Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] - บทที่ 596 อาจารย์สาวงาม

บทที่ 596 อาจารย์สาวงาม

บทที่ 596 อาจารย์สาวงาม

“มันเป็นเรื่องปกติที่จะอยู่หมู่บ้านเริ่มต้นเดียวกัน ตอนนี้มีผู้เล่นใหม่ไม่มากนัก เราก็เลยได้เกิดที่เดียวกัน ไปกันเถอะ ฉันจะพวกเธอไปทำภารกิจ”

โกวซานพยักหน้าอย่างโล่งอกแล้วกล่าวกับชายอ้วนและติงติง พวกเขาเดินไปรอบ ๆ หมู่บ้านพร้อมกัน

โกวซานดูเหมือนจะคุ้นเคยกับหมู่บ้านนี้มาก เขาพาติงติงและชายอ้วนเรียนรู้เรื่องเกมอย่างรวดเร็ว พร้อมกับสอนพวกเขาถึงวิธีการทำภารกิจและเรียนรู้สกิลการใช้ชีวิต

โกวซานต้องประหลาดใจ เดิมทีเขาคิดว่าการสอนชายอ้วนจะลำบากมาก แต่จริง ๆ แล้วกลับเป็นเรื่องง่ายมาก ชายอ้วนดูทื่อและบื้อราวกับว่าเขาโง่ แต่เขากลับทำภารกิจได้อย่างง่ายดาย มันดูราวกับว่าเขาเชี่ยวชาญมาก ๆ

เรื่องนี้ทำให้โกวซานอดส่งสายตาสงสัยบ่อย ๆ ไม่ได้ เขาสงสัยว่าชายอ้วนคนนี้แสร้งทำเป็นโง่หรือเปล่า แต่ไม่ว่าเขาจะสังเกตอย่างไร ชายอ้วนก็ดูเหมือนจะไม่ได้เสแสร้ง ดังนั้นโกวซานจึงคิดไม่ตกและส่ายหัว

“ไปกันเถอะ ภารกิจใกล้จะเสร็จแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการอัปเป็นเลเวล 10 และออกจากหมู่บ้านเริ่มต้น ไปที่ลานเทเลพอร์ตเพื่อหาคนพาเก็บเลเวลกัน”

หลังจากทำภารกิจ โกวซาน ติงติง และชายอ้วนก็เหลือแต่ต้องเก็บเลเวลเท่านั้น

ท้ายที่สุด…หมู่บ้านเริ่มต้นก็มีแต่ภารกิจมือใหม่และมีค่าประสบการณ์ที่จำกัด ดังนั้นโกวซานจึงพาติงติงและชายอ้วนไปที่จัตุรัสของหมู่บ้านเริ่มต้น

“ในอดีต ตอนที่โลกของเกมนี้เพิ่งเปิดขึ้น มันยากมากที่ผู้เล่นมือใหม่จะเก็บเลเวลถึง 10 และออกจากหมู่บ้านเริ่มต้นได้ แม้แต่ผู้เล่นที่เป็นอันดับหนึ่งในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดก็ยังต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะถึงเลเวล 10”

ระหว่างทางโกวซานก็คุยกับติงติงอย่างสบาย ๆ

“อ่า ปรากฏว่าเก็บเลเวลช้ามากเหรอ? ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะถึงเลเวล 10 งั้นเราก็ต้องอยู่ในหมู่บ้านนี้ไปอีกนานเลยเหรอ?”

หลังจากเล่นไปสองสามชั่วโมง ติงติงก็เต็มไปด้วยความสนใจในโลกของเกม เธอถามด้วยความประหลาดใจ

“ไม่เป็นแบบนั้นหรอก นี่ไม่ใช่ตอนที่โลกของเกมเพิ่งเปิดขึ้น มีผู้เล่นขั้นสูงมากมาย ตอนนี้ตราบใดที่ผู้เล่นมือใหม่มีผู้เล่นขั้นสูงอยู่ด้วย พวกเราก็สามารถขึ้นถึงเลเวล 10 ในหนึ่งคืนได้” โกวซานอธิบาย

