The Novel’s Extra - ตอนที่ 511

บทที่ 511 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (1)

 

[แอฟริกา – ที่รกร้างว่างเปล่า]

 

ลมทางเหนือพัดผ่านถิ่นทุรกันดารเย็นซึ่งการต่อสู้ที่ยาวนานกว่า

4 ชั่วโมงก็ได้สิ้นสุดลง

 

ความแข็งแกร่งของ [หมัดพยัคฆ์ไร้รูป] ของไทกริสนั้นจบลงเมื่อเวลาผ่านไปแต่คิมซูโฮยังคงรักษาความเก่งกล้าของเขาได้เป็นอย่างดีภายใต้ การเคลื่อนไหวเขาและ ดาบศักดิ์สิทธิ์ มันเรียบง่ายแต่แข็งแกร่งไทกริส ไม่สามารถทำอะไรกับคิมซูโฮได้เลย

 

“ดาบศักดิ์สิทธิ์…ฉันยอมรับเลยเป็นชื่อที่เหมาะสมมาก” ชอคจุนกยอง ผู้สังเกตการณ์การต่อสู้ของพวกเขาจากระยะไกลแสดงความคิดเห็น การได้เห็นดาบที่ไร้ที่ติของคิมซูโฮนั้นเป็นแรงกระตุ้นที่แข็งแกร่งว่า

‘ศิลปะการต่อสู้’คือทางที่ถูกต้องมันทำให้หัวใจของชอคจุนกยองสั่นไหวแต่เขารู้ว่ามันน่ารังเกียจถ้าจะไปขัดจังหวะในระหว่างการต่อสู้ดีๆเช่นนี้ดังนั้นเขาจึงรั้งตัวเองเอาไว้

 

“ฮุฮู มันเป็นยังไงบ้าง? เขาแข็งแกร่งกว่านายใช่มั้ย”

 

ไอลีนที่ยืนอยู่ข้างๆเฝ้าดูการต่อสู้และแสดงความคิดเห็นพร้อมไขว้แขนของเธอ ชอคจุนกยอง จ้องมองเธออย่างรุนแรง

 

“มันไม่ใช่เรื่องของความแข็งแกร่ง แต่เป็นเรื่องของสถานการณ์

ถ้าเป็นฉัน ฉันจะไม่บังคับให้ไทกริสตกอยู่ในสถานการณ์ที่ขี้ขลาดแบบนี้”

 

ความแข็งแกร่งของไทกริสก็ยอดเยี่ยมเช่นกันแต่เมื่อม้าของเขาตาย

เขาก็เปิดเผยพลังออกมาทั้งหมดในทันทีมันง่ายดายเกินไปซึ่งเขาเคยใช้วิธีนี้ในการทำสงครามมาก่อน การต่อสู้นี้ยังห่างไกลจากคำว่า

‘ความยุติธรรม’ มากนัก

 

“ขี้ขลาด? โอ้ ลองคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำกับคนที่เขาลักพาตัวมากสิ นอกจากนี้นายไม่ควรพูดถึงความขี้ขลาด ฉันเห็นสิ่งที่พวกนายทำเมื่อ 20 ปีก่อนมาแล้ว”

 

“…พวกเราไม่ได้ทำเรื่องงี่เง่าอย่างนั้น”

 

“ถ้าอย่างนั้นแล้วใครทำล่ะ”

 

“…เรื่องมันนานมากแล้ว”

 

“นายล้อเล่นใช่ไหม?” ไอลีนขมวดคิ้วเพราะคำพูดที่คลุมเครือของ

ชอคจุนกยอง

 

“อะแฮ่ม” ชอคจุนกยอง ปล่อยเสียงไอแห้งๆและหลบสายตาของไอลีน

 

“ ชิ.” ไอลีน เดาะลิ้นของเธอและหยิบตัวรับส่งสัญญาณของเธอขึ้นมา

 

“จินเซยอน, คิมซูโฮ จบยุติการล่าเสือได้แล้ว พวกเรารอไม่ไหวแล้ว”

 

พวกเขารอจนกระทั่งคิมซูโฮฆ่าไทกริส แต่เวลาผ่านไปนานมากแล้วนับตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น ถึงแม้ว่า Chameleon Troupe จะเข้ายึด ลูพิตัน และป้องกันข้อมูลจากการรั่วไหลออกไป แต่ว่ามันก็มีข้อจำกัด

 

– อ่า เข้าใจแล้ว

 

จินเซยอน ตอบกลับ หลังจากนั้นไม่นาน ไอลีน ก็ได้สร้างหอกด้วยพลังเวทมนต์ของเธอ จินเซยอน ซึ่งอยู่ห่างจาก ไอลีน ประมาณ 3 กิโลเมตรก็จับลูกธนูเช่นกัน

 

“นี่เป็นหอกที่จะฆ่าเสือ~”

 

การใช้ วาจาสิทธิ์ ทำให้ ไอลีน ได้ใส่คุณสมบัติพิเศษลงไปในหอก เธอลูบก้านหอกเวทมนต์และบ่นเหมือนแม่ดูแลลูก

 

“จงแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ในการล่าเสือ การโจมตีครั้งเดียวจะทำให้

เป้าหมายเป็นอัมพาต มันคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของเสือทุกตัว….”

