My Disciples Are All Villains - ตอนที่ 534 ผู้น่าสะพรึงกลัว

　　“ค่ะ”หอยสังข์ดูเหมือนจะพอเข้าใจในสิ่งที่ซู่ฮ่องกงพูดอยู่บ้าง
　　ตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมานางได้ฝึกฝนการหายใจมาโดยตลอดในตอนนี้พลังลมปราณที่นางมีเริ่มขยายจุดพลังลมปราณของนางมาบ้างแล้ว แม้ว่าจะเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์แต่การฝึกฝนเรื่องพื้นฐานก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่ดี เมื่อหอยสังข์เห็นศิษย์พี่ทั้งหลายปล่อยพลังงานในรูปแบบต่างๆ ได้ นางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา
　　“เอาล่ะพวกเรามาเริ่มสร้างพลังงานกันเถอะ เริ่มจากกางมือของเจ้าออกมา ควบคุมลมหายใจให้ดี ตั้งสมาธิ ค่อยๆ โคจรพลังลมปราณมาตามเส้นพลังลมปราณของเจ้า ปล่อยพลังลมปราณพวกนั้นให้ออกมาจากนิ้ว”
　　ซู่ฮ่องกงกำลังสั่งสอนหอยสังข์อย่างจริงจังเพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้นดาบพลังงานก็ปรากฏขึ้นเหนือฝ่ามือของซู่ฮ่องกง มันเป็นเพียงดาบพลังงานที่มีขนาดเท่ากับนิ้ว
　　“ท่านน่าทึ่งจริงๆศิษย์พี่แปด” หอยสังข์พูดชื่นชม
　　ใบหน้าของซู่ฮ่องกงได้เปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ“นี่ก็ไม่ได้มากมายอะไรหรอก…ยิ่งเจ้าควบคุมได้ดีมากเท่าไหร่ เจ้าก็จะสามารถสร้างดาบพลังงานที่ทั้งบริสุทธิ์และยิ่งใหญ่ได้มากขึ้นเท่านั้น…เอาล่ะจงฝึกฝนอย่างอดทนซะ เจ้าจะต้องทำได้ดีกว่านี้แน่ถ้าหากใช้เวลาไปกับการฝึกน่ะ”
　　“แบบนี้น่ะเหรอ”
　　ซู่วว!
　　ดาบพลังงานที่มีขนาดเท่ากับนิ้วลอยอยู่บนฝ่ามือของสาวน้อยมันดูโปร่งใสมากกว่าของซู่ฮ่องกงซะอีก
　　“…”ซู่ฮ่องกงตกตะลึง ตัวเขาแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้เห็น ซู่ฮ่องกงขยี้ตาก่อนจะจ้องมองอีกครั้ง ดาบพลังงานที่ได้เห็นมันดูเจิดจ้าอย่างไม่ต้องสงสัย ที่รอบดาบพลังงานมีแสงสีแดงจางๆ หมุนรอบมัน
　　“ศิษย์พี่”หอยสังข์ร้องเรียกเบาๆ
　　“โอ้นั่นแหละ ใช่เลย ถ้าหากเจ้าสร้างดาบพลังงานขนาดเล็กได้ แน่นอนว่าเจ้าย่อมเพิ่มขนาดและจำนวนของมันได้”
　　ซู่ฮ่องกงตั้งสมาธิก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นมาอีกครั้งทันใดนั้นเองดาบพลังงานขนาดเท่าฝ่ามือก็ลอยขึ้น มันเป็นการแสดงศักดิ์ศรีในฐานะศิษย์พี่ด้วยการสร้างดาบพลังงานนั่นเอง
　　“แบบนี้เหรอคะ”หอยสังข์กางฝ่ามือของนางอีกครั้ง ดาบพลังงานขนาดเท่าฝ่ามือก็ได้ปรากฏขึ้น
　　“…”..
　　‘นี่นางแข็งแกร่งถึงขนาดนี้แล้วอย่างงั้นเหรอแล้วข้าควรจะหันไปหาใครได้กัน หรือข้าควรจะทำยังไงดี?’
