The Novel’s Extra - ตอนที่ 526

บทที่ 526 หลังจบสงคราม (2)

กล่าวอีกนัยหนึ่งข้อความมาหาพวกเขาอยู่ในช่วงกลางของการต่อสู้ การคาดคะเนของ ยุนซึงอา ได้รับการพิสูจน์อย่างรวดเร็วว่าถูกต้องเมื่อมีข้อความติดตามมาถึง

[อัพเดทการแจ้งเตือนภัยพิบัติของอังกฤษ สถานการณ์ได้รับจัดการด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหญิงเรเชลและจอมเวทย์ 9 ดาว อาแฮอิน]

“ 9 ดาว อาแฮอินและเรเชล…”

แชนายอน ยักไหล่ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ …

“เรื่องนี้คงง่ายๆสำหรับพวกเขา ฉันเดาเอานะ”

*********************************2***************************************

5 วันหลังจากการฆ่า ออร์เดน การลงมือของมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์เพิ่มขึ้นเป็นปัญหาใหญ่ทั่วโลกพร้อมกับหมู่บ้านในแอฟริกาของ

ออร์เดน

– ฉันมีคำขอแปลกๆให้ช่วย

ยูยอนฮา ไม่ว่างจนถึงเธอไม่มีเวลานอน แต่เธอก็มีเวลาพอจะอ่านข้อความของ ยูจินฮยอก

“คำขอ?”

– ใช่ ถ้าเป็นไปได้ฉันต้องการจัดการคนเดียว แต่คุณรู้ว่าฉันยุ่งแค่ไหน ดังนั้นฉันคิดว่าฉันจะขอความช่วยเหลือจากหลานสาวที่รักแทน ฮ่าฮ่า

ยูจินฮยอกที่ไม่เคยติดต่อเธอมาก่อนนานกว่า 20 ปีกำลังขอความช่วยเหลือจากเธอ ทำให้ ยูยอนฮา อยากรู้อยากเห็น

“คำขออะไร?”

– เข้าหาใครซักคน ฟังดูง่าย แต่พวกเราไม่สามารถทำได้ง่าย

ยูจินฮยอกส่งไฟล์ผ่านการโทร ไฟล์นี้มีรูปภาพของเป้าหมายและข้อมูลส่วนตัวของเขา

「 ยี่ยอนจุน (ไม่ทราบชื่อจริง) 」

「 183cm 77kg 」

「ชาย」

「ไม่ทราบวันเกิด」

「ไม่ทราบความสามารถ

「「สถานที่เกิดไม่ทราบ」

「ไม่ทราบความสัมพันธ์ในครอบครัว「

“…ยี่ยอนจุน? เขาเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จักใช่มั้ย”

– ใช่ พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่อของเขาเป็นชื่อจริงหรือเปล่า แต่เขาก็เป็นคนที่อันตรายแน่นอน เขาเป็นผู้ก่อตั้ง Chameleon Troupe

ยูยอนฮา สะดุ้ง

“Chameleon Troupe เหรอ?”

“ใช่. ประมาณ 1-2 เดือนที่ผ่านมาฉันได้รับการร้องขอให้ตรวจสอบอดีตของ ยียอนจุน ฉันไม่รับแต่ลูกค้าก็เพิ่มราคาขึ้นเรื่อยๆ”

“อืม … .”

ยูยอนฮา ลูบคางและถอนหายใจ

“มันจะไม่อันตรายเกินไปหน่อยเหรอ”

– ฉันเป็นผู้รับผิดชอบการสืบสวนดังนั้นฉันจะเป็นคนเดียวที่ตกอยู่ในอันตราย เธอแค่ต้องมองหาอดีตของเขาว่าเขาอยู่ที่ไหน

“…อดีตว่าอยู่ที่ไหน?”

