Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] - บทที่ 127 เด็กสาวประหลาด

“ระวัง!”

ใครสักคนในทีมตะโกนมาพร้อมกับลูกบอลที่ขาวที่ร่วงลงมาใส่หัวของนักเวทย์

พวกเขาอยู่ในแดนทมิฬแล้ว สภาพโดยรอบปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำที่ต่อให้ใช้คบเพลิงก็ไม่ช่วยอะไร

เซียวเฟิงกับคนอื่นยืนอยู่ท่ามกลางต้นไม้ที่มีใบหน้าเหมือนกับมนุษย์บิดเบี้ยวไปมา ซึ่งระหว่างที่กำลังเดินกันอยู่นั้นก็มีลูกบอลสีขาวร่วงลงมาใส่นักเวทย์และฆ่าเขาทันที

“อะไรวะเนี่ย!” ทุกคนตื่นตระหนกตกใจกันมากแล้วมองไปยังลูกบอลสีขาว นักบวชสาวถึงกับอาเจียนออกมาทันที

มันคือแมลงสีขาวขนาดใหญ่ที่เหมือนกับวัว รูปร่างของมันน่าขยะแขยงที่สุด!

นี่ถือเป็นการเริ่มต้นที่แย่มาก ผู้เล่นในทีมตายไปแล้วโดยที่พวกเขาแทบไม่ทันตั้งตัวเลย

หมอกที่ปกคลุมรอบตัวนี้ทำให้วิสัยทัศน์ต่ำลงมากเกินไปจนมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวของศัตรูล่วงหน้า

“ขอบัฟหน่อยจะเข้าไปฆ่ามันให้!” นักรบหนุ่มเลเวล 14 รู้สึกกระอักกระอ่วนที่ต้องเห็นสภาพนี้แต่ก็กลั้นใจตะโกนบอกเพื่อนร่วมทีมออกอไป

“หนีก่อน! นายโดนมันฆ่าในครั้งเดียวแน่!” แต่ซูถิงถิงกลับบอกเขาแล้ววิ่งออกไปอย่างไม่ลังเล

เธอพูดถูก ไม่มีใครสามารถตรวจสอบข้อมูลอะไรของมันได้ทั้งนั้น! ไม่เว้นแม้กระทั่งเซียวเฟิง…

หนอนขาวมืด

ระดับ: หายาก

ธาตุ: ชีวิต

เลเวล: ???

พลังชีวิต: ???

พลังโจมตี: ???

พลังป้องกัน: ???

สกิล: ???

คำอธิบาย: สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในแดนทมิฬ มันชอบซ่อนตัวและรอคอยเหยื่ออยู่ในหมอกสีดำ

เซียวเฟิงไม่สามารถตรวจจับเลเวลของมันได้ ซึ่งหมายความว่ามันต้องเกิน 30 แน่นอน ชายหนุ่มตะลึงและเข้าใจแล้วว่าทำไมบิชอปไคเซอร์ถึงไหว้วานเขาให้ทำภารกิจนี้…

ภารกิจเนื้อเรื่องอาจฟังดูยากแต่มันก็เหมือนกับการเพิ่มระดับแบบขั้นบันไดที่ค่อย ๆ เริ่มจากง่ายที่สุดไปยากที่สุดอยู่ดี

และรางวัลหลักในการทำภารกิจเนื้อเรื่องก็คือได้เปิดพื้นที่ใหม่ ๆ หรือเนื้อหาใหม่ของเกม แต่พวกเขาก็ต้องผ่านภารกิจหลักขั้นแรกไปให้ได้ก่อน

ผู้เล่นคนอื่นต่างก็ทำภารกิจกันมาอย่างโชกโชนก่อนที่จะมาเริ่มภารกิจนี้ แต่เซียวเฟิงกลับได้รับมันก่อนใครในฐานะของอาร์คบิชอป!

