The Novel’s Extra - ตอนที่ 460

บทที่ 460 รวมพล (8)

ในอีกทางหนึ่งใกล้กับกับดักที่เรียกว่า Room of Foolishness อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยจากคุกใต้ดินการต่อสู้ขนาดใหญ่กำลังดำเนินไป

 

“อยู่ในตำแหน่งของพวกคุณ! ระวังอย่าให้โดนล้อม! พวกเราสามารถผ่านเรื่องนี้ไปได้หากพวกเรายังเฉียบแหลมและตื่นตัวอยู่เสมอ!”

 

คิมยองจิน  ซึ่งเป็นฮีโร่ระดับสูงอันดับ 1 ของกิลด์ตะโกนเสียงดัง

คิมยองจินเข้ามาในดินแดนของออร์เดนในฐานะหัวหน้าทีม 20 คนซึ่งรวมถึงเรเชล แชนายอน ยีจินยูน และ โยเฮ

 

“กะ-กรี้ดดด! เรเชล! ปกป้องฉัน! อย่าปล่อยให้ซัพพอร์ตของเธอต้องงตายนะ!”

 

ซัพพอร์ตขั้นกลางระดับสูง ยีจินยูน ร้องขณะที่มอนสเตอร์ระดับสูงกำลังพุ่งเข้าหาเธอ

 

“ซันนี่!”

 

เรเชลส่งธาตุไฟของเธอออกไปเพื่อปกป้องยีจินยูน ไฟลุกไหม้เผาร่างของมันจนเกรียม

 

“เฮ้อออออออออออ-!

 

หลังจากนั้น ดาบของ แชนายอนก็ขยายใหญ่ พลังเวทย์มนตร์ของเธอทำให้ดายใหญ่ขึ้นและยืดออกได้ถึง 10 เมตร

 

“….ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาา”

 

แต่ถึงแม้จะมีการโจมตีที่ทรงพลังของ แชนายอน แตก็ยังมีอสูรจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน

 

“อักกกกกกกกกก!”

 

1 ชั่วโมงผ่านไปนับตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ ไม่มีใครคิดว่าเมื่อได้จะจบเพราะดูเหมือนมอนสเตอร์จะมากขึ้นเรื่อย ๆ

 

“ทำไมถึงมีพวกมันมากมายขนาดนี้!”

 

แชนายอน ตะโกนด้วยความโกรธซึ่งทำให้เธอกลายเป็นเป้าหมายของ

มอนสเตอร์จำนวนมาก

 

ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

แชนายอน เหวี่ยงดาบลงไปเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวช่วยลดมอนสเตอร์ลงไปได้หลายสิบตัว

 

“ให้มันน้อยๆหน่อยนะไอ้เจ้าพวกโง่!”

 

ทันใดนั้น.

 

ตู้มมมมมมม! ตู้มมมมมมมมมมม!

 

มอนสเตอร์ตัวใหญ่ปรากฏตัวพร้อมกับเสียงฝีเท้าหนักๆ

 

ตู้มมมมมมม! ตู้มมมมมมมมมมม!

 

มันมีความสูง 30 เมตรมีเขายื่นออกมาจากหัวทั้ง 2 ของมันและมันก็ตัวใหญ่ยักษ์

 

มันเป็น โอเกอร์ 2 หัวที่รู้จักกันว่าเป็นหนึ่งในมอนสเตอร์ที่มีเล่ห์เหลี่ยมในการต่อสู้มันคือมอนสเตอร์ระดับสูง ตัดสินโดยผิวสีดำของมันควรจะมาจากสายพันธุ์ที่ยอดเยี่ยมอย่างน้อยก็ต้องเป็น ขั้นสูงระดับ 3

 

“ฮ่าาาา มนุษย์! ข้าจะกินเจ้า!”

 

โอเกอร์ร้องออกมาเป็นภาษามนุษย์ ขากรรไกรของทุกคนค้าง

มอนสเตอร์พูดได้ ในตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร

 

“ …ระวังตัวเอาไว้!!! มันเป็นมอนสเตอร์รูปแบบมนุษย์”

 

คิมยองจินพูดพึมพำด้วยน้ำเสียงจริงจังและแล้ว

 

วิ้งงงงงงงงงงงงงงงง…

 

ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดลงและวัตถุการบินขนาดยักษ์เคลื่อนลงมาจากก้อนเมฆ ลมแรงพัดผ่านพื้นดินจากแรงกดดันที่เกิดจากวัตถุลึกลับ

 

“แม่งเอ้ยนั่นอะไรอีก? เดี๋ยวก่อนนั่นไม่ใช่…?”