 

ไอลีนใช้ วาจาสิทธิ์ อย่างระมัดระวังขณะที่ ชอคจุนกยอง จ้องมองเธอแบบแปลกๆ

 

“แก-! บัดซบ-! ไอ้เจ้ามนุษย์!”

 

ในเวลาต่อมา ไทกริส คำรามและยิงไปหา คิมซูโฮ

 

“เป็นแค่มนุษย์!”

 

นี่เป็นช่วงเวลาที่ คิมซูโฮ รออยู่เมื่อ [หมัดพยัคฆ์ไร้รูป] อ่อนแอลงจนถึงจุดที่ ไทกริส จะไม่มีทางเลือกนอกจากจะเข้าใกล้เขา

 

คิมซูโฮ จดจำข้อมูลบางอย่างที่ คิมฮาจิน บอกกับเขาได้แม้ว่าจะผ่านมานานแล้ว คิมฮาจินได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่าจุดอ่อนสำคัญของ

พยัคฆ์ทรราช นั้นคือเครื่องหมายสีน้ำเงินที่ส้นเท้าของขาหลัง

 

ดังนั้นเมื่อไทกริสพุ่งเข้าหาเขา คิมซูโฮก็ยิ้มเบาๆ แม้ว่าไทกริสได้พัฒนาเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์แต่เขาก็ไม่น่าสามารถลบจุดอ่อนตัวเองได้ จริงๆแล้วมันไม่น่าเป็นไปได้ด้วยซ้ำที่ พยัคฆ์ทรราช จะรู้ตัวว่าจุดอ่อน

ของพวกมันก็คือรอยบนส้นเท้า

 

“ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา!”

 

คิมซูโฮ ฟัน มิสเทลทีน ไปข้างหน้า ไทกริสคว้ามิสเทลทีนได้อย่างไม่สงสัยและนั่นคือตอนที่คิมซูโฮจะโจมตีส้นเท้าของไทกริสด้วยฝักดาบของเขา

 

“… !”

 

ทันใดนั้นขาของ ไทกริส ก็สั่นไหว ไอลีน และ จินเซยอน ทำการย้ายใช้ช่องว่างนี้ทันที ไทกริสไม่มีทางหลบพวกมันได้เลย

 

ฉึก!

 

หอกและลูกธนูแทงทะลุหัวใจและท้องของไทกริสทำให้เกิดการบาดเจ็บสาหัส อย่างไรก็ตามไทกริสไม่ยอมปล่อยมิสเทลทีน

 

“แก…ไอ้คนขี้ขลาด…ม้าของฉัน….”

 

ไทกริสจ้องมองคิมซูโฮด้วยท่าทางโกรธแค้น แต่คิมซูโฮก็ไม่รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อยและเผชิญหน้ากับไทกริส เขามีจิตใจที่แข็งแกร่งไม่แพ้ใคร

 

“หากม้าตัวนั้นสำคัญต่อแก แกควรรู้ว่า คนที่แกฆ่าไปก็สำคัญต่อคนอื่นเช่นกัน”

 

“หุบปาก. มนุษย์กล้าพอที่จะ…อักกกกกกกกกก!”

 

คิมซูโฮ ผสมผสานพลังเวทมนต์เข้าไปใน มิสเทลทีน แสงเจิดจ้าปรากฏจากดาบของเขาจนเผาไหม้กำปั้นของไทกริส

 

“-!”

 

“-!”

 

ถัดจากนั้นไป 2 วินาที ก็เกิดเสียงคำรามดังกึกก้อง ดาบของคิมซูโฮและหมัดของไทกริสปะทะกันด้วยทั้งหมดที่มี

 

ตู้ม…!!!

 

พลังเวทมนตร์เกิดการระเบิดจนย้อมทั้งสวรรค์และโลก การปะทะกันของดาบและกำปั้นทำให้โลกสั่นคลอนและพลังเวทมนต์แผ่กระจายออกไปในทุกทิศทาง

 

“… .”

