The Novel’s Extra - ตอนที่ 578

บทที่ 578 การประชุมสันติภาพข้ามชาติ (5)

ฉันซื้อส่วนผสมอาหารเย็นที่ร้านขายของชำใกล้กับร้านค้าของชิมูริน จากนั้นฉันก็ใช้สูตรจากร้านอาหารระดับ 3 ดาวของมิชลินในการปรุงลูกวัวและเกี๊ยว

กลิ่นอาหารอันน่าเอร็ดอร่อยเริ่มแพร่กระจายไปทั่วคฤหาสน์ และชิมูริน ซึ่งตอนแรกอ้างว่าไม่สนใจก็มาที่โต๊ะ ชิมูรินถามว่า “นี่คืออะไรน่ะ?” ขณะที่ตักอาหารเข้าไปในปากของเธอทุกจาน ในที่สุดเธอก็นั่งลงและกินกับเรา

“… อืม อึก ฉันเข้าใจแล้วว”

เนื่องจากกลัวว่าชิมูรินจะขโมยจากจานของเธอ บอสจึงรีบกลืนเกี๊ยวชิ้นสุดท้ายแล้วพยักหน้า

“ช่าย”

ฉันเพิ่งอธิบายบอสทุกอย่างเกี่ยวกับการประชุมสันติภาพข้ามชาติ การรวมตัวของฉันกับยูยอนฮา, เรเชล และคนอื่นๆ และความจริงที่ว่าเหตุการณ์สำคัญครั้งสุดท้ายของการติดตั้งของฉัน เชื้อสายของบาอัลจะปรากฏในที่ประชุม

“อืมม….”

เสียงเคี้ยวคำหนึ่งของเกี๊ยวดังขึ้น และบอสก็ตกอยู่ในห้วงความคิดเล็กๆของตัวเอง

อืมมม อืมมม

เสียงเคี้ยวจำนวนมากดังข้ามความคิดของเธอในขณะนี้

อืมมม อืมมม

ธออาจจะกำลังนึกถึงตัวตนที่แท้จริงของเบลล์ และความสัมพันธ์ของเขากับอียอนจุนและบาอัล….

เคร้ง-

จู่ๆ ชิมูรินก็วางส้อมลง

“อืม….”

ชิมูรินมองมาที่เราจากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย

“งั้น ที่นายพูดว่ามาจากอีกโลกหนึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นจริงสินะ นายรู้เกี่ยวกับอนาคตของโลกนี้และพลังเวทย์มนตร์ของนายนั้นแตกต่างจากของเราอย่างชัดเจน”

บอสและฉันจ้องที่ชิมูรินด้วยความเงียบ

พวกเราทั้งคู่ต่างก็ประหลาดใจ เรายอมรับความจริงที่ว่า ชิมูรินมีความรู้มากกว่าที่เราจะจินตนาการได้ นั้นก็เพราะเธอเป็นนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่

ฉันจำได้ในทันทีว่า ‘โอแจจิน’ สมาชิกไนท์สตาร์ และนักเวทย์ระดับ 10 ดาว ฉันแทรกแซงเพื่อทำยาที่สามารถรักษาผลข้างเคียงของพรสวรรค์ เขาเอามันไป แล้วหนีไปกับภรรยาของเขา

แน่นอนว่านั่นไม่ได้หมายความว่าฉันจะลดคุณค่าทุกอย่างที่แจจินทำเพื่อมนุษยชาติ ถึงกระนั้นฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังกับความจริงที่ว่าฉันได้สูญเสียความช่วยเหลือจากคนที่อาจมีความรู้เท่า ชิมูริน

“แล้วโลกนี้มีเวลาเท่าไหร่ละ? โลกนี้จะจบลงในไม่ช้านี้หรอ?” ชิมูรินถาม

ฉันลังเลสักครู่ แต่พยักหน้าในไม่ช้า ฉันไม่สามารถหลอกเธอได้แม้จะพยายาม ฉันตัดสินใจว่ามันเป็นเดิมพันที่ดีกว่าที่จะซื่อสัตย์และเพียงแค่ขอความช่วยเหลือจากเธอ

“ใช่ อาจจะเป็นแบบนั้น”

“…’อาจ’ นั่นเป็นคำที่ดูยุ่งยากน่ะ” ชิมูรินพูดพึมพำ ขณะที่เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้

“ฉันพูดว่า อาจจะ เพราะมันหยุดได้” ฉันพูดอย่างจริงจัง

ถึงกระนั้น ชิมูรินก็ยังคงนิ่งเฉยและจ้องมาที่ฉันด้วยสายตาเย็นชา

“มันไม่สำคัญสำหรับฉัน ฉันไม่ได้บอกนายหรอว่าเป้าหมายของฉันคือการย้ายไปยังอีกโลกหนึ่ง?”