“โอ้ แล้วผู้เล่นระดับสูงจะยินดีรับเราเหรอ?” ติงติงพยักหน้าและถามอีกครั้ง

“โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาจะเต็มใจ เพราะตอนนี้มีระบบฝึกสอน ผู้เล่นระดับสูงจะสร้างความสัมพันธ์แบบศิษย์อาจารย์กับเรา และพวกเขาจะได้รับรางวัลสำหรับการพาเราไปเก็บเลเวล” โกวซานกล่าว

“ยังไงก็ตาม พี่โกว ผู้เล่นอันดับหนึ่งของเซิร์ฟเวอร์ที่ใช้เวลาหลายวันกว่าจะไปถึงเลเวล 10 เนี่ย เขาเก่งมากไหม?” ติงติงพยักหน้าและถามอีกครั้ง ในตอนนี้ เธอเป็นเหมือนเกมเมอร์ เต็มไปด้วยความสงสัยในทุกสิ่ง และยังคงถามคำถามทุกประเภท

“ทรงพลังมาก หรือคำว่าทรงพลังอาจไม่เพียงพอที่จะอธิบายความทรงพลังของเขา เขาเป็นเทพเจ้าในหมู่ผู้เล่นที่รู้จักกันว่าเป็นอันดับหนึ่งในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดและเขาก็เป็นผู้เล่นในเขตฮัวเซียของเราด้วย สร้างผลงานแก่เขตจีนของเราอย่างไม่มีใครเทียบได้ แม้แต่ด้วยพลังของคนคนเดียวก็เปลี่ยนรูปแบบโลกของเกมนี้ได้”

น้ำเสียงของโกวซานเต็มไปด้วยความชื่นชม

“มีคนที่ทรงพลังเช่นนี้ในโลกของเกมด้วยเหรอ? ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเราจะมีโอกาสได้พบเขาไหม” ตาของติงติงก็เปล่งประกายด้วยความชื่นชม

“ไม่น่ามีโอกาส ตัวตนที่เหมือนพระเจ้านี้มีอยู่ในตำนานเท่านั้น” ทว่าโกวซานส่ายหัวอย่างเสียใจ

“เอ๋ ทำไมล่ะ?” เห็นได้ชัดว่าติงติงก็ประหลาดใจมากและถามต่อ

“เนื่องจากตัวละครที่เป็นเหมือนเทพเจ้านี้ไม่ได้ออนไลน์มานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว เขาเคยครอบครองรายการการจัดอันดับที่สำคัญของเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดไว้ และตอนนี้เขาเกือบจะถูกบีบออกไปแล้ว ตอนนี้ทั้งโลกของเกมได้ตัดสินแล้วว่าเทพองค์นี้จะไม่มีวันออกมาให้เห็นอีกแล้ว” โกวซานไม่ได้ใจร้อน แต่อธิบายอย่างอดทน

“อา…” ติงติงกระซิบ ดูเหมือนไม่อาจยอมรับคำอธิบายนี้ได้

ขณะพูดคุย ทั้งสามคนก็มาที่จัตุรัสหมู่บ้านเริ่มต้น นี่คือตำแหน่งของจุดเทเลพอร์ตและจุดฟื้นคืนชีพ จึงมีผู้เล่นมากกว่า มีผู้คนอยู่ทุกหนทุกแห่งและดูมีชีวิตชีวามาก โกวซานมองไปรอบ ๆ สักพักแล้วพยักหน้าไปทิศทางหนึ่ง เดิมทีมีผู้เล่นชายสองคนที่สวมเสื้อผ้าขั้นสูงกำลังคุยกันอยู่ หลังจากที่สบตากับโกวซานพวกเขาจบการสนทนาและเดินมาด้วยกัน

“ฮ่า ๆ ฉันเพิ่งจะมาหาพวกนายเลย มันบังเอิญเกินไปแล้ว! มันต้องเป็นเพราะความเฉลียวฉลาดของฉันแน่ ๆ และฉันเดาว่านายกับฉันต้องเกิดที่หมู่บ้านเริ่มต้นเดียวกัน!” อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นชายสองคนไม่ทันได้เข้าใกล้โกวซาน จุดเทเลพอร์ตข้าง ๆ จากพวกเขาสามคนก็สว่างขึ้นก่อน ตามด้วยเสียงหัวเราะอย่างพอใจของเฉียนซีที่เดินออกจากจุดเทเลพอร์ต ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมตัวเขาเอง

“พี่เฉียนซี!”

