My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 928 เสี่ยวผิงกัว
- Home
- My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา
- ตอนที่ 928 เสี่ยวผิงกัว
หลิวเจียวเจียวตกใจเมื่อเธอได้ยินว่าหลินเสวี่ยกำลังจะไปเยี่ยมพี่สาวของเธอผู้หญิงตรงหน้าเธอคนนี้แต่งงานกับพี่เขยของเธอและเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ตอนนี้เธอพูดว่าเธอต้องการจะไปเยี่ยมพี่สาวงั้นหรือ ! เกิดอะไรขึ้น ? ทำไม ? หรือว่าเธออยากจะไปแสดงอำนาจของภรรยาหลวงงั้นหรือ ?
“มะ..มิสหลิน คุณไม่จำเป็นต้องไปเยี่ยมพี่สาวของฉันหรอก เพราะพี่เขยก็อยู่ที่นั่น มีเขาอยู่ด้วยก็พอแล้ว” หลิวเจียวเจียวรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย เธอไม่ต้องการให้หลินเสวี่ยไปเยี่ยมพี่สาวของเธอ
หลินเสวี่ยยิ่งรู้สึกเศร้าเข้าไปอีกเมื่อรู้ว่าฉิงเฟิงอยู่ที่โรงพยาบาลกับหลิวหรูหยานเธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะไป เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอเพิ่งจะโทรหาฉิงเฟิงและรู้ว่าเขาไปที่เกาะแปซิฟิก เธอไม่เคยคาดคิดเลยว่าฉิงเฟิงจะอยู่กับผู้หญิงคนนั้นหลังจากเดินทางกลับมาหัวเซี่ย
“หลิวเจียวเจียวเธอผิดแล้ว ชั้นกับพี่สาวของเธอเป็นเพื่อนกัน ชั้นควรจะต้องไปเยี่ยมเธอถึงจะถูก” หลินเสวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มที่สวยงาม
ถึงแม้ว่าหลินเสวี่ยจะยิ้มแพรวพราวแต่เธอก็แอบชิงชังหลิวหรูหยานอยู่ในใจ แต่แน่นอนว่าเธอไม่สามารถแสดงออกให้หลิวเจียวเจียวเห็นได้
เพื่อนเหรอ
หลิวเจียวเจียวกลอกตาไปมาและพูดไม่ออกหลังจากได้ยินที่หลินเสวี่ยกล่าวสาวงามทั้งสองคนนี้เป็นคู่แข่งกัน พวกเธอไปเป็นเพื่อนกันตอนไหน
หลิวเจียวเจียวไม่เชื่อในสิ่งที่หลินเสวี่ยพูดแต่เธอก็ไม่สามารถห้ามหลินเสวี่ยได้ถ้าหากเธอยืนยันที่จะไปเยี่ยมพี่สาวเธอ
“มิสหลินถ้าคุณจะไปเยี่ยมพี่สาวฉันก็เป็นเรื่องของคุณ แต่ฉันไม่ไปพร้อมกับคุณหรอก แยกกันไปก็แล้วกัน” หลิวเจียวเจียวฝืนยิ้มและโบกมือให้พร้อมกับเดินจากไป
หลิวเจียวเจียวไม่มีทางเดินทางไปพร้อมกับหลินเสวี่ยแน่นอนมีโอกาสสูงมากที่พี่สาวของเธอจะรู้สึกไม่พอใจเมื่อได้เห็นหลินเสวี่ย
แสงเย็นชาวูบผ่านบนใบหน้าของหลินเสวี่ยเธอก็ไม่อยากเดินทางพร้อมกับหลิวเจียวเจียวเช่นกัน เพราะเธอก็จะรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่ร่วมกับน้องสาวของศัตรู
หลินเสวี่ยโทรศัพท์ไปที่บริษัทของเธอและลาหยุดงานหนึ่งวันจากนั้นเธอก็ขับรถไปที่โรงพยาบาลเทียนจิงพร้อมกับผู้ร่วมเดินทางอีกสองคนก็คือเหมียวซิยี้และราชาอสูรเทียนหมิง ทั้งสองคนนี้ได้รับคำสั่งจากฉิงเฟิงให้คอยปกป้องหลินเสวี่ย
“พี่สาวเสวี่ยพวกเราจะไปเยี่ยมหลินหรูหยานจริงๆหรือ ”
เหมียวซิยี้กระพริบตาและถาม เหมียวซิยี้รู้ดีถึงความสัมพันธ์ระหว่างหลินเสวี่ยกับหลิวหรูหยานแค่คิดเธอก็ปวดหัวแล้วเกี่ยวกับความจริงที่ว่าทั้งคู่กำลังต่อสู้เพื่อแย่งกันเป็นผู้หญิงคนเดียวของฉิงเฟิง ผู้หญิงทั้งสองคนนี้ทั้งสวยและฉลาด ไม่มีใครยอมใคร
หลินเสวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆและกล่าวว่า“แน่นอนซี่ ! นังแมวยั่วสวาทนั่นมีลูกกับฉิงเฟิงแล้ว ชั้นต้องไปดูด้วยตาตัวเอง”
เหมียวซิยี้พูดไม่ออกโดยปกติแล้วในสถานการณ์เช่นนี้ผู้หญิงคนอื่นคงจะร้องไห้และเศร้าสลด แต่หลินเสวี่ยนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง เธอเต็มไปด้วยพลังและความคิดที่จะต่อสู้เพื่อแสดงให้หลิวหรูหยานได้เห็นว่าเธอคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉิงเฟิงเพียงคนเดียว
……..
