Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] - บทที่ 6 จีนมุง

บทที่ 6 จีนมุง

“บอสตัวนี้ตียากเกินไป มาช่วยกันสู้แล้วแบ่งๆ ของกันดีกว่า นายไม่คิดอย่างงั้นเหรอ?”

หมาป่าโลหิตนั้นตัวใหญ่มาก กล้ามเนื้อของมันดูแข็งแรงอย่างกับแรด บนหัวของมันปรากฏคำว่า ‘ราชาหมาป่าโลหิต’ อีกทั้งที่ข้างๆ ยังมีหมาป่าขนขาว 4 ตัวคอยคุ้มกัน แล้วก็มีหมาป่าขนดำในปกครองอีก 1 ฝูง

เซียวเฟิงยังไม่มีความสามารถในการสอดแนม เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่มีทางรู้ความแข็งแกร่งของบอสตัวนี้ได้ แต่มองดูก็รู้ว่าคงไม่ง่ายนัก ดังนั้นชายหนุ่มจึงหันไปหาคนข้างๆ แล้วลองขอความร่วมมือดู

ตอนนี้ไนท์ คูนเนอร์เกิดอาการลังเลเล็กน้อย เพราะเขาใช้ความสามารถสอดแนมดูความสามารถของบอสไปแล้ว และพบว่าผู้เล่นเริ่มต้นไม่มีทางที่จะเอาชนะมันได้อย่างแน่นอน หรือแม้แต่เขาก็ตาม เพราะแค่จะจัดการหมาป่าขนขาวที่อยู่ด้านหน้าก็ตึงมือแล้ว!!

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องหันกลับมามองเซียวเฟิงแล้วคิดใหม่อีกที ว่าสำหรับหมาป่าขนขาวตัวเองคงจะพอจัดการได้ แต่ถ้าโดนการโจมตีของบอสใหญ่ ก็คงมีหวังต้องกลับบ้านเก่าลูกเดียว และต่อให้สามารถรับมือกับมันได้ ตัวเองก็คงหมดโอกาสในการทำการโจมตีสุดท้าย

ตามระบบการดรอปของเกมนี้ ของรางวัลจะเป็นของคนที่ทำการโจมตีครั้งสุดท้ายใส่มอนสเตอร์ เพราะฉะนั้นเขาจะพลาดไม่ได้เด็ดขาด!

พอมองเห็นว่าไนท์ คูนเนอร์ยังคงลังเล เขาก็ตีอกอย่างมั่นใจแล้วพูดกับอีกฝ่ายว่า “นายคิดว่ายังไง? นี่เป็นบอสตัวแรกของเกมนี้เลยนะ มันคงจะดรอปของเจ๋งๆ ออกมาแน่ อย่าห่วง! ฉันเป็นนักบวช เพราะงั้นเราจัดการมันได้แน่ถ้าเราร่วมมือกัน!”

หนังตาของไนท์ คูนเนอร์กระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ ตาของเขากวาดมองไปที่ไม้กระบองในมือของเซียวเฟิงที่อาบไปด้วยเลือดของหมาป่า ทำให้สิ่งที่อีกฝ่ายพูดราวกับเป็นเรื่องโกหก

นักบวช? น่าเชื่อใจสุดๆ เลยว่ะ?! อย่างไรก็ตามไนท์ คูนเนอร์ได้คิดวิธีเอาไว้แล้ว เขาเมินเซียวเฟิงแล้วเดินไปทางฝูงหมาป่าอย่างระวัง จากนั้นก็ทำการล่อฝูงหมาป่าขนขาวออกมา

“เยี่ยม!”

เซียวเฟิงอดไม่ได้ที่จะชม เขากลัวว่าหมาป่า 4 ตัวนั้นจะมากวนใจเวลาที่สู้อยู่กับบอสพอดี ดังนั้นชายหนุ่มจึงเลือกขอความช่วยเหลือจากไนท์ คูนเนอร์ แต่เขาไม่คิดว่าจะได้ผลจริงๆ!!