“….”

หัวใจของฉันจมลง

แต่ฉันไม่สามารถพูดอะไรได้

โลกนี้ล่มสลายไปนานแล้ว

สิ่งที่ฉันได้เห็นตอนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการสร้างโลกที่ตกสู่บาปของบาอัล

การท่องเที่ยวมิติเป็นไปไม่ได้ตามธรรมชาติ เนื่องจากเป็นชิมูริน ในท้ายที่สุด มันก็สะท้อนให้เห็นถึงความตาย

“…ฉันเข้าใจ”

สุดท้ายแล้ว นั่นก็คือทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้

ชิมูรินจ้องที่ฉันเป็นเวลานานจากนั้นก็หันไปและลงไปที่ห้องใต้ดิน

**

[เมืองหลวงของอาณาจักรแห่งลีร์ส]

วันถัดไป

เซอรีนกำลังสัญจรไปตามท้องถนนในเมืองหลวง ในฐานะลูกสาวของประธานาธิบดี เธอชอบที่จะศึกษาความรู้สึกของสาธารณชนอย่างใกล้ชิดเป็นครั้งคราว ไม่มีใครจำเธอได้ภายใต้การปลอมตัวของเธอ

ดังนั้นเธอจึงเดินด้วยความมั่นใจ ถนนเต็มไปด้วยผู้ชายเดินทางเข้าและออกจากอาคารอิฐสูงและผู้หญิงในเสื้อโค้ทโบราณ เมืองที่วุ่นวายและมีชีวิตชีวาเช่นเคย

-เปลี่ยน เซเรน เป็น เซอรีน

“พิเศษ! พิเศษ!”

ต่อมาเมื่อเธอได้ยินเด็กชายคนหนึ่งตะโกน เขากำลังแจกหนังสือพิมพ์ให้คนที่เดินผ่านไปมา

เซอรีนเบิกตาของเธอ เธอเคยได้ยินปรากฏการณ์นี้มาก่อน บางครั้งเมื่อมีข่าวใหม่ บริษัทหนังสือพิมพ์จะพิมพ์สำเนาหนังสือพิมพ์เพิ่มในตอนเย็น เธอได้ยินว่ามันเกิดขึ้นบางครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นด้วยตนเองและเธอก็ประหลาดใจ

“พบความจริงเกี่ยวกับการสังหารหมู่มอนสเตอร์เมื่อ 3 วันก่อน ~”

เด็กชายตะโกนและจากนั้นคนเดินผ่านก็แสดงความสนใจในหนังสือพิมพ์ในที่สุด

เซอรีนลังเลสักครู่ก่อนจะหยิบมาด้วยเช่นกัน

เธอหันหลังกลับเพื่อดู และ….

[การสังหารหมู่สัตว์ประหลาดจาก 3 วันที่ผ่านมา – ฮีโร่ที่กำจัดสัตว์ประหลาดคือนักแม่นปืนอันดับ F จาก ลอเรนซิโอ้ ดูซี้?]

“…อะไรนะ”

เซอรีนเบิกตากว้างและกำมือแน่น

บทความเกี่ยวกับคิมฮาจิน

เธอประสบปัญหามากมายในการเก็บข้อมูลทั้งหมดนี้ไว้เป็นความลับราวคนบ้า แล้วพวกเขารู้เกี่ยวกับคิมฮาจินได้ยังไง?

