The Novel’s Extra - ตอนที่ 474

บทที่ 474 สาบาน (6)

 

“อะ-อาาาาา! เอามามันนะ!”

 

แน่นอนว่า แชนายอน ประท้วงอย่างรุนแรง

 

“เงียบ. ของต้องห้ามจะถูกยึดเมื่อถูกค้นพบ”

 

ยุนซึงอาปราบปรามทุกคนที่ไม่เห็นด้วยอย่างง่ายดายและเริ่มอ่านสมุดบันทึกด้วยรอยยิ้ม

 

“มาดูกันว่าใครคือคนที่ นายอน ของเราคบอยู่กัน~”

 

แต่รอยยิ้มของยุนซึงอาก็หายไปอย่างรวดเร็วเพราะมีชื่อหนึ่งเขียนไว้ในสมุดบันทึก

 

ซ่าา – ซ่าาา –

 

เธอพลิไป 2-3 หน้าก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นและพึมพำอย่างงุนงง

 

“เฮ้…เฮ้ … นี่ใช่…คุณเฮย์เนค ที่ฉันรู้จักจริงๆเหรอ”

 

*************************************************************************

[ชั้น 21 – ราชอาณาจักรแห่งการ์ด]

 

ผมใช้ 150,000 TP เพื่อสุ่มการ์ด 8 ดาว 3 ใบและการ์ด 9 ดาว 1 ใบ

เนื่องจากการตั้งค่าที่ ‘บัตร 8 ดาวและ 9 ดาวถูกจำกัด’ ผมเลยได้มาแค่นี้แม้ผมจะมีโชคชะตาอยู่ข้างผม แน่นอนผมไม่ได้บ่นอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากพวกมันเป็นของที่มีประสิทธิภาพทั้งหมด

 

“ [สมุดเช็คอะไรก็ได้] …”

 

ผมเดินไปตามถนนในขณะที่อ่านคำอธิบายของการ์ดที่ฉันดึง

 

===

[สมุดเช็คอะไรก็ได้] [8 ดาว] ＊ ผลดี ＊

– สมุดเช็คที่สามารถจ่ายได้ทุกอย่าง ผู้รับเช็คนี้จะได้ของตามที่จ่ายไป

===

 

อย่างแรกคือ [สมุดเช็คอะไรก็ได้] ระดับ 8 ดาว สมุดเช็คส่วนใหญ่เป็น

‘เงิน’ แต่สมุดเช็คอันมหัศจรรย์นี้แตกต่างกัน สมุดเช็คเล่มนี้ไม่เพียง แต่จัดการ ‘TP’ และ ‘พลังเวทมนต์’ เท่านั้น แต่ยังช่วยจัดการความเชื่อมั่นและความรู้สึกเป็นสิ่งที่ไม่อาจประเมินได้

 

‘เราจะใช้อะไรกับ…?’

 

ผมครุ่นคิด …

 

“โอ้ววววววววว~ ใครกันคนนี้ ~?”

 

มีคนวิ่งมาหาผมในขณะที่แสดงความตื่นเต้น

 

“ถ้า….ถ้าไม่ใช่ช่างฝีมือที่รักของฉัน~”

 

ด้วยรอยยิ้มที่เบ่งบาน เมเดีย ปรากฏขึ้นพร้อมเสียงแปลกๆ

 

“ยอดเยี่ยม ~ ช่วงเป็นเวลาที่สมบูรณ์แบบ ~”

 

เมเดีย ทำหน้าที่เหมือนการเจอกับของพวกเรานั้นเป็นเรื่องบังเอิญแต่มันไม่ใช้อย่างแน่นอน

 

“อ๊ะ ใช่แล้ว”

 

ผมดู เมเดีย อย่างว่องไว เมื่อเห็นว่าเธอเข้าสู่ชั้น 21 ด้วยสถานะของเธอในฐานะผู้ดูแลระบบดูเหมือนว่า ‘การสืบเชื้อสาย’ ของเธอใน Phenomenon กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า

 

“…เธอต้องการอะไร?”

