The Novel’s Extra - ตอนที่ 495

บทที่ 495 สงครามอันขุุ่นมัว (5)

 

– หมู่บ้าน? มีหมู่บ้านในแอฟริกางั้นหรือ

 

น้ำเสียงของไอลีนสูงขึ้นราวกับประหลาดใจ ผมมองดูแผนที่บนโต๊ะของหมู่บ้านแล้วบอกไปว่า

 

“ใช่ หมู่บ้านชื่อ เครน พวกเราเพิ่งจะได้เป็นเจ้าของที่นี่”

 

– อะไรนะ? มันยังมีเจ้าของด้วยเหรอ?

 

“มันเป็นมอนสเตอร์ที่คล้ายกับจิ้งจก เทนซูฮาร์ เป็นชื่อของมัน”

 

– …

 

ไอลีนเงียบไปครู่หนึ่งและก็มีเสียงพึมพำจากอีกด้านหนึ่ง

 

“อ้าๆ~ เป็นเด็กคนนั้นอีกแล้วเหรอ~?”

 

เจนบ่นอย่างไม่มีความสุข ผมยิ้มและปิดตัวรับส่งสัญญาณ

 

“ฉันอยากรู้จัง เจน เธอรู้จัก ไอลีน ได้ยังไง”

 

“ฉัน? อืม~ ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ~ เมื่อก่อนฉันเคยทำตัวเป็นฮีโร่น่ะ

เธอเป็นหัวหน้าของฉัน ยัยเด็กเหลือขอนั่นอายุน้อยกว่าฉันตั้ง 2 ปี

ฉันเกลียดเธอและที่สำคัญเพราะพรสวรรค์ของเธอ~”

 

– วิ้ง

 

ตัวส่งสัญญาณส่งเสียงทันทีที่ เจน พูดจบประโยคของเธอ

 

– ใครอยู่ในหมู่บ้านบ้าง?

 

ไม่ใช่เสียงของ ไอลีน แต่เป็นของ ยุนซึงอา เจนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเธอขมวดคิ้ว ผมล้างคอของผมด้วยอาการไอแล้วตอบกลับด้วยเสียงของผมที่เปลี่ยนเป็นของแบล็กโลตัส

 

“มนุษย์.”

 

– พวกเขาปกติดีไหม

 

“พวกเขามีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ดูเหมือนพวกเขาจะถูกล้างสมอง แต่ไม่ได้ถูกทำร้าย พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็น ‘นักขุด’ ที่อาศัยอยู่ที่นี่มานานแล้ว”

 

– …

 

เธอเงียบไปอีกครั้ง เมื่อผมไม่ได้ยินเสียงผมเดาว่าพวกเขาปิดเครื่องรับส่งสัญญาณและเริ่มการประชุม ผมตรวจสอบ ‘มินิเกม’ ขณะที่รอการตอบกลับ

 

「…ผ่านไปครึ่งวันแล้วตั้งแต่เลือก ลิเทรน อัศวินหลายคนแสดงความยินดีกับเธอ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอิจฉาเธอมากแค่ไหน ความแข็งแกร่งทางกายภาพของ ลิเทรน เพิ่มขึ้นทันทีที่เธอได้รับเลือกและเธอได้รับคะแนนเกือบ 130,000 คะแนน เห็นได้ชัดว่าสปอนเซอร์ของ

ลิเทรน เป็นเจ้าสัวที่ไม่เคยมีมาก่อน อัศวินไม่เข้าใจในสิ่งที่สปอนเซอร์

ผู้ร่ำรวยเห็นในตัว ลิเทรน

 

ผู้หญิงที่ไร้การศึกษาที่มาเมืองหลวงโดยไม่มีแผนอะไรเป็นได้เพียงภาระเท่านั้นนั่นสิ่งที่ ลิเทรน เป็นในสายตาของพวกเขา

 

ไม่มีใครรู้ว่า ลิเทรน รู้ถึงความไม่พอใจของเหล่าอัศวินหรือไม่ แต่เธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอ ช่วงเวลาที่เธอ ‘ถูกเลือก’ เธอตั้งศาลสำหรับสปอนเซอร์ของเธอในห้องเล็กๆและสวดภาวนาก่อนอาหาร

ทุกมื้อการที่ ‘ถูกเลือก’ เป็นความฝันของเธอ ตอนนี้เธอประสบความสำเร็จแล้วความสุขของเธอในตอนนี้ไร้ขอบเขต…. 」

 

“หืมม.”

 

สิ่งต่างๆดูเหมือนจะก้าวหน้าดี แต่ว่าเธอไม่จำเป็นต้องคารวะผม…

ผมเห็น ลิเทรน สวดอ้อนวอนก่อนรับประทานผมก็เลยไตร่ตรองอีกครั้ง

 

===

[Buster Call] [ระดับสูง]

– การใช้พลังเวทมนต์ของรอยสักเรียกจากข้ารับใช้จาก Tower of Wish ที่สาบานตนภักดีต่อ คิมฮาจิน หรือทรัพย์สมบัติของเขาออกมา

===

 

พรสวรรค์จากการใช้งาน Buster Call แต่เพียงผู้เดียวของผม ด้วยการเพิ่มอีก 1-2 คำหลัง ‘Tower of Wish’ ผมรู้สึกว่าผมสามารถใช้เพื่อเรียก ลิเทรน ได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น [อัญเชิญจาก Tower of Wish หรืออีกมิติหนึ่ง…]

 

“เฮ้ย, กวง”

 

ผมพูดกับ กวง ที่ยืนอยู่เงียบๆ

 

– ว่าไง?