 

การต่อสู้สิ้นสุดลงคิมซูโฮถอนหายใจและมองไปที่ไทกริส เขาไม่หายใจอีกต่อไปและ มิสเทลทีน ก็แทงทะลุหัวใจของเขา อย่างไรก็ตามดวงตาของไทกริสยังคงเปิดอยู่ เขาจ้องมองคิมซูโฮด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งจนถึงลมหายใจสุดท้าย

 

“…มนุษย์…ฉันจะสาปแช่งแก…แม้จะตายไปแล้ว….แกต้องไม่…”

 

ในขณะนั้น มิสเทลทีน ก็เปิดใช้งานคุณสมบัติโดยทำลายหัวใจของ

ไทกริสมันดูดซับส่วนหนึ่งจากของพรสวรรค์ของไทกริสมาครอบครอง

 

[ได้รับ หมัดพยัคฆ์ไร้รูป – ไทกริส]

 

วิ้งงงง-

 

เมื่อได้รับสิ่งนั้นร่างของไทกริสก็ล้มลงกับพื้น

 

[เมื่อคุณเปิดใช้ หมัดพยัคฆ์ไร้รูป ด้วยมิสเทลทีนการโจมตีระยะประชิดของคุณจะกลายเป็นการโจมตีระยะไกล]

 

คิมซูโฮ เก็บ มิสเทลทีน และสายลมเบาพัดผมของเขาอย่างไม่รู้ตัว

 

“….เฮ้อออ”

 

ชัยชนะมีรสขมๆ เป็นเพราะมันไม่ใช่การต่อสู้ที่ยุติธรรมงั้นเหรอ?

แต่เนื่องจากการต่อสู้นี้เป็นการ ‘สังหาร’ ไม่ใช่ ‘การต่อสู้’ จึงไม่มีอะไรที่เขาจะทำได้อีกแล้ว

 

ในขณะเดียวกันคิมซูโฮก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเขามีสิทธิ์ที่จะลงโทษ

มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์งั้นเหรอ?

 

มันแปลกมาก จนกระทั่งตอนนี้เขาได้ฆ่ามอนสเตอร์ไปนับไม่ถ้วนโดยไม่รู้สึกผิดใดๆ และความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างมอนสเตอร์กับมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ก็คืออีกฝ่ายมีความคิดและพูดคุยได้เหมือนมนุษย์

 

ด้วยความคิดที่ซับซ้อนคิมซูโฮจึงจ้องมองดวงตาของไทกริส

*************************************************************************

[ดันเจี้ยน แอฟริกา]

 

จินซาฮยอค และผมมาดันเจี้ยนนิรนาม ตามหนังสือแห่งสัจธรรมมันคือ [ดันเจี้ยนบาซิลิสก์แห่งปริศนาและคำถาม]

 

“…นี่คือดันเจี้ยนงั้นเหรอ”

 

จินซาฮยอค มองไปรอบๆ พร้อมกับหน้าบึ้ง

 

“…มันแปลกไปหน่อย”

 

ผมเองก็มีใบหน้าที่คล้ายกัน แทนที่จะเป็นดันเจี้ยนที่แห่งนี้เป็นเหมือน อาร์เคด เพื่ออธิบายในรายละเอียดที่มากขึ้นที่นี่มีเกมทุกประเภทที่แสดงบนพื้นหลังสีดำ

 

“ดูเหมือนว่าเป็นดันเจี้ยนประเภทอาร์เคน พวกเราต้องเคลียร์แต่ละเกม”

 

ผมมองดูเกมต่างๆ ในดันเจี้ยนในขณะที่เปิดใช้งาน

 

[การสังเกตการณ์และการอ่าน]

 

[เกมตอบคำถาม 1, 2, 3, 4 – ทดสอบความฉลาดของคุณ ตัวเลขแสดงถึงระดับของความยากลำบาก]

[เกมปริศนา 1, 2, 3, 4 – ทดสอบความคิดสร้างสรรค์ของคุณ ตัวเลขแสดงถึงระดับของความยากลำบาก]

[การพิชิตเกมทั้งหมดช่วยให้คุณเข้าสู่ขั้นด่านสุดท้าย –

ต่อสู้กับบาซิลิสก์]

 

“…พวกเราควรทำยังไงดี”

 

“รอก่อน.”

 

ผมเริ่มเกมตอบคำถามแรก

 

– ดิ้ง, ดิ้ง! เกมตอบคำถามเริ่มขึ้น!”

 

“อ๊ะ กรี้ดดดด! บ้าจริงตกใจหมด!”

 

เสียงหุ่นยนต์ดังขึ้นจากเพดานและจินซาฮยอคก็กระโดดเพราะตกใจ

 

“พูดอะไรซักอย่างก่อนที่มันจะทำอะไรแปลกๆ!”