　　เมื่อหันไปมองใบหน้าที่แสนจะบริสุทธิ์และไร้เดียงสาของสาวน้อย ซู่ฮ่องกงก็ตัดสินใจที่จะแสดงพลังของผู้เป็นศิษย์พี่ ตัวเขาจะต้องสั่งสอนให้ศิษย์น้องคนนี้ได้รู้ว่าศิษย์พี่มันน่าเคารพขนาดไหน “การควบแน่นพลังงานเป็นเพียงการฝึกพื้นฐานเท่านั้น การที่เจ้าเริ่มต้นสร้างดาบพลังงานที่มีขนาดเท่ากับฝ่ามือได้ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี…แต่ยังไงซะข้าก็ไม่ได้ถนัดการสร้างดาบพลังงาน การสร้างดาบพลังงานเป็นความสามารถพิเศษของศิษย์พี่รองมากกว่า เขาคนนั้นสามารถสร้างดาบพลังงานกว่า 100 เล่มได้ในพริบตา นอกจากนี้ยังมีนักบุญแห่งดาบลั่วฉีซาน เขาคนนั้นสามารถสร้างดาบพลังงานได้มากถึง 13 เล่ม”
　　“แล้วท่านล่ะศิษย์พี่” หอยสังข์มองไปยังซู่ฮ่องกงอย่างคาดหวัง “ข้าอยากจะเห็นท่านแสดงฝีมือ”
　　“…”ซู่ฮ่องกงกระแอมก่อนที่จะทำจิตใจให้สงบ “ข้าน่ะถนัดการใช้พลังหมัดมากกว่า” เมื่อพูดจบซู่ฮ่องกงก็ยกมือขึ้นมา ซู่ฮ่องกงรีบสวมถุงมือนักสู้ก่อนที่จะเริ่มต่อยไปในอากาศ การต่อยหมัดไปในอากาศของเขาได้ทำให้พลังงานรูปแบบหมัดพุ่งออกมา
　　ตู๊ม!
　　พลังหมัดของซู่ฮ่องกงกระแทกเข้ากับต้นไม้บนต้นไม้ที่ถูกโจมตีมีร่องรอยความเสียดายที่เห็นได้อย่างชัดเจน
　　“เจ้าอยากจะเรียนรู้การใช้หมัดไหมล่ะ”ซู่ฮ่องกงมองไปที่หอยสังข์ น้ำเสียงของเขามันเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
　　หอยสังข์ที่ตอนแรกดูเหมือนสนใจได้ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว“ไม่”
　　“แล้วเจ้าอยากเรียนอะไรล่ะข้าจะสอนเจ้าเอง” ซู่ฮ่องกงพูด
　　“ดาบพลังงาน”
　　ซู่ฮ่องกงพูดไม่ออกไปชั่วครู่“อันที่จริงข้าก็ใช้ดาบพลังงานได้ แต่ข้าไม่ได้ถนัดเรื่องพวกนี้ ข้าคิดว่าสิ่งที่เจ้าจะได้เรียนรู้จากข้าคงไม่ได้มากมายอะไรนัก”
　　ซู่ฮ่องกงถอดถุงมือนักสู้ออกตัวเขาจดจ่อกับการหายใจ ไม่นานนักดาบพลังงานสามเล่มก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา แม้ว่ามันจะไม่ได้ยากลำบากอะไรกับผู้ที่มีพลังขั้นมหาภัยพิบัติศักดิ์สิทธิ์ แต่สำหรับผู้ที่มีพลังขั้นสังหรณ์หยั่งรู้อย่างหอยสังข์นางไม่มีวันที่จะทำได้แน่
　　หอยสังข์กางฝ่ามืออีกครั้ง“แบบนี้น่ะเหรอ”
　　ดาบพลังงานสามเล่มปรากฏบนมือของนาง
　　“…”ดวงตาของซู่ฮ่องกงเบิกกว้าง ตัวเขาในตอนนี้รู้สึกอึดอัดจนอยากจะหนีไป
　　ผู้ฝึกยุทธที่ฝึกฝนตัวเองจากขั้นสังหรณ์หยั่งรู้ไปถึงขั้นสัมผัสแห่งการควบแน่นได้ต้องใช้เวลากว่าหลายปีกว่าที่จะฝึกฝนสำเร็จเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าที่จะสร้างดาบพลังงานเช่นนี้ได้ แล้วสาวน้อยคนนี้สามารถทำเรื่องทุกอย่างภายในสามเดือนได้ยังไงกัน
　　ซู่ฮ่องกงมองไปที่ดาบพลังงานทั้งสามเล่ม‘ใจเย็นเข้าไว้!’
