My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 958 ความน่าสะพรึงกลัวของเกาะเพลิงระอุ

　　“บอสครับมีอะไรหรือ ” ลู่ซวนจี๋สังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของฉิงเฟิงจึงถามขึ้น
　　“ทุกคนหยุดก่อนคอยดูรอบๆด้วย มีอันตรายกำลังเข้ามาใกล้” ฉิงเฟิงตะโกนออกมาเมื่อรู้สึกได้ว่าบางอย่างกำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
　　ทุกหยุดว่ายตามคำสั่งของฉิงเฟิงและรวมกลุ่มกันเป็นวงกลมโดยที่อลิซมองผิวน้ำของท้องมหาสมุทรโดยรอบด้วยความตื่นตัว
　　ซูม…
　　ฝูงฉลามเข้าหาพวกเขาจากใต้น้ำแต่ละตัวมีความยาวมากกว่าสิบเมตร ปากของพวกมันเรียงรายไปด้วยฟันที่แหลมคม พวกมันอ้าปากกว้างใส่พวกเขาอย่างดุร้าย พวกมันต้องการกัดกินพวกเขา
　　“เหวอ! บอสครับ นี่มันฝูงฉลามนี่นา !” ลู่ซวนจี๋กล่าวด้วยความหวาดกลัว
　　ฝูงฉลามเป็นหนึ่งในสิ่งที่น่ากลัวที่สุดที่พบได้ในท้องมหาสมุทรเนื่องจากความก้าวร้าวและมีโอกาสสูงในการโจมตีมนุษย์
　　“รออยู่ที่นี่อย่าขยับไปไหน ฉันจะไปเล่นกับพวกมันสักหน่อย” ฉิงเฟิงบอกให้ทุกคนรอ
　　เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พรรคพวกด้วยระดับจิตวิญญาณแท้จริงขั้นต้น ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจลุยเอง เขาเริ่มเหินไปบนอากาศและเตรียมลงมือก่อนที่พวกมันจะเข้ามาใกล้
　　แน่นอนว่ามีเหตุผลอีกประการหนึ่งที่ฉิงเฟิงชิงลงมือก่อน“เลือดของฉลามอาจดึงดูดสัตว์อสูรทะเลที่อันตรายยิ่งกว่าให้มารวมกัน”
　　หากฉลามถูกฆ่าตายใกล้พวกเขาสัตว์อสูรทะเลอาจจะพุ่งเข้ามาทำร้ายพวกเขา
　　ฟุ่บ!
　　ฉิงเฟิงโคจรพลังแท้,กระโดดขึ้นไปกลางอากาศและพุ่งเข้าหาฝูงฉลามในเสี้ยววินาที
　　ฝูงฉลามทั้งหมดล้วนแต่งงงันพวกมันสงสัยว่ามนุษย์คนนี้บินได้อย่างไร เขาไม่เหมือนกับมนุษย์คนอื่นๆที่พวกมันเคยกินมาก่อน
　　“
　　ควบแน่นเพลิงภูเขาไฟ
　　!
