My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 923 ความช่วยเหลือของจักรพรรดิราตรี

　　เมื่อได้ยินคำขอร้องจากฉิงเฟิงชาวเฟิ่งอู่และฮวาเซียนจือก็เข้าใจได้ทันทีว่าสถานการณ์ของเขาในตอนนี้คับขันเพียงใด เขาจำเป็นต้องฆ่ากุ้ยเทียนคงให้ได้ภายในหนึ่งชั่วโมง
　　ชาวเฟิ่งอู่เคยได้ยินเกี่ยวกับคำสาปภูติอสูรที่ทำให้เด็กและสตรีตายได้มาก่อน
　　ฟุ่บ!
　　เธอหยิบกระบี่อ่อนสีเงินที่อยู่รอบเอวออกมามันเป็นอาวุธที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้
　　กระบี่อ่อนเล่มนี้ชื่อว่ากระบี่งูเงินมันเป็นอาวุธวิญญาณขั้นสูงที่แกะสลักไว้ด้วยรูปงูสีเงิน
　　ทันทีที่มันถูกชักออกมากระบี่งูเงินก็เปล่งรัศมีสีขาวที่คมกริบยาวนับสิบเมตร
　　ทันทีที่เห็นชาวเฟิ่งอู่หยิบอาวุธคู่กายออกมาฮวาเซียนจือก็หยิบบัวกระจกเงาที่ปลดปล่อยดอกบัวสีขาวขึ้นสู่ท้องฟ้า
　　สีหน้าของกุ้ยเทียนคงดูตึงเครียดอย่างมากเมื่อได้เห็นอาวุธวิญญาณระดับสูงถึงสามชิ้นพร้อมกันตัวเขาเองที่เป็นถึงผู้ฝึกตนระดับจิตวิญญาณแท้จริงก็ยังครอบครองอาวุธวิญญาณแค่ชิ้นเดียว ซึ่งก็คือกระบี่ภูตินภา
　　อุปกรณ์วิญญาณขั้นสูงสามชิ้นต่อหนึ่งชิ้นกุ้ยเทียนคงรู้สึกกังวลไม่น้อย
　　“ฆ่ามัน”
　　ฉิงเฟิงเริ่มลงมือคนแรกด้วยกระบี่เพลิงคะนองที่ลุกโหมไปด้วยเปลวไฟ
　　เมื่อเห็นฉิงเฟิงลงมือชาวเฟิ่งอู่และฮวาเซียนจือก็โจมตีกุ้ยเทียนคงจากสองทิศทางที่ต่างกัน ปิดกั้นทางหนีเขาหมดสิ้น
　　กุ้ยเทียนคงรีบชักกระบี่ภูตินภาของเขาออกมาทันทีมันเป็นกระบี่ที่มีความกว้างสี่นิ้วและยาว 1.5 เมตร มันทำมาจากหินสะเก็ดดาว ทั่วทั้งตัวกระบี่เป็นสีดำสนิทและเปล่งประกายกลิ่นอายอันน่ากลัวออกมา
　　อีกทั้งบนตัวกระบี่ยังมีลวดลายของภูตผีปีศาจอีกด้วยทำให้มันดูน่าขนลุกและน่าสะพรึงกลัว
　　กระบี่ภูตินภาเป็นอาวุธวิญญาณนอกรีตขั้นสูงและเป็นศัตรูโดยธรรมชาติของอาวุธวิญญาณทั่วไป
　　“วิชากระบี่ภูตินภา!”
　　กุ้ยเทียนคงตะโกนออกมาด้วยเสียงดัง
　　กระบี่ยาวถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศแล้วพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้ทั้งสามของเขาด้วยม่านหมอกสีดำทมิฬ
　　ตูม!!!
