The Novel’s Extra - ตอนที่ 463

บทที่ 463 การรวบรวม (3)

 

[ดินแดนของ ออร์เดน ห้องปฏิบัติการใต้ดิน]

 

ออร์เดน ไปเยี่ยมแล็บของเขา เมื่อมอนสเตอร์ร่างมนุษย์เห็นออร์เดนพวกเขาก็หยุดทำสิ่งต่างๆทันทีและโค้งคำนับต่อกษัตริย์ของพวกเขา

มอนสเตอร์เหล่านี้ไม่ได้โดดเด่นทางร่างกายเหมือนกับสัตว์อื่นๆแต่ว่าพวกมันฉลาดมากและออร์เดนก็ชื่นชอบมันเป็นพิเศษ

 

“ยืนขึ้น.”

 

กษัตริย์ทรงบัญชาและหลังจากนั้นมอนสเตอร์ร่างมนุษย์ก็กระโดดไปที่แทบเท้าของเขา ออร์เดน มองไปรอบๆแล็บ แคปซูลรูปไข่ยักษ์

โดดเด่นที่สุดในบรรดาอุปกรณ์ในห้องปฏิบัติการต่างๆ แคปซูลนี้เป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ใช้รักษามอนสเตอร์มนุษย์ที่ได้รับบาดเจ็บระหว่างการต่อสู้กับมนุษย์ครั้งล่าสุด

 

“………”

 

ออร์เดน มองดู คุรุคุรุ ที่อยู่ในแคปซูล จากมอนสเตอร์ร่างมนุษย์ทั้ง 6 ที่ถูกส่งไปต่อสู้กับ Chameleon Troupe เขาเป็นคนเดียวที่รอดชีวิต

 

“…ถึงแม้ว่าคุรุคุรุจะพ่ายแพ้ แต่เขาก็แข็งแกร่งขึ้นทุกวัน”

 

เสียงของคนพูดกับออร์เดน ออร์เดนหันกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียง ที่นั่นมีคนรับใช้ที่มีใบหน้าที่มีรอยแผลเป็นโค้งคำนับอย่างสุภาพต่อออร์เดน

 

“คุรุคุรุเรียนรู้จากความผิดพลาดของเขา เมื่อบาดแผลของเขาหายเป็นปกติคุรุคุรุก็จะแข็งแกร่งขึ้นกว่าที่เคยเป็น”

 

‘แลนแคสเตอร์’ ซึ่งเป็นข้ารับใช้ของออร์เดนที่ไม่ใช่มอนสเตอร์ออร์เดนมองไปที่แลนแคสเตอร์และหันกลับมามองคุรุคุรุ

 

‘โกรกก… โกรกกก… .’

 

ดวงตาของคุรุคุรุส่องประกายสีแดงเข้มเมื่อเขามองตรงไปที่กษัตริย์

มันเป็นวิธีของเขาในการแสดงความภักดีและความกระตือรือร้นของเขา

 

“การสังเคราะห์ มอนสเตอร์ร่างมนุษย์ 2.0 เสร็จสิ้นแล้ว”

 

ราชารู้สึกทึ่งกับคำพูดของแลนแคสเตอร์

 

“ และคนใดคนหนึ่งในพวกเขาสมควรที่จะเป็นผู้รับใช้ของข้างั้นเหรอ?”

 

“แน่นอน จากความพยายามในการสังเคราะห์ 31,103 ครั้ง

สำเร็จ 4 ครั้ง เท่าที่อัตราความสำเร็จอยู่ในระดับที่ต่ำมาก ผลลัพธ์เป็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ” แลนแคสเตอร์อธิบายขณะที่เขาพากษัตริย์ไปสู่

4 แคปซูล

 

“สิ่งนี้คือ”

 

ออร์เดนยืนอยู่ด้านหน้าสี่แคปซูล

 

“…คุณคิดอย่างไร?”

 

มอนสเตอร์ร่างมนุษย์ 4 ตัว ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีลักษณะทั้งของมนุษย์และมอนสเตอร์ ออร์เดนตรวจสอบต้นกำเนิดของมอนสเตอร์ทั้ง

4 อย่างช้าๆ

 

มอนสเตอร์ร่างมนุษย์ตัวแรกคือ ‘พยัคย์หิมาลัยทรราช’ ลักษณะคล้ายเสือมันเป็นหลักฐานที่ชัดเจน มอนสเตอร์ร่างมนุษย์ตัวที่ 2 คือ ‘ผี’ ซึ่งมีลักษณะเป็นร่างโปร่งแสง มอนสเตอร์ร่างมนุษย์ตัวที่ 3 คือ ‘นกแห่งความสิ้นหวัง’ ซึ่งมีปากเป็นนก ดวงตาเศร้าโศกพร้อมหางนกยูง