　　“
　　ฉิงเฟิงใช้ออกด้วยกระบวนท่าแรกของวิชากระบี่เพลิงภูเขาไฟทันทีเนื่องจากเขาไม่ต้องการเสียเวลา
　　เขาหยุดใช้วิชากระบี่เพลิงคะนองหลังจากทำความเข้าใจกับเคล็ดวิชากระบี่เพลิงภูเขาไฟเพราะมันเหนือกว่าด้วยการโจมตีที่ทรงพลังยิ่งกว่า
　　เงาร่างอันมหึมาของภูเขาไฟก่อตัวขึ้นในอากาศด้วยอุณหภูมิที่น่าสะพรึงกลัวของแม็กม่าและพลังอันยิ่งใหญ่มันฉีกผ่านอากาศและกระแทกเข้าหาฝูงฉลามอย่างรุนแรง
　　ตูม..ตูม..ตูม…
　　ฉลามทั้งหมดระเบิดเป็นเศษเนื้อและกองเลือดลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและร่วงกลับสู่มหาสมุทร มันเป็นฉากที่น่าสยดสยองมาก
　　อดพูดไม่ได้ว่าวิชากระบี่เพลิงภูเขาไฟนั้นทรงพลังมากมันฆ่าฉลามทั้งฝูงได้ด้วยกระบวนท่าเดียว ย้อมสีมหาสมุทรจนแดงฉาด
　　เหล่าสัตว์อสูรทะเลเช่น วาฬ ปลาหมึกยักษ์และงูทะเลถูกดึงดูดโดยกลิ่นเลือดเนื้อของฉลาม อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกมันสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของฉิงเฟิง พวกมันจึงเพียงแค่กัดกินชิ้นเนื้อของเหล่าฉลามแทนที่จะโจมตีเขา
　　เช่นเดียวกับแผ่นดินใหญ่ที่ซึ่งมีไว้ฝั่งศพสิ่งมีชีวิตที่ตกตาย แต่มหาสมุทรนั้นโหดร้ายกว่าในแบบของมัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ตายลงจะถูกสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นกัดกินแทน
　　“บอสครับโคตรเจ๋ง คุณฆ่าไอ้หลามพวกนี้ซะเกลี้ยงด้วยกระบวนท่าเดียว !”
　　ลู่ซวนจี๋กล่าวอย่างมีความสุขในขณะที่ชูนิ้วโป้งให้
　　ไม่เพียงแค่ลู่ซวนจี๋แต่ทุกคนในกลุ่มก็มองเขาด้วยดวงตาเป็นประกาย ยิ่งฉิงเฟิงแข็งแกร่งมากเท่าไหร่พวกเขาก็ยิ่งปลอดภัยเท่านั้น
　　พวกเขาเชื่อมั่นในตัวฉิงเฟิงอย่างไร้ข้อแม้ว่าเขาจะแก้ปัญหาและภยันตรายทั้งหมดให้พวกเขาได้
　　“อย่ามัวเสียเวลาคุยกันอยู่เลยว่ายกันต่อเถอะ อีกประมาณร้อยไมล์พวกเราคงจะถึงเกาะเพลิงระอุ” ฉิงเฟิงว่ายไปข้างๆอลิซและกล่าวกับทุกคน
　　พวกเขารู้สึกดีใจเมื่อยินเช่นนี้พวกเขาทั้งเหนื่อยล้าและหิวโหยหลังจากว่ายน้ำมาเป็นเวลานาน ทุกคนหวังว่าจะได้ขึ้นเกาะโดยเร็วเพื่อที่พวกเขาจะได้อบอุ่นร่างกาย พักผ่อนสมองและหาของกิน　　“อลิซมานี่เกาะหลังฉัน ฉันจะพาเธอว่ายต่อ” ฉิงเฟิงบอกให้อลิซเข้ามาใกล้ๆและพาเธอว่ายน้ำต่อไป
　　อลิซเปิดเผยส่วนโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบของเธอภายใต้เสื้อผ้าที่เปียกโชกหน้าอกคู่โตของเธอดึงดูดความสนใจของทุกคน แขนเรียวงามและขาวเหมือนดอกบัว รวมถึงขาที่เรียวเล็กของเธอโอบรอบหลังของฉิงเฟิงเหมือนปลาหมึกยักษ์ ริมฝีปากเล็กๆเข้ารูปที่เซ็กซี่ของเธอก็พ่นอากาศอุ่นๆใส่ข้างหูของฉิงเฟิง มันทำให้เขารู้สึกจักกะจี้
