Nine Sun God King เทพราชันเก้าตะวัน - ตอนที่ 860 : กระดานค้นหามังกร

ตอนที่ 860 : กระดานค้นหามังกร

หลงอวี้คังมองที่หลงฉวนอู่พร้อมเผยคํากล่าว “หลงฉวนอู่ หลงเถานําเจ้าไปเสพสําราญที่หอคณิกา ตอนนี้มันตายแล้ว กระนั้นไม่คล้ายเจ้าโศกเศร้าใดสักนิด? เห็นหรือไม่มันตายอย่างไร? ยังคิดอีกหรือไม่ว่ายังสามารถเอาชนะน้องชายข้าด้วยกําลังเจ้าได้?”

“หลงอวี้คัง หากยังกล่าวหาว่าข้าไปยังหอคณิกา เชื่อหรือไม่ว่าข้าพร้อมจะฉีกปากเจ้าออก?” หลงฉวนอู่ส่งสายตามองทางเซียนหลูจิ้ง ก่อนจะหันมาทางหลงอวี้คังด้วยความกราดเกรี้ยว

“ฉวนอู่ของข้าย่อมไม่ใช่คนเช่นนั้น อย่าได้กล่าววาจาให้ร้ายต่อเขา!” เซียนหลูจิ้งตะโกนให้การปกป้อง

ได้ทราบว่าเซียนหลูจิ้งช่วยปกป้อง หลงฉวนอู่จึงเกิดความรู้สึกอบอุ่นขึ้นในใจ ทั้งยังยึดอกอย่างภาคภูมิ หลงอวี้คังนึกย้อนถึงครั้งตนเองน่าฉินหยุนและเซียนหลูจิ้งไปยังหอคณิกาของหลงเถา ครั้งนั้นหลังเซียนหลูจึงกลับออกมา นางเอาแต่สะอื้นไห้น้ําตาร่วงหล่นเป็นสายธาร กระนั้นตอนนี้กลับออกโรงปกป้องหลงฉวนอู่เสียอย่างนั้น

“พี่ชาย อย่าได้สนใจพวกมันแล้ว!” ฉินหยุนตะโกนดัง เขาเป็นกังวลว่าหลงอวี้คังอาจเปิดเผยเรื่องราว

ฉินหยุนทราบดี เซียนหลูจิ้งเป็นสตรีเล่ห์ร้ายเพียงใด สาเหตุว่าท่าไมนางจึงให้การปกป้องหลงฉวนอู่ ก็เพราะนางคิดหาทางล่อให้หลงฉวนอู่น่าของดีในมือออกมา เรื่องราวเช่นนี้ฉินหยุนย่อมยินดีได้พบเห็น

หลงอวี้คังหยุดกล่าวถึงเรื่องหอคณิกา ทว่าเลือกเผยเสียงเย็นเยือกกล่าวออก “หลงฉวนอ่ อย่างไรเจ้าก็ไม่มีทางเอาชนะน้องชายข้าได้!”

หลงฉวนอู่จึงหัวเราะดังตอบรับ “ข้าหรือไม่อาจเอาชนะน้องชายเจ้า? นี่ถือเป็นการปรามาสกําลังข้าเกินไปแล้ว!”

หลงคงเฉงนฉินหยุนมาพักฟื้นที่ตรงนี้ เขาได้ทราบ ว่าร่างกายฉินหยุนแปลกประหลาด ทั้งยังเลิศล่า กระนั้นเขาไม่กล่าวคําใดออก

ตอนนี้เอง ผู้คนของสํานักมังกรฟ้าต่างเดินเข้ามา หนึ่งในชายชราเผยคํากล่าว “เจ้าผู้หัวล้าน รอบถัดจากนี้ เจ้าต่อสู้กับหลงฉวนอู่ คิดเดิมพันหรือไม่? หากเจ้าแพ้ ก็จงส่งมอบวิญญาณมังกรกลับคืนมา! หากพวกเราแพ้ เช่นนั้นจะมอบอุปกรณ์เซียนนามกระดานค้นหามังกร มันคือวัตถุที่สามารถใช้ค้นหามังกรในแดนวิญญาณอ้างว้าง ดินแดนกว้างใหญ่ย่อมมีมังกรมากมายซุกซ่อนมีกระดานแผ่นนี้จะช่วยให้เจ้าจับตัวมังกรได้อีกมาก!”

