The Novel’s Extra - ตอนที่ 568 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

บทที่ 568 จุดคุ้มทุน (1)

[เขาคิลาต้า]

พวกเรามาถึงจุดสูงสุดของยอดเขาคิลาต้าประมาณ 5120 เมตร

มุมมองด้านบนนี้มองแล้วไม่เหมือนภูเขาอื่นๆกฎที่ว่า ‘ยิ่งสูงขึ้นอุณหภูมิยิ่งต่ำถูกเพิกเฉยเนื่องจากปรากฏการณ์เวทมนต์พลังเวทมนต์และ คิลาต้า ยังเป็นป่าที่มีอุณหภูมิสูงและชื้นแม้จะอยู่สูงขนาดนี้

“…พวกเราเหลืออีกแค่ 3 เขา” ฮารินพึมพำมองลงไปที่ทิวทัศน์ด้านล่าง นั่นหมายความว่าพวกเราต้องปีนภูเขาอีก 4 ลูก ผมได้แต่ถอนหายใจ

“พวกเราจะไปกันเลยเหรอ?”

ฮาริน มองที่บอส บอสพยักหน้ามองออกไปทางไกล

“ใช่. ไปกันเถอะ.”

พวกเราเริ่มเดินอีกครั้งผ่านป่าทึบและหนองน้ำของ คิลาต้า แน่นอนว่าระหว่างทางฆ่ามอนสเตไปไม่น้อย

อีก 1 ชั่วโมงต่อมาทิวทัศน์ภูเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

“…หมอก?”

หมอกหนาทึบหนาแน่นปิดกั้นมุมมองของพวกเรา มันอยู่ในระดับต่ำรอบข้อเท้าของพวกเรา ฮาริน และ บอส ไม่สามารถมองทะลุผ่านหมอกเหล่านี้ไปได้

ฮาริน พูดอย่างสงบ “ดูเหมือนว่าหมอกของ มิริเน่ จะลอยลงมาที่นี่”

“… มิริเน่?”

“ใช่. ‘มิริเน่’ หรือที่เรียกว่าภูเขาหมอก ฉันเคยได้ยินชื่อเล่นของมัน แต่ไม่เคยคิดเลยว่าหมอกจะหนาแค่นี้….”

ฮารินกัดริมฝีปากล่างของเธอแน่น

“ไม่เป็นไร.”

ผมจับมือของฮารินและบอส

แม้แต่หมอกหนาๆนี้ก็ไม่สามารถหยุดยั้งสายตาพันไมล์ของผมได้

ผมสามารถมองเห็นได้ชัดเจนผ่านหมอก

“ตามฉันมาฉันมีสายตาดีมาก ไม่เป็นไร”

ผมเดินต่อไปโดยจับมือทั้งคู่ ฮาริน ตามผมมาอย่างเชื่องช้าและบอสตามผมมาอย่างเต็มใจ

เมื่อพวกเราลงจากภูเขาผมก็เริ่มนึกว่าหมอกนี้เป็นพรมากกว่าคำสาป หมอกไม่เพียงแต่ปิดกั้นมุมมองของพวกเรา แต่ยังรวมถึงมอนสเตอร์นับไม่ถ้วนที่อยู่บน เขาคิลาต้า ด้วย

ต้องขอบคุณหมอกนี่ทำให้ที่พวกเราเดินทางได้อย่างรวดเร็วมาก

เมื่อพวกเราก้าวไปข้างหน้าหมอกก็หนาขึ้น แต่พวกเราใช้เวลาน้อยกว่า 3 ชั่วโมงในการเดินทางจากจุดล่างสุดไปยังจุดกึ่งกลาง

…แต่ก่อนอื่น

[เฮ้ ได้ยินฉันมั้ย]

ผมได้ยินเสียง ผมหยุดลงทันที

[ฉันเอง แชนายอน ถ้านายได้ยินฉันก็ตอบฉันด้วย]

มันเป็นเสียงของ แชนายอน ผมเดาว่าเธอกำลังติดต่อผมผ่านทางการ์ด 8 ดาวของเธอ

“…ฮาจิน?”

สับสนบอสและฮารินมองมาที่ผมขณะที่ผมพยายามคิดคำตอบของผม อย่างไรก็ตามผมพบว่ามันยากที่จะสร้างประโยคในหัวของผมตอนนี้ พลังการปฏิเสธของโลกอาจรบกวนการสื่อสารของการ์ด ผมไม่สามารถสร้างประโยคที่มีความยาวและแทบจะไม่สามารถส่งประโยคอะไรไปได้เลย

[แชนายอน เธอจริงเหรอ?]

“คิมฮาจิน? มีอะไรเกิดขึ้นข้างหน้าไหม”

“เอ่อ ไม่นะ”

บอสถามผมจนผมต้องเริ่มเดินอีกครั้ง หลังจากนั้น 3 นาทีผมได้รับการตอบกลับจาก แชนายอน

[ใช่ ฉันเอง นายอยู่ข้างในประตูใช่มั้ย]

ผมตอบเมื่อผมเดินต่อไป

[ใช่. ฉันกำลังเดินทางไปสาธารณรัฐแห่งลีออสพร้อมกับลูกสาวของตระกูลลีออง]

เธอใช้เวลา 3 นาทีเพื่อกลับมาหาผมอีกครั้ง

[อะไรนะ? แต่เธอเป็นมาร ทำไมนายถึงไปที่ ลีโอเรส? หันหลังกลับมาและพาเธอมาที่นี่!]