“หนีก่อน! มันตามจับสัตว์ขี่เราไม่ได้แน่!” หลายคนในทีมเห็นด้วยกับซูถิงถิงและไม่ทำตามที่นักรบงี่เง่าคนนั้นบอก

ผู้เล่นทั้งเจ็ดรีบควบสัตว์ขี่ทะยานหนีออกไปและหนอนตัวนั้นก็ไม่ได้ตามพวกเขามาเพราะความเชื่องช้าของตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นถิ่นของมัน พวกหนอนขาวมากมายปรากฏตัวขึ้นจากบนฟากฟ้าจนทำให้ทุกคนต้องแยกจากกัน

ผู้เล่นทั้งเจ็ดมีความเร็วที่ต่างกันตามประเภทของสัตว์ขี่ และเซียวเฟิงก็อยู่ข้างหน้าสุด

ชายหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไร เขาทำได้แต่บังคับให้เสี่ยวเสวียชะลอความเร็วลง ก่อนที่จะถามข้อมูลของเพื่อนร่วมทีมผ่านอินเตอร์เฟส

ในเวลาเดียวกันหลาย ๆ คนก็ออกมาจากป่าได้โดยไม่มีบาดแผล

“พวกนายอยู่ที่ไหนกัน?”

“ฉันออกป่ามาแล้ว! นายอยู่ที่ไหน?! มันน่ากลัวมากเลย!”

“อย่าเพิ่งกลัว! เดี๋ยวจะไปหา!”

“อยู่ข้างนอกเอาไว้ เดี๋ยวจะตามไป!”

นักบวชที่อยู่รั้งท้ายตะโกนขอความช่วยเหลือ และพวกผู้ชายก็กำลังจะกลับเข้าไปช่วยเธอ

เซียวเฟิงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ ที่นี่ไม่มีตำแหน่งที่ชัดเจนและเขาก็อยู่ห่างจากทุกคนที่สุด การที่พวกเขาจะเข้าไปช่วยหญิงสาวเป็นการกระทำที่งี่เง่าสิ้นดี

หลังจากครุ่นคิดเขาก็ตัดสินใจปิดหน้าจอลงแล้วกำลังจะควบม้าไปต่อ

แต่ว่าก่อนที่เขาจะทันได้วิ่งออกไปก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างกำลังเข้ามาใกล้

ชายหนุ่มรีบหันไปมองมันทันที

มีเด็กสาวคนหนึ่งเดินออกมาจากพุ่มหญ้า เธอมองเขาด้วยสายตาใสซื่อ

เสี่ยวเสวียตัวสั่นเทาและขนของมันก็ชูชันขึ้นด้วยความระแวง

เซียวเฟิงเองก็มีสภาพที่ไม่ต่างจากม้าของเขา เขาจะไม่ยอมถูกหลอกด้วยรูปลักษณ์ภายนอกเด็ดขาด!

NPC? ไม่มีทาง… เด็กสาวคนนี้เหมือนกับ NPC จากเกมอื่นด้วยซ้ำหากดูจากการแต่งกายของเธอที่แตกต่างจาก NPC ตัวอื่นที่เขาเคยเจอ

ผู้เล่นงั้นเหรอ? ไม่มีทางเป็นไปได้ ตามกฎของเขตฮัวเซียแล้วจะไม่มีมนุษย์ที่อายุต่ำกว่า 10 ปีเข้าเล่นเกมนี้ได้

“พี่ชายเห็นเจ้าหมีของหนูไหม?”

เด็กสาวถามเขากะทันหัน เธอดูอ่อนแอและผิวแห้งซีดจากการขาดสารอาหาร เธอสวมเสื้อแขนสั้นและกางเกงยีนส์ที่มีร่องรอยจากการต่อสู้อยู่

เด็กสาวคนนี้ไม่ต่างอะไรจากเด็กยากจน และเซียวเฟิงไม่คิดว่าชุดของอีกฝ่ายจะเป็นชุดแฟชั่นแน่

ชายหนุ่มกำลังครุ่นคิดถึงความเป็นไปได้อื่นอีกมากมาย อย่างเช่นบั๊ค?** หรือภารกิจพิเศษ?

