The Novel’s Extra - บทที่ 634 Final Name (5)
Chapter 634 Final Name (5)
[ภายในจิตใจของชินจงฮัก]
จินซาฮยอคไม่ได้รู้สึกชอบดูผู้ชายตัวโตๆสองคนที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของกันและกันสักเท่าไหร่ ถึงอย่างนั้นเธอก็ตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปยุ่ง เพราะเธอไม่ต้องการก่อให้เกิดปัญหาใด ๆที่จะทำให้เสียโอกาสในการได้รับ ‘มรดก’ ของ ชินมยองชุลไม่ว่าจะด้วยเหตุไหนอะไรก็ตาม
“….เฮ้อ”
ในขณะที่จินซาฮยอค มองดูชินจงฮักที่กำลังคร่ำครวญเหมือนหมู เธอก็สงสัยกับตัวเองว่าทำไมเขาถึงได้ร้องไห้เป็นเด็กน้อยแบบนี้
จินซาฮยอคกอดอกและรอให้ทั้งสองสงบลง
– …ถึงเวลาที่ปู่ต้องไปแล้ว
เมื่อชินมยองชุลกล่าวออกมาในที่สุด จินซาฮยอคก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ชินจงฮักส่ายหัวของเขาเหมือนเด็กน้อย แต่ชินมยองชุลพูดอย่างเด็ดขาด
ความจริงก็คือแม้ว่าเขาต้องการที่จะอยู่ด้วยกันแต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ วิญญาณของชินมยองชุล เริ่มค่อยๆจางลงแล้ว
เมื่อชินจงฮักมองเห็นว่าปู่ของเขาเริ่มกลายเป็นฝุ่นและกระจายออกทีละเล็กทีละน้อย เขาก็ก้มศีรษะลงและสะอื้น
-จงฮักเอ๋ย มองปู่สิ
อย่างไรก็ตาม ชินมยองชุลดูเหมือนจะไม่กลัวความตาย แต่เห็นได้ชัดว่าเขามีความกังวลเกี่ยวกับหลานชายของเขามากกว่าตัวตัวเองซะอีก ชินมยองชุลยิ้มให้ชินจงฮักอย่างอบอุ่น
– คิดเกี่ยวกับทุกสิ่งที่หลานจะทำในฐานะฮีโร่
ชินจงฮักเงยหน้าขึ้นและพยายามยิ้ม แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่เขาหวังไว้ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวเพราะน้ำตาที่ไหลลงมาและการฝืนยิ้ม
“…อุ๊ป”
เมื่อจินซาฮยอค เห็นใบหน้าของชินจงฮัก เธอก็ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองอย่างรวดเร็ว เธอเกือบจะหลุดหัวเราะออกมา
-จงฮักเอ๋ย
ชินมยองชุลลูบหัวหลานชายของเขา ในทุกช่วงเวลา ชินจงฮักจับตาดูปู่ของเขาพยายามจดจำช่วงเวลานี้ตลอดไป
-ดูแลตัวเองให้ดีนะ ปู่จะเชื่อในตัวหลานเสมอ
และนั่นคือคำพูดสุดท้ายของเขา ร่างของชินมยองชุลสลายกลายเป็นฝุ่นและกระจัดกระจายไปทั่ว ฝุ่นร่ายรำในอากาศสักพักหนึ่ง ก่อนที่จะซึมซาบเข้าสู่ร่างกายของชินจงฮัก
ชินจงฮักปิดตาของเขาลง ความรู้สึกถึง “พลัง” กำลังซึมซาบเข้ามาในตัวเขา
“ นายทำเสร็จหรือเปล่า?” จินซาฮยอคถาม
แต่ไม่มีคำตอบจากชินจงฮัก เขายืนนิ่งสงบ หายใจเข้าและออกซ้ำไปซ้ำมา และรับรู้ถึงพลังของมรดกที่เขาได้รับจากชินมยองชุล
จินซาฮยอค จ้องมองชินจงฮักชั่วครู่หนึ่ง และค่อยๆหยุดการทำงานพลังของเธอลง
Crack-!
