Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] - บทที่ 11 ภารกิจส่วนตัว

บทที่ 11 ภารกิจส่วนตัว

สำหรับชายหนุ่มแล้ว การฆ่าไนท์ คูนเนอร์ไม่ใช่เรื่องที่ผิด ถึงแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะยังไม่ได้ทำอะไรเลยก็ตาม และคราวนี้ ณ บริเวณที่ตาย ก็ได้มีเสื้อสีดำที่อีกฝ่ายใส่ทิ้งไว้ ซึ่งเซียวเฟิงก็คิดว่าไอเทมชิ้นนี้ดูท่าจะดีไม่น้อย แต่พอเขาตรวจสอบของในมือ ก็เป็นต้องขมวดคิ้ว

ชุดคลุมคืนมืด

ประเภทของสวมใส่: ชุดแฟชั่น

คุณสมบัติ: –

สกิล: ปกปิดคุณสมบัติชุดของผู้เล่น ยกเว้นจากความสามารถสอดแนมขั้นสูง

คำอธิบาย: เพื่อปกปิดตัวตนของผู้เล่นระดับหอเกียรติยศ ชุดนี้ก็มีไว้เพื่อการนั้น

มันกลับเป็นชุดแฟชั่นซะอย่างงั้น!! เขาแปลกใจมาก เพราะแม้ในเกมนี้จะมีร้านที่ขายชุดแฟชั่นอยู่เหมือนกัน แต่มันก็แพงมาก และใช้เพื่อความสวยงามเท่านั้น คงไม่มีใครตั้งใจที่จะซื้อมันแน่นอน แถมที่หล่นอยู่ก็เป็นของที่แจกมาจากหอเกียรติยศด้วย

“เงื่อนไขการสวมใส่ไม่ถูกต้อง ไม่สามารถสวมใส่ไอเทมได้” เซียวเฟิงอยากจะเอามาสวม เพราะชุดของเขามันเตะตาคนมากเกินไป แต่เขากลับสวมชุดนั้นไม่ได้

“แปลกจังแฮะ หรือจะจำกัดเฉพาะพวกคนหอเกียรติยศ?”

เขาสงสัยมาก ไม่ว่าจะทำยังไงก็สวมไม่ได้ ชายหนุ่มเลยโยนมันเข้าไปในกระเป๋า แต่หลังจากที่รู้ว่าไอเทมแฟชั่นสามารถปกปิดรูปลักษณ์ของตัวเองได้ เขาก็เลยวิ่งตามหาร้านขายชุดในหมู่บ้านทันที

หมู่บ้านยังมีผู้คนแน่นเหมือนทุกที แต่ก็ต้องขอบคุณคนกลุ่มนั้น เพราะมันทำให้เขาไม่เป็นที่สังเกตสักเท่าไหร่

“โหว! หล่อเท่ขั้นสุด!”

“ดูนั่นสิ! น่าเกรงขามสุด ๆ!”

“ไหน ๆ?”

“เห็นไม่ชัดเลย คนเยอะไป”

แต่ก็ยังเตะตาอยู่ดี ทว่าเพราะชื่อของเขาเปลี่ยนเป็นสีเทาไปแล้ว เลยไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยกับชายหนุ่มเท่าไหร่ เซียวเฟิงจึงเข้ามาถึงร้านเสื้อเร็วกว่าที่คิด

“ยินดีต้อนรับนักรบ ถึงร้านของเราจะเล็ก แต่ก็มีของคุณภาพเยี่ยมอยู่นะ” เจ้าของร้านเสื้อผ้าที่นี่ชื่อว่านูว์ เธอกล่าวต้อนรับเขาอย่างขันแข็งกลางร้านขนาดเล็กที่ปราศจากผู้คน โชคดีที่ชื่อของเขายังเป็นสีเทาอยู่เลยไม่มีอะไรวุ่นวาย เพราะถ้าชื่อกลายเป็นสีแดง มันคงจะจบไม่สวยแน่! ตามข้อมูลของเกมนี้ ผู้เล่นสามารถเรียนรู้สกิล ‘สิทธิ์การครอบครอง’ จาก NPC คนนี้ได้ ส่วนเงื่อนไขแรก ก็คือการซื้อของในร้าน แต่หลังจากที่เขาดูของในร้าน ก็เป็นต้องแทบล้มทั้งยืน

ระลึกถึงตัวตนดั้งเดิม

ราคา: 50 เหรียญเงิน

ประเภทของสวมใส่: ชุดแฟชั่น

คุณสมบัติ: ไม่มี

คำอธิบาย: นี่เป็นผลงานที่นูว์ชอบมากที่สุด เพราะเธอหวังว่าพวกผู้เล่นจะไม่ลืมความทรงจำที่เกี่ยวกับหมู่บ้านนี้

“50 เหรียญเงินเหรอ?”