ไนท์ คูนเนอร์ลากพวกหมาป่าขนขาวให้ห่างออกมาแล้วเตรียมที่จะฆ่าพวกมัน ส่วนเซียวเฟิงเองตามออกมาเพื่อช่วยฆ่าพวกหมาป่าขนขาวด้วยเช่นกัน

ว่าแล้วชายหนุ่มก็ทำการล่อหมาป่า 2 ตัวออกมาหาเขา โชคดีที่ราชาหมาป่าโลหิตดูจะไม่รับรู้ถึงความผิดปกติ เลยไม่มีหมาป่าตัวอื่นๆ เข้ามาอีกนอกจากพวก 4 ตัวนี้ และสำหรับเขาแล้ว การต่อสู้แบบ 2 รุม 1 ถึงจะเป็นศัตรูระดับประมาณนี้ มันก็ไม่ได้กดดันอะไรมากนัก

พวกหมาป่าขนขาวพวกนี้ต่างจากพวกขนเทาและดำ พลังชีวิตของมันอยู่ที่ 100 ส่วนค่าพลังป้องกันและความเร็วเองก็สูงขึ้นเป็นเท่าตัว เซียวเฟิงจึงไม่มีโอกาสที่จะได้ลองเชิง เพราะตอนนี้หมาป่าทั้ง 2 พุ่งเข้ามาหาแล้ว

โครม!

-14!

เซียวเฟิงยังคงโจมตีได้อย่างแม่นยำ เสียงทุบหัวดังกึกก้องจนไนท์ คูนเนอร์สะดุ้งอีกรอบ

“จัดการหัวหน้าหมาป่าขนขาวเลเวล 6 ได้รับค่าประสบการณ์ 42 หน่วย!”

“จัดการหัวหน้าหมาป่าขนขาวเลเวล 6 ได้รับค่าประสบการณ์ 42 หน่วย!”

หลังจากหมาป่าขนขาว 2 ตัวถูกจัดการ มันก็ได้ดรอปของสวมใส่ที่มีสีเขียวมาชิ้นหนึ่ง

เกราะแขนหมาป่าขนขาว

คุณภาพ: สีเขียว

ประเภทของสวมใส่: แขน

เลเวล: 5

ข้อจำกัดของสวมใส่: ทุกคลาส

คุณสมบัติ:

ค่าพลังป้องกัน: 2-3

ค่าความแข็งแกร่ง: +3

ค่าความว่องไว: +3

นี่ถือเป็นไอเทมชิ้นแรกที่ไม่ใช่เกรดสีขาว และคุณสมบัติก็ใช้ได้เลยทีเดียว แต่น่าเสียดายที่เขาต้องอัปเลเวลอีกเลเวลหนึ่งถึงจะใช้มันได้

ไนท์ คูนเนอร์จัดการหมาป่า 2 ตัวอย่างรวดเร็ว เขากลับมามองที่เซียวเฟิงที่ใช้เวลาในการฆ่าหมาป่าน้อยกว่า ก่อนจะถอยออกมาแล้วให้เซียวเฟิงเผชิญหน้ากับราชาหมาป่าโลหิตลำพัง

เซียวเฟิงหลบออกไป ปล่อยหมาป่าที่เหลือให้เป็นหน้าที่ของไนท์ คูนเนอร์ ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าไปหาบอสพร้อมด้วยอาวุธในมือ จากนั้นจึงหวดลงไปบนหัวบอสเป็นสัญญาณเริ่มการต่อสู้!!

“โฮกก—-!”

-7!

เสียงคำรามของราชาหมาป่าดังกึกก้องไปทั่วทั้งป่า แล้วร่างของมันก็ตอบโต้ใส่เซียวเฟิงอย่างรวดเร็ว การโจมตีนั้นรุนแรงราวกับจะทำให้พื้นระเบิดกระจุยได้ในครั้งเดียว

เซียวเฟิงถอยออกมาเพื่อหลบการโจมตีนั้น ก่อนอาศัยจังหวะนั้นมองหลอดพลังชีวิตของบอส พร้อมกับที่เขาต้องตกตะลึงจนตัวแข็งกับภาพตรงหน้า!!