เสียงของกระดาษแข็งแตกดังขึ้น ช้าๆ ภายในจิตใจของชินจงฮักก็เริ่มหายไป
เมื่อมองดูอาณาเขาภายในจิตใจของตัวเองค่อยๆหายไป ชินจงฮักก็หันไปหาจินซาฮยอคอย่างช้าๆ
และเขาก็พูดว่า“ ขอบคุณ”
“ฮะ?”
คำพูดของเขาทำให้จินซาฮยอคประหลาดใจ เธอค่อนข้างไม่เคยชินกับการขอบคุณสักเท่าไหร่และก็ไม่เคยนึกเลยว่าจะได้ยินจากชินจงฮักคนนี้
จินซาฮยอคยักไหล่
“ อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้ทำเพื่อนาย”
“ ถ้าอย่างนั้น เป้าหมายของเธอคืออะไร”
“…มันไม่ใช่เรื่องของนาย”
ในไม่ช้า ความมืดที่เคยห่อหุ้มพื้นที่แห่งนี้ก็เริ่มหายไป และทั้งสองก็กลับสู่โลกปกติ ชินจงฮักและ จินซาฮยอคประสานสายตากันอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก้าวไปข้างหน้าในเวลาเดียวกัน
แน่นอนว่าปลายทางของพวกเขาคือสนามรบที่บาอัลอยู่
ชินจงฮักต้องการแก้ไขข้อผิดพลาดของปู่ของเขา และ จินซาฮยอค ต้องการทำตาม ‘แผน’ ของเธอ
โชคดีที่พวกเขาไม่ต้องเดินทางไกลเท่าไหร่นัก
Guooooo …
พลังงานปีศาจแผ่กระจายจากระยะไกลๆ
เมื่อจินซาฮยอค สังเกตเห็นมัน….
Kwaaaaaa-!
พลังงานปีศาจของบาอัลโหมกระหน่ำเหมือนพายุ มันทำให้โลกทั้งใบถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด ท้องฟ้า พื้นดินและทุกสิ่งที่อยู่ในนั้นถูกบาอัลกักขังเอาไว้ รวมทั้ง จินซาฮยอคและชินจงฮักด้วย
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในโดมปีศาจยักษ์ที่ทุกสารทิศมีเพียงความเงียบ
“ …ดูเหมือนเราอยู่ในปราการของ บาอัล” ชินจงฮักสรุป
จินซาฮยอคยกคิ้วของเธอขึ้น
” ‘ มรดก’ จะต้องเป็นอะไรซักอย่างจริงๆ เป็นเรื่องยากที่คนโง่อย่างนายจะสังเกตเห็นสิ่งต่างๆได้รวดเร็วขนาดนี้”
“…หุบปาก.”
ชินจงฮักตะคอกใส่จินซาฮยอค และเริ่มวิ่งไปหาแหล่งพลังงานปีศาจ จินซาฮยอค รีบตามเขาไปอย่างติดๆ
ทั้งสองมาถึงศูนย์กลางของปราการอย่างรวดเร็ว
ที่นั่นบาอัลได้เปิดเผยร่างจริงออกมา
“โว้วว … มันบ้าอะไรกันน่ะ?” จินซาฮยอค อุทานด้วยความตกใจ ฮีโร่คนอื่น ๆ ที่รวมตัวกันตอบสนองในทำนองเดียวกัน
ร่างกายของบาอัลเปลี่ยนรูปร่างคล้ายของเหลว เขาอาจเป็นโฮโลแกรมที่ซับซ้อนหรือแม้แต่ผีก็ได้ ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไรก็ตามเขาก็ไม่ได้ดูเหมือนมนุษย์เลยซักนิด ตอนนี้บาอัลดูเหมือนมังกรมากกว่าปีศาจ
“…ฮะ?”
