The Novel’s Extra - บทที่ 585 10 วัน (4)

บทที่ 585 10 วัน (4)

“แน่นอนฉันรู้. ฉันรู้ แต่ว่า…”

อียอนจุนจุน หยุดชั่วคราว จากนั้นเขาจำสิ่งที่ครั้งหนึ่งที่เคยเป็นของเขา
กลุ่ม Chameleon Troupe เบลล์กับรุมิ บยอล และ เจน วันที่เขาใช้เวลากับพวกเขาและคนอื่นๆอาจเรียกได้ว่าเป็นความทรงจำที่น่ารัก
แต่สมัยนั้นเป็นของ Chameleon Troupe ของเขาแต่ตอนนี้…..

“แต่….”

อียอนจุนจุนกัดฟันของเขา ตอนนี้ความทรงจำเหล่านั้นได้สูญเสียแสงสว่างไปแล้ว บยอน ได้สืบทอด Chameleon Troupe และเธอได้รับความสกปรกจากคนที่เขาไม่รู้จัก

“ฉันไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว”

เขาไม่กลัวความตาย
เขาไม่กลัวที่จะถูกลืม
แต่…

“ดังนั้น……ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากทำลายมันทั้งหมด”

เขาไม่สามารถยอมรับว่า ‘ข้าวของ’ ของรักของเขาถูกขโมยไปจากเขา

“หึ…คุณบ้าไปแล้ว.”

ในช่วงเวลานั้นจินซาฮยอค อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ อียอนจุนจุน จ้องมองที่ จินซาฮยอค และพูดต่อ

“ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอเลย ฉันสัญญากับเธอว่าฉันจะเปิดประตูมิติให้ อคทรีน่า คำสัญญานั้นจะคงอยู่แม้ว่าฉันจะเป็นบาอัลก็ตาม”

ในขณะที่เขาพูดแบบนี้ อียอนจุนจุน จ้องมองที่ จินซาฮยอค อย่างใจเย็น จากนั้นเขาก็ยิ้มกว้าง

“การเป็นหนึ่งเดียวกับ บาอัล และทำให้ตัวเองอยู่ในวังวงแห่งการทำลายล้างและความตายที่ไม่รู้จบ นั่นเป็นจุดจบที่ยอดเยี่ยมสำหรับชีวิตที่น่าสมเพชของฉัน”

เมื่อมองดูเขาอย่างนี้จินซาฮยอคคิดว่าอียอนจุนจุนคล้ายกับเธอ ตามความเป็นจริงตัวเธอในอดีตเองก็เป็นแบบนี้ก่อนที่จะได้พบกับคิมฮาจิน

รสขมๆติดอยู่ในปากของเธอ

“…มาหยุดลงที่นี่กันเถอะ”

จินซาฮยอค ถอนหายใจและลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ

*************************************************************************

…ในเวลาเดียวกันคฤหาสน์ในอคทรีน่า

แชนายอน กำลังส่ายหัวของเธอกับ ชินจงฮัก

“ดังนั้นไม่ว่าด้วยเหตุผลใดคิมฮาจินและดอกบัวดำกำลังต่อสู้กันอยู่”
แชนายอนอธิบาย

ชินจงฮักขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้น

“คิมฮาจินกำลังต่อสู้กับดอกบัวดำ?”

“เอาล่ะมันอย่างนั้น ฉันรู้ว่าพวกเขาทั้งคู่แข่งขันกันเพื่อฆ่าอียอนจุนจุนหรืออะไรบางอย่าง”

แชนายอน ต้องการคำอธิบายที่ละเอียดยิ่งขึ้นจาก จินซาฮยอค แต่
จินซาฮยอค ยังคงนิ่งเงียบในเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของ คิมฮาจิน และ ดอกบัวดำ

อันที่จริงจินซาฮยอคให้โอกาสกับ แชนายอน เธอจะบอกถ้าแชนายอนเอาชนะเธอในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว

แต่ แชนายอน ไม่สามารถเอาชนะ จินซาฮยอค ได้ เป็นไปได้มากว่าเธอจะไม่สามารถทำได้จนกว่าจะสิ้นสุดการประชุมสันติภาพข้ามชาติ อย่างที่ชินจงฮักกล่าวไว้ว่าการเข้ากันได้ของเธอกับจินซาฮยอคนั้นแย่ที่สุด

“จินซาฮยอค?”

ชินจงฮักถามอีกครั้ง

“ใช่. คิมฮาจินพยายามจะฆ่าอียอนจุนจุน ทำไม….”

– ถ้าคุณดูจากภาพที่ใหญ่ขึ้นมันเป็นความผิดของอียอนจุนจุนที่คิมฮาจินไม่มีทางเลือกนอกจากฆ่าแชจินยุน

เสียงของจินซาฮยอค สะท้อนอยู่ในใจของ แชนายอน ตลอดเวลา
แชนายอน กัดฟันของเธอ

“…อาจเกี่ยวข้องกับ พี่ชาย”

ชินจงฮักไม่ได้พูดอะไรเลย เขาผงกหัวของเขา เขารู้ว่า แชนายอน อ่อนไหวแค่ไหนเมื่อมาถึง แชจินยุน

“อย่างไรก็ตาม!”