พลังชีวิตของมันมากถึง 800! มากเป็น 10 เท่าของหมาป่าขนดำ! แถมพลังป้องกันยังสูงกว่ามาก และถ้าเกิดโดนการโจมตีเต็มๆ แค่ครั้งเดียว มันก็มากพอแล้วที่จะถึงชีวิต!

“โฮกกกก!”

ช่วงที่เขาไม่ทันตั้งตัว การโจมตีของราชาหมาป่าก็ปล่อยพลังลมไปบนพื้น มันเป็นการโจมตีต่อเนื่อง และด้วยขนาดตัวของมันที่ใหญ่ การโจมตีของมันจึงส่งผลไปไกลและขยายอาณาเขตการโจมตีออกเป็นวงกว้าง ทำให้คราวนี้เซียวเฟิงไม่สามารถที่จะหลบพ้นได้!

-56!

พลังชีวิตของเซียวเฟิงลดลงเกินครึ่งหนึ่งในครั้งเดียว!

เขารวบรวมสมาธิใหม่อีกครั้งในทันที ชายหนุ่มกระชับกระบองไม้ในมือแน่นพร้อมกับหลบไปที่ด้านข้างของบอส ก่อนจะซัดใส่มันอย่างแรง!

-6!

ความเสียหายยังคงต่ำอยู่ดี แต่นั่นก็เป็นการตัดกำลังที่ไม่เลว เพราะมันอาจจะเปิดโอกาสให้เขาจัดการกับบอสง่ายขึ้น ชายหนุ่มยังคงหลบการโจมตีของบอสไปเรื่อยๆ พร้อมกับหาโอกาสโจมตีอย่างใจเย็น

“โฮกกกก!”

ราชาหมาป่าโลหิตถึงจะสูงแค่ 2 ใน 3 ของตัวเขา แต่มันก็ถือว่าใหญ่พอตัวและรวดเร็วมาก ทำให้การโจมตีที่พุ่งเข้ามาอย่างไม่ลดละบีบให้เซียวเฟิงต้องหลบการโจมตีอย่างเดียว และด้วยระยะการโจมตีเป็นวงกว้างของบอส ชายหนุ่มจึงต้องเพิ่มระยะในการถอยออกไปอีก พูดง่ายๆ ก็คือทุกการโจมตีของบอส 2 ครั้ง เซียวเฟิงมีโอกาสโจมตีสวนแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!

แต่ไม่ว่าการโจมตีจะถี่สักแค่ไหน มันก็ไม่มีค่าถ้าโจมตีไม่โดน หลังจากที่เขาลดพลังชีวิตบอสหมาป่าไปได้ 70 มันก็ดูเริ่มที่จะโกรธขึ้นมาบ้างแล้ว

อีกด้านหนึ่ง ไนท์ คูนเนอร์ที่กำลังสู้อยู่กับพวกหมาป่าขนขาวกำลังกัดฟันด้วยความโกรธ เพราะเขาไม่คิดว่าเซียวเฟิงจะรับมือกับราชาหมาป่าโลหิตได้อย่างทัดเทียมแบบนี้!!

และเหตุที่ไนท์ คูนเนอร์ไม่ได้รีบจัดการพวกมันแล้วเข้าไปช่วยเซียวเฟิงในทันที ก็เพราะเขากำลังรอให้บอสใช้สกิลเฉพาะตัวของมันอยู่ บอสทุกตัวในเกมนี้จะมีสกิลเป็นของตัวเอง และนั่นแหละคือสิ่งที่ผู้เล่นใหม่ยังไม่รู้!!

“โฮกกกก !”