มอนสเตอร์ร่างมนุษย์ตัว 4 คือ ‘โกเลม’ ที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ยกเว้นมือของเขาทำจากหินแข็ง

 

“พวกเขาเหล่านี้เป็นมอนสเตอร์ร่างมนุษย์ 4 ชนิดที่สมบูรณ์แบบและเกิดมาจากพระคุณของท่าน”

 

ออร์เดนมีความสามารถในการดูดซับและปลดปล่อยพลังงานของผู้อื่น มันคล้ายกับ ‘เทคนิคการควบคุมพลังลมปราณ’ ที่พบบ่อยๆในนิยายศิลปะการต่อสู้ แต่มันมีความประณีตและไร้ขีดจำกัด ออร์เดนผสมพลังภายในร่างกายของเขาออกมาและปล่อยออกมาในรูปแบบของหัวใจ และหน้าที่ของนักวิจัยก็คือดูแลหัวใจของเขาจนกว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้

 

“กรุณาตั้งชื่อพวกเขา”

 

กษัตริย์เริ่มหนักใจกับกับคำขอของแลนแคสเตอร์ การตั้งชื่อเป็นเรื่องที่ท้าทายเขาเสมอ

หลังจากคิดอยู่นานกษัตริย์ก็ประกาศชื่อผู้รับใช้ใหม่ของเขาออกมา

 

“ฉันจะเรียกพวกเขาว่า ‘ไทเกอร์’,’ซิฟฮิม’,’ดูโลเรน’ และ ‘โทจิ’

ตามลำดับ “

 

“…เป็นชื่อที่ยอดเยี่ยมไปเลย”

 

ด้วยคำเยินยอแลนแคสเตอร์เขาก็เริ่มบันทึกวิดีโอจาก 4 แคปซูล

เขาวางแผนที่จะใช้วิดีโอนี้ในการข่มขู่ประเทศที่เขาไม่พอใจและเกลียดชังจากก้นบึ้งของหัวใจนั้นก็คือ………อังกฤษ

*************************************************************************

 

[เรือรบ]

 

ผมกำลังพูดกับตัวแทนของรัฐบาลเกาหลีใน เรือรบ Genkelion

ขนาดยักษ์ที่ดูแลโดยพรสวรรค์ของฉัน ต้องขอบคุณพลังของ

[ลูกแก้วแห่งการฟื้นฟู] ทำให้ Genkelion ทำงานมาได้นานกว่า

36 ชั่วโมงแล้ว

ไอลีน ยืนอยู่ข้างๆผม เธออาสาที่จะเป็นผู้อุปถัมภ์ของผมโดยอ้างว่าหากปราศจากการสนับสนุนจากบุคคลที่มีอิทธิพลรัฐบาลจะไม่ยอมพิจารณาความคิดเห็นของผม

 

“ใช่ เรือรบนี้เป็นของผมเอง”

 

“อ่า … .”

 

คำพูดของผมทำให้ตัวแทนของรัฐบาลแสดงความตกใจออกมา

SP +3, SP +1, SP +2, SP +3, SP + 4 …. จนถึงตอนนี้ SP ของผมกำลังเพิ่มขึ้นแบบเรียลไทม์ซึ่งไม่น่าแปลกใจเลยที่สื่อทุกแห่งกำลังทำแต่ข่าวของผม

 

“ฉันเข้าใจ.”

 

ตัวแทนอีกคนพยักหน้า ผมไม่แน่ใจว่าตำแหน่งของเขาเป็นยังไง แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนสำคัญ ตอนนี้ทุกสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับเขาคือชื่อของเขา เขาแนะนำตัวเองกับผมในฐานะ ‘แบคจุนฮยอน’

 

“เรารับทราบการเป็นเจ้าของสิ่งของจาก Tower of Wish อย่างไรก็ตาม พวกเราไม่สามารถอนุญาตให้คุณครอบครองน่านฟ้าของประเทศอีกแล้วเนื่องจากมันจะปลุกระดมความหวาดกลัวในหมู่ประชาชนของเรา แน่นอนว่าจะไม่มีผลกระทบใดๆในครั้งนี้และพวกเราขอขอบคุณสำหรับการช่วยฮีโร่ของพวกเราให้กลับมาอย่างปลอดภัย ผมเชื่อว่าคุณอาจได้รับรางวัล Order of Military Merit”

 

คำสั่งของนายทหาร ในโลกนี้ระบบปกครองเกาหลีนั้นเป็นระบบที่

เข้มงวดมาก ผู้ที่มีได้รับ “แทกุกออร์เดอร์ของบุญทหารชั้นหนึ่ง” จะได้รับการปฏิบัติในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของสังคมชนชั้นสูง

 

ผมพยักหน้า.