 

“เอ๊ะ~? ไม่ๆ~ มันไม่ใช่ว่าฉันต้องการอะไร~”

 

เมเดีย ยิ้มอย่างสดใสและยื่นเอกสารให้ผม

 

“นี่เอานี่ไปสิ ฉันจะรอจนกว่านายจะกลับมา”

 

“… ?”

 

ผมมองเอกสาร คำว่า [หนังสือมอบอำนาจ Prestige] ถูกเขียนเอาไว้ดวงตาของผมเกือบจะถล่นออกมา ผมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

 

“นี่มันอะไรน่ะ?”

 

“ฉันเอามาให้นาย ฉันไม่ต้องการ Prestige อีกต่อไปแล้ว”

 

“ …เธอจะทำอะไรกันแน่”

 

“อ๋อ ~! ฮ่าฮ่าฮ่า, ฮุฮุฮุฮู”

 

เมเดีย หัวเราะราวกับว่าเธอบ้าไปแล้ว เธอหมุนตัวเหมือนนักเต้นบัลเล่ต์

 

“ดังนั้นเพื่อจบการสืบเชื้อสายของฉัน ฉันสงสัยว่าถ้านายสามารถทำให้ฉันเป็นจอมเวท นายจะทำชุดให้ฉันไหม~”

 

“… .”

 

“ฉันจะเตรียมของที่นายต้องการให้ทุกอย่างเลย~”

 

เมเดีย ดูมีความสุขเกินไป ผมจ้องที่เธอและครุ่นคิดในการสร้างเสื้อคลุมและชุดที่เธอจะพึงพอใจผมผจะต้องอุทิศเวลาของผม 2-3 ชั่วโมงทุกวัน เป็นเวลาอย่างน้อย 1 เดือน แน่นอนว่านั่นไม่ใช่งานยาก เมเดีย ยังสามารถเป็นพันธมิตรที่ทรงพลังต่อมนุษยชาติได้เมื่อเธอสืบเชื้อสาย

ปัญหาไม่ใช่เวลา แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับโลกถ้าเธอสืบเชื้อสายลงไป

 

“นายจะทำใช่มั้ย~?”

 

เมเดีย เรียกร้องให้ผมตอบและผมก็สรุปความคิดของผม

 

“…ฉันทำได้.”

 

“ว้าวววววววววววว~”

 

เมเดีย หมุนและหัวเราะคิกคักเหมือนเด็กน้อย สมองของเธอดูเหมือนมี ปัญหา

 

“แต่ฉันต้องการให้เธอทำสัญญา”

 

“ฉันจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ~ มีชีวิต ~ มีชีวิต~”

 

“…เฮ้อออออออออ?”

 

“เยสสสสสสสสสส~?”

 

ผมนำ ‘มีดแห่งพันธสัญญา’ ที่ เฮย์เนค ทิ้งไว้กับผมออกมาดวงตาของ เมเดีย ดวงตาเบิกกว้าง

 

“เอ๊ะ มีดนี้มันอะไรเหรอ?”

 

“เพื่อแลกกับเสื้อคลุมและชุดฉันต้องการให้เธอทำสัญญา”

 

ผมปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมา

 

“เครื่องถ่ายเอกสารพลังวิญญาณ”

 

[ผมเปิดใช้งาน ‘เวทมนต์ – เครื่องถ่ายเอกสารพลังวิญญาณ’]

 

ออร่าสีเหลืองควบแน่นต่อหน้าผมและสร้างรูปร่างของเครื่องถ่ายเอกสาร

 

[สรุป – เครื่องถ่ายเอกสารที่สามารถคัดลอกอะไรก็ได้]

[เงื่อนไขการเปิดใช้งาน – เปิดเผยชื่อของทักษะ]

[ปริมาณการใช้ – ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ถูกคัดลอก]

[ผลกระทบ – คัดลอกบางสิ่งที่มีพลังวิญญาณ (ถ้าจะคัดลอกสิ่งมีชีวิต คุณต้องใส่สิ่งมีชีวิตลงในเครื่องถ่ายเอกสาร)]

 

“…นั่นอะไรน่ะ?”