　　ถึงแม้ว่าเขาจะว่ายน้ำอยู่แต่ฉิงเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจจากการที่ใช้มือขวาคว้าหมับไปที่ช่วงล่างอันอ่อนนุ่มของอลิซ
　　ฉิงเฟิงสนุกสนานกับการที่มีอลิซเกาะหลังโดยที่มือของเขาซุกซนไปตามร่างกายที่สมส่วนของเธอ
　　ใบหน้าที่ซีดเซียวของอลิซเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนแอปเปิ้ลลมหายใจของเธอถี่รัวขึ้น
　　สามชั่วโมงต่อมา　　พวกเขาก็มาถึงหนึ่งในสิบเกาะที่อันตรายที่สุดในมหาสมุทรแปซิฟิก— เกาะเพลิงระอุ
　　เกาะเพลิงระอุนั้นมีขนาดใหญ่โตด้วยเส้นผ่านศูนย์กลางร่วมหนึ่งร้อยกิโลเมตรโดยมีหินสีแดงล้อมรอบภูเขาไฟขนาดยักษ์เกาะแห่งนี้ได้ชื่อว่าเกาะเพลิงระอุก็เนื่องมาจากแม็กม่าที่ไหลออกมาจากภูเขาไฟอยู่ตลอดเวลา
　　ตำนานเล่าว่ามี“มนุษย์แม็กม่า [Magma men]” อาศัยอยู่ภายใต้แม็กม่าของเกาะเพลิงระอุแห่งนี้ ซึ่งไม่มีผู้ใดรู้ว่าจริงหรือนิทานหลอกเด็ก
　　(ชั่วโมงนี้จะมีแบทแมนทะลุมิติมาแอดก็ไม่แปลกใจละ….กระทั่งเทพยังอัญเชิญมาตบกันได้)
　　ทุกคนมาถึงชายฝั่งด้วยอาการอ่อนล้าหมดเรี่ยวแรงพวกเขาจึงแผ่หราบนทะเลทันทีที่มาถึงชายฝั่ง มีเพียงฉิงเฟิงคนเดียวที่ยังคงดูคึกคักและเต็มเปี่ยมไปด้วยพละพลังกำลัง มันราวกับว่าเขามีพลังงานของสรรพสิ่งในโลก
　　อูววววววววววว　　!
　　ฮู่มมมมมมมมม
　　!
　　เสียงหมาป่าร้องโหยหวนพร้อมกับเสียงคำรามของสัตว์อื่นๆดังออกมาจากทั่วทั้งเกาะแห่งนี้มันแสดงให้เห็นว่าฉิงเฟิงและพรรคพวกไม่ได้อยู่บนเกาะนี้ตามลำพัง
　　หืม
　　ทรายกำลังเคลื่อนไหว
　　ทันใดนั้นเองฉิงเฟิงก็สังเกตเห็นว่าไม่ไกลออกไปกองหินกำลังเคลื่อนผ่านผืนทรายเข้าหาพวกเขา
　　ทรายไม่ควรจะขยับได้พวกเขานั่งบนชายหาดหลังจากมาถึงไม่นาน แต่ผืนทรายรอบๆพวกเขาก็ค่อยๆเคลื่อนเข้าหาพวกเขาทีละน้อย มันช้ามากๆแต่ฉิงเฟิงก็ยังคงรู้สึกได้
　　ปัง!
　　เขาเอื้อมมือไปหยิบกระบี่เพลิงคะนองและเหวี่ยงมันเข้าหาทรายที่อยู่ด้านหน้างูสีแดงเพลิงพุ่งออกมาจากทรายแล้วพุ่งเข้าหาฉิงเฟิง
　　งูสีแดงเพลิงยาวครึ่งเมตรและพ่นลมหายใจร้อนๆออกมา
　　ฟุ่บฟุ่บ ฟุ่บ …
　　ฉิงเฟิงวาดกระบี่ออกไปเจ็ดครั้งติดต่อกันงูเพลิงตัวนั้นก็ถูกสับเป็นชิ้นๆบนพื้นทราย
　　ฉิงเฟิงรู้ว่างูนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิตแม้จะถูกสับเป็นสองส่วนมันก็ยังคงแว้งกัดได้ ดังนั้นเขาจึงสับมันเป็นหลายๆชิ้นให้ตายอย่างแน่นอน
　　“โอวไม่นะบอส ชิบหายแล้ว ! มันคืองูเกล็ดเพลิงและปกติจะอยู่รวมกันเป็นฝูง บอสฆ่ามันไปตัวนึง มันจะโผล่มาอีกเป็นพันเลยนะ !” ลู่ซวนจี๋กล่าวด้วยความกลัว