ฉินหยุนพลันถามเชี่ยวเย่ว์เหม่ย ว่ามันมีสิ่งของดังกล่าวจริงหรือไม่

“พี่ชายเร่งรีบรับคําท้านี้! กระดานค้นหามังกรเป็นของดียิ่ง! มีแต่สํานักมังกรฟ้าจึงสามารถสร้างมันขึ้นได้! ในเมื่อคนเหล่านี้มาจากส่านักมังกรฟ้า เช่นนั้นย่อมมีของจริงอยู่ในมือ! ก่อนอื่นให้พวกมันน่าออกมาให้รับชม สิ่งนั้นมันจะมีขนาดราวฝ่ามือและทรงสี่เหลี่ยม!”

ตอนนี้ ฉินหยุนจึงมั่นใจว่าอุปกรณ์เซียนดังกล่าวมีอยู่จริง เขาจึงเผยคํา “นํากระดานค้นหามังกรออกมาให้ข้าได้รับชมก่อน!”

ชายชรานํามันออกมาเผยให้เห็น มันเป็นทรงสี่เหลี่ยมและมีขนาดราวฝ่ามือจริง ที่ตรงกลาง มันมีศรชี้ส่องแสง ศรดังกล่าวคล้ายมังกรตัวน้อย ฉินหยุนบอกรายละเอียดต่อเชียวเย่ว์เหม่ยเพื่อให้นางได้ยืนยันรูปลักษณ์

“ได้ข้ารับคําท้า!” ฉินหยุนภายหน้าต้องการสังหารมังกรมากมาย มีกระดานค้นหามังกร กล่าวได้ว่าจะยิ่งอํานวยความสะดวก

หลงคังเฉิงกล่าว “ฝ่ายเจ้าทางที่ดีอย่าได้คิดก่อเรื่องน่าอับอายขึ้น! หากอวเทียนชนะและไม่คิดส่งมอบมันมา เช่นนั้นข้ารับประกันว่าผลที่ตามมาจะไม่ใช่เล็กน้อย!”

คํากล่าวของหลงคังเฉิง มันคือคำขู่

หลงฉวนอู่หัวเราะดังตอบรับ “ข้าหรือจะแพ้? ไม่เพียงแต่เอาชนะเจ้าหัวล้าน ขายังจะทําลายมันให้สิ้นซาก!”

ฉินหยุนพลันเกิดกังวลขึ้นมา เพราะหลงฉวนอู่มั่นใจจนเกินไป อีกฝ่ายอาจมีแผนการสํารองใดเก็บงําอยู่ ฉินหยุนเกรงว่ามันอาจเป็นกลโกง!

“อวี้เทียน อย่าได้หวาดเกรงไป ด้วยข้าอยู่ที่นี่ พวกมันไม่อาจใช้เล่ห์กลใดได้!” หลงคังเฉิงกล่าว

“น้องชาย ท่านปู่คือผู้ยอดเยี่ยม! หากมีอุบายกลโกงใด เช่นนั้นพวกมันย่อมต้องถูกเปิดโปงอย่างสาหัส!” หลงอวี้คังหัวเราะ ตอนนี้เขากําลังปรารถนา ให้ฉินหยุนได้กลายเป็นน้องชายตนเองตัวจริง เพราะอีกฝ่ายคือบุคคลอันยอดเยี่ยม

ฉินหยุนพยักหน้ารับ ก่อนจะหลับตาลงเพื่อฟื้นฟูอาการบาดเจ็บตนเอง

ในสนามประลองยุทธ์แห่งนี้ ผู้อื่นยังมีการต่อสู้ดําเนินอยู่ เซียนหลูจิ้งกําลังขึ้นสู้ ผู้อื่นก็เช่นกัน นางครอบครองสองวิญญาณยุทธ์ความสามารถเทวะ และยังเป็นถึงราชันยุทธ์ระดับสูง คิดหาผู้คนสามารถต้านรับนางได้เกินสามกระบวนท่าถือว่ายากเย็น นางแข็งแกร่งอย่างแท้จริง