หลังจากที่เซียวเฟิงลดพลังชีวิตของบอสลงไปได้ 100 หน่วย มันก็คำรามใส่ท้องฟ้า ทำให้บรรยากาศรอบตัวมีไอสีแดงล่องลอยอยู่ ก่อนที่จะกลายเป็นก้อนเลือนลอยกลางอากาศ… และพุ่งเข้าใส่เซียวเฟิงในทันที!!

ลิ่มโลหิต!!

เซียวเฟิงรวบรวมสมาธิรับการโจมตีที่กำลังจะเข้ามา เขาหลบหลีกด้วยการวิ่งไปรอบๆ จนเหงื่อเย็นๆ เริ่มไหลออกมา

“มีเสียงดังมาจากทางนี้ เร็วเข้า!”

“ระวังตัวด้วย พวกเรายังเลเวลน้อยอยู่ แถวนี้ดูอันตรายมาก”

เสียงฝีเท้าดังมาจากทางด้านนอกของป่า ก่อนปรากฏร่างของคนจำนวนมาก ดูท่าเสียงร้องของราชาหมาป่าจะดึงดูดให้พวกเขาเข้ามา

“โอ้ พระเจ้า! บอสนี่! มีคนกำลังสู้กับบอสอยู่!”

“แจ้งข่าวไปหาหัวหน้าเร็ว!”

“นี่ฉันมองอะไรผิดหรือเปล่าเนี่ย? คนที่สู้อยู่นั่นสวมชุดผู้เล่นเริ่มต้นนะนั่น?!”

ผู้เล่นหลายคนอุทานออกมาตอนที่เห็นบอสใหญ่แบบชัดๆ ในขณะที่พวกเขาบางคนเร่งส่งข้อความกลับไปที่หัวหน้าในทันที

ไนท์ คูนเนอร์ที่อยู่ไม่ไกลหน้าชาในทันที เมื่อเห็นทีท่าไม่ดี เพราะนึกไม่ถึงว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะดึงดูดคนอื่นๆ เข้ามามากขนาดนี้

หลังจากจัดการพวกหมาป่าขนขาว ไนท์ คูนเนอร์ก็รีบวิ่งกลับไปทางที่เซียวเฟิงอยู่อย่างรวดเร็ว ตอนแรกเขาไม่คิดว่าเซียวเฟิงจะรับมือบอสไหว แต่ดูท่าจะคิดผิดเสียแล้ว เพราะตอนนี้อีกฝ่ายกำลังจะจัดการบอสแล้วในตอนนี้!!

รางวัลในการจัดการบอสตัวแรกของเกมนี้มันช่างดึงดูดใจเหลือเกิน

-3!

-8!

ค่าความเสียหายของไนท์ คูนเนอร์ทำได้ไม่มากนัก แต่มันก็มากพอแล้ว เพราะเขาต้องการให้เซียวเฟิงดึงความสนใจของราชาหมาป่าต่อไป! อีกอย่าง ความว่องไวของไนท์ คูนเนอร์มากกว่าเซียวเฟิง ฉะนั้นเขาย่อมสามารถทำดาเมจได้มากกว่าอีกฝ่ายอย่างแน่นอน เพราะไม่จำเป็นต้องเปลืองเวลาไปกับการหลบหลีก!!

“บอสมันอยู่ทางไหน?”

“อยู่ทางด้านหมู่บ้านเริ่มต้นครับ! นี่น่าจะเป็นบอสตัวแรกของเกมนี้! พวกเราวอร์สปิริตต้องไปจัดการ!”

“เร็วเข้า! อย่าล่อความสนใจของพวกมอนสเตอร์ข้างทางล่ะ! แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้ให้จัดการซะ! อย่าให้มันตามมา!”

“เร็วๆ! บอสอยู่ทางนี้!”