– ใช่

ยูจินฮยอกพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

– ค้นหาว่าเขาอยู่ที่ไหนเมื่อไม่กี่ปีก่อน กล่าวอีกนัยหนึ่งฉันต้องการให้เธอ จำกัดขอบเขตของอดีตที่ฉันอยากรู้

“อืม…พรสวรรค์ของน้ายังใช้ได้ใช่มั้ย”

– ฉันได้บันทึกไว้หลายครั้งแล้ว ค่าจ้างสำหรับคำขอนี้เป็นค่าจ้างที่สูงสุดที่ฉันเคยเห็นใน 20 ปีที่ผ่านมา

ยูยอนฮา ชำเลืองมองที่ราคาที่ลูกค้ามอบให้และเกือบจะตกตะลึง

ล่วงหน้า 7700 ล้านวอน 22300 ล้านวอนหลังจากเสร็จงาน

30000 ล้านวอนก็เพียงพอที่จะไม่ให้ใครปฏิเสธคำขอแถมลูกค้ายังเสนอไอเท็มระดับสุดยอด 2 อย่าง ใครจะบ้าคลั่งได้ขนาดนี้

– ไง? จะช่วยมั้ย? ฉันจะให้เธอ 20%

“… อืม.”

ยูยอนฮา คิดหนักแต่ก็ได้ข้อสรุปอย่างรวดเร็ว ยังไงซะการสำรวจ Chameleon Troupe นั้นเป็นหน้าที่ที่เธอต้องทำ ‘ยูจินวอง แชจูชึลและ หัวหน้า Chameleon Troupe เป็นศัตรูของ คิมฮาจิน เท่ากับเป็นศัตรูของฉัน’ เธอรู้ว่า Chameleon Troupe เป็นกุญแจไขปัญหาที่ซับซ้อนนี้

“ตกลงหนูจะช่วย”

ทันทีที่เธอตอบเสียงระฆังก็ดังขึ้นในหัวของเธอ มันเป็นทักษะที่ไม่ซ้ำใครเหมือนสัมผัสที่หก เนื่องจากระดับต่ำเธอจึงไม่รู้ว่ามันเป็นสัญญาณอันตรายหรือโอกาส แต่เธอรู้ว่ามันเป็นเรื่องสำคัญอย่างแน่นอน

ที่สำคัญ เธอรู้มั้ยว่าควรทำยังไง?

“…แน่นอน. หากเขาใช้อินเทอร์เน็ตแม้แต่ครั้งเดียวฉันก็สามารถติดตามเขาได้เลย”

ในสมาคม บุษพาร่วงโรย ผู้ชายคนหนึ่งชื่อ คิมโฮซุบ กลายเป็นคนสำคัญอันดับ 1 ในยุคดิจิตอลปัจจุบันไม่มีใครที่อาศัยอยู่โดยไม่ใช้อินเทอร์เน็ต ตอนนี้เขาสำคัญกว่าซูเปอร์คอมพิวเตอร์มูลค่าหลายพันล้านซะอีก คิมโฮซุบ สามารถเจอใครก็ตามที่เกิดหลังปี 1980

– ดีมากงั้นฉันจะรอข่าวดี ระวังตัวด้วยละ.

“โอเคแล้วค่อยคุยกัน ฉันมีการประชุมที่จะไป”

– เอ๊ะ รอเดี๋ยว ธุรกิจที่กิลด์ เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?

“…ธุรกิจกิลด์ หึ.”

ยูยอนฮาหัวเราะเหตุการณ์ออร์เดนเมื่อเร็วๆนี้ Essence of the Strait เลยกลายเป็นอันดับ 1 อย่างไม่มีใครเทียได้แม้ว่าผู้รังสรรค์ศักดิ์สิทธิ์จะพุ่งขึ้นสู่ตำแหน่งที่ 2 ด้วยความช่วยเหลือของคิมซูโฮและยุนซึงอาแต่ว่าช่องว่างระหว่างทั้ 2 นั้นยังคงใหญ่เกินไป Essence of the Strait ที่ประสบความสำเร็จเช่นนี้ต้องขอบคุณหัวหน้ากิลด์ ยูจินวอง รองหัวหน้า ยีจินอา และ แชนายอน ดาวรุ่งหน้าใหม่

เรื่องธุรกิจของกิลด์กับบริษัทในเครือของ Essence of the Strait นั้นก็ไม่อาจประมาณได้ กลุ่มธุรกิจของเธอมีรายรับสูงเป็นประวัติการณ์ในแต่ละสาขา