 

“นายบอกว่าพวกเราอยู่ในมิติที่สูงกว่าใช่มั้ย”

 

– ใช่เมื่อเปรียบเทียบกับขนาดของมินิเกม

 

“ถ้างั้นเป็นไปได้ไหมที่จะเรียกสิ่งมีชีวิตที่อยุ่ในมิติที่ต่ำมาสู่มิติที่สูงขึ้น?”

 

– ฉันไม่แน่ใจเพราะฉันไม่เคย แต่มันอาจเป็นไปได้ เพราะคุณมาจากมิติที่สูงกว่า

 

“…อะไรคือความแตกต่างระหว่างมิติสูงและมิติที่ต่ำกว่า”

 

– เพียงแค่เล็กน้อยขนาดที่ใหญ่กว่าจะมีความเสถียรมากกว่า สำหรับคนในมิติที่ต่ำกว่าสิ่งมีชีวิตในมิติที่สูงกว่านั้นก็เหมือนเทพ

 

‘มีเสถียรภาพ…’ ผมกำลังคิดถึงความหมายของคำนี้เมื่อ กวง อธิบาย

 

– มิติที่มีความเสถียรกว่าจะมีมนุษย์ที่อ่อนแอกว่า มิติที่มั่นคงที่สุดจะเป็นมิติที่มนุษย์แต่ละคนมีอิสระในการแทรกแซงธรรมชาติน้อยที่สุด

 

เห็นได้ชัดว่า กวง พูดอะไร แต่ทำไมฉันถึงคิดถึงโลกดั้งเดิมของผม ‘โลก’

 

โลกที่ผมอาศัยอยู่ไม่มีเวทมนตร์ มานา พลังเวทมนต์ ศิลปะการต่อสู้หรืออะไรก็ตามที่เหนือธรรมชาติ แม้ว่าเทคโนโลยีขั้นสูงของมนุษยชาติจะเอาชนะธรรมชาติได้ แต่คนจำนวนนับไม่ถ้วนเสียชีวิตไปในระหว่างกระบวนการนั้น มันเป็นโลกที่ ‘มนุษย์แต่ละคนมีอิสระน้อยที่สุดที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับธรรมชาติ’

 

ผมจ้องมองที่ กวง ด้วยความสงสัย แต่ กวง ยิ้มกว้างโดยไม่พูดอะไรเลย

 

“และตอนนี้”

 

– ตัวรับส่งสัญญาณส่งเสียงอีกครั้ง กวง ยังบอกด้วยว่าเวลาของเขาหมดลงแล้วและเขาก็หายไป

 

– นี่คือด้วง นายได้ยินฉันไหม?

 

“…ด้วง?”

 

– มันเป็นชื่อรหัส นายมีแผนจะทำอะไรต่อจากนี้

 

“…พวกเราวางแผนที่จะใช้หมู่บ้านนี้เป็นฐานด่านหน้า”

 

– Pathfinder? อ่าเข้าใจแล้ว แจ้งให้พวกเราทราบเมื่อคุณไปถึงหมู่บ้านฉันมีการประชุมที่จะเข้าร่วมตอนนี้

 

จากนั้นตัวรับส่งสัญญาณก็เงียบ ผมมองไปที่ เทนซูฮาร์ ที่ถูกมัดและห้อยต่องแต่งจากเชือกบนเพดาน ดวงตาของเขาถูกปิดราวกับว่าเขาหมดสติ แต่ผมสามารถเห็นสถานะของเขา

 

[สถานะ – เขากำลังแกล้งสลบ]

 

เขาแกล้งทำเป็นหมดสติ

 

“ลืมตาของแกซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแก”

 

“… .”

 

“ 5 4 3 ….”

 

“ฉัน….ฉันตื่นแล้ว!”

 

เทนซูฮาร์ ลืมตาของเขาก่อนที่ผมจะนับถึง 2

 

“โอ้~ เขาตื่นแล้ว~?” เจนยิ้มและเข้าหาเขา

 

เทนซูฮาร์ ยิ้มอย่างยอมจำนนและถูมือของเขาเข้าด้วยกัน

 

“ใช่….ใช่ ฉัน……ฉันเพิ่งตื่น…”

 

“….” ผมยกเขาขึ้นมากลางอากาศแล้วพูดว่า“ เฮ้ย”

 

“ครับ?”

 

“…นายสามารถทำหน้าที่เป็นผู้นำทางของพวกเราได้ไหม”

 

“นำทาง?”