[…3 วันที่ผ่านมา ผู้คนในอาณาจักรเห็นปรากฏการณ์ที่ไม่คาดฝัน ‘เส้นทางแห่งมอนสเตอร์’ ที่ใหญ่เป็นอันดับ5 ในประวัติศาสตร์ปรากฏในเมืองหลวงของอาณาจักร

อย่างไรก็ตาม ความเสียหายนั้นไม่มีอยู่จริง ต้องขอบคุณฮีโร่ลึกลับผู้นั้น

เมื่อเวลาประมาณ 20:37 น. พลังเวทย์มนตร์ที่พุ่งลงมาจากหลังคาของคฤหาสน์ของเลดี้เซอรีนและกำจัดมอนสเตอร์ทั้งหมดบนพื้น ทำลายล้างสัตว์ประหลาด 30,000 ตัวในเวลาเพียง 2 ชั่วโมง

เป็นผลให้ประธานาธิบดีซูคริ ประกาศการปราบปรามที่สมบูรณ์ของเส้นทางที่เกี่ยวข้องใน 11:29 น. อย่างไรก็ตาม เขาปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับฮีโร่ลึกลับ

แต่ในวันถัดไป เวลา 7:33 น. ตามแหล่งข่าวที่ไม่ระบุชื่อ … ]

“บ้าเอ้ย…!”

เซอรีนขย้ำหนังสือพิมพ์ แต่สายเกินไป ทุกคนบนท้องถนนอ่านบทความนี้แล้ว

– นักแม่นปืนอันดับ F?

– จริงดิ? พวกเขาล้อเล่น ใช่มั้ย?

– น่าสนใจแหะ ฉันจะเอาให้ลูกชายของฉันดู

เสียงของผู้คนทำให้เธอตกใจ

นี่มันแย่มาก

ในอัตรานี้ มันจะไม่นานจนกว่าอรันเฮลล์จะได้ยินเกี่ยวกับคิมฮาจิน เขามาที่นี่พร้อมกับลูกสาวของตระกูลลีออน และเหลืออีกเพียง 1 เดือนจนกว่าการประชุมสันติภาพข้ามชาติซะด้วย…

พรึบบบ-

ในขณะนั้น เซอรีนรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนในกระเป๋า มันมาจากคริสตัลแบบพกพา ซึ่งเธอใช้ในการสื่อสารทางไกล เซอรีนหยิบคริสตัลออกมาอย่างเร่งรีบทันที

“ใช่ ฉันเอง”

– คุณหนูครับ เราเพิ่งได้รับข้อความจากลอเรนซิโอ้ มันคืออิรูน เธออ้างว่ารับผิดชอบหน่วยทหารที่คิมฮาจินอยู่ เธอต้องการพูดกับผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอครับ

เซอรีนกัดริมฝีปากล่างของเธอ แน่นอนว่าเธอรู้จักอิรูน ปัจจุบันเธอเป็นอัศวินที่มีชื่อเสียงที่สุดในครูนี และเป็นหนึ่งในผู้สมัครชั้นนำสำหรับตำแหน่งนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคปัจจุบัน

“บอกเธอว่าเราไม่รู้”

– …ขอโทษครับ?

ถึงแม้ว่าการประชุมสันติภาพข้ามชาติจะอีกไม่นาน แต่เซอรีนก็ไม่อยากที่จะยอมแพ้ในคิมฮาจิน

‘ผู้ชายที่สามารถหยุดสงครามได้เพียงลำพัง’

นั่นคือคำอธิบายของคิมซูโฮเกี่ยวกับคิมฮาจิน

ในตอนแรก เซอรีนไม่เชื่อ แต่ตอนนี้หลังจากที่ได้เห็นพลังของคิมฮาจินด้วยตัวเอง เธอก็มาพิจารณาการประเมินของคิมซูโฮเรื่องคิมฮาจินอย่างดูถูกดูแคลน

เขาเป็นอาวุธที่ดีที่สุด มีค่ามากกว่าอัศวินมาก ผู้ชายคนเดียวที่สามารถแทนที่ทหารหลายแสนนายได้

เซอรีนเรียนรู้จากคิมซูโฮ ด้วยเหตุผลที่คิมฮาจินแข็งแกร่งมาก ที่มาของความแข็งแกร่งของเขาคือ ‘อุปกรณ์’ ของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันคือ ‘ปืน’ ของเขา ซึ่งเป็นอาวุธที่คิมฮาจินคิดค้นขึ้นมาเอง

อรันเฮลล์คงไม่อนุญาตให้เขาพกอาวุธแบบนี้แน่ ในอาณาจักรมีข้อจำกัดที่เข้มงวดในการผลิตอาวุธที่ผิดกฎหมาย

“สร้างข้อแก้ตัวที่น่าเชื่อถือที บอกเธอว่าเขาหายตัวไปทันทีหรือดีกว่านั้นเลยก็เขาออกจากอาณาจักรไปแล้ว”

พวกเขากล้าต้องการคนที่มีความสามารถระดับ F และต้องการให้เขากลับมาได้ยังไง?