　　อุปกรณ์วิญญาณระดับสูงสี่ชิ้นปะทะกันส่งผลให้เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องมันทำให้ตำหนักขนาดมหึมายังต้องสั่นสะเทือน คลื่นพลังงานขนาดยักษ์จากแรงปะทะพัดกระจายก้อนหินจนระเบิดออกเป็นฝุ่น
　　ทุกคนที่อยู่รอบตัวพวกเขาต่างถอยหนีออกไปอย่างเร่งรีบส่วนคนที่ขยับตัวช้ากว่าก็ถูกพลังของพวกเขาผลักกระเด็นไปไกล
　　“นี่….นี่คือพลังของเหล่าผู้ฝึกตน น่าทึ่งจริงๆ…”
　　สมาชิกของตระกูลลั่วและตระกูลอื่นที่เฝ้าดูการต่อสู้ล้วนแต่ตกตะลึงในฐานะที่เป็นผู้ฝึกวิทยายุทธโบราณ พวกเขาเย่อหยิ่งอหังการและคิดมาตลอดว่าพวกเขาคือกลุ่มคนที่อยู่บนจุดสูงสุดของยอดพีระมิด แต่มาวันนี้เมื่อพวกเขาได้เห็นการต่อสู้อันรุนแรงของเหล่าผู้ฝึกตนก็ทำให้ได้รับรู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า
　　ครืดครืด ครืด !!!
　　ในคราวนี้กุ้ยเทียนคงรูดกราวถอยหลังไปถึงสามก้าวภายใต้การโจมตีประสานของทั้งสาม
　　แต่ทว่าเขาเพียงแค่ถูกแรงปะทะผลักให้ต้องถอยหลังเท่านั้นและไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆแม้แต่น้อย เพราะเขาเป็นถึงยอดฝีมือระดับจิตวิญญาณแท้จริง การโจมตีจากนักสู้ระดับครึ่งก้าวไม่ได้มีผลกระทบร้ายแรงนัก　　“
　　เวลาผ่านไปเรื่อยๆขนาดกรุ้มรุมโจมตีขนาดนี้ยังทำอะไรมันไม่ได้เลย ทำยังไงดี ฉันต้องฆ่ามันก่อนจะสายเกินไป… “
　　ฉิงเฟิงพึมพำด้วยความร้อนรนการต่อสู้ดำเนินไปได้นานพอสมควรแล้ว หลิวหรูหยานกับลูกในท้องไม่อาจรอได้อีกต่อไป เขาต้องรีบจบเกมโดยเร็วที่สุด
　　พวกเขาเปิดการโจมตีอีกระลอกแต่ก็ทำได้เพียงแค่ทำให้เสื้อคลุมสีดำของกุ้ยเทียนคงยับยู่ยี่เท่านั้น
　　“
　　เจ้าหนูมีเวลาเหลือไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก่อนที่คำสาปจะแสดงผล ถ้าจะช่วยเด็กของเจ้า เจ้าต้องฆ่ามันเดี๋ยวนี้เลย เพราะเจ้าต้องใช้เวลาอีกพอสมควรในการลบล้างคำสาป
　　”
　　เสียงของจักรพรรดิราตรีดังขึ้นในใจของฉิงเฟิง　　การแสดงออกของฉิงเฟิงเปลี่ยนไปเป็นร้อนรนเขารีบตอบกลับไปว่า
　　“
　　ผู้อาวุโสไอ้เฒ่าซอมบี้คนนี้เป็นยอดฝีมือระดับจิตวิญญาณแท้จริง มันร้ายกาจมากแถมยังมีอาวุธวิญญาณขั้นสูงอีกด้วย ผมทำอะไรมันไม่ได้เลย
　　”
　　“
　　เจ้าทึ่ม
　　!