ติงติงเดินเข้าไปหาด้วยความปีติ ในขณะที่โกวซานขมวดคิ้วเล็กน้อยและส่ายหัวเบา ๆ ไปทางผู้เล่นชายสองคน ผู้เล่นชายสองคนหยุดทันทีและไม่เข้ามาใกล้อีก

“เธอไม่ได้รับสายฉัน ดังนั้นฉันคิดว่าเธออยู่ในเกมแล้ว แต่ฉันไม่รู้ชื่อในเกมของเธอ ดังนั้นฉันเลยมีแต่ต้องมาหาเธอที่หมู่บ้านเริ่มต้นเท่านั้น โชคดีที่ฉันรวดเร็วและฉลาดเลยเจอทันที” เฉียนซียิ้มและกล่าว “แต่พวกเธอทั้งหมดอยู่ในเกมมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว ทำไมถึงยังอยู่ในหมู่บ้านเริ่มต้นล่ะ? ไม่ไปเก็บเลเวลกันรึไง?”

“เรากำลังจะหาคนไปพาเก็บเลเวล คนไม่พลุกพล่านในจัตุรัส ก็เลยมาที่นี่” โกวซานกล่าว

“มันไม่ยากเลยที่จะหาใครสักคนมาพาเก็บเลเวล มีผู้เล่นระดับสูงอยู่ทุกหนทุกแห่งในจัตุรัส แค่ถาม…ไอ้บ้า!” เฉียนซีมองไปรอบ ๆ ดวงตาของเขาจ้องไปที่ตาของเขาตรงและเขาอุทานเสียงดังในทิศทางเดียว

“เฮ้ย! สาวงาม! ช่างเป็นสาวงามที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ!”

โกวซานและติงติงตกใจกับการกระทำของเฉียนซีจากนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ไม่น่าแปลกใจที่เฉียนซีจะกรีดร้อง ด้านข้างของจัตุรัสมีสาวงามที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ เธอน่าจะเป็นผู้เล่นหญิง สวมของสวมใส่ที่หรูหรามาก ที่สำคัญคือรูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอ เป็นสไตล์ที่สะดุดตาที่สุด

เมื่อมองแวบแรกโกวซานก็ถูกดึงดูดโดยความงามของผู้เล่นที่สวยงามคนนี้ แต่เมื่อมองแวบที่สอง เขารู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปบนหัวของผู้เล่นสาวงาม หลังจากที่เห็นชื่อตัวละครว่า ‘ชูเมิ่งอิ๋ง’

แววตาของเขาก็โล่งใจในทันใด เทพธิดาประจำชาติที่มีชื่อเสียงคนนี้สวยงามอย่างที่ข่าวลือว่าจริง ๆ

โกวซานอยากจะพูดอะไร แต่ก็พบว่าเฉียนซีได้รีบวิ่งไปและตะโกนใส่พวกเขา

“เร็วเข้า ไปหาสาวสวยคนนั้นแล้วขอให้เธอพาเก็บเลเวลเร็ว! ว้าว! สุดยอดสาวงาม! หน้าตาดีเกินไปแล้ว!”

โกวซานไม่สามารถหยุดเขาได้ ดังนั้นเขาต้องรีบตามไป เกรงว่าเฉียนซีจะทำอะไรบุ่มบ่าม แต่สายตาของติงติงแสดงความต่อต้านและความลังเลบางอย่าง ผู้เล่นที่สวยงามที่อยู่ข้างหน้าทำให้เธอรู้สึกอับอายเล็กน้อย ถึงเธอจะดูเหมือนต้องการอดทนไว้ แต่เธอก็เดินช้าลง

เมื่อโกวซานและคนอื่น ๆ ตามมา เฉียนซีก็เริ่มเข้าใกล้ผู้เล่นสาวงามแล้ว

“คนสวย! อยู่คนเดียวเหรอ? เธออยากเข้าปาร์ตี้ไหม!”เฉียนซีเป็นคนใจร้อนมาก ดังนั้นเขาจึงเอนตัวไปด้วยความงุนงง และดวงตาของเขาไม่สามารถอดที่จะทอดมองยังงามสุดยอดที่อยู่ตรงหน้าเขาได้