ในขณะเดียวกันฉิงเฟิงที่กำลังอยู่ในโรงพยาลพร้อมทั้งดูแลหลิวหรูหยานกับทารกน้อยไม่ได้รับรู้เลยว่าหลินเสวี่ยรู้เรื่องแล้วและกำลังจะมาที่โรงพยาบาล เพราะหลิวเจียวเจียวไม่ได้บอกเขา
สองชั่วโมงต่อมาหลิวหรูหยานก็ตื่นขึ้นและไม่ได้อ่อนเพลียอีกต่อไปเธอจ้องมองทารกน้อยที่อยู่ในเปล ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นของคนเป็นแม่
หลังจากนั้นไม่นานทารกที่อยู่ในเปลก็ลืมตาขึ้นดวงตาของเธอสวยและดำขลับมาก มันราวกับอัญมณีที่เปล่งประกายเจิดจ้า ดวงตาของเธอสะท้อนใบหน้าของผู้คนที่ยืนมองเธออยู่
ทารกกำลังกลอกตาไปมาและดวงตาของเธอก็เหมือนดวงดาวที่เปล่งประกายเธอกำลังมองหน้าหลิวหรูหยานและฉิงเฟิง ดูเหมือนว่าเธอจะรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณว่าใครเป็นพ่อและแม่ของเธอ
“หรูหยานลูกเป็นเด็กฉลาดมากเลย เธอกำลังมองหน้าคุณ ดูสิ !” ฉิงเฟิงชี้ไปที่ดวงตาที่ดูเฉลียดฉลาดของทารกน้อยด้วยรอยยิ้ม
หลิวหรูหยานพยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้มเธอรู้ว่าลูกของเธอกำลังมองเธอ บางทีนี่อาจจะเป็นความรู้สึกของคำว่าสายสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูก
“ฉิงเฟิงคะลูกคลอดแล้วตั้งชื่อให้เธอกันเถอะ” หลิวหรูหยานยิ้มและพูดกับฉิงเฟิง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
หลิวหรูหยานรู้ว่าผู้ชายคนนี้รักษาสัญญาของเขาที่ให้ไว้กับเธอเธอขอให้เขาอยู่เป็นเพื่อนเธอตอนที่เธอคลอด
ถึงแม้ว่าหลิวหรูหยานกับฉิงเฟิงจะยังไม่ได้แต่งงานกันแต่เธอก็รู้สึกเหมือนได้ทั้งตัวและหัวใจของเขา ซึ่งเท่านี้ก็เพียงพอและมีค่ามากแล้ว
ฉิงเฟิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า“เรียกเธอว่าเนียนหยานเถอะ หลี่เนียนหยาน”
หลี่เนียนหยาน
หลิวหรูหยานคิดว่ามันเป็นชื่อที่ดีหลี่เป็นนามสกุลของฉิงเฟิง, เนียน มีความหมายว่าคิดถึงคนๆหนึ่งและคำว่า หยาน เป็นคำสุดท้ายของชื่อหรูหยาน ‘หลี่ฉิงเฟิงคิดถึงหลิวหรูหยาน’ นี่คือความหมายที่แท้จริงของชื่อทารกคนนี้
“ตกลงค่ะชื่อจริงของเด็กคนนี้คือหลี่เนียนหยาน แล้วชื่อเล่นล่ะ ” หลิวหรูหยานพอใจกับชื่อนี้มากและถามต่อเกี่ยวกับชื่อเล่น
ฉิงเฟิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า“ชื่อเล่นของเธอคือแอปเปิ้ลน้อย ! “
(LittleApple, เสี่ยวผิงกัว ผมใช้แอปเปิ้ลน้อยเลยนะน่ารักดี)
แอปเปิ้ลน้อย
