My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 975 แกกล้าแตะต้องภรรยาของฉัน !

ตอนที่ 975 แกกล้าแตะต้องภรรยาของฉัน !?
　　เนื่องจากฉิงเฟิงกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของหลินเสวี่ยเป็นอย่างมากเขาขับรถไปด้วยความเร็วสูงและมาถึงบริษัท Ice Snow ในเวลาเพียงไม่นานจากสนามบิน
　　“บอสครับทำไมหน้าบริษัทของพี่สะใภ้ถึงมีคนใส่ชุดคลุมแดงเต็มไปหมด !”
　　ลู่ซวนจี๋ถามด้วยความประหลาดใจขณะที่เขาสังเกตเห็นคนกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันนอกบริษัท Ice Snow
　　“บ้าเอ้ย! พวกมันเป็นคนของนิกายแวมไพร์ พวกมันต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆถึงกล้าบุกมารังควานบริษัทของภรรยาฉัน พวกมันทั้งหมดต้องตาย !” ฉิงเฟิงกล่าวเสียงเย็นชา เขาสังหรณ์ใจเคยไม่ผิดพลาด บริษัท Ice Snow กำลังมีปัญหา ดังนั้นหลินเสวี่ยก็ต้องอยู่ในอันตราย
　　ส่วนคนของนิกายแวมไพร์พวกเขาทั้งหมดคุ้นเคยกับฉิงเฟิงเป็นอย่างดี เพราะพวกเขาเป็นศัตรูกันหลังจากที่ฉิงเฟิงสังหารสาวกในนิกายของพวกเขาไปมากมาย
　　ฉิงเฟิงรีบลงจากรถอย่างรวดเร็วเขาเคลื่อนไหวดั่งสายฟ้าฟาดและพุ่งไปยังอาคารของบริษัท Ice Snow ทันที
　　ที่ประตูของบริษัทฉิงเฟิงพบว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดต่างก็หมดสติรวมไปถึงพนักงานทุกคนด้วย เห็นได้ชัดว่านิกายแวมไพร์ใช้วิธีการพิเศษบางอย่างในการทำให้ทุกคนในบริษัทสลบไป
　　ไม่เพียงแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเท่านั้นแต่รวมไปถึงคิงคองและทุกคนจากสมาพันธ์ฉิงเฟิงก็สลบไปเช่นกัน
　　ส่วนราชาอสูรและลั่วหนี่ชิงพวกเขาคอยคุ้มครองหลิวหรูหยานอยู่ที่โรงพยาบาลและไม่สามารถปลีกตัวมาได้
　　“แกเป็นใครบริเวณนี้เป็นสถานที่ห้ามเจ้า” ชายสวมเสื้อคลุมแดงคนหนึ่งขวางฉิงเฟิงไว้และตะคอกเสียงดัง　　“ฉันเป็นคนของบริษัทนี้!” ฉิงเฟิงคำรามออกมา
　　“นายน้อยของพวกข้ากำลังทำธุระอยู่ข้างในแกกล้าเข้าไป อยากตายรึไงไอ้หนุ่ม ?”
　　“ไปตายซะ!!” ฉิงเฟิงรู้สึกว่าสิ่งที่ชายชุดแดงพูดช่างน่ารำคาญมาก เขาเหยียดฝ่ามือออกไปตบชายคนนั้นจนตายในทันที
　　สาวกนิกายแวมไพร์คนอื่นๆรีบกรูกันเข้ามาอย่างรวดเร็วหลังจากที่เห็นฉิงเฟิงฆ่าพรรคพวกของพวกเขาไปพวกเขาโจมตีฉิงเฟิงพร้อมกันทั้งหมด
　　ฉัวะ!