“มันยอดเยี่ยมมาก ในอัตรานี้ผู้คนอาจเริ่มเรียกหนูว่าราชินีแห่งเกาหลีแทนที่จะเป็นราชินีแห่งโซล”

– โอ้…อืมดีมากที่ได้ยินแบบนี้ ดูเหมือนว่าฉันจะได้ฝากชีวิตไว้กับหลานสาวตอนที่ฉันอายุมากขึ้นแล้วสินะ

ยูจินฮยอกหัวเราะเบา ๆ

– แล้วเจอกัน

“คะ แล้วเจอกันคะ คุณน้า”

วิ้ง

“มาดูกัน…ทีม บุษพาร่วงโรย ตอบด้วย”

ทันทีที่วางสาย ยูยอนฮาก็ถ่ายทอดภารกิจไปสู่ ​​กลุ่ม บุษพาร่วงโรย

*************************************************************************

…คุณได้จบ arc ที่ 3 โดยมีส่วนร่วมในเนื้อเรื่องสูง เพิ่มรอยสักและยังเพิ่มความเชี่ยวชาญของปรมจารย์นักแม่นปืนเพิ่มขึ้น คุณได้รับ SP จำนวนมาก ความชำนาญของคนแคระหนุ่ม…

มีหลายประโยคที่เข้ามาในจิตสำนึกของผม มันไม่ใช่แค่ประโยคเดียว เสียงของ แชนายอน เองก็กระทบหูของผมเช่นกัน

[คิมฮาจิน คุณตื่นอยู่เหรอ?]

[นายจะไม่หนีไปอีกแล้วใช่ไหม?]

[ฉันได้ยินมาจาก ตาแก่ เฮย์เนค ฉันได้ยินมาว่าคุณจะโดยมีดแทงถ้านายไม่ตอบฉัน]

[ส่งข้อความมาถึงฉันด้วยละถ้านายตื่นแล้ว]

จากท่าทางแล้วมนุษยชาติดูเหมือนจะเป็นฝ่ายชนะสงคราม ผมพยายามส่งข้อความไปหา แชนายอน

[ฉันตื่นแล้ว.]

ข้อจำกัดของผมเริ่มคลายลง แม้ว่าผมจะไม่สามารถขยับร่างกายได้ แต่ผมสามารถตอบกลับการสื่อสารที่ไม่มีขีดจำกัดของ แชนายอน ได้

[ … ]

แต่ แชนายอน ไม่ตอบกลับไม่ว่าจะรอนานแค่ไหน ดูเหมือนว่าเธอจะยุ่งกับบางสิ่งบางอย่าง

“… .”

ผมพยายามลืมตาขึ้นมา ผมต้องดูว่าจะทำอะไรก็ได้บ้าง

“…ฮาาา!”

โชคดีที่ผมใช้เวลาไม่นานในการลืมตา เพดานสีขาวทำให้ผมมองเห็น

ดิ้ง— ดิ้ง—

ต่อไปผมพยายามขยับนิ้วมือ นิ้วเท้ามันยากขึ้นเล็กน้อยแต่ในที่สุดผมก็สามารถควบคุมร่างกายของผมได้หลังจากผ่านไป 10 นาที

“แฮ่กๆ… .”

แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ผมถอนหายใจออกแล้วหันศีรษะไปทางด้านที่ได้ยินเสียงคร่ำครวญอยู่พักหนึ่ง

“…ฮะ?”

ผมเผชิญกับฉากที่ไม่คาดคิด จินซาฮยอคกำลังนอนอยู่บนโซฟาและอ่านหนังสือการ์ตูน

“หืม? อ้าวๆ นายตื่นแล้วเหรอ”

จินซาฮยอค พูดแต่สายตาของเธอยังจับจ้องอยู่ที่ หนังสือการ์ตูน

ผมจ้องมองเธอด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า

“…ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่?”

“นายหมายถึงอะไร”

ตุ๊บ

เธอปิดการ์ตูนและจ้องมองมาที่ผมพร้อมพูดพึมพำสิ่งที่ผมไม่อาจเข้าใจ

“ฉัน….ฉันก็อยู่เพื่อปกป้องนายจากอันตรายน่ะสิ!!”