　　คราวนี้ซู่ฮ่องกงตัดสินใจที่จะแสดงพลังทั้งหมดที่มีภายในระยะรอบตัวของซู่ฮ่องกงหลายเมตร มีดาบพลังงานปรากฏขึ้นอยู่รอบตัว มันถูกจัดเรียงกันอย่าเป็นระเบียบก่อนที่จะส่องแสงออกมา
　　“แล้วแบบนี้ล่ะเจ้าคิดว่าไงศิษย์น้องเล็ก”
　　อันที่จริงหอยสังข์ไม่สามารถใช้พลังลมปราณควบแน่นจนกลายเป็นดาบพลังงานมากมายขนาดนี้ได้แต่ถึงแบบนั้นนางก็ชอบที่ได้เห็นดาบพลังงานที่งดงามเช่นนี้ หอยสังข์ปรบมือก่อนจะพูดขึ้น “เอาอีก ศิษย์พี่! เอาดาบพลังงานอีก!”
　　“…”
　　‘เอาอีกอะไรกัน’
　　ซู่ฮ่องกงไม่เชี่ยวชาญในเรื่องของดาบพลังงานตั้งแต่แรกตัวเขาต้องใช้ความพยายามอย่าหนักเพื่อที่จะรักษาดาบพลังงานทั้งหลายเอาไว้
　　ซู่ฮ่องกงได้กำฝ่ามือดาบพลังงานทั้งหมดจางหายไป “ท่านอาจารย์น่ะมีทักษะมากกว่าข้าหลายเท่านัก ดาบพลังงานของเขาทั้งเจิดจ้าและทรงพลังยิ่งกว่านี้ ข้าทำมากกว่านี้ไม่ได้หรอกนะ”
　　…
　　ภายในห้องลับบทสนทนาเหล่านี้ถึงหูของลู่โจวทั้งหมด คำพูดเหล่านั้นมันวนเวียนอยู่ในหูของเขา
　　ลู่โจวได้แต่ตำหนิซู่ฮ่องกง“สามหาว! เจ้าอยากจะถูกลงโทษอย่างงั้นสินะ”
　　แสงสีฟ้าจางๆได้ปกคลุมคลื่นเสียงก่อนที่มันจะออกมาจากห้องลับ พลังคลื่นเสียงไปถึงด้านนอกห้องโถงในชั่วพริบตา
　　สำหรับซู่ฮ่องกงการได้เห็นพลังของลู่โจวก็ไม่ต่างอะไรกับการถูกฟ้าผ่า ซู่ฮ่องกงสั่นไปทั้งตัว
　　พรึ๊บ!
　　ซู่ฮ่องกงคุกเข่าลงก่อนจะพูดขึ้น“ข้าผิดไปแล้ว ท่านอาจารย์ข้าจะลงโทษตัวเองเดี๋ยวนี้!”
　　ตัวเขาไม่ลังเลเลยที่จะตบแก้มตัวเองกว่าหลายครั้ง
　　“สั่งสอนซู่ฮ่องกงได้รับรางวัลแต้มบุญ: 200”
　　หอยสังข์ดูตกใจเมื่อมองไปยังห้องลับที่ซ่อนอยู่นางได้โค้งคำนับในทันที “ท่านอาจารย์”
　　ไม่มีคำตอบอะไรออกมาจากห้องลับอีกทุกอย่างกลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง
　　ซู่ฮ่องกงเงยหน้าขึ้นก่อนที่จะใช้ความคิดอยู่ภายในใจ‘ท่านอาจารย์แข็งแกร่งจริงๆ ท่านอาจารย์ทำตัวราวกับว่าอยู่ทุกหนทุกแห่ง เขาได้ยินสิ่งที่ข้าพูดได้ยังไงกัน ข้าจะต้องถอยห่างจากท่านอาจารย์เดี๋ยวนี้’
　　ซู่ฮ่องกงลุกขึ้นก่อนที่จะมองหอยสังข์ที่อยู่ตรงหน้า“ไปที่ด้านหลังของภูเขาทองกันเถอะ”
　　“หลังภูเขา”
　　“ที่แห่งนั้นเงียบสงบและเหมาะสมสำหรับการฝึกฝน…เจ้าเพิ่งจะสร้างดาบพลังงานขนาดเท่าฝ่ามือได้เพียงสามเล่มเท่านั้นนั่นยังห่างไกลจากคำว่ายอดฝีมือ ข้าจะสอนเจ้าสร้างดาบพลังงานเล่มที่สี่เอง”
　　“เล่มที่สี่”หอยสังข์เกาหัวก่อนที่จะกางฝ่ามืออีกครั้ง
　　ซู่วว!