 

“ถูกตัอง. พวกเราต้องไปต่อ”

 

แม้ผมจะสามารถหลีกเลี่ยงกับดักได้โดยใช้สายตาที่ยอดเยี่ยมของผมแต่มันก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่มีความรู้เกี่ยวกับพื้นที่

 

“…โอ้! ได้ๆ”

 

เทนซูฮาร์ ดูเหมือนจะไตร่ตรองสักครู่ แต่ก็ตอบกลับอย่างกระตือรือร้น เขาคงตระหนักว่านี่เป็นวิธีเดียวที่เขาจะมีชีวิตรอดไปได้

 

[พี่ เป็นไงบ้างเหรอ?]

 

ข้อความปรากฏขึ้นต่อหน้าผม

 

[ฉันเองนะ ไม่ได้คุยกันนานเลยㅋㅋ ^^]

 

“…นี่มัน?”

 

[ฉันมาใน TOW (Tower of Wish) เพื่อสุ่มการ์ด ฉันส่งข้อความถึงพี่เพราะฉันได้อะไรที่น่าสนใจมา ㅋㅋ เดี๋ยวมาดูกันว่าฉันจะส่งข้อมูลการ์ดอะไรไปให้พี่]

 

“อะไรนะ?”

 

เสียงของ แชนายอน ถูกถ่ายทอดมาพร้อมกับข้อความ เสียงเรียกเข้าทำให้ผมปวดหัวเล็กน้อย

 

[ㅋㅋดูนี่สิ ㅋㅋ ฉันกรี๊ดออกมาเลยนะตอนที่ฉันได้มันมา ㅋㅋ มันเป็นการ์ด 8 ดาวใบแรกที่ฉันได้ ㅋㅋㅋ]

 

ข้อมูลการ์ดโผล่ขึ้นมาต่อหน้าผม

 

===

[การสื่อสารไม่มีที่สิ้นสุด] [8 ดาว] ＊ ประสิทธิภาพดี ＊

– เลือก 55 ผู้เล่นเพื่อการสื่อสารที่ไม่จำกัด

– ข้อความและเสียงจะถูกส่งไปพร้อมกัน ผู้รับไม่สามารถปฏิเสธการสื่อสารของคุณได้หากไม่มีการ์ด 7 ดาวที่ชื่อว่า [ปฏิเสธการสื่อสาร]

– ผู้ใช้งานการ์ดใบนี้จะได้รับผลกระทบจากการรบกวนทางจิตใจ

===

 

[ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นยังไงบ้างพี่? พี่เคยได้การ์ด 8 ดาวมาก่อนหรือเปล่าละ? อ่า~ เป็นนานแล้วนะที่ฉันออกจากหอคอยมา แต่การสุ่มการ์ดใบนี้ได้ทำให้ฉันอยากจะกลับไป แต่ฉันมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำเหมือนกัน….]

 

“ชิ เสียงดังมาก….”

 

เธอน่าจะอยู่ในป้อมปราการใต้ดินหรือเปล่า? ทำไมเธอถึงไปที่หอคอย

 

[…อ๊ะ โอ๊ะๆๆ แย่แล้ว ฉันใช่เสียงสูงเกินไป ;;]

 

ดูเหมือนว่าเธอพึ่งจะคิดออก เสียงของ แชนายอน ซึ่งคล้ายเสียงคำรามลดลงไปจนถึงระดับของเสียงกระซิบ

 

“ฮา…อาา….”

 

[อ่า พี่ ฉันตั้งใจจะสื่อสารแบบ 2 ทิศทาง หากมีอะไรที่พี่ต้องการพูดออกมาได้เลยนะ พี่แค่คิดว่าจะส่งข้อความถึงฉัน]

 

“…นี่มันการ์ดอะไรวะเนี้ย”

 

เธอได้การ์ด 8 ดาวออกมาได้ยังไง โชคของเธอดีขนาดนั้นเลย?

 

ผมได้แต่ถอนหายใจ

*************************************************************************

 

วันถัดไป.

 

แชนายอน, คิมซูโฮ, และฮีโร่อีกหลายคนกลับไปยังป้อมปราการใต้ดินหลังจากดึงการ์ดในอาณาจักรแห่งการ์ดที่ Tower of Wish ไอลีนสั่งให้พวกเขาทำเช่นนั้นในกรณีที่พวกเขาอาจจะสุ่มได้สิ่งที่สามารถช่วยในภารกิจของพวกเขาได้

 

คิมซูโฮ ได้การ์ด 8 ดาวและการ์ด 7 ดาว 3 ใบในขณะที่ แชนายอนสุ่มได้การ์ด 8 ดาว 2 ใบ

 

[อ่า คิมซูโฮได้ยินฉันมั้ย]

 

“…อ่า.”

 

ปัจจุบัน คิมซูโฮ กำลังทุกข์ทรมานจากการโจมตีของ แชนายอน

 

[เสียงของฉันไม่ดังแล้วใช่มั้ย]

 

“ใช่เลย.”

 

[ฮิฮิ ㅋㅋ การ์ดใบนี้น่าทึ่งใช่ไหมละ]

 

คิมซูโฮถอนหายใจและตอบว่า “ใช่”

——————-2———————-