 

เมเดีย ขมวดคิ้วของเธอ

 

“ไม่มีอะไรมาก ดังนั้นอย่ากังวลเกินไปเลย”

 

ผมใส่มีดของ เฮย์เนค ลงในเครื่องถ่ายเอกสาร

 

[ความพยายามที่จะคัดลอก ‘มีดแห่งพันธสัญญา’ … ]

[เกิดปัญหา! คุณไม่สามารถคัดลอกไอเท็มนี้ด้วยพลังวิญญาณของคุณ]

[ใช้ ทะลายขีดจำกับของรอยสัก หรือแก้ไขด้วยการแทรกแซงการตั้งค่า]

 

“แทรงแซงการตั้งค่า”

 

“…นายกำลังพูดกับตัวเอง นายรู้ไหมมมม~”

 

ผมเพิ่มบทลงโทษให้มีดแห่งพันธสัญญา

 

อย่างแรกสามารถใช้ได้กับ เมเดีย และ คิมฮาจิน เท่านั้น

ประการที่ 2 ต้องมี 4 รอยสักยืนยัน

ประการที่ 3 ทั้งสองฝ่ายจะต้องมีให้น้ำหนักเท่ากัน

 

[มีดแห่งพันธสัญญาแบบไม่สมบูรณ์]

 

“อืมม พวกเราเพียงแค่ต้องให้เลือดของเราและทำคำมั่นสัญญา”

 

ใบหน้าของ เมเดีย กลับไปสู่สิ่งที่เคยเป็นในอดีต มันเป็นใบหน้าที่เธอมีตอนที่เธอรำคาญผม

 

“คำสัญญาอะไร?”

 

“ ง่ายมาก”

 

นี่เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่า เมเดีย จะกลายเป็นพันธมิตร หากไม่มีสิ่งที่จะมัดเธอผมไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรเมื่อเธอสืบเชื้อสายมาบนโลก ด้วยธรรมชาติที่ไม่แน่นอนและแปลกประหลาดของเธอ เธออาจทดลองกับมนุษย์และมอนสเตอร์เพื่อประกอบธุรกิจเพ้อฝัน

 

“คำมั่นสัญญาของฉันคือ: ‘ฉันจะทำชุดที่สวยที่สุดให้ เมเดีย ‘

 

“…สวยที่สุด ~?”

 

ความรำคาญหายไปจากสายตาของ เมเดีย

 

“ใช่แล้วส่วนเธอ ‘ฉันจะไม่ทำอะไรที่จะเป็นอันตรายต่อมนุษยชาติถ้าฉันลงมา’”

 

ผมส่งมีดแห่งพันธสัญญาให้ เมเดีย

 

*************************************************************************

ในอีกทางหนึ่งในพื้นที่มืดมิดของสถานที่ที่ไม่รู้จัก

 

“…อาาา.”

 

จินซาฮยอค ส่งเสียงพึมพัมขณะที่เธอกลิ้งอยู่บนพื้น ความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอในการหลบหนีดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จเนื่องจากเธอไม่รู้สึกถึงตัวตนอื่นๆอยู่

 

“แฮก…แฮก…แฮก”

 

เธอรวบรวมลมหายใจของเธอและตรวจสอบสภาพร่างกายของเธอ

กระดูกที่แตกร้าวซี่โครงหักฟันแตกและเลือดไหล…ดวงตาของเธอเองก็ บาดเจ็บจนมองแทบไม่เห็นแต่โชคดีที่การบาดเจ็บของเธอไม่ถึงชีวิต

 

“ไอ้พวกขี้ขลาด….”