 

“ได้ ผมเข้าใจแล้ว.”

 

“เรือจะยังคงอยู่ในตำแหน่งปัจจุบันอย่างถาวรหรือไม่”

 

“ไม่ ผมสามารถทำให้มันปรากฏขึ้นและหายไปเมื่อใดก็ตามที่ผมต้องการ”

 

“ถ้าเช่นนั้นคุณเต็มใจช่วยพวกเราในภารกิจลอบสังหาร ออร์เดน ครั้งที่ 3 หรือไม่”

 

แบคจุนฮยอน ถามในลักษณะที่ร่าเริง แต่ผมก็ติดใจกับคำว่า

ครั้งที่ 3 จนสังเกตได้ เดิมที บทนี้น่าจะจบลงในระหว่างภารกิจที่ 2 ….

 

“แน่นอนผมช่วยคุณได้ แต่ผมเชื่อว่ามันไม่จำเป็นที่จะต้องเกี่ยวข้องกับคนจำนวนมาก”

 

ผมเสนอความคิดเห็นของผมอย่างระมัดระวัง เห็นได้ชัดว่าการระเบิดของ ออร์เดน กำจัดมอนสเตอร์ทั้งหมดบนพื้นอย่างสมบูรณ์ดังนั้น

พวกเราจึงไม่ต้องการฮีโร่จำนวนมากในครั้งนี้ สิ่งที่พวกเราต้องการคือกลุ่ม ฮีโร่ สุดแกร่งที่มุ่งหน้าตรงไปยังวังของ ออร์เดน

 

“ใช่ พวกเราเห็นด้วยกับคุณ แต่พวกเรามีความคิดเห็นที่ไม่ตรงกันในเรื่องขนาดและมาตรฐานของทีม พวกเราไม่สามารถแทรกซึมเข้าไปในฐานของออร์เดนโดยไม่ต้องผ่านคนรับใช้ของเขาที่เป็นมอนสเตอร์สุดทรงพลัง ชัยชนะยากที่จะบรรลุได้ด้วยฮีโร่จำนวนน้อย”

 

ในขณะนั้น ไอลีน ที่อยู่ข้างๆผมก็แทรกเข้ามา

 

“นั้นก็อาจจะใช่ แต่ยังไงก็ตามแล้วเขาจะได้อะไรกันแน่?”

 

“อันดับแรกพวกเราจะมอบเงินรางวัลให้กับผู้เข้าร่วม”

 

“เงินรางวัล?”

 

“ใช่. 100000 ล้านวอนและสิ่งประดิษฐ์ชั้นยอด” แบคจุนฮยอน พึมพำในขณะที่เขาส่ายหัว “แต่ใครจะเต็มใจที่จะเดินไปในปากเหวแห่งความตาย…?”

 

“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น”

 

ไอลีน ขมวดคิ้วขั้นมาทันที

 

“คุณต้องให้อะไรเขากับสิ่งที่เขาทำลงไป ฮีโร่หลายร้อยชีวิตที่รอดตายต้องมาขอบคุณเขาทั้งหมด!”

 

วันนี้เสียงร้องแหลมๆของ ไอลีน รู้สึกเชื่อถือได้มาก

 

“…ใช่ เธอพูดถูก. ฉันเกือบลืมไปเลย.”

 

แบคจุนฮยอน พยักหน้าอย่างใจเย็นและหยิบกระดาษ 1 ชิ้นออกจากกระเป๋าเอกสาร มันว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ ดวงตาผมเบิกกว้าง

 

“กรุณาเขียนชื่อของสิ่งประดิษฐ์ 1 อย่างที่คุณต้องการลงไป”

 

“1? 1? แค่ 1 อย่างงั้นเหรอ?”

 

ไอลีน มองอย่างคุกคามอีกครั้ง มันดูน่ารักมากกว่าน่ากลัว แต่เนื่องจากสถานะทางสังคมของเธอดูเหมือนว่าได้ผลกับ แบคจุนฮยอน

 

“…หลายคนก็สบายดี กรุณาเขียนอะไรก็ได้ที่ต้องการลงไป”

 

“อืม…จริงเหรอ?”