 

“หุบปากแล้วตามฉันมาเถอะน่า”

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

เกมตอบคำถามเริ่มต้นด้วยปริศนา

 

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อไอศรีมตก…ส่วนใหญ่ของพวกมันไม่ยากแต่สิ่งที่เป็นปริศนานั้นคือ ‘รูนภาษาโบราณ’ แน่นอนว่าฉันไม่มีปัญหาที่จะแปลมันออกมา

 

“แซฟไฟร์ ฤดูหนาว หุ่นไล่กา อัลมอนด์”

 

“… ?”

 

จินซาฮยอค ขมวดคิ้วและจ้องมองมาที่ผม ผมให้คำอธิบายง่ายๆแก่เธอ

 

“ฉันฉลาดมากนะบอกให้”

 

“อะไรนะ? ไม่สมเหตุสมผลเลย แม้แต่ใน อคทรีน่า ภาษารูนก็…”

 

จินซาฮยอค หยุดพูดและจ้องมองที่ผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย เธอน่าจะรู้แล้วว่าผมไม่ใช่ คิมชุนดง แต่ไม่ว่ายังไงผมก็มุ่งเน้นไปที่การไขปริศนาและใช้เวลาเพียง 30 นาทีในการตอบทั้งหมด

 

– คุณทำการพิชิตคำถามและปริศนาทั้งหมด! ตอนนี้คุณจะถูกย้ายไปที่ ด่าน บาซิลิสก์!

 

ครืนนนนนนนนนนนนน…

 

ทางเดินลับเปิดขึ้นพร้อมกับเสียงดังก้อง โลกสีม่วงกระจายออกไปนอกทางเดิน

ท้องฟ้าเป็นสีม่วงดินแดนแห่งนี้เป็นสีแดงเข้มและบาซิลิสก์และ

 

‘แมงมุมตัวเล็ก’ ก็เป็นสีดำ

 

“เธอเป็นแทงค์ ฉันจะสนับสนุนเธอจากด้านหลัง”

 

“…อะไรนะ? นายรู้ไหมว่ามอนสเตอร์ที่ชื่อบาซิลิสก์เป็นตัวอะไร?”

 

“แน่นอน.”

 

บาซิลิสก์เป็นหนึ่งในมอนสเตอร์ที่ผมสร้างขึ้นจากเนื้อเรื่องดั้งเดิม

ครึ่งมอนสเตอร์ครึ่งมังกรที่มีเขี้ยวแหลมคม,ผิวหนังที่แข็งแกร่งกว่าการเสริมพลังลมปราณใดๆและดวงตางูที่ยิงคลื่นพลังที่น่ากลัวออกมาได้

 

บาซิลิสก์เป็นมอนสเตอร์ที่อยู่ในอันดับที่สูงมาก~ ‘แมงมุม’ รอบๆตัวเขาก็เป็นมอนสเตอร์ระดับกลางทั้งหมด แต่ผมรู้ว่าจุดอ่อนร้ายแรงของ

บาซิลลิสก์

 

“เชื่อใจฉันและปกป้องฉัน นั่นคือทั้งหมดที่เธอต้องทำ”

 

“ฟังฉัน สิไอ้เจ้าบ้า บาซิลิสก์ เป็นมอนสเตอร์ที่เลวร้ายที่สุดแม้แต่ใน

อคทรีน่า แต่มัน 1 ตัวพวกเราก็ต้องใช้อัศวินหลายร้อยคนไปจัดการ”

 

“ฉันเก่งมากกว่าอัศวินหลายร้อยคนซะอีก ดังนั้นทำตามที่ฉันบอกก็พอ”

 

ผมเปลี่ยน Desert Eagle เป็นปืนกล ผมมีกระสุนหลายพันนัดให้ปืนยิงด้วยความเร็ว 2,000 RPMได็อย่างสบายๆ

 

จุดอ่อนของ บาซิลิสก์ คือการป้องกัน จริงๆมันเป็นจุดอ่อนจากที่ผมแต่ง

 

[ผิวบาซิลิสก์ – ลดความเสียหายทางกายภาพ 90% ที่ได้รับและ

ลดความเสียหายทางพลังเวทมนต์ 99% ที่ได้รับ]

 

การลดความเสียหายลง 90% หมายถึงไม่สามารถหลบ 10% ของความเสียหายได้ เนื่องจากมันไม่ได้เป็นการป้องกันที่สมบูรณ์แบบมันจึงเป็นจุดอ่อนที่ตายตัว มันเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์แบบสำหรับปืนกลของผม ตราบใดที่ผมยังคงโจมตีต่อไปยังไงมันก็ต้องตาย

 

แน่นอนในกรณีที่กระสุนไม่เพียงพอผมก็รู้ว่าจุดอ่อนสำคัญของมันอยู่ที่ภายใต้ขากรรไกร

 

“ไม่ ถ้านายจะทำอะไรก็ทำด้วยตัวเองเลย”

———————–2——————–