 

เธอถ่มน้ำลายออกมาและสาปแช่งพวกมันก่อนที่จะเริ่มรักษาร่างกายของเธอ ก่อนอื่นเธอฟื้นฟูดวงตาของเธอด้วยพลัง ‘การจัดการความเป็นจริง’ ขณะที่เธอมองเห็นสภาพแวดล้อมของเธอได้ชัดเจนเสียงที่แหบแห้งก็เข้ามาในหูของเธอ

 

“ขี้ขลาด? เธอมันงี่เง่า”

 

นี้ไม่ใช่เสียงที่เธอจำได้ จินซาฮยอค ลืมตาของเธอแล้วหันไปทางเสียง

เจน ยิ้มอย่างสดใสและจ้องมอง จินซาฮยอค

 

“…เธอคือใคร?”

 

“ฉัน? เธอรู้จักฉัน. เจน.”

 

“…เจน?”

 

“อ๋อ ฉันเดาว่าหน้าของฉันแตกต่างจากปกติสินะ แน่นอนชื่อจริงของฉันคือความลับ”

 

ผู้หญิงคนนี้คือใคร? จินซาฮยอค สงสัยว่าเธอจำอะไรขึ้นมาได้ ผู้หญิงที่แนะนำตัวเองว่าเจนเคยมาเยี่ยมเบลล์เมื่อนานมาแล้ว

 

“เธอรู้ไหมว่ามันยากเหลือเกินกว่าที่ฉันจะทำให้เธอรอดชีวิตมาได้~? ฉันต้องโน้มน้าวพวกเขาโดยบอกว่าเธอจะเป็นเหยื่อที่สมบูรณ์แบบในการลากเบลล์ออกจากที่ซ่อน~”

 

“…อะไร? เบลล์? เหยื่อ?”

 

จินซาฮยอค บังคับตัวเองให้ลุกขึ้นมา

 

กร๊อบ กร๊อบ

 

เสียงกระดูกหักเธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะทนไม่ไหว

 

“อ๋อ เธอต้องมีชีวิตอยู่เพื่อหลอกล่อและฆ่าเบลล์ … อย่างไรก็ตามเธอรักษาตัวเองแล้วหรือยัง?”

 

“… .”

 

จินซาฮยอค พยักหน้าอย่างเงียบๆ เจน ยิ้มอย่างสดใสจากนั้นก็รีบขยับข้อมือของ จินซาฮยอค กลับมาอย่างรวดเร็ว

 

“อะไรกัน…!”

 

จากนั้นเธอวาง [อุปกรณ์​ต้านพลังเวทย์] ไว้บนข้อมือและข้อเท้าของเธอ

 

“แก ยัยสารเลว! แกทำอะไร!?”

 

“โอ้~? ฉันแค่ทำให้เธอกลายเป็นเหยื่อจริงๆไง~ เหยื่ออะไรจะได้รับอนุญาตให้ใช้พลังเวทมนต์~?”

 

“ยัยชั่ว ยัยบ้า!”

 

จินซาฮยอค เริ่มต่อสู้อย่างรุนแรง แต่เจนก็ล้มเธออย่างง่ายดายโดย

ขัดเท้าของเธอ

 

โครม!

 

จินซาฮยอค ล้มลงไปที่พื้น อย่างไรก็ตามเธอปฏิเสธที่จะยอมจำนนและดิ้นไปมา เธอเกือบจะดูเหมือนกุ้งที่อยู่บนพื้นดินแห้งๆ

 

“ปล่อยฉันนะ!”

 

“พวกแกมันขี้ขลาด 2 ต่อ 1 ยังไม่พอ!”

 

เจน ดูถูกและยิ้มให้กับ จินซาฮยอค ที่ทำตัวเหมือนเธอเป็นเหยื่อล่อ จากนั้นเธอก็พูดกับบอสที่เธอเชื่อว่ากำลังดูจากที่อื่น

 

“บอสฉันเตรียมพร้อมสำหรับคุณแล้ว”