ท่ามกลางคู่ต่อสู้ทั้งหมด เซียนหลูจิ้งจึงเป็นผู้ที่ฉินหยุนหวั่นเกรงเป็นที่สุด ฉินหยุนเวลานี้ยังไม่เคยได้เห็นกําลังแท้จริงของเซียนหลูจิ้ง ทั้งนางยังเกลียดชังเขามากล้ํา ไม่เพียงแต่ได้รับสิ่งของของนางจากการงัดข้อ แต่เขายังขย่าหน้าอกของนางไปอย่างเต็มมือ หากพบเจอในการแข่งขัน เซียนหลูจิ้งย่อมต้องกลับกลายเป็นคลุ้มค ลังทุ่มสุดตัวเกินขีดจํากัดเพื่อเอาชนะเขา ส่วนทางด้านหลงฉวนอู่ ฉินหยุนหาได้กังวลใดไม่

ยามบ่าย การแข่งขันรอบแรกจบลง อาการบาดเจ็บของฉินหยุนฟื้นฟูดีแล้ว

“หลงฉวนอู่ หลงอวี้เทียน เตรียมขึ้นสู้!” ชายชราประกาศ

ศึกรอบอื่นต่างดุดันกันทั้งสิ้น ฉินหยุนไม่ทราบว่าการแข่งขันจนถึงตอนนี้ผ่านมากี่ศึก เพราะเขาหลบไปพักฟื้น และทุกสิ่งอย่างเป็นคนของตระกูลหลงจัดแจง

ตอนนี้เอง หลงฉวนอู่จึงนําเอาขวดอันวิจิตรออกมา มันส่องแสงสีทองเป็นประกาย มันคล้ายขวดสุราเลิศรส เมื่อจุกฝาขวดเปิดออก ออร่ามังกรอันแข็งแกร่งจึงลอยฟังผ่านอากาศ

ได้ทราบถึงออร่านี้ หลงคังเฉิงจึงกล่าวเสียงลุ่มลึก “เลือดมังกร ทั้งยังเป็นถึงเลือดมังกรเซียน!”

ใบหน้าหลงฉวนอู่เผยความภาคภูมิ เขาดื่มเลือดมังกรทั้งขวดลงท้อง ผู้คนตระกูลหลงใกล้เคียงต่างมองหลงฉวนอู่อย่างนี้กริษยา เลือดมังกรเซียนเป็นสิ่งล้ำค่ามหาศาล

หลงฉวนอู่ดื่มเลือดมังกรเสร็จสิ้นจึงขึ้นเวที เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่เป็นการเพิ่มกําลังโดยอาศัยปัจจัยภายนอก ไม่นานหลังดื่มเลือดมังกรเข้าไป ออร่าทองค่าจึงเริ่มเผยประกายจากร่าง หมอกแสงสีทองอ่อนจางปรากฏจากผิวกาย ออร่าทั้งมวลของร่างกายพลันเพิ่มขึ้นมหาศาล

เขาเผยท่วงท่าฉีกกระชากชุดของตนออกอย่างดุดัน มัดกล้ามอัดแน่น เผยให้เห็นโทเทมราชันมังกรบนร่างที่ส่องสว่างซึ่งแสงสีทอง นอกจากนี้แล้ว อักขระโทเทมยังเริ่มยื่นขยายสู่กายส่วนล่างราวกับมีชีวิต เป็นผลให้ฉินหยุนต้องนึกถึง นับเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นอักขระโทเทมเคลื่อนไหวประหนึ่งสิ่งมีชีวิตเช่นนี้

“โทเทมเผยวิญญาณ!” หลงอวี้คังกัดฟันแน่นกล่าวคํา

“กล่าวกันว่าเป็นสภาวะแข็งแกร่งที่สุดของโทเทม! นี่ต้องเป็นเพราะเลือดมังกรเป็นแน่!” หลงคังเฉิงกล่าว “องี้เทียน เมื่อใดต่อสู้แล้วจงระวังให้มาก!”