 

แชนายอน ที่กำลังจ้องมองวัตถุลึกลับตะโกน เธอไม่ใช่คนเดียว สมาชิกของทีม คิมยองจินล้วนเป็นชนชั้นสูงในหอคอยแห่งความปรารถนา พวกเขารับรู้ถึงสิ่งลึกลับนี้

 

“นั่นมัน… เรือรบ Genkelope?”

 

วัตถุลึกลับดูเหมือนกับเรือประจัญบานของ Genkelope สมาชิกในทีมเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจ

 

วิ้งงงงงงงงงงงง

 

ในขณะนั้นอสูรก็ได้เหวี่ยงค้อนทุบไปที่สนามรบ

 

“เจ้าเป็นใคร…”

 

แต่อสูรไม่สามารถกล่าวได้จบประโยคเนื่องจาก ปืนใหญ่เลเซอร์ ของเรือลาดตะเวณ ยิงมันจนร่างกายระเหยกลายเป็นไอไปในทันที

 

*************************************************************************

 

เอเชียกลาง.

จินซาฮยอค มองลงไปที่พื้นดินจากความสูง 500 เมตร เธอเห็นการต่อสู้หลายครั้งเกิดขึ้นพร้อมกันและการระเบิดพลังเวทมนตร์นับไม่ถ้วน

 

“เธอจะไม่เข้าร่วมกับพวกเขาเหรอ?”

 

เบลล์ปรากฏตัวถัดจากจินซาฮยอค ร่างกายของเขาสั่นระริกเหมือนน้ำ จินซาฮยอค ไม่ได้ว่างตอบเขา เธอตกอยู่ในความคิดสงสัยว่าทำไม

คิมฮาจินต้องเสียสละตัวเองเพื่ออดีตที่ถูกบันทึกไว้

 

“… .”

 

จากมุมมองของเธอ คิมฮาจิน ทำเช่นนั้นเพื่อละทิ้งความปรารถนาของเขาที่มีต่อ อคทรีน่า เขาละทิ้งตัวตนในอดีตของเขา

 

ดังนั้น จินซาฮยอค จึงไม่มีทางเลือกนอกจากยอมแพ้เรื่อง คิมฮาจิน ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของเธอซึ่งตอนนี้เขาได้กลายเป็นศัตรูของเธอ เธอต้องยอมรับมัน

 

แต่ภาพลักษณ์ของคิมฮาจินที่ปฏิบัติต่อเฟฮีนั้นปรากฏต่อหน้าต่อตาเธอ

‘เราชอบอดีตงั้นเหรอ ฉันไม่เคยยิ้มให้คนรับใช้ของฉัน นายอยู่ข้างหลังฉันมาตลอดและฉันไม่รู้ว่านายรู้สึกยังไงบ้าง… ‘

 

“จินซาฮยอค?”

 

เบลล์เรียกจินซาฮยอค ด้วยเหตุผลบางอย่าง จินซาฮยอค รู้สึกเหมือนชื่อของเธอไม่ได้เป็นของเธอในวันนี้

 

“…อะไร.”

 

“อคทรีน่า เป็นยังไง เธอยังอยากกลับไปใช่ไหม?”

 

“…เลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว”

 

จินซาฮยอค สาบานกับตัวเองอีกครั้ง ว่าเธอจะกลับไปที่บ้านเกิดของเธออีกครั้งแม้ว่าความตายคือสิ่งที่รอเธออยู่แม้ว่าจะไม่มีความหวังในในโลกนั้นก็ตาม … เธอไม่มีความมั่นใจที่จะอยู่ในโลกเดียวกับคิมฮาจิน

ความอัปยศและความพ่ายแพ้ ความเจ็บปวดและความโศกเศร้า

นั่นคือความรู้สึกที่คิมฮาจินทิ้งไว้ในจิตใจเธอ ตราบใดที่เขายังต้องการอยู่บนโลก จินซาฮยอค จะทำให้ดีที่สุดที่จะอยู่ในโลกที่ไม่มีเขาเพราะเธอรู้ว่าเธอเป็นได้แค่เป้าหมายของความเสียใจและความโกรธแค้นของเขาเท่านั้น

 

“…เบลล์.”

 

จินซาฮยอค เรียกเบลล์อย่างจริงจัง

 

“… หืม?”

 

“นายบอกว่าจุดจบใกล้เข้ามาแล้วงั้นสินะ”

 

เมื่อได้ยินอย่างนี้เบลล์ก็พยักหน้า

 

“ใช่เร็วๆนี้ เธอเคยได้ยินเรื่อง ‘บาอัล’ ใช่ไหม เขาสามารถเปิดประตูมิติได้”

 

“…ใช่แล้ว บาอัล”

 

จินซาฮยอค คุ้นเคยกับชื่อนี้ เบลล์บอกให้เธอช่วยเขาและทำการค้ากับบาอัลเพื่อกลับไปยังโลกของเธอ

 

“เมื่อไหร่ฉันจะได้พบกับบาอัลคนนี้?”