　　ในตอนนั้นเองพลังลมปราณของนางก็เพิ่มมากขึ้นดาบพลังงานทั้งสี่เล่มปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของนาง
　　ดาบทั้งหมดมี4 เล่ม มันไม่ขาดไม่เกินแม้แต่เพียงนิดเดียว…
　　“…”สีหน้าของซู่ฮ่องกงแข็งทื่อ ตัวเขาพูดอะไรไม่ออก เมื่อรู้สึกตัวอีกทีหอยสังข์ก็ได้กำหมัดของนางก่อนที่จะคลายดาบพลังงานทั้งหมด
　　หอยสังข์พูดต่อ“ศิษย์พี่แปด ข้าต้องการเรียนวิธีสร้างดาบพลังงานที่ท่านทำได้”
　　“…”ดูเหมือนว่าซู่ฮ่องกงจะจนมุม ตัวเขาหันกลับก่อนที่จะเดินจากไป
　　“ศิษย์พี่ข้าจะสร้างดาบพลังงานที่ยิ่งใหญ่กว่าท่านได้ยังไง”
　　“อะ…เอาไว้โอกาสหน้าก็แล้วกัน…”
　　“ศิษย์พี่แปดข้าอยากจะเรียนรู้มันตอนนี้ ศิษย์พี่อย่าวิ่งสิ! ข้าจะสร้างดาบพลังงานที่มีขนาดใหญ่เท่ากับต้นไม้ได้ยังไง”
　　ซู่ฮ่องกงรีบเดินหนี
　　หอยสังข์รีบตามตัวเขาไป
　　หลังจากที่ทั้งสองตัวเดินหายไปหมิงซี่หยินก็ปรากฏตัวออกจากต้นไม้ที่อยู่ใกล้เคียง ที่รอบดวงตาของเขามีรอยคล้ำ หมิงซี่หยินตบหน้าอกของตัวเองก่อนที่จะถอนหายใจ “ในที่สุดข้าก็ไม่ต้องสอนสาวน้อยคนนั้น…”
　　ตลอดสามเดือนมานี้ศิษย์พี่ทั้งหมดผลัดกันสั่งสอนหอยสังข์ในตอนแรกทุกคนต่างก็กระตือรือร้นที่จะสั่งสอนนาง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกคนก็ตระหนักได้ถึงความสามารถที่ธิดาหอยสังข์มี ไม่เพียงแค่นั้นนางยังฉลาดหลักแหลมและรักการเรียนรู้ นางยังมีความอดทนที่จะฝึกฝนตัวเองให้เก่งขึ้น นางชอบที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ไม่ว่าการเรียนรู้จะเป็นอะไร หอยสังข์จะฝึกฝนมันจนกว่าจะเชี่ยวชาญให้ได้ เมื่อหอยสังข์ยังคงมองหาความรู้ที่มากขึ้น แม้แต่ต้วนมู่เฉิงและจ้าวยู่ก็ยังไม่อาจจะทนทรมานสอนนางต่อไปได้ แม้แต่หมิงซี่หยินผู้ที่มีไหวพริบและเจ้าเล่ห์เองก็ยังเลือกที่จะหนีสาวน้อยคนนี้
　　หมิงซี่หยินเหยียดแขนขาก่อนที่จะหาวออกมา“ได้เวลางีบสักที”
　　ทันทีที่หมิงซี่หยินพูดจบเสียงของหอยสังข์ก็ดังมาถึงหูเขา “ศิษย์พี่สี่ ท่าช่วยสอนข้าเป็นคนต่อไปได้ไหม ข้าอยากที่จะสร้างดาบพลังงานหลายเล่มน่ะ”
　　พรึ๊บ!
　　หมิงซี่หยินหายใจไม่ทั่วท้องไม่นานนักตัวเขาก็ตกลงจากต้นไม้
　　ในตอนนั้นเองผู้ฝึกยุทธหญิงก็วิ่งตรงมาเมื่อนางเห็นหมิงซี่หยิน นางก็รีบโค้งคำนับในทันที “ท่านสี่ ท่านสิบ!”
　　หมิงซี่หยินรีบใช้ฝ่ามือฟาดพื้นตัวเขาได้พลิกตัวกลางอากาศก่อนที่จะยืนอย่างใจเย็น “เจ้ามีเรื่องด่วนอะไรกัน”
　　“มีคนขอความช่วยเหลืออยู่ที่เชิงเขาค่ะ”