ผู้เล่นที่สาวงามคือชูเมิ่งอิ๋ง เธอเคยเป็นดาราดังที่มีชื่อเสียง มีฉายาว่าเทพธิดาประจำชาติ หลังจากที่โลกของเกมค่อย ๆ เข้ามาแทนที่โลกแห่งความเป็นจริงและกลายเป็นโลกที่สอง เธอก็ค่อย ๆ ออกจากหน้าจอและกลายเป็นสตรีมเมอร์ แต่เธอก็ไม่จางหายไป ในความนิยมเขตฮัวเซียเธอก็ยังคงเป็นสุดยอดเทพธิดาสามอันดับแรกในอันดับเทพธิดาประจำเขตฮัวเซีย

ในขณะนี้ชูเมิ่งอิ๋งอยู่ในความงุนงง ในจัตุรัสหมู่บ้านเริ่มต้น และดูเหมือนจะมีบางอย่างในใจของเธอ

และด้วยชื่อเสียงของเธอ แน่นอนว่าผู้เล่นรอบตัวย่อมจำเธอได้ แม้ว่าจะมีคนแอบมองเป็นครั้งคราว แต่เธอก็ไม่สนใจมากและเคยไม่มีใครมารบกวนเธอตรง ๆ

แต่เมื่อชูเมิ่งอิ๋งรู้สึกทึ่ง เสียงที่ไม่เหมาะสมก็เข้ามาขัดจังหวะความงุนงงของเธอ ซึ่งนั่นทำให้ดาราสาวขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองเฉียนซี ผู้เล่นผยองที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ

เฉียนซีสวมของสวมใส่ขาดรุ่งริ่ง และแม้แต่ชุดเริ่มต้นก็ไม่ถูกเปลี่ยน ไม่เพียงแต่เขาจะเสียมารยาทเท่านั้น แต่เขายังจ้องตรงมาที่ชูเมิ่งอิ๋งจนเกือบจะดูเหมือนคนโรคจิต ซึ่งทำให้ชูเมิ่งอิ๋งไม่มีความสุขเล็กน้อย

“ผมขอโทษ ผมขอโทษ เทพธิดาชู เรากำลังตามหาผู้เล่นเก่าที่จะพาเก็บเลเวลน่ะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนคุณหรอก ผมขอโทษจริง ๆ”

โชคดีที่โกวซานมาถึงทันเวลาและคว้าตัวเฉียนซีก่อนที่ชูเมิ่งอิ๋งจะได้พูดอะไร เขาถึงกับออกตัวขอโทษ

ชูเมิ่งอิ๋งเงยหน้าขึ้นและมองไปที่โกวซานและคนอื่น ๆ อีกหลายคน แล้วก็เห็นว่าโกวซาน ติงติง และชายอ้วนต่างก็สวมชุดเริ่มต้น ดังนั้นเธอจึงถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “พวกนายทุกคนเป็นผู้เล่นใหม่ในเกมเหรอ?”

“ใช่ เราทุกคนเป็นผู้เล่นมือใหม่ นี่คือเพื่อนของเรา เมื่อครู่ผมจำคุณไม่ได้ ต้องขอโทษที่รบกวนคุณ” โกวซานดึงมือของเฉียนซีออกอย่างแรง ซึ่งทำให้เฉียนซีไม่สามารถเข้าไปยุ่งได้ และยังพูดขอโทษต่อไป

เมื่อชูเมิ่งอิ๋งมองดูคนสองสามคน เฉียนซีและติงติงก็มองไปที่ชูเมิ่งอิ๋งด้วย เฉียนซีถูกจับไว้โดยโกวซาน แม้ว่าเขาจะไม่พูดอะไรอีก แต่ตาของเขากลิ้งไปมาและปากของเขาก็ยังอิ่มอยู่ ขณะที่พึมพำคำว่า ‘เทพธิดาชู’ อย่างเงียบ ๆ

