม แต่ทุกอย่างในเขตแดนนี้จะถูกสะกดไว้
　　ฉิงเฟิงกำลังเตรียมจะตอบโต้ด้วยพลังเขตแดนของเขาแต่ทันทีที่เห็นปาร์คเทียนยังใช้เขตแดนวารีละมุนเขาก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
　　“
　　เจ้าตัวโง่งมเอ้ยน้ำเป็นตัวนำไฟฟ้าที่ดีเยี่ยม
　　เดี๋ยวมาดูกันว่าแกจะตายอย่างโหยหวนแค่ไหนเมื่อถูกสายฟ้าฟาดลงมา
　　”
　　ฉิงเฟิงแสยะยิ้ม
　　“พระผู้เจ้าได้โปรดมอบสายฟ้าลงทัณฑ์ให้แก่ผู้โง่งมนี้ด้วยเถิด….”
　　ฉิงเฟิงมองไปที่ปาร์คเทียนยังและแกล้งทำให้สวดอ้อนวอนเสียงดัง
　　ปาร์คเทียนยังโกรธมากที่ได้ยินฉิงเฟิงเรียกเขาว่าคนโง่เขาเป็นผู้ที่มีอำนาจที่สุดในตระกูลเทควันโดและยังเป็นหัวหน้าทีมเกาหลีในการแข่งขันครั้งนี้ แต่ตอนนี้เขาถูกหยามเป็นคนโง่ เขาจะไม่หัวเสียได้อย่างไร
　　“หลี่ฉิงเฟิงข้าไม่ได้พกอาวุธใดๆ สายฟ้าไม่มีทางผ่าข้าได้หรอก เจ้าสิโง่” 　　ปาร์คเทียนยังแสยะยิ้มและไม่สนใจคำพูดของฉิงเฟิง
　　ครืน……
　　!!
　　~
　　ทันทีที่ปาร์คเทียนยังพูดจบสายฟ้าก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะเขา และทำให้สว่างไสวไปทั่วท้องฟ้า
　　��