　　ฉิงเฟิงไม่ต้องการเสียเวลาเขาชักกระบี่เพลิงคะนองออกมาและฟาดฟันเป็นวงโค้งรอบตัวเขา กระบี่เพลิงคะนองเปล่งรัศมีพลังกระบี่ที่กว้างถึง 20 เมตรออกมาและตัดศีรษะของชายชุดคลุมแดงทั้งหมดในทันที
　　เพียงหนึ่งกระบี่สาวกนิกายแวมไพร์ทุกคนก็ตกตาย
　　ฉิงเฟิงไม่สนใจร่างไร้วิญญาณของพวกมันเขาเหินร่างพุ่งทะยานเข้าไปในออฟฟิศของหลินเสวี่ยทันที
　　…
　　ภายในออฟฟิศของหลินเสวี่ย
　　ใบหน้าของเซี่ยเติ้งเฟยนั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้ายในขณะที่เขายืนอยู่เบื้องหน้าหลินเสวี่ยยิ่งเขาอยู่ใกล้เธอมากขึ้น เขาก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้งดงามอย่างไร้ที่ติ
　　ใบหน้าของหลินเสวี่ยนั้นเป็นเหมือนดอกโบตั๋นที่บานสะพรั่งเธอมีผิวขาวละลานตา ดวงตาของเธอเหมือนน้ำค้างยามรุ่งอรุณบนใบไม้ของภูเขาเทียนซาน ส่วนเรือนร่างของเธอนั้นช่างเพรียวบางและงามสง่า มันดึงดูดบุรุษเพศได้ทุกคน
　　“สาวงามสามีของเจ้านั้นตายไปแล้ว ดังนั้นเจ้าจงยอมเป็นภรรยาน้อยของข้าซะเถอะ” เซี่ยเติ้งเฟยกล่าวด้วยแววตาที่ร้อนรุ่นเต็มไปด้วยราคะของบุรุษเพศ
　　เขาเป็นผู้ฝึกตนนอกรีตที่บ่มเพาะพลังนอกรีตวิชาของเขาต้องใช้สตรีที่งดงามและโลหิตของพวกเธอ เขาสูดดมได้กลิ่นเลือดสดๆแสนอร่อยที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของหลินเสวี่ย เขารู้ว่าถ้าหากได้ผู้หญิงคนนี้มาครอบครอง พลังในการบ่มเพาะของเขาจะเพิ่มพูนมหาศาล
　　“อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะถ้าคุณเข้ามาชั้นจะฆ่าตัวตาย !” หลินเสวี่ยตะโกนเสียงดัง เธอคว้ามีดเล็กๆมาพาดไว้บนคอขาวหิมะของเธอ
　　หลินเสวี่ยลอบสาบานในใจว่าเธอจะฆ่าตัวตายเพื่อไม่ยอมให้ชายหนุ่มชั่วร้ายผู้นี้ได้สมมาดปรารถนา
　　“สาวงามเจ้าทำร้ายตัวเองไม่ได้หรอก ทำไมถึงไม่ยอมมาเป็นนางสนมของข้าเสียดีๆเล่า ” เซี่ยเติ้งเฟยแสยะยิ้มที่ดูราวกับปีศาจ เขาเหยียดมือออกไปที่ร่างของหลินเสวี่ย
　　ใบหน้าที่งดงามของหลินเสวี่ยมีร่องรอยแห่งความตื่นตระหนกเธอกุมมีดไว้แน่นเตรียมที่จะฆ่าตัวตายแล้ว
　　“
　　เขตแดนแวมไพร์
　　!”
　　เซี่ยเติ้งเฟยคำรามด้วยเสียงต่ำและปลดปล่อยพลังแห่งเขตแดนของเขาออกมาทันที
　　ภายในรัศมีสิบเมตรวิญญาณชั่วร้ายสีแดงที่มีกลิ่นอายกระหายเลือดกระจายตัวออกไปเต็มพื้นที่
　　หลินเสวี่ยติดอยู่ในเขตแดนแวมไพร์ร่างกายของเธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แม้ว่าเธอต้องการจะฆ่าตัวตายเธอก็ไม่สามารถทำได้ สนามพลังนี้จำกัดการเคลื่อนไหวของทุกสิ่งภายในนั้น
　　“
　　จบสิ้นแล้ว…แม้แต่ฆ่าตัวตายชั้นยังทำไม่ได้เลย”
　　หลินเสวี่ยพึมพำด้วยน้ำเสียงที่พ่ายแพ้อ่อนล้าเธอรู้สึกสิ้นหวัง　　เหมียวซิยี้ต้องการจะช่วยหลินเสวี่ยแต่ตัวเธอเองก็ติดอยู่ในเขตแดนแวมไพร์เช่นกันเธอไม่สามารถขยับร่างกายได้เลย
　　เซี่ยเติ้งเฟยเหยียดมือสีแดงของเขาออกมาและต้องการสัมผัสกับผิวหน้าที่ดูอ่อนโยนของหลินเสวี่ยเขาต้องการดูว่าใบหน้าของเธอเรียบเนียนเพียงใด
　　ในขณะนั้นเองฉิงเฟิงก็มาถึงออฟฟิศของหลินเสวี่ยพอดีและได้เห็นเซี่ยเติ้งเฟยกำลังเหยียดมือออกไปหมายจะสัมผัสใบหน้าภรรยาของเขา
　　“
　　สัตว์นรก
　　!
　　มันกล้าดียังไงถึงได้มาแตะต้องภรรยาของฉัน
　　!
　　แกกำลังหาที่ตาย
　　! 　　ฉิงเฟิงสบถคำหยาบออกมาเขาหยิบหินขึ้นมาด้วยมือขวาแล้วเขวี้ยงมันไปหาเซี่ยเติ้งเฟยทันที
　　วูบ!
　　ก้อนหินที่ฉิงเฟิงเขวี้ยงออกไปนั้นเร็วดั่งสายฟ้าในไม่ช้ามันก็มาถึงเป้าหมายและเจาะทะลุฝ่ามือของเซี่ยเติ้งเฟยจนเลือดฉีดพุ่งออกมาทันที
　　ความจริงแล้วฉิงเฟิงต้องการใช้ดรรชนีผู้พิชิตแยกร่างเซี่ยเติ้งเฟยเป็นสองส่วนอย่างโหดเหี้ยมแต่ดรรชนีผู้พิชิตนั้นรุนแรงทรงพลังเกินไป นอกจากนี้เซี่ยเติ้งเฟยก็อยู่ใกล้กับหลินเสวี่ยมาก เขากลัวว่าเธอจะโดนลูกหลงและได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงไม่ใช้มันและเขวี้ยงก้อนหินออกไปแทน
　　อั่ก!