ติงติงไม่กล้าสบตาชูเมิ่งอิ๋ง เธอก้มหน้าลงเล็กน้อยและในขณะเดียวกันก็ก้าวเข้ามาใกล้เฉียนซีอย่างประหม่า ในขณะที่ชายอ้วนยังยืนทื่ออยู่ และจ้องมองที่ชูเมิ่งอิ๋งอย่างทื่อ ๆ

ท่าทีของโกวซานนั้นดี ความไม่สบายใจของชูเมิ่งอิ๋งหายไปเล็กน้อย เมื่อมองดูผู้เล่นมือใหม่เหล่านี้ หลังจากคิดแล้วเธอก็กล่าวว่า “ไปกันเถอะ ฉันไม่มีอะไรจะทำตอนนี้พอดี ฉันจะแสดงให้พวกนายดู”

“หา?”

โกวซานตกตะลึง ไม่คิดว่าชูเมิ่งอิ๋งคิดจะพาพวกเขาไปเก็บเลเวล ในขณะที่ดวงตาของเฉียนซีสว่างขึ้นในทันที และเขาก็เกือบจะกระโดดขึ้นด้วยความปีติยินดี

ก่อนที่จะรอให้พวกเขาได้พูดอะไรเพิ่มเติม ชูเมิ่งอิ๋งได้เปิดระบบอาจารย์และส่งคำเชิญเป็นลูกศิษย์ไปให้พวกเขา

“เฮ้ย ฉันมีอาจารย์คนสวยล่ะ!”

เฉียนซีเลือกยอมรับโดยไม่ต้องพูดอะไร แต่ชูเมิ่งอิ๋งมองไปที่หน้าต่างระบบศิษย์อาจารย์ เธอก็ขมวดคิ้วทันที และเตะเฉียนซีออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ

“นายอยู่เลเวล 13 แล้ว นายไม่จำเป็นต้องพาเก็บเลเวล นายสามารถออกจากหมู่บ้านเริ่มต้นได้ด้วยตัวเองแล้ว” ชูเมิ่งอิ๋งพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย ในบรรดาคนเหล่านี้ ของสวมใส่ของเฉียนซีดูขาดรุ่งริ่ง แต่เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถออกจากหมู่บ้านเริ่มต้นได้

“หา!”

ใบหน้าของเฉียนซีทรุดลงอย่างกะทันหัน และเขาไม่คิดว่าจะถูกไล่ออกจากการเป็นลูกศิษย์หลังจากเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์สาวงามได้เพียงไม่กี่วินาที

“เทพธิดาชู ผมก็เกินเลเวล 10 แล้วเช่นกัน มีเพียงเพื่อนของเราสองคนเท่านั้นที่เพิ่งเข้าเกมและทำอะไรไม่ได้ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมก็ขอรบกวนด้วย” โกวซานเลือกที่จะปฏิเสธคำเชิญ แล้วผายมือไปทางติงติงและชายอ้วน แล้วสอนให้พวกเขาเลือกยอมรับ

ชูเมิ่งอิ๋งพยักหน้าและมองดูลูกศิษย์อีกสองคน ในหน้าต่างระบบศิษย์อาจารย์ ทั้งคู่เป็นผู้เล่นมือใหม่ที่เลเวล 2

“ติงติงผู้สุภาพ และ…นิรนาม? ชื่อตัวละครของนายแปลกมาก นายสามารถตั้งชื่อตัวละครว่านิรนามได้ด้วยเหรอ?”

แต่เมื่อเธอดูชื่อตัวละครของติงติงและชายอ้วน ชูเมิ่งอิ๋งอดไม่ได้ที่จะแปลกใจ ชื่อตัวละครของติงติงคือติงติงผู้สุภาพซึ่งค่อนข้างปกติ แต่ชื่อตัวละครของชายอ้วนนั้นขึ้นว่านิรนาม ซึ่งทำให้ชูเมิ่งอิ๋งมองอย่างแปลก ๆ

“ไปเถอะ ฉันจะพาไปเก็บเลเวล”

โชคดีที่ชูเมิ่งอิ๋งไม่ได้สงสัยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากความประหลาดใจ เธอหยุดให้ความสนใจแล้วหันหลังเดินออกไปนอกหมู่บ้านเริ่มต้น