ถึงจะร่วมมือกันโจมตีแล้ว แต่ความเร็วในการทำความเสียหายของเซียวเฟิงกับไนท์ คูนเนอร์ก็ยังช้ากว่าความเร็วของพวกคนที่กำลังจะเข้ามาโจมตีทีหลัง และเพราะต้องคอยระวังการโจมตีของบอส พวกเขาทั้งสองจึงโจมตีได้ไม่เต็มที่นัก

และอีกอย่าง พวกคนที่มาใหม่ส่วนมากก็มีเลเวลอยู่ที่ 2 ไม่ก็ 3 แถมพวกมอนสเตอร์ก็ยังคงเกิดออกมาเรื่อยๆ จนเมื่อพลังชีวิตของบอสลดลงไปจนเหลือ 600 ผู้เล่นกลุ่มใหญ่จึงค่อยพากันมาถึงด้านนอกป่า!!

“นั่นบอสแน่ๆ! แต่ทำไมคนที่สู้ถึงมีแค่ 2 คน?”

ผู้เล่นกลุ่มแรกที่มาถึงเป็นรูปแบบทีม ข้างหน้าชื่อของพวกเขามีคำว่า ‘วอร์สปิริต’ กำกับอยู่ ชายหนุ่มที่นำคนกลุ่มนี้มีชื่อว่าไนฟ เขากำลังให้ความสนใจพวกที่ตะลุมบอนกันอยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“พวกเขาน่าจะเป็นยอดฝีมือ! ไม่แปลกใจว่าทำไมใช้คนแค่ 2 คนถึงต้านมันไว้ได้!”

“ท่านพี่ไนฟ จะจัดการเลยไหม?”

คนที่ติดตามเขามามีจำนวนมาก ดังนั้นจึงมีบางคนที่ร้อนใจถามขึ้น

“ไม่จำเป็นต้องรีบ ดูท่าทีไปก่อน”

ไนฟปฏิเสธพร้อมบอกให้ทุกคนใจเย็น อย่างแรกตอนนี้บอสยังมีพลังชีวิตที่เยอะอยู่ ขืนรีบร้อนบุกอาจจะทำลายตัวเองได้ และอีกอย่าง ผู้เล่นที่มีอยู่ตอนนี้ก็ยังไม่พร้อมอีกด้วย!

“นี่! หัวหน้า! ราชาหมาป่าโลหิตเลเวล 6? นี่จะต้องเป็นข่าวใหญ่แน่ๆ ถ้ามีผู้เล่นสามารถจัดการบอสได้!”

หลังจากจบประโยค ผู้เล่นอีกกว่า 20 คนก็มาถึง ชื่อของพวกเขามีคำนำหน้าว่า ‘ดูมส์เดย์ลีก’ และผู้นำของกลุ่มนี้ที่ชื่อว่าลอว์ก็อตเองก็กำลังมองมาที่ไนฟอย่างยียวน

“นี่! ไอ้คุณลูกพี่ไนฟจากกิลด์วอสปิริต พวกนายอยากล่าบอสตัวนี้สินะ? เอาเลยสิ! หรือว่าจะกลัวอยู่?”

“สหายลอว์ก็อตไม่ต้องเล่นลิ้นน่า 2 คนนั้นเขามาก่อนนี่นา กฎของพวกเราคือมาก่อนได้ก่อน ดังนั้นเราจะไม่แย่งมอนสเตอร์ที่มีผู้ต่อสู้อยู่แล้ว!!”

ไนฟแสร้งยิ้มแล้วคิดว่า ‘จะให้เราเปิดก่อนเหรอ? อย่าหวังเลย!’

ลอว์ก็อตที่ได้ยินแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงขึ้นจมูก พร้อมกับเลิกตีฝีปากกับไนฟ!

มีเสียงย่ำใบไม้มาจากด้านหลัง

“อยู่ทางนี้ เร็วเข้า”

“ใครลากพวกหมาป่ามาเนี่ย? จัดการให้หมดอย่าเสียเวลา!!”