เซียวเฟิงนิ่งค้างไป นั่นเป็นของที่ถูกที่สุดในร้านหรือว่าราคามันสูงกว่าความเป็นจริงกันนะ?

เขาเข้าใจในทันทีว่าทั้ง ๆ ที่คนพลุกพล่านขนาดนี้ แต่ร้านนี้กลับไม่มีคนเลย …มันก็คงเป็นเพราะของแพงอย่างกับปล้นขนาดนี้นี่แหละที่เป็นสาเหตุ!!!

เขาที่ฆ่าบอสตัวแรกมามีเหรียญทอง 2 เหรียญกับเหรียญเงิน 86 เหรียญ รวม ๆ แล้วเท่ากับ 289 เหรียญเงินเท่านั้น แถมหมาป่าที่เขาฆ่าตายไปเป็นเบือก่อนหน้า ก็ยังให้มาแต่เหรียญทองแดงที่รวม ๆ แล้วยังไม่ถึง 1 เหรียญเงินด้วยซ้ำ

ทั้งหมดนี้บอกอย่างชัดเจนเลยละว่าอะไรสำคัญที่สุดในเกมนี้… เงินยังไงล่ะ!!!

50 เหรียญเงินอาจจะไม่มีค่าอะไรเลยในตอนที่มีระบบแลกเปลี่ยนก็ได้ แต่มูลค่าของเงินในเกมตอนนี้ต้องสูงมากแน่!

และถ้าเป็นแบบนั้นจริง งั้นก็คงจะไม่น่าแปลกที่ไม่ค่อยมีคนสนใจซื้อหาไอเทมแฟชั่นมาสวมใส่กัน แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วดูเสื้อผ้าต่อไปอย่างสั่นกลัว

ชุดคลุมคืนมืด

ราคา: 150 เหรียญเงิน

ประเภทของสวมใส่: ชุดแฟชั่น

คุณสมบัติ: ไม่มี

คำอธิบาย: นี่เป็นผลงานโปรดของนูว์ เครื่องรางสำหรับชีวิตประจำวัน การเดินทาง และการต่อสู้

ชุดนี้เป็นชุดแบบเดียวกับที่เขาได้มา ความสามารถคือการปกปิดสถานะของผู้เล่น และยิ่งกว่านั้นราคาของมันก็ขึ้นไปแตะ 1.5 เหรียญทองแล้ว

ชายหนุ่มรู้สึกเหนื่อยใจจนไม่สามารถไปดูชุดอื่น ๆ ได้อีก เขาข้ามไปเปิดหน้าสุดท้ายทันที

ผ้าคลุมศักดิ์สิทธิ์แห่งการเสียสละ

ราคา: 20 เหรียญทอง

ประเภทของสวมใส่: ชุดแฟชั่น

คุณสมบัติ: ไม่มี

คำอธิบาย: หนึ่งในสุดยอดของสะสมของนูว์ เหมือนว่าเธอจะหยิบมาจากที่ไหนสักที่แล้วซ่อมแซมมันเอง

เขาพูดอะไรไม่ออก ได้แต่คิดอยากจะเดินออกจากร้านไปเงียบ ๆ และสำหรับราคาของมัน ก็คงบอกได้แค่ว่า ‘แพงบัดซบ!’ คนที่จะซื้อของพวกนี้คงรวยอย่างเดียวไม่พอแล้ว ต้องโง่ด้วยแน่ ๆ!

“คิดว่าไงล่ะ? เลือกมาเลยสิ! มีแต่ของคุณภาพดีทั้งนั้น”

นูว์ยังคงแนะนำอย่างขันแข็ง และหลังจากคิดตกแล้ว เซียวเฟิงก็หยิบชิ้นที่ถูกที่สุดในร้านมาจนได้ “ตาแหลมนี่พ่อหนุ่ม ชุดนี้จะทำให้พ่อหนุ่มดูโดดเด่นแน่” นูว์ยิ้มราวกับดอกไม้แรกแย้มพร้อมจับมือเซียวเฟิงไว้ ส่วนเขากลับหน้าตึงด้วยความโมโห

ก็บ้าละ! นี่มันชุดผู้เล่นเริ่มต้นว้อยยยยยย! เซียวเฟิงสวมชุดด้วยความหดหู่ ชุดเกราะที่สุดจะเด่นของเขาถูกปิดทับด้วยชุดผู้เล่นเริ่มต้นอย่างแนบเนียนจนไม่มีใครสงสัย และเพราะแบบนี้ เขาจึงต้องจำใจยอมรับมันอย่างช่วยไม่ได้

“สำหรับการทำเสื้อผ้าแล้ว สิ่งที่จะขาดไปไม่ได้ก็คือเนื้อผ้าชั้นยอด พ่อหนุ่ม เธอต้องมีวัตถุดิบชั้นยอดอยู่แน่ ๆ เลย ดังนั้นอยากจะรู้วิธีไหมล่ะ?”