ในขณะที่สังเกตบาอัล จินซาฮยอค ค้นพบใบหน้าที่คุ้นเคยในฝูงชน เธอสงสัยในสายตาของเธอทันที
เขาอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะ ‘อยู่’
จินซาฮยอคเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ
“ เบลล์…?” เธอพึมพำ
ผู้ชายผู้ที่เธอฆ่าไปแล้ว – เบลล์ – ยังมีชีวิตอยู่
เขายืนอยู่เบื้องหน้าของเธอ
จินซาฮยอคยืนอยู่ในความงุนงงอย่างสมบูรณ์ และเมื่อเบลล์ได้ยินเสียงเรียกชื่อของเธอ จากนั้น
ริมฝีปากของเบลล์ก็เริ่มขยับยิ้มออกมา
-เฮ้
“ เฮ้ ไอ้…!”
จินซาฮยอคต้องการวิ่งหนีเขาทันที
อย่างไรก็ตาม
!“-”
เสียงโหยหวนของบาอัลดังขึ้น ตอนนี้เขาอยู่ในร่างที่แท้จริงของเทพพระเจ้าปีศาจ ทั้งปราการคละคลุ้งไปด้วยพลังปีศาจอย่างรวดเร็วเพียงแค่การคำรามเพียงครั้งเดียว
“ จินซาฮยอค เธอรอที่นี่”
ชินจงฮักก้าวไปข้างหน้า เพราะยังติดอยู่ในภาวะตกตะลึง จินซาฮยอคจึงทำได้แค่มองดูชินจงฮักเคลื่อนที่ออกไปด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
ชินจงฮักเข้าใจผิดว่าเธอถูกครอบงำโดยบาอัลและยิ้มเล็กน้อย
“ ไม่ต้องกังวล นี่คือสิ่งที่ฉันต้องทำ”
เขาประกาศกร้าวอย่างกล้าหาญและคว้าหอกผู้พิชิตขึ้นมา
“ และมันก็เป็นสิ่งที่มีแค่ฉันเท่านั้นที่ทำได้”
พลังเวทย์มนตร์ของชินจงฮักอาบไปทั่วหอกผู้พิชิต
พลังงานของเขาหนาแน่นขึ้นกว่าเดิมมาก
“ เธออยู่ด้านหลัง ไม่ต้องรอ เธอควรช่วยอพยพคนอื่นไป”
คำพูดของชินจงฮักค่อย ๆดึงจินซาฮยอคกลับมาสู่ภาวะปกติของเธอ เธอกระพริบสองสามครั้งและในที่สุดก็เปิดปากออก
“นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”
“…อะไร?”
ทั้งสองเริ่มจ้องมองซึ่งกันและกันอีกครั้ง
คราวนี้ฮีโร่อีกคนเข้าหาคู่
“ จินซาฮยอค? ชินจงฮัก?”
ทั้งคู่หันไปทางเสียงเรียกชื่อของพวกเขาพร้อม ๆ กัน
“ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณสองคนจะอยู่ด้วยกัน…. ดังนั้นคุณจะต้องตกใจกับเรื่องนี้เช่นกัน”
เจ้าของเสียงที่คุ้นเคยคือคิมซูโฮ จินซาฮยอค หันมาจ้องที่คิมซูโฮ ถัดจากนั้นคือแชนายอนที่ยืนอยู่ข้างเขา
‘บ้าเอ้ย เธอเป็นคนสุดท้ายที่ฉันอยากเห็น….’ จินซาฮยอค ขมวดคิ้ว
จากนั้น
Chwaaak-!
ทันใดนั้น ผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั่วทั้งร่างปกคลุมไปปด้วยเปลวเพลิงก็ปรากฏตัวขึ้น
“หืม? คิมซูโฮ? และ…ผู้บัญชาการอัศวินชินจงฮัก คุณด้วยเหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้น – โทเมอร์ – สังเกตคิมซูโฮและคนอื่น ๆ และหยุดนิ่งชั่วคราว