ปัง!

แชนายอน ปรบมืออย่างฉับพลัน

“ฉันคิดว่าพวกเราควรระดมสมองด้วยกัน”

“…ระดมสมองอะไรน่ะ?”

ชินจงฮักเกาหัว

“เธอรู้ไหมลองคิดและสร้างทฤษฎีขึ้นมา คิมฮาจิน, ดอกบัวดำ และ
อียอนจุนจุน เกี่ยวข้องกันอย่างไรทำไม ดอกบัวดำ พยายามฆ่าอดีตหัวหน้ากลุ่มของเขาและทำไม คิมฮาจิน จึงพยายามฆ่า อียอนจุนจุน”

แชนายอน วางสมุดบันทึกไว้บนโต๊ะ มันเต็มไปด้วยบันทึกเกี่ยวกับทฤษฎีที่เธอคิดขึ้นมา

“ไปกันเถอะ. ถ้าพวกเรารวมหัวกันไม่มีอะไรที่เราจะแก้ไม่ได้”

“…ถ้าเธอต้องการก็ได้.”

“เยี่ยม ถ้าอย่างนั้นเรามาเริ่มกันเลย!”

เช่นเดียวกับที่ แชนายอน และ ชินจงฮัก นั่งด้วยกันและคิด มีหลายทฤษฎีที่บินวนไปรอบๆหัวและจดบันทึก ผลที่ตามมา…

“นายอน ถ้าบุคคลที่ปลูกเมล็ดพันธุ์ปีศาจในพี่ชายของคุณ….จะเกิดอะไรขึ้นถ้านั่นคือยียองจุนล่ะ?”

…ชินจงฮักมาถึงสมมติฐานที่น่าตกใจ…

“… .!”

…และดวงตาของ แชนายอน เบิกกว้างเหมือนกระต่ายที่หวาดกลัว

*************************************************************************

[การประชุมสันติภาพข้ามชาติ D-7]

เหลือเพียง 1 สัปดาห์เดียวจนกระทั่งการประชุมสันติภาพข้ามชาติ

สาธารณรัฐสว่างไสวไปด้วยสิ่งประดิษฐ์และเสียงของอารยธรรมดังออกมาทั้งกลางวันและกลางคืนจากผู้คนนับไม่ถ้วนที่มาถึง สาธารณรัฐลีโอเรส มีส่วนร่วมในการประชุมสันติภาพข้ามชาติ

– คุณมองเห็นจากที่นี่เหรอหัวหน้า?

ในฐานะผู้อำนวยการหน่วยสืบราชการลับ ผมได้ดูแลส่วนหนึ่งของการปฏิบัติการรักษาความปลอดภัยสำหรับการประชุม มองลงมาจากหอสังเกตการณ์กลาง ผมคอยจับตาดูผู้ก่อการร้าย

“ใช่. คิมโฮรอก มีบุคคลที่น่าสงสัยสวมหมวกสีดำทางตะวันตกเฉียงเหนือของที่นายยืนอยู่ เขามีระเบิดอยู่กับเขา”

– เข้าใจแล้ว

คิมโฮรอก ได้ทำตามคำสั่งของผม เขาพุ่งเข้าหาชายคนนั้นและทำให้เขาสงบลงอย่างรวดเร็วและนำ ‘ระเบิด’ ออกไป

…เมื่อเห็นคิมโฮรอกทำอย่างที่ผมบอกผมรู้ว่าทำไมชินจงฮักถึงชอบเขาก็เขาทำหน้าที่ราวกับเป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์แบบนี้นี่เอง

– พาเขาไป

คิมโฮรอก มอบชายคนนั้นเมื่อกองกำลังความปลอดภัยอื่นมาถึง

“ทำได้ดีมาก ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงในรัศมี 3 กิโลเมตร
ดังนั้นดูเหมือนว่าพวกเราสามารถพักผ่อนได้….”

เช่นเดียวกับที่พวกเราสื่อสารผ่านลูกบอลคริสตัลผมก็เห็นใครบางคน

“ …เดี๋ยวก่อนให้ความสนใจกับ”

มีบุคคลหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีเทา อย่างไรก็ตามดวงตาพันไมล์ของผมสามารถทะลุผ่านเสื้อคลุมของเขาได้อย่างง่ายดายและเห็นใบหน้าที่ซ่อนอยู่ข้างใต้ ตามที่คาดไว้…มันคือ อียอนจุนจุน

‘เจอเขาแล้ว.’

ผมยิ้มด้วยความพึงพอใจ และแล้วใบหน้าของผมก็แข็งทื่ออีกครั้ง

– หัวหน้า? เกิดอะไรขึ้น?

– หัวหน้า?

“… .”

ผมไม่สามารถบอกพวกเขาได้ว่า อียอนจุนจุน อยู่ใกล้ๆบอสกับชิมูรินแล้ว