**บั๊ค หรือ BUG ศัพท์เทคนิคที่มีความหมายเกี่ยวข้องกับ ความผิดพลาดของระบบ หรือ จุดบกพร่องบางอย่างภายในเกม

เซียวเฟิงไม่ได้ตอบอะไรและเด็กสาวก็ก้มหน้าด้วยความผิดหวัง ก่อนที่จะมีเสียงบางอย่างในพุ่มหญ้าข้างตัวเธอ

ชายหนุ่มกะพริบตาแล้วเธอก็หายไปในทันที ไม่มีแม้แต่เสียงหรืออะไรหลงเหลืออยู่ทั้งนั้น

เขาหรี่ตาลงด้วยความช็อก เขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายเป็นภาพลวงตาแน่นอน

ในเวลาเดียวกัน เซียวเฟิงก็มองไปยังพุ่มหญ้าที่อยู่ใกล้ตัวก็พบกับความรู้สึกประหลาด

มันรู้สึกเหมือนกับมีคนให้ยาเร่งชีพจรกับเขาอยู่เลย อัตราการเต้นของหัวใจเขาเร็วกว่าปกติ 3 เท่าได้

เซียวเฟิงกะพริบตาอีกครั้ง และภาพที่เขาเห็นก็เริ่มเบลอไม่ชัดเจน แต่เด็กสาวก็ยังคงไม่ปรากฏตัว มีเพียงสายลมที่เปลี่ยนผ่าน

นี่เขาเจอภาพหลอนเข้าให้แล้วสินะ?

ทันใดนั้นก็มีเสียงเคลื่อนไหวในพุ่มหญ้าอีกครั้ง เซียวเฟิงรีบหันไปทันที

“ว๊าก! ทำบ้าอะไรเนี่ย? กลัวแทบแย่!” สิ่งที่โผล่ออกมาคือซูถิงถิงบนหมาป่าสีเทา

“ทำไมไม่อยู่กับเพื่อนเล่า?” เซียวเฟิงถอนหายใจแล้วถามกลับ

“แล้วทำไมนายไม่อยู่กับเพื่อนเล่า?” หญิงสาวถามกลับ เซียวเฟิงไม่รู้จะพูดอะไรดีเมื่อโดนจี้กลับแบบนี้

“มาตั้งทีมกัน คนอื่นมันไร้ประโยชน์ไม่เหมือนกับนาย” ซูถิงถิงเสนอ

“ก็ได้” เซียวเฟิงยอมรับข้อเสนอกับเธอ อย่างน้อยอีกฝ่ายก็แตกต่างจากคนอื่นที่ไม่มีประโยชน์อะไรอย่างที่เธอว่ามาจริงๆ

“เสียงนายคุ้น ๆ นะ เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?” ซูถิงถิงขมวดคิ้วถามเขา

“ฮ่า ๆ คิดไปเองน่า” เซียวเฟิงหัวเราะแห้งๆ

“นั่นสินะ… งั้นไปทำภารกิจกันเถอะ” โชคดีที่หญิงสาวไม่ได้คิดอะไรมากและควบหมาป่าของเธอวิ่งออกไป

“สัตว์ขี่นายสวยดีนี่ เลเวลสูงน่าดูเลยสิท่า” ถึงอย่างนั้นซูถิงถิงก็ยังคงพูดมากตามเคย เซียวเฟิงรู้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นคนยังไงทั้งในโลกจริงและทั้งในเกม

“ใช่แล้ว เป็นสัตว์ขี่ขั้นสูงน่ะ” เซียวเฟิงตอบกลับ

“เทียบหมาป่าของฉันไม่ได้หรอก” ซูถิงถิงยืดอกแล้วลูบหมาป่าของตัวเอง “ต้าเฮ่ยน่ะเป็นบอสมาก่อนที่จะถูกฉันจับได้ รู้ไว้ซะ!”

เซียวเฟิงหรี่ตาจ้องมองต้าเฮ่ยสลับกับเสี่ยวเสวีย ก่อนที่จะลูบขนม้าของตัวเองพลางข่มใจว่าอย่าไปเถียงสู้กับเธอเลยน่าจะดีกว่า