“โทเทมเผยวิญญาณ มันให้ผลลัพธ์เช่นไรกัน?” ฉินหยุนนึกสงสัย เพราะเขาครอบครองอักขระโทเทมมากมาย

“ข้าไม่ทราบ! เพียงทราบว่าหลังสําเร็จโทเทมเผยวิญญาณ พลังจึงจะเพิ่มขึ้นมหาศาล! กล่าวโดยสรุป มีแต่โทเทมราชันจึงมีศักยภาพให้ทําเช่นนี้ได้!” หลงคังเฉิงกล่าวตอบ

หลงฉวนอู่หลังดื่มเลือดมังกรเซียนเข้าไปจึงยิ่งมาดมั่น กําลังของเขาเพิ่มขึ้นมหาศาล พละกําลังชั่วคราวเช่นนี้ย่อมไม่อาจคงอยู่ได้นาน กระนั้นมันก็มากพอที่จะทําให้คงอยู่ชั่วระยะเวลาการแข่งขันจนบังเกิดผลลัพธ์ที่ดี

“ไม่แปลกที่มันมั่นใจเพียงนั้น เพราะมีการตระเตรียมไว้แล้วแต่แรกนี่เอง!” ฉินหยุนโอดครวญเสียงเบา

“ฉวนอู่ เจ้าต้องทวงวิญญาณมังกรกลับคืน และสั่งสอนบทเรียนให้แก่มัน!” เซียนหลูจิ้งเข้าหาข้างกายหลงฉวนอู่พร้อมเผยคําเบา

“หลูจิ้ง ด้วยเจ้าเป็นกําลังใจ แม้ข้าต้องเสี่ยงชีวิต ก็ต้องจัดการมันให้จงได้! มันสร้างความอัปยศแก่เจ้า ข้าจะทําให้ชีวิตของมันเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!” หลงฉวนอู่เผยน้ําเสียงเจือโทสะพร้อมสายตาจับจ้องฉินหยุน

“หลงฉวนอู่ เป็นคู่หมั้นเจ้าที่กัดข้าก่อน! สตรีเช่นนี้สมควรกล่าวว่าเป็นแมวจอมกัดตัวหนึ่ง! เพราะนางชื่นชอบเที่ยวไล่กัดผู้อื่นไปทั่ว!” ฉินหยุนตะโกนดัง

“หัวล้านหน้าโง่ จงเงียบปากเจ้า!” เซียนหลูจิ้งค่าราม “เจ้าไม่กลัวฉวนอู่จะยิ่งทรมานเจ้าหรือ? ถึงขั้นยังกล้าดีกล่าววาจายั่วยุเพียงนี้!”

ฉินหยุนหัวเราะดัง “ฉวนอู่ของเจ้ามันก็สวะที่เสพสมกามอารมณ์ทั้งวันแต่ในซ่อง เจ้าคิดหรือว่าคนเช่นมันควรค่าให้ปกป้อง?”

หลงฉวนอู่ยิ่งมีโทสะ ใบหน้าเผยความโหดเหี้ยม เสียงคํารามร้องตะโกนดัง “จงหุบปากเน่าเหม็น! รอรับชมว่าข้าจะฉีกกระชากเจ้าออกเป็นชิ้นได้อย่างไร!”

ฉินหยุนไม่หวั่นเกรงหลงฉวนอู่แม้แต่น้อย เซียนหลูจิ้งยิ่งมีโทสะ นางไม่เคยโกรธเกรี้ยวถึงเพียงนี้มาก่อนเป็นนางคิดลงมือสอนสั่งบทเรียนอันสาหัสแก่ชายศีรษะล้านตรงหน้า

เวทีประลองยุทธ์พร้อมแล้ว กระนั้นขณะนี้คล้ายไม่มีผู้ใดให้ความสนใจ เพราะความสนใจของผู้คนล้วนจับจ้องที่ร่างกายหลงฉวนอู่ ด้วยโทเทมราชันมังกรสีทองคํางดงามบนร่างกายหลงฉวนอู่ มันเป็นสิ่งต้องตาอย่างยิ่ง 

“หลงฉวนอู่ หลงอวี้เทียน ขึ้นบนเวทีได้แล้ว!” ผู้ตัดสินเฒ่าชราตะโกนเรียก

ฉินหยุนและหลงฉวนอู่ต่างเดินขึ้นเวทีประลอง พลังที่ร่างของหลงฉวนอู่เกิดควบแน่น ราวกับมันพร้อมพุ่งทะยานออกทุกเมื่อ เวลานี้หลงฉวนอู่กําลังรอคอยคําประกาศเริ่มศึก

ทันใดนี้เอง หลายคนในสนามแข่งขันจึงเริ่มตะโกนดัง “หลงฉวนอู่ชนะ! หลงฉวนอู่ชนะ!”