　　มือของเซี่ยเติ้งเฟยถูกเจาะเป็นรูด้วยก้อนหินแม้แต่กล้ามเนื้อและกระดูกของเขาถูกหินเจาะทะลุด้วยเช่นกัน ใบหน้าของเขาซีดเซียวในขณะที่กุมมือตนเองและร่ำร้องออกมา โดยไม่สามารถแตะใบหน้าของหลินเสวี่ยได้
　　“ไอ้สารเลวตัวไหนที่กล้าลอบทำร้ายข้า!” เซี่ยเติ้งเฟยหันกลับมาและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัด
　　ฉิงเฟิงไม่ได้สนใจคำด่าทอของเซี่ยเติ้งเฟยแม้แต่น้อยเขาพุ่งไปหาหลินเสวี่ยอย่างรวดเร็วเป็นอันดับแรก สำหรับเขาแล้วหลินเสวี่ยสำคัญที่สุด
　　“ทลาย!”
　　ฉิงเฟิงง้างหมัดชกเข้าไปที่ม่านพลังของเขตแดนแวมไพร์และทำลายมันซึ่งเป็นอีกครั้งที่ทำให้เซี่ยเติ้งเฟยบาดเจ็บจนพ่นเลือดเลือดออกจำนวนมาก
　　“ที่รักคุณเป็นอะไรไหม ” ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับโอบกอดเรือนร่างที่นุ่มนิ่มของหลินเสวี่ยเอาไว้ เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใย
　　หลินเสวี่ยอึ้งจนพูดไม่ออกดวงตาของเธอสั่นระริกด้วยความไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง นี่ชั้นกำลังมองหน้าใครอยู่… นี่… สามีชั้นไม่ใช่หรือ ?
　　“ที่รักคุณ…. ยังไม่ตายเหรอ…..” หลินเสวี่ยถามอย่างไร้เดียงสา ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย
　　“เด็กโง่สามีของคุณอยู่ยงคงกระพัน จะตายได้อย่างไรกัน ” ฉิงเฟิงแตะจมูกของหลินเสวี่ยเบาๆและกล่าวด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น
　　“ฮึก….ฮือๆๆ สามีของชั้น.. ชั้นคิดว่าชาตินี้จะไม่ได้เจอคุณอีกแล้ว” หลินเสวี่ยระเบิดเสียงร้องไห้ดังลั่นออกมาในอ้อมแขนของฉิงเฟิง
　　ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหลินเสวี่ยรู้สึกกังวลและหวาดกลัวมากเมื่อได้รู้ว่าเครื่องบินลำที่ฉิงเฟิงโดยสารมาเกิดระเบิดเธอตกใจมากจนเป็นลม เธอยังคิดที่จะฆ่าตัวตายไปอยู่เป็นเพื่อนกับสามี แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อล้างแค้นให้เขา
　　หลินเสวี่ยไม่คาดฝันเลยว่าสามีที่เธอคิดว่าตายไปแล้วจะมาปรากฏตัวต่อหน้าเธอเธอตื่นเต้นและกังวลอย่างมาก เธอกังวลว่ามันคือความฝัน
　　หลินเสวี่ยร้องไห้ไม่หยุดจนทำให้ฉิงเฟิงรู้สึกประทับใจมากผู้หญิงคนนี้อยู่ในตำแหน่งที่ไม่มีใครสามารถมาแทนที่ได้ในใจเขาเสมอ
　　“นายท่านคุณกลับมาทันเวลาพอดี ไม่งั้นพี่สาวเสวี่ยจะต้องขายบริษัททิ้งเพื่อแก้แค้นให้คุณ” เนื่องจากเขตแดนแวมไพร์สลายไปแล้ว เหมียวซิยี้จึงหลุดจากพันธนาการ เธอลุกขึ้นยืนและกล่าวกับฉิงเฟิง
　　เมื่อฉิงเฟิงทำความเข้าใจกับความคิดอ่านของภรรยาเขาก็ยิ่งรู้สึกประทับใจมากขึ้น เขารู้ดีว่าบริษัท Ice Snow มีความสำคัญต่อหลินเสวี่ยมากเพียงใด มันเหมือนลูกในไส้ที่เธอเลี้ยงดูฟูมฟักขึ้นมาเองกับมือตั้งแต่เล็กจนโต อย่างไรก็ตาม เพื่อล้างแค้นให้เขา เธอกลับเต็มใจขายมันทิ้งจริงๆ หากเหมียวซิยี้ไม่ได้เอ่ยปากออกมา เขาไม่มีทางรู้แน่นอน
　　“ไอ้บัดซบแกกล้าดียังไงมาจู๋จี๋กันต่อหน้าข้า แกกำลังหาที่ตาย !” เซี่ยเติ้งเฟยคำรามออกมาหลังจากเห็นฉิงเฟิงและหลินเสวี่ยกำลังกอดกันด้วยท่าทางที่ใคร่