หลิวหรูหยานคิดว่ามันเป็นชื่อที่น่ารักดีเด็กคนนี้สวยน่ารักตั้งแต่เกิดและใบหน้าของเธอก็แดงก่ำราวกับแอปเปิ้ล
นอกจากนี้ลูกแอปเปิ้ลยังแสดงถึงความสุขและการมองโลกในแง่ดีมันเป็นความหมายที่ดี
“แอปเปิ้ลน้อยลูกได้ยินไหมคะ นี่เป็นชื่อที่คุณพ่อของหนูตั้งให้” หลิวหรูหยานไปมองที่ลูกของเธอด้วยรอยยิ้ม
ดูเหมือนว่าเด็กทารกจะได้ยินชื่อเล่นของเธอและดูเหมือนจะมีความสุขมากเธอพูดอ้อแอ้และยิ้มแย้มต่อหลิวหรูหยานกับฉิงเฟิงซึ่งทำให้ทั้งคู่มีความสุขมาก
“หรูหยานคุณอยากกินอะไรไหม ผมจะไปทำให้คุณ” ฉิงเฟิงกุมมือหลิวหรูหยานและกล่าวกับเธอ
“ผู้หญิงที่เพิ่งคลอดลูกมีความสามารถในการย่อยอาหารที่จำกัดเธอทานได้แค่พวกลูกเดือยหรือโจ๊ก ไม่ก็อาหารกึ่งเหลว หลังจากผ่านไปสักสองวันถึงจะทานอาหารหนักได้นะคะ” พยาบาลหญิงที่อยู่ใกล้ๆให้คำแนะนำฉิงเฟิง
ฉิงเฟิงพยักหน้าและพูดว่า“เข้าใจแล้วครับ หรูหยาน, ผมจะทำโจ๊กลูกเดือยให้คุณนะ”
หลังจากพูดจบฉิงเฟิงก็ทำโจ๊กลูกเดือยให้หลิวหรูหยานด้วยตัวเองแล้วกลับมาที่ห้องอีกที เมื่อฉิงเฟิงกลับมาถึงก็พบว่าสมาชิกทั้งหมดของทีมเขี้ยวหมาป่ารอเขาอยู่ในห้องพวกเขาเพิ่งรู้ว่าฉิงเฟิงมีลูกแล้วและทุกคนก็มาเพื่อแสดงความยินดีกับเขา แม้แต่ราชาอสูรสิงโต ราชาอสูรมังกรเขียวรวมไปถึงราชาอสูรค้างคาวม่วงก็มาด้วยเช่นกัน
ไม่เพียงแค่บรรดาลูกน้องและสหายเท่านั้นแม้แต่ชาวเฟิ่งอู่ก็มาด้วย เธอมาในฐานะตัวแทนหน่วยความมั่นคงหัวเซี่ยเพื่อแสดงความยินดีต่อฉิงเฟิง
ส่วนฉินเซียนจื่อและฮวาเซียนจือไม่ได้มาด้วยเพราะพวกเธอได้รับบาดเจ็บหลังจากช่วยฉิงเฟิงพวกเธอนอนพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาล
ดูเหมือนว่าการที่มีผู้คนแน่นขนัดภายในห้องแคบๆจะทำให้ทารกรู้สึกกลัวที่ได้เห็นคนแปลกหน้าเธอเริ่มร้องไห้ทันที
“เอาล่ะๆพวกคุณมาเยี่ยมเสร็จแล้วก็เชิญกลับไปก่อน ลูกฉันร้องงอแงแล้ว”
ฉิงเฟิงโบกมือและขอให้ทุกคนกลับไป หลังจากทุกคนออกไปฉิงเฟิงก็เริ่มป้อนโจ๊กให้หลิวหรูหยาน
ปัง!
ในขณะที่ฉิงเฟิงกำลังป้อนอาหารหลิวหรูหยานประตูก็ถูกเปิดออกนั่นทำให้ฉิงเฟิงหงุดหงิดมาก
“เอ๊ะ! พวกนายนี่ ฉันบอกให้กลับไปก่อนไง เข้ามาทำไมอีก ” ฉิงเฟิงกล่าวด้วยความหงุดหงิด
“พี่เขยนี่ฉันเองนะ… ฉันมาเยี่ยมพี่สาวและดูหน้าหลาน” “หลิวเจียวเจียวกล่าวด้วยเสียงอ้อยอิ่ง เธอเพิ่งมาถึงและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมพี่เขยของเธอถึงดูหงุดหงิด
ฉิงเฟิงยิ้มด้วยความกระดากและกล่าวว่า“โอ้…. เจียวเจียวเองหรือ เข้ามาสิ !”