เสียงตะโกนร้องให้กําลังดังต่อเนื่องและถูกก้อง มันแทบขนาดสามารถสั่นสะท้านทั้งคฤหาสน์ราชันมังกรได้ 

หลงฉวนอู่ยิ่งอารมณ์ดี เวลานี้เขาเลือกหลับตา ใบหน้าเผยความภาคภูมิเปี่ยมล้น แขนทั้งสองขยายออกกว้างพร้อมกล่าวคําเสียงดัง “เงียบ!”

ทั่วทั้งสถานที่กลายเป็นเงียบงัน

หลงฉวนอู่เผยคํากล่าวเสียงดัง “ทุกคน ข้าคือผู้ที่จะต่อสู้กับหลงอวเทียน! ทุกคนคงได้เห็นไปแล้ว ว่าก่อนห นานี้ข้าสังหารบิดาของมันไปเช่นไร และวันนี้ ข้าก็จะสังหารตัวมันด้วยวิธีการเช่นเดียวกัน!”

ฝูงชนต่างระเบิดเสียงโห่ร้องอ “หลงฉวนอู่ไร้ผู้ต้าน! หลงฉวนอู่ไร้ผู้ต้าน!”

ไม่ทราบว่าผู้ใดกล้ากล่าวคํายกยอปอปั้นนี้ขึ้นมา!

หลงฉวนอู่ยิ่งยืดอกรับคํา เขาหัวเราะดังพร้อมหันสายตามองฉินหยุน “เจ้าหัวล่นที่น่ารังเกียจ เห็นหรือไม่? เป็นข้าต่างหากจึงยอดเยี่ยม! ไม่ว่าจะแดนวิญญาณองว่างหรือแดนเซียนอ้างว้าง ข้าก็เป็นที่รักชอบของผู้คนมากมาย! และวันนี้ ถึงคราวความตายมาเยือนเจ้าแล้ว!”

“หลงฉวนอู่ไร้เทียมทาน! หลงฉวนอู่ไร้เทียมทาน!”

คลื่นเสียงตะโกนดังยังคงบังเกิดต่อเนื่องซ้ําแล้วซ้ําเล่าราวถูกจ้างมา เหล่านี้เป็นศิษย์เยาว์วัยตระกูลหลง เสียงพวกเขาเหล่านี้แทบสะเทือนกระจายไกลทั่วทั้งฟากฟ้าคฤหาสน์ราชันมังกร

ฉินหยุนไม่เผยสีหน้าใด เขาเพียงยืนนิ่งที่ตําแหน่งเดิมพร้อมกําหมัดแน่น สายตาเพียงจับจ้องที่หลงฉวนอู่

หลงฉวนอู่เวลานี้จึงตะโกนเสียงลุ่มลึก โทเทมราชันมังกรสีทองบนร่างพลันไหลเวียนพลังแปรสภาพเป็นมังกรน้อย มันลอยอยู่ด้านหลังหลงฉวน ทั้งยังคํารามด้วยเสียงดังก้องถึงเส้นขอบฟ้า

ผู้คนในสนามแข่งขันที่พบเห็น เวลานี้ยิ่งเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้นยินด พวกเขาโห่ร้องตะโกนกันอย่างไม่อาจหยุดยั้ง

“หลงฉวนอู่ ชัยชนะอยู่แค่เอื้อม นําเอาวิญญาณมังกรกลับคืนสู่พวกเรา!” ชายชราสํานักมังกรฟ้าเผยเสียงหัวเราะดังพลางลูบหนวดเครา

“ฉวนอู่ จ่าเอาไว้ บีบบังคับให้มันส่งมอบวิญญาณมังกรออกมาก่อน อย่าได้เร่งรับสังหารมัน! ไม่เช่นนั้น วิญญาณมังกรก็ไม่ต่างอะไรกับตายตามมันไปด้วย!” ชายชราอีกคนหนึ่งกล่าวย้ําเตือน