 

ผมคิดเกี่ยวกับมันสักครู่ แต่ผมไม่มีอะไรที่อยากได้ในใจ ผมไม่ใช่คนประเภทที่จะต่อสู้เพื่อสิ่งประดิษฐ์ตั้งแต่ตอนแรก…รอเดี๋ยวก่อนนะ

ทันใดนั้นความคิดหนึ่งก็ปรากฏ

 

‘อะไรที่จะใช้กับ [การสังเคราะห์] ได้ผลดีๆนะ?’

 

ผมมองดู แบคจุนฮยอน และจดชื่อสิ่งประดิษฐ์ลงบนกระดาษ

 

“ไม่เป็นไรใช่มั้ย”

 

ผมเขียน [Napoleon Musket] ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ภายใต้การดูแลของพิพิธภัณฑ์ฝรั่งเศส ผมคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์เมื่อผมรวมมันเข้ากับ Desert Eagle

 

“… อืม.”

 

แบคจุนฮยอน มองที่กระดาษอย่างเงียบๆ จากนั้นเขาก็พยักหน้า

 

“ผมเชื่อว่ามันเป็นไปได้”

 

“จริงๆเหรอ? มันจะไม่ทำให้เกิดปัญหาทางการทูตสินะ? นั้นมันเป็นของนโปเลียนเลยนะ”

 

ในขณะนั้น แบคจุนฮยอน ก็ยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขาก็อธิบายต่อไปในโทนสีเย็นซึ่งตรงกันข้ามกับรอยยิ้มของเขา “ในโลกนี้ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันไม่มีประเทศใดที่สามารถท้าทายพวกเราได้”

 

“… อ่า.”

 

ผมรู้แล้วถึงน้ำหนักและพลังจากเนื้อเรื่องที่ผมแต่ง ใครจะกล้าท้าทายประเทศที่ทรงพลังที่สุดในโลก?

 

“ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามโปรดอย่ากังวลกับการเมือง จะไม่มีข้อพิพาททางการทูต เราเพียงแค่ทำการค้าเรื่องสิ่งประดิษฐ์”

 

แบคจุนฮยอน พูดในขณะที่เขามองนาฬิกา

 

ตอนนี้เป็นเวลา 18.00 น

 

“ขอขอบคุณที่ให้เวลากับทางเรา. ผมจะขอลาไปก่อนนะตอนนี้”

 

ทันทีที่สัญญา 30 นาทีสิ้นสุดลง แบคจุนฮยอน ก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขา เขาตรงต่อเวลามาก

*************************************************************************

[อังกฤษ, พระราชวังบักกิ้งแฮม]

 

ภารกิจของสมาคมล้มเหลว แต่โชคดีที่มีผู้เสียชีวิตน้อยมาก ทุกคนต้องขอบคุณ ‘เรือรบ Genkelope’ ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ได้กลายเป็นที่กล่าวขานกับทั้งเมือง

 

“เฮ้อออออออออออ….”

 

เรเชลที่กลับมาที่วังอย่างปลอดภัย เธอถอนหายใจขณะที่เธอจำเหตุการณ์ที่เธอเกือบตายได้อย่างชัดเจน

 

คลิ้ก, คลิ้ก, คลิ้ก, คลิ้ก, คลิ้ก

 

เสียงที่ไพเราะของการพิมพ์ดังขึ้นในความเงียบ เรเชลเงยศีรษะของเธอแล้วมองที่โซฟา เป็น อีเวนเดล ในชุดน่ารักๆกำลังแตะบนสมาร์ทโฟนของเธอ ริมฝีปากของเรเชลโค้งเป็นรอยยิ้ม

 

“…หนูกำลังทำอะไรอยู่เหรอ อีเวนเดล?”

 

อีเวนเดล ยิ้มกับคำถามของ เรเชล

 

“หนูกำลังส่งข้อความ”

 

‘ส่งข้อความ…จริงสิเธอมีเพื่อนค่อนข้างเยอะแล้วสินะ’ เรเชลคิดว่าเธอจำใบหน้าของเด็กทั้ง 3 คนได้ซึ่ง อีเวนเดล ใช้เวลากับพวกเธอบ่อยมาก

มี แฮยอน เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ ลีโอนาร์โด เด็กชายอายุ 9 ขวบที่ได้รับฉายาว่า ‘อนาคตของอังกฤษ’ และลูกสาววัย 3 ขวบของ เบียเร่ โมเรนท์ หลานสาวของ อาแฮอิน

 

ครั้งแรกที่เรเชลเห็นเด็กสาวเธอรู้สึกประหลาดใจ เป็นเรื่องแปลกที่คิดว่า เบียเร่ โมเรนท์ ผู้ต่อสู้กับ คิมฮาจิน ในสมัยก่อนแต่งงานจนมีลูกแล้ว

——————2————-