“… ?”

‘เธอพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย?’

ผมเงยหัวของผมด้วยความสับสน

*************************************************************************

[สาธารณรัฐลีโอเรส,ห้องฝึกฝนใต้ดินของบ้านพักประธานาธิบดี]

คิมซูโฮมองที่หญิงสาวข้างหน้าเขาถือดาบเหล็ก ท่าทางของเธอไร้ที่ติและพลังเวทมนต์ที่ล้อมรอบดาบของเธอนั้นเฉียบคม คิมซูโฮอดใจไม่ได้ ที่รู้สึกทึ่งกับการเติบโตของลูกศิษย์ ลูกสาวของประธานาธิบดีได้ดูดซึมทุกสิ่งในทันทีที่เขาสอนเธอราวกับฟองน้ำแห้งๆ

“เธอกำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว”

แม้จะได้รับคำชื่นชมจากคิมซูโฮ ลูกสาวของประธานาธิบดีเซเรนเน่ก็ไม่ยิ้มและยังคงมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนของเธอ

“ไฮ-ย่ะ!”

เธอเหวี่ยงดาบด้วยอานุภาพทั้งหมดของเธอ พลังเวทมนต์จากดาบของเธอทำให้พื้นเป็นรอยขีดข่วนขณะที่มันพุ่งไปหาคิมซูโฮ แต่คิมซูโฮก็หั่นครึ่งอย่างง่ายดาย

“พลังเวทมนต์ของคุณนั้นแข็งแกร่งเหมือนเหล็ก เธอจะประสบความสำเร็จอย่างมากในเรื่องพลังเวทมนต์มันง่ายมากถ้าทำครั้งแรกได้”

“-!”

เซเรนเน่ รีบไปหา คิมซูโฮ ย่าาา! เธอกระโดดได้ 100 เมตรด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว เซเรนเน่ ฟันดาบของเธอใส่ คิมซูโฮ เขาป้องกันการโจมตีของเธอด้วยดาบของเขา ประกายไฟพุ่งออกมาที่จุดปะทะ

เพล๊ง— เพล๊ง—

“…ฉันได้ยินว่านายชอบถามหาฉัน” เซเรนเน่พูดเมื่อดาบของพวกเขาปะทะกัน

คิมซูโฮยิ้มกว้าง ความพยายามของเขากำลังจะเกิดผลแล้ว

“ในที่สุดเธอก็ยอมรับฉันแล้วเหรอ”

“…ฉันยังไม่ยอมรับ-”

เซเรนเน่ เน้นพลังเวทมนต์ของเธอไปที่แขนนี่เป็นการเพิ่มพลังกล้ามเนื้อของเธอในทันที แต่อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถผลักคิมซูโฮออกไปได้ เซเรนเน่ ผลักแล้วผลักหวังว่าจะเด้ง คิมซูโฮ ออกไปแต่เธอก็หยุดเมื่อเธอรู้ว่ามันจะไม่เกิดขึ้น

“เฮ้อออออ…ฉันเพิ่งรู้ว่าข่าวลือนั้นผิดไปมาก”

เซเรนเน่ เป็นที่รู้จักทั่วทั้งทวีปในฐานะที่เป็นอัจฉริยะก่อนที่เธอจะได้พบกับคิมซูโฮ ในทางตรงกันข้ามคิมซูโฮลือกันว่าไร้ความสามารถ ทุกคนอ้างว่าเขาเป็นเพียงผู้บัญชาการดาบผ่านเส้นสาย

“เป็นอย่างนั้นเหรอ? ขอบคุณ.”

ในตอนแรกเหตุผลที่เซเรนเน่ขอให้คิมซูโฮสอนดาบของเธอคือเธอมองว่าเขาเป็นข้อบกพร่องของพ่อ เธอวางแผนที่จะทำให้คิมซูโฮอับอายด้วยการใช้ดาบเตะเขาออกไปและแต่งตั้งบุคคลที่เหมาะสมกับตำแหน่ง

ผู้บัญชาการดาบขึ้นมา

อย่างไรก็ตามเธอต้องประหลาดใจ คิมซูโฮ ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด

ไม่เหมือนข่าวลือเขาแข็งแกร่ง ดาบและพลังเวทย์ของเขาเหนือใคร

เมื่อเผชิญหน้ากับวิธีดาบที่ไร้ที่ติ เซเรนเน่ รู้สึกถึงความปรารถนาที่จะ

‘เรียนรู้’ จากใครบางคนเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ

“ไม่จำเป็น. ดังนั้นความโปรดปรานนี้ที่เธอ อา!”

ในขณะนั้นคิมซูโฮได้ตีดาบของเซเรนเน่ไปที่หลังเท้า เซเรนเน่เน่ ถูกโยนขึ้นไปในอากาศ แต่เธอเคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้หลายร้อยครั้ง

เธอกระโดดลงกลางอากาศและหลบหนีจากการเอื้อมมือของคิมซูโฮ การเคลื่อนไหวของเธอเป็นธรรมชาติราวกับว่าเธอเป็นนักแสดงในคณะละครสัตว์

คิมซูโฮมองดู เซเรนเน่ ด้วยความภาคภูมิใจและกล่าวว่า

“ฉันได้ยินมาว่ามีกลุ่มที่เรียกว่า ‘ลีออน’ ในอาณาจักรทางตอนเหนือ”

“… ลีออน?”

เซเรนเน่คลายดาบของเธอ