นูว์พูดกับเซียวเฟิงอีกครั้ง ก่อนจะมีหน้าต่างจากระบบขึ้นมาในเวลาเดียวกัน

“คุณต้องการเรียนทักษะติดตัวเบื้องต้น ‘สิทธิ์การครอบครอง’ หรือไม่?”

“เรียน”

‘การเรียนเสร็จสมบูรณ์’

เขาจ่าย 50 เหรียญเงินเพื่อเรียนสกิล ก่อนที่ชายหนุ่มจะออกมาจากร้านเสื้อด้วยหน้าตาที่กลมกลืนกับคนรอบข้างมากขึ้น แล้วก็เดินต่อไปภายในหมู่บ้าน

เซียวเฟิงมาถึงเลเวล 5 แล้ว แถมได้ทักษะติดตัวมาด้วย แต่นั่นเป็นแค่เหตุผลหนึ่งเท่านั้นที่เขากลับมา ในตอนแรกผู้เล่นจะไม่มีสกิล จำเป็นต้องขึ้นมาถึงเลเวล 5 ก่อนถึงจะสามารถเรียนจาก NPC ได้ และช่วงก่อนเลเวล 5 เลเวลจะเพิ่มขึ้นค่อนข้างไว แต่หลังจากนี้จะลำบากขึ้นมาก เพราะฉะนั้นการมีสกิลจึงยิ่งจำเป็น

พวกผู้เล่นส่วนใหญ่ที่ยังเก็บเลเวลอยู่ตอนนี้เลเวลก็ยังอยู่ที่ 0 แถมคนที่มาทำภารกิจก็เยอะอย่างกับหนอน เพราะฉะนั้นโฟกัสกับการจัดการมอนสเตอร์คงจะเร็วกว่า และเพราะมอนสเตอร์ที่เลเวลต่ำกว่า 5 จะค่อนข้างไม่ดุร้าย จึงทำให้จัดการได้ง่ายแม้ว่าจะไม่มีสกิลก็ตาม

แต่พอถึงเลเวล 5 พวกผู้เล่นก็จะต้องไปหาพวกทหารในหมู่บ้านเพื่อเรียนสกิล ส่วนนักบวชก็ตามจุดเกิดของหมู่บ้าน และที่จุดเกิดนี้ คนถือว่าค่อนข้างบางตา เพราะอัตราการตายตามปกติค่อนข้างต่ำ ดังนั้นจึงใช้เวลาไม่นานก่อนที่ชายหนุ่มจะตามหานักบวชชราที่กำลังสวดภาวนาเจออย่างรวดเร็ว

“เจ้านักบวชฝึกหัด น่าตกใจมากที่เจ้าแกร่งขนาดนี้แล้ว” นักบวชชราสวมชุดขาวดูแปลกใจมากที่เห็นเซียวเฟิง เพราะเขาเป็นคนแรกที่ขึ้นไปถึงเลเวล 5 ได้ ซึ่งก็ต้องขอบคุณค่าประสบการณ์จากบอสอ่ะนะ

“ยินดีที่ได้พบท่านนักบวช ผมต้องการเรียนสกิล”

เซียวเฟิงพูดสุภาพไว้ก่อน เพราะ NCP ทุกคนในเกมนี้เป็นปัญญาประดิษฐ์ที่คิดเองได้ ดังนั้นคงจะปฏิบัติกันแบบส่ง ๆ สั่ว ๆ ไม่ได้เด็ดขาด

“ยินดี เจ้ามีคุณสมบัติที่จะได้รับการทดสอบจากพระเจ้า ไปยังหน้าผาทางด้านตะวันออกและรวบรวมดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์สีขาวมา 10 ดอก มันเป็นเครื่องประดับหลักของวิหารแห่งนี้ ข้าต้องการมันมาประดับรูปเคารพ แต่ระวังพวกสัตว์บนหน้าผานั้นด้วยล่ะ”

‘คุณต้องการรับภารกิจหรือไม่?’