 

“อืม…ฉันไม่รู้ แต่ฉันแน่ใจว่าเขาจะปรากฏตัวไม่ช้าก็เร็วนี้”

 

จินซาฮยอค ไม่ชอบคำพูดที่ไม่ชัดเจนของเบลล์

 

“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”

 

“ใครจะรู้? บาอัล อยู่ไปทั่ว ที่ฉันรู้ก็คือเขาอาจอยู่ข้างเธอในตอนนี้ก็ได้”

 

จินซาฮยอค ไม่สนใจเรื่องตลกไร้สาระของเบลล์ เบลล์ยิ้มแล้วมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

“รอก่อนเถอะ เมื่อเขาลงมาเธอจะได้เจอเขาแม้ว่าเธอจะไม่ต้องการก็ตาม”

 

ขณะที่เบลล์พึมพำเช่นนี้ …. ทันใดนั้นพอร์ทัลขนาดยักษ์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 100 เมตรก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า

 

“นั่นมันอะไร?”

 

จินซาฮยอค ขมวดคิ้วของเธอและจ้องไปที่พอร์ทัล พร้อมกับพายุที่พัดอย่างรุนแรงสิ่งที่เหมือนเรือกำลังแล่นผ่านอวกาศลงมา ร่างขนาดใหญ่และปีกคู่หนึ่งทอดยาวออกไปกลางอากาศ

จินซาฮยอค รู้ถึงตัวตนของความน่าพิศวงนี้ที่สร้างขึ้นด้วยวิศวกรรมเวทย์มนตร์

 

“… Genkelope?”

 

[เรือรบ Genkelope] หลังจากปรากฏตัวออกมาจากท้องฟ้าแล้วเรือรบก็เปิดโรงเก็บเครื่องบินและยิงปืนใหญ่ออกมา เลเซอร์พลังเวทย์ระเบิดลงมา, ลูกกระสุนปืนใหญ่ระเบิด,และเครื่องบินขับไล่ก็ออกจากโรงเก็บเครื่องบิน

 

“อา~ ดูเหมือนว่าคิมฮาจินจะเรียกมันออกมา”

 

“อะไรนะะะ?”

 

“เขาสามารถทำเรื่องแปลกๆได้ทุกอย่าง นี่เป็นทักษะขั้นสูงสุดของเขางั้นเหรอ? น่าสนใจจริงๆ”

 

ใบหน้าของ จินซาฮยอค บิดเบี้ยวทันที ‘เขาเรียนรู้อะไรแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่?’ เธอคิดในใจ

 

ตู้มมมมมมมมมมมมมมมม!

 

เรือรบเริ่มยิงไปที่ฝูงมอนสเตอร์ มอนสเตอร์ของ ออร์เดน ไม่มีโอกาสต่อต้านกับผลงานล่าสุดแห่งวิศวกรรมเวทย์มนตร์ เรือรบไม่ได้โจมตีอะไรนอกจากมอนสเตอร์ของออร์เดน…ตอนแรก

 

– รอเดี๋ยว! พบตัวอาชญากรที่ต้องการตัวทางด้านตะวันออก!

 

ทันใดนั้น ซาฮยอค ก็ได้ยินเสียงคุ้นเคย ลางสังหรณ์มันบอกเธออย่างชัดเจน

 

“ฝั่งตะวันออก?”

 

‘อาชญากรที่ต้องการตัวทางด้านตะวันออก…รอเดี๋ยวนะ!’

 

– ฉันก็เห็นเธอเช่นกัน!

 

– เปลี่ยนเป้าหมาย!

 

– ศัตรูของผู้บัญชาการเรืออยู่ที่นั่น!

 

วิ้งงงงงงงงงง

เครื่องบินขับไล่เปลี่ยนเส้นทางและพวกเขามุ่งหน้ามาหาเธอ

 

“เฮ-เฮ้ๆๆๆ รอเดี๋ยวก่อน รอ…”

 

แน่นอนว่าเธอรู้ว่าสิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เธอรู้ว่าเธอเป็นอาชญากรที่พวกเขาพูดถึง

 

– จับเธอเอาไว้!

 

เมื่อรู้แบบนี้ จินซาฮยอค ก็ตะโกนออกมา

 

“บ้าที่สุดดดดดดดดดดดด ทำไมต้องเป็นฉันด้วยยยยย!”

 

เครื่องบินขับไล่ตั้งเป้าไว้ที่ จินซาฮยอค แล้ว แน่นอนเบลล์หายตัวไปนานแล้วจากด้านข้างของเธอ

 

“บ้าเอ้ย .. !”

 

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น จินซาฮยอค ก็เริ่มวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว