The Novel’s Extra - บทที่ 629 ชิ้น (8)

บทที่ 629 ชิ้น (8)

เสียงดังก้องอย่างหนักแน่น ในขณะเดียวกันกลุ่มทหารในเครื่องแบบก็ปรากฏตัวขึ้นในทุ่งที่อยู่นอกกำแพง สำหรับคนในบังเกอร์ทหารที่ปรากฏตัวขึ้นเหล่านี้ดูเหมือนห่างไกลความเป็นจริงยิ่งกว่าปีศาจที่ครอบครองเยอรมนีซะอีก

– ดังนั้นเราจะก้าวไปข้างหน้าและสังหารความชั่วโดยไม่ลังเล

ฉากที่ปรากฏต่อหน้าต่อตานั้นห่างไกลเกินกว่าความเข้าใจของพวกเขามากนัก

“… นายกรัฐมนตรี?”

เจเนา เรียกว่า อีกงมยอง พร้อมกับจ้องมองหน้าจอที่ถูกล็อคอยู่ แต่ไม่มีการตอบสนองจากนายกรัฐมนตรีทหารสูงสุดกลับมา เขาไม่อยู่ในสภาวะที่จะโต้ตอบนายกรัฐมนตรีได้
อีกงมยอง กำลังดูภาพที่แตกต่างกันในแต่ละหน้าจอ เยอรมนีไม่ใช่ประเทศเดียวที่เขากำลังดู ทหารที่มาถึงเยอรมนีมีเพียงเศษเสี้ยวของจำนวนทั้งหมด
ทั่วโลกปรากฏรังสีของแสงที่ส่องลงมาจากท้องฟ้า ผ่านทางเส้นทางของแสงอีกมิติหนึ่ง ทหารเหล่านี้มาจากเครย์วอนเพื่อทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับโลก
เจนเนสจำคนที่อยู่ข้างหน้าได้

“น-นายกรัฐมนตรี! คีพาแร็งอยู่ที่นี่!”

เจนเนสชี้ไปที่ชายที่ด้านหน้ากองทัพ ชายผู้นี้คือคีพาแร็ง แม้แต่เจนเองก็เคยได้ยินเขามาก่อน ผู้มีชื่อเสียงในหอคอยก็มีชื่อเสียงด้านนอกด้วยเช่นกัน
ในที่สุด อีกงมยอง ก็ตอบรับการเรียกของเจเนสเจเนา เขาเบิกตากว้างเล็กน้อยและมองทหารบนหน้าจออย่างไม่ละสายตา

– …ใช่ ฉันเห็นเขา

“นี่หมายความว่าไง?”

เจนเนสถามอย่างร้อนรน แต่ อีกงมยอง ยังคงนิ่งเงียบและทหารก็เริ่มโจมตี ดาบของคีพาแร็งแพร่คลื่นพลังเวทมนตร์ออกมา ฝูงชนโห่ร้องเมื่อพวกเขาเห็นว่าคลื่นนั้นกลืนกินปีศาจทั้งหมด

– คีพาแร็ง, คิมยูซิน, กวานชาง …. ส่วนใหญ่เป็น ฮวารัง จาก เครย์วอน ฉันมีปัญหาในการทำความเข้าใจในสถานการณ์ตอนนี้ด้วยตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าโชคจะอยู่ข้างเรา นายกรัฐมนตรีได้โปรดให้การสนับสนุนพวกเขาให้มากที่สุด

อีกงมยองประกาศอย่างจริงจัง เจเนสหันไปมองที่สนามรบ ผู้บัญชาการกองทัพประกอบด้วย ฮวารัง ซึ่งเขาเดาว่าคนนั้นเป็นคิมยูซิน เมื่อเหวี่ยงดาบของเขา ลมปราณจากดาบก่อร่างกลายเป็นกองทัพมนุษย์นับพัน
ทหารที่สร้างขึ้นจากพลังเวทย์มนตร์รวมกันเป็นกองทัพขนาดใหญ่ขึ้นมา พวกเขาเคลื่อนไหวไปตามคำสั่งของมาสเตอร์คิมยูซิน ทหารเข้าปกป้องฮีโร่ชาวเยอรมันและเริ่มโจมตีปีศาจ

“…”

เมื่อมองไปที่หน้าจอ นายกรัฐมนตรีกำหมัดแน่น การมาถึงของกำลังเสริมทำให้สงครามกลายเป็น ฮวารัง ของ เครย์วอน กำลังต่อสู้กับปีศาจในทุกๆด้าน
นายกรัฐมนตรีสั่งให้คนของเขาเข้าสนับสนุน ฮวารัง ให้มากที่สุด
แสงแห่งความหวังเริ่มเปล่งประกายในใจผู้คนทั่วโลก

**

[เรือของเกนเคลลอป]

ผมเลื่อนการประชุมกับโทเมอร์ออกไปก่อน เนื่องจากสถานการณ์ที่กำลังแย่ลง เรามุ่งหน้าไปที่ห้องควบคุมเรือ หน้าจอโฮโลแกรมขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหนึ่งของกำแพงกำลังแสดงให้เห็นว่า ฮีโร่แห่งเครย์วอนกลับมาสู่โลก

โทเมอร์จับนิ้วของเธอและพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ “ในประเทศจีนเรามี ลิโป้ และ จางเหลียว(เตียวเลี้ยว) ในญี่ปุ่นเรามี มุซะชิ คิมยูซิน และคีพาแร็งอยู่ในเยอรมนีและลานเซลอตอยู่ในสหรัฐอเมริกา…. เพิ่มทหารของผมและกองทัพจักรวรรดิ รวมทั้งหมดแล้วประมาณ 200,000 นาย “

“ …เยอะมาก”

ตัวเลขนั้นทำให้ผมเซอไพร์ซ ผมเคยลองคำนวณตัวเลขทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ในนวนิยายต้นฉบับคร่าวๆแต่ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะปรากฏขึ้นตัวมาจริงๆ

“ใช่แล้ว พวกเขาหลายคนกำลังซ่อนตัวอยู่ใน เครย์วอน และเมื่อผมอธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟัง พวกเขากบอกว่าจะมาช่วยเหลือเรา”

“โอ้ว … .”

ผมหันกลับไปจ้องที่หน้าจอ อย่างที่เธอพูด มุซะชิ มิยะโมะโตะ, ลิโป้, ลานเซลอต และ ซิลลาแห่งฮวารังนั้นกำลังทำงานหนักในสนามรบ ในอดีต คนเหล่านี้ทั้งหมดอาศัยอยู่บนโลกและหลังจากที่พวกเขาตายไปวิญญาณของพวกเขาก็ฟื้นขึ้นมาในหอคอย และตอนนี้พวกเขาฆ่าปีศาจและสัตว์ประหลาดเพื่อช่วยเหลือบ้านของพวกเขา

“คุณคิดว่าไง? เราควรจะนั่งพักและผ่อนคลายสักหน่อยไหม?”

โทเมอร์ยักไหล่อย่างผ่อนคลาย

“… ไม่”

ผมส่ายหัวปฏิเสธ ยังไม่พอ เรายังต้องการความแข็งแกร่งมากกว่านี้เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับบาอัล ในที่สุด ผมก็ตัดสินใจได้ว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องใช้อาวุธลับที่ผมเก็บซ่อนเอาไว้

“ คุณต้องไปช่วยซูโฮเดี๋ยวนี้”

“ซูโฮ? คิมซูโฮ?”

“ใช่.”

“ แล้วคุณวางแผนจะทำอะไรในระหว่างนี้”

ผมหยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าและยิ้ม แม้จะมีโชคเหนือมนุษย์ของผม ผมก็สามารถรักษาไว้ได้แค่ฉบับเดียวเท่านั้น

“นั่นอะไร?”

โทเมอร์เงยหน้าขึ้น

ผมตอบอย่างใจเย็น “ เป็นการ์ดระดับ 9 ดาว คุณรู้จากราชอาณาจักรการ์ด”

“… 9 ดาว?”

โทเมอร์ขมวดคิ้วรอย่างงงงวยกับพูดคำของผม
เห็นได้ชัดว่าการ์ดจากอาณาจักรการ์ดมีชื่อเสียง แม้แต่ใน เครย์วอนก็ตาม มีการกำหนดเส้นทางการค้าโดยตรงหลังจากที่พวกเขาสามารถควบคุมชั้นที่ 9 ได้

“ เป็นไปได้ยังไง? จักรพรรดินีของเรายังได้เพียงการ์ดสองใบระดับ 8 ดาว”

เพื่อไขข้อสงสัยของโทเมอร์ ผมแสดงการ์ด 9 ดาวให้เธอดู ดวงตาของเธอเบิกกว้างทันที

===
[เรื่องราวของตำนานบนภาพจิตรกรรมฝาผนัง] [รายบุคคล] [9 ดาว] มีประสิทธิภาพดี
●ส่วนหนึ่งของตำนานที่จะช่วยเหลือคุณ
===

“… ว้าว นั่นเป็นของจริงหรอ เฮ้ ขอฉันดูหน่อย.”

“ไม่มีทาง.”

โทเมอร์ยื่นมือออกมาเพื่อหยิบการ์ด แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะส่งให้เธอ ผมซ่อนการ์ดให้ห่างจากเธอทันที

“ไม่เอาน่า! แค่ให้ฉันดูหน่อย….”

“หยุด”

ผมคีบการ์ดด้วยนิ้วของผมและฉีดรอยสักเข้าไป

“ มาดูกันว่า เราจะได้อะไร”

ตอนนี้การ์ดที่เต็มไปด้วยพลังเวทย์มนตร์ของผมเริ่มสั่นไหว ผมปล่อยมันออกจากมือและการ์ดที่กำลังล่วงล่นก็ได้ค่อยๆลอยขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้นเอง – Paat! มันเกิดประกายไฟและหายไปในอากาศ
1 วินาที 2 วินาทีผ่านไป 3 วินาทีและ….

“… ?”

“ …อะไรวะเนี่ย?”

โทเมอร์กับผมหันมามองหน้ากันทันที ผมกระพริบตาด้วยความสับสน แต่โทเมอร์ก็เริ่มคลายคิ้วที่ขมวดลงราวกับว่าเธอภูมิใจในตัวเองที่หาทริกของผมเจอ

“อาาา ~ ฉันรู้แล้ว การ์ดใบนั้นของปลอมใช่ไหม”

“ …ไม่ นั่นใช่ของจริง”