ระหว่างที่พวกเขาคุยกันอยู่นั้น ผู้คนก็มารวมกันมากขึ้นเรื่อยๆ นับได้ตอนนี้ก็เกือบร้อยคนเข้าไปแล้ว และยังจะมีมาเพิ่มอีกเรื่อย ดูท่าข่าวการพบบอส ‘ราชาหมาป่าโลหิต’ จะแพร่กระจายไปในหมู่บ้านไวกว่าที่คิด

ผู้เล่นทั้งหมดครองพื้นที่ไปเกือบครึ่งป่า ซึ่งคนเหล่านี้ส่วนใหญ่แล้วต่างก็สวมใส่เสื้อผ้าที่ดูเก่า น่าจะเป็นของคุณภาพต่ำ แต่พวกเขาต้องมีฝีมือประมาณหนึ่งแน่ๆ เพราะไม่มีใครสวมชุดของผู้เล่นใหม่เลยสักคน และอีกอย่าง บริเวณนี้ก็มีมอนสเตอร์ที่ดุร้ายอยู่เต็มไปหมด!!!

พวกเขาปักหลักอยู่แยกๆ กัน ดูท่าจะเป็นกลุ่มกิลด์เหมือนๆ กับวอร์สปิริตฮอลล์และดูมสเดย์ลีค นอกจากนั้นก็ยังมีทีมเล็กๆ ที่มีประมาณ 2 ถึง 3 คน พวกเขาเกือบทั้งหมดมีเลเวลราวๆ 5 ผู้เล่นทั่วไปคงไม่สามารถที่จะทัดเทียมพวกเขาได้!

“บอสราชาหมาป่าโลหิต เลเวล 6 พระเจ้าพลังชีวิตตั้ง 800 !แล้วไหนจะโจมตีครั้งละ 60 อีก! น่าสยองชะมัด!!!”

“แต่พวกเขาลดพลังชีวิตไปได้ 1 ใน 4 แล้วนะ! ด้วยกำลังคน 2 คนที่อยู่ตรงนั้น?”

“เจ๋งชะมัด! พวกเขาสู้ด้วยตัวเองเลยเหรอ ?”

“พวกเขาเป็นใครกัน? พวกระดับสูงในหอเกียรติยศเหรอ? แล้วพวกเขายันบอสเอาไว้ได้ไงล่ะเนี่ย! ถ้าเป็นพวกเราน่าจะตายไปนานแล้วแท้ๆ”

“ดูตรงนั้นสิ บอสโจมตีใส่พวกเขาไม่ได้ ส่วนพลังโจมตีของพวกเขาก็สูงมาก! พลังชีวิตเลยลดลงเร็วมาก พวกเขาอาจจะฆ่ามันได้ก็ได้นะ!”

“ฉันพลาดอะไรไปหรือเปล่า? คนที่กำลังเอาไม้กระบองหวดบอสอยู่นั่นมันคลาสนักบวชไม่ใช่เหรอ!”

“จริงด้วย! ทำไมคลาสที่เน้นซัพพอร์ตถึงไปยืนอยู่ตรงนั้นล่ะ?”

“พลังโจมตีของเขาสูงกว่าคลาสโจรอีกนะ! เดี๋ยว! เขาสวมชุดเริ่มต้นนี่นา?”

“พระเจ้า… นี่เขาเป็นพระสายบู๊ใช่ไหมเนี่ย?”

“หะ? คลาสซัพพอร์ตที่เน้นเพิ่มค่าความแข็งแกร่งงั้นเหรอ? ตลกหรือเปล่าเนี่ย!”

“ดูชื่อเขาสิ ก็ดูตลกดีนะ…”

“…”

พวกเขาคุยกันเซ็งแซ่ขณะที่สายตาจับไปยังการต่อสู้ตรงหน้าด้วยความสนใจ ว่าทั้งคน 2 คนตรงหน้าจะสามารถล้มบอสได้หรือไม่?!

มีคนจำนวนมากให้ความสนใจกับเซียวเฟิงที่สวมชุดเริ่มต้นกับถือไม้กระบองธรรมดาๆ ก่อนที่พวกเขาจะชะงักไปเมื่ออ่านชื่อบนหัวของชายหนุ่ม ‘แด๊ด’ !!!