ความสามารถเป็นเหมือนอัญมณีที่ฝังอยู่ในโคลน เป็นดวงตาที่แสนปราดเปรื่อง

– อะ รับทราบครับ

“และช่วยกรุณาแก้ไขบทความข่าวและเตรียม ID ใหม่ด้วยน่ะ” เซอรีนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

**

[การประชุมสันติภาพข้ามชาติ D-26]

“…ตั้งใจฟังให้ดี”

ในห้องใต้ดินของการประชุมเชิงปฏิบัติการของชิมูริน ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในระหว่างการบรรยายอย่างเข้มข้น

ถ้าฉันต้องตั้งชื่อการบรรยายนี้ละก็ มันคงจะเป็น ‘การใช้พลังเวทย์มนตร์ขอรอยสัก (โดย นักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ชิมูริน)’

“รอยสักของนายเป็นพลังลึกลับอย่างแท้จริง ดูเหมือนว่าจะได้สัมผัสกับอวสานของโลกแล้วสินะ” ชิมูรินพูดพึมพำ ขณะที่เธอจ้องที่รอยสักของฉัน อย่างไรก็ตามการแสดงออกของเธอก็แข็งทื่อในไม่ช้าและเธอก็พูดอย่างเฉยเมย “แต่มีบางอย่างผิดปกติกับวิธีที่นายใช้มัน”

“ทานโทษนะ?”

เรื่องนี้ทำให้ฉันประหลาดใจ ฉันคิดว่าฉันใช้มันค่อนข้างดีมาจนถึงตอนนี้

“วิธีที่นายใช้พลังเวทย์มนตร์นั้นยังห่างไกลจากความมีประสิทธิภาพ นายใช้มันโดยไม่มีการควบคุม เช่น นายยืมมันมาจากภายนอก เช่น นายกำลังเปลี่ยนน้ำเป็นก๊อกน้ำ เป็นต้น เช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่แน่นอน” ชิมูรินอธิบาย

จากนั้นเธอก็รวบรวมพลังเวทย์มนตร์ในมือขวาของเธอ พลังเวทย์มนตร์ของเธอเกาะติดกันเพื่อสร้างลูกบอลที่แตกต่าง มันสั่นสะเทือนและสั่นสะเทือนอย่างที่ต้องการระหว่างทักษะขั้นสูงสุด

ต่อไป เธอรวบรวมพลังเวทย์มนตร์ในมือซ้ายของเธอ

อย่างไรก็ตาม คราวนี้พลังเวทย์มนตร์ของเธอสลัว ไม่มีการสั่นสะเทือนแต่อย่างใด

“สังเกตความแตกต่างสิ่ ทั้งสองมีพลังเวทย์มนตร์เหมือนกัน แต่รูปร่างต่างกัน”

“อืม…ขอฉันลองหน่อย”

ฉันรวบรวมพลังเวทย์มนตร์ในมือของฉันตามที่ชิมูรินทำ

จากนั้นก็มีบางสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น ปริมาณพลังเวทย์มนตร์ของฉันนั้นใกล้เคียงกับของชิมูริน แต่ทว่าเบาและชัดเจนน้อยกว่า

“…ฮ่ะ?”

ฉันรู้สึกตะลึงงัน

นี่คือวิธีที่ฉันใช้รอยสักตลอดชีวิตของฉัน เพรางั้นฉันจะใช้ผิดได้ไง?

รอยสักไม่สามารถทำให้ความต้องการของฉันเป็นจริงได้หรอ?

“นายไม่ได้ผิดอย่างสมบูรณ์หรอก นี่เป็นเพียงวิธีของฉันในการทำมันเท่านั้น” หลังจากสังเกตความสับสนของฉันแล้ว ชิมูรินก็ยิ้มเยาะ “มันต้องใช้เวลาสักพักก่อนที่นายจะเข้าใจ นักเวทย์และอัศวินส่วนใหญ่จะใช้พลังเวทย์มนตร์ แต่ฉันรวบรวมอย่างระมัดระวังและ ‘วาง’ พลังเวทย์มนตร์….”

—————————–