　　เจ้าลืมไปแล้วหรือไงว่าเจ้าฝึกฝนเพลงหมัดมังกรเพลิงหมัดแรกสำเร็จแล้วพลังของเพลงหมัดนี้เพียงพอที่จะบดขยี้ยอดฝีมือทุกคนที่อยู่ต่ำกว่าขอบเขตจิตโลกา
　　”
　　“
　　ผู้อาวุโสผมรู้ว่าเพลงหมัดมังกรเพลิงสามารถฆ่ากุ้ยเทียนคงได้ แต่ผมรู้สึกว่ามันใช้ได้แค่ทุกๆสิบสองชั่วโมง ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา พลังวิญญาณในร่างของผมมีไม่เพียงพอที่จะใช้มัน”
　　“
　　ข้าสามารถช่วยให้เจ้าออกหมัดได้ก่อนเวลาแต่ข้าจะสูญเสียพลังวิญญาณจนต้องจำศีลยาว เข้าใจนะ ดูแลตัวเองด้วยละจากนี้”
　　จักรพรรดิราตรีกล่าว
　　หากไม่ใช่ช่วงเวลาคับขันเป็นตายจักรพรรดิราตรีจะไม่แนะนำให้เขาใช้เพลงหมัดชุดนี้อย่างแน่นอนเพราะมันเป็นวิชาที่สูบพลังวิญญาณสูงมากและทำให้เกิดผลเสียต่อร่างกายถ้าหากระดับบ่มเพาะยังไม่สูงพอ
　　พลังวิญญาณของฉิงเฟิงนั้นมีเพียงพอที่จะออกหมัดนี้ได้ในทุกๆสิบสองชั่วโมงหากเขาฝืนใช้มันก่อนจะครบสิบสองชั่วโมง มันอาจจะทำลายสมองของเขาจนกลายเป็นคนพิการ
　　จักรพรรดิราตรีเป็นร่างวิญญาณที่ไม่มีกายหยาบหากเขาใช้พลังวิญญาณช่วยฉิงเฟิงในครั้งนี้เขาจะต้องหลับจำศีลไปอีกยาว แต่เขาก็เลือกที่จะทำเพื่อฉิงเฟิง
　　“
　　ผู้อาวุโสขอบคุณมาก… ถึงแม้ว่าคุณจะหลับลึกไปอีกนาน แต่ผมสัญญาว่าจะหาหนทางฟื้นฟูพลังวิญญาณและหากายหยาบที่เหมาะสมให้คุณให้ได้”
　　ฉิงเฟิงกล่าวสัญญากับจักรรพรรดิราตรีเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากกัน
　　เขารู้ดีว่าหลังจากจักรพรรดิราตรีส่งพลังวิญญาณให้เขาเขาไม่เพียงแค่จะต้องจำศีลยาว แต่อาจจะได้รับบาดเจ็บอีกด้วย ฉิงเฟิงติดหนี้เขาอย่างใหญ่หลวง
　　ในขณะนี้หลังจากใช้เวลาร่วมกันมาระยะหนึ่งจักรพรรดิราตรีนั้นเป็นมากกว่าผู้อาวุโสธรรมดาๆในสายตาของฉิงเฟิงแล้ว แต่เขามองจักรรพรรดิราตรีเสมือนญาติสนิทดั่งเช่นราชาอสูรมีดวายุ อาจารย์ของเขา　　“
　　เจ้าหนูไว้เจอกันใหม่ ตอนนี้ข้าจะถ่ายทอดพลังวิญญาณของข้าไปให้เจ้า จงรับมันไปซะ
　　!
　　“
　　จักรพรรดิราตรีตะโกนด้วยเสียงต่ำและปล่อยลำแสงสีฟ้าที่บรรจุไปด้วยพลังงานวิญญาณขนาดมหึมามันพุ่งเข้าใส่ห้วงลึกในจิตใจของฉิงเฟิง
　　จากนั้นเงาร่างวิญญาณของจักรพรรดิราตรีก็จางหายไปอย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะหลับตาลงและกลับไปจำศีลในกระบี่เพลิงคะนองอีกครั้ง
　　ฉิงเฟิงจ้องมองละอองวิญญาณที่ค่อยๆสลายไปช้าๆด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้งเขาตั้งมั่นว่าจะไม่ทำให้จักรพรรดิราตรีต้องผิดหวัง
　　ทันใดนั้นเองพลังงานวิญญาณของฉิงเฟิงก็พุ่งทะลุขีดจำกัดราวกับน้ำป่าไหลหลาก เขาควบรวมพวกมันไปไว้ในลูกแก้วสีทองในมิติลึกลับและปลุกมังกรอัคคีขึ้น เงาร่างมังกรทองค่อยๆปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนในขณะที่พลังวิญญาณมหาศาลกำลังเอ่อล้นออกมา
　　ในขณะนั้นเองฉิงเฟิงก็ลืมตาขึ้นและกล่าวกับทั้งสองว่า
　　“ผู้อำนวยการชาวฮวาเซียนจือ โปรดถอยออกมา ฉันจะระเบิดสมองไอ้ปีศาจเฒ่าผู้นี้ด้วยหมัดเดียว !”
　　ผู้หญิงทั้งสองมีสีหน้างุนงงแต่พวกเธอก็ยอมถอยออกไปเพราะเชื่อใจฉิงเฟิง