“ยอมรับ”

เขาไม่รู้ว่าต้องทำภารกิจเพื่อเรียนสกิลด้วย แต่หลังจากที่รับภารกิจมา ชายหนุ่มก็ไม่ได้เร่งที่จะทำมันนัก เซียวเฟิงเลือกที่จะกลับไปในหมู่บ้านเพื่อไปพบกับนักล่าหม่า จากนั้นนำของที่ดรอปจากบอสยื่นให้ไป

“ไปรวบรวมขนไก่ฟ้ามา 10 เส้น แล้วจะสอนวิธีแยกแยะมอนสเตอร์ให้”

มีผู้คนล้อมรอบนักล่าหม่าเป็นจำนวนมาก เพราะอีกฝ่ายสอนสกิลสอดแนมให้ ซึ่งมันก็ถือเป็นสกิลพื้นฐานที่ใครก็ต้องใช้ ทว่าการที่เขาจะต้องมาพูดประโยคซ้ำ ๆ แบบนี้ มันก็ชวนให้ง่วงนอนไม่น้อยเลย

“ไปรวบรวมขน…”

ในที่สุดเซียวเฟิงก็แทรกตัวเข้าไปหาได้ เขาเห็นหน้านักล่าคนนั้นดูหน้าตาเบื่อโลกมาก คงเพราะต้องมาตอบคำตอบซ้ำ ๆ แบบนี้แน่ ๆ

“เดี๋ยว! นักล่าหม่า คุณเคยเห็นสิ่งนี้ไหม?” เซียวเฟิงพูดแทรกขึ้นมาพร้อมเอาซองธนูออกมา

“นี่ซองธนูที่ฉันทำเองนี่ ไปเอามาจากที่ไหน?”

นักล่าหม่าที่ก่อนหน้านี้ยังทำหน้าเบื่อโลกอยู่เด้งตัวขึ้นมาทันที ดูสนใจซองธนูอันนี้มาก ทำเอาผู้เล่นรอบ ๆ ตกใจกันไปเป็นแถบ ๆ

“ผมเก็บมาจากในป่า เอามันมาจากหมาป่ายักษ์”

“ไอ้เด็กเวร! ฉันเตือนแล้วนะว่าอย่าเข้าไปในป่า! แต่เขาก็ยังเข้าไปเนี่ยนะ!”

นักล่าหม่าดูกระวนกระวายมาก เขาพูดต่อไปว่า “พ่อหนุ่ม เอาจริง ๆ นะ ซองธนูนี้เป็นของลูกชายฉัน ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าเสี่ยวหม่าคงจะหายตัวเข้าไปในป่าเป็นแน่ …เอาเป็นว่าพ่อหนุ่มช่วยฉันตามหาเขาได้ไหม? เพราะในป่าอันตรายมาก ฉันเป็นห่วงเขา แล้วก็หวังว่าพ่อหนุ่มจะหาลูกชายฉันเจอนะ!”

‘คุณได้รับภารกิจส่วนตัว [คำขอร้องจากนักล่าหม่า] ต้องการรับภารกิจหรือไม่?’

“ยินดีครับ”

ชายหนุ่มถือว่าโชคดีมากทีเดียวที่ได้ภารกิจส่วนตัวแบบนี้ เพราะในเกมนี้ ภารกิจส่วนตัวถือว่าเกิดขึ้นได้ยากมาก ๆ ด้วยอัตราการดรอปแบบสุ่ม เช่นเดียวกับรางวัลที่จะได้มากกว่าภารกิจทั่ว ๆ

“ขอบคุณมาก แต่ตอนนี้พ่อหนุ่มไม่มีความสามารถในการสอดแนมมอนสเตอร์ ฉะนั้นฉันจะถ่ายทอดวิชาของฉันให้ หวังว่ามันพอจะช่วยพ่อหนุ่มได้นะ”

‘คุณต้องการเรียนทักษะติดตัว [การสอดแนมขั้นสูง] หรือไม่?’

เซียวเฟิงแปลกใจมาก เพราะเขาได้รางวัลภารกิจมาก่อนที่จะทำเสร็จเสียอีก อีกทั้งมันยังเป็นสกิลที่ดีกว่าสกิลที่คนทั่ว ๆ ไปได้เสียด้วย

“ยอมรับ!”

หลังจากเรียนสกิลเสร็จ เขาก็จากไปทันที และเพราะได้ของรางวัลมาแล้ว ดังนั้นชายหนุ่มจึงต้องทำงานให้เสร็จ เขามุ่งหน้าไปยังป่าทันที ด้วยเพราะภารกิจส่วนตัวเป็นเหตุการณ์ที่ไม่มีความแน่นอน ถ้าชักช้าแล้วเสี่ยวหม่าเกิดมาตายเสียก่อน ภารกิจก็อาจจะล้มเหลวได้