cultivation chat group ปล่อยให้เทพเขาคุยกัน - ตอนที่ 792 เราจะโหมโฆษณากันซะจนไปถึงมุมห้องน้ำด้วย!

เวลาที่จะได้เห็นปาฏิหาริย์มาถึงแล้ว!

เนื่องจากตอนนี้ทักษะพิเศษลิ้นบานดอกบัวของเขาได้เลื่อนขั้นแล้ว เขาจะสามารถควบแน่น ‘เมล็ดบัวกลั่นเจตจำนงกระบี่’ สี่เม็ดหลังจากกินใบมีด ‘หญ้ากลั่นเจตจำนงกระบี่’ ได้หรือไม่?

ถ้าเป็นไปได้ เขาจะไม่เสียเมล็ดบัวที่เขากินไปตอนนี้ การได้รับ ‘เม็ดบัวกลั่นเจตจำนงกระบี่’ สี่เล่มแลกกับ ‘หญ้ากลั่นเจตกระบี่หนึ่งใบ’ จะเป็นกำไรก้อนโตสำหรับเขา

ในทางกลับกัน หากไม่สามารถทำได้… เขาจะต้องสูญเสียเมล็ดบัวทองคำบริสุทธิ์ทั้งห้าเมล็ดนั้นไปโดยเปล่าประโยชน์ สูญเสียครั้งใหญ่

ซ่ง ซูหัง คว้าดาบของ ‘กระบี่เจตจำนงควบแน่นหญ้า’ และหายใจเข้าลึก ๆ ในวินาทีต่อมา เขากลืนมันลงไปในท้องของเขา

เขาเตรียมใจไว้แล้วก่อนที่จะพยายามกินใบหญ้านี้ แต่ความเจ็บปวดจากการถูกใบมีดบาดท้องของเขายังคงทำให้เขาเหงื่อเย็น

มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน! ครั้งต่อไป มันจะดีกว่าถ้าฉันซื้อน้ำยาพิเศษจาก Medicine Master ก่อนที่จะกินใบมีดของ ‘หญ้าควบแน่นกระบี่เจตนา’ อย่างน้อยฉันก็สามารถลดความเจ็บปวดด้วยวิธีนี้ได้ ซ่งซูหังคิดกับตัวเอง

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ลิ้นของเขาก็สั่นเล็กน้อย และทักษะพิเศษ ‘ลิ้นดอกบัวบาน’ ก็เปิดใช้งานโดยอัตโนมัติ ซง ซูหัง หายใจเข้าลึก ๆ และดอกบัวสีขาวสี่ดอกก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา

มันเกิดขึ้นจริง!

ซ่ง ซูหังทำสำเร็จ และเมื่อทักษะ ‘ลิ้นดอกบัวบาน’ ของเขาเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติก่อนหน้านี้ ความเจ็บปวดเสียดแทงที่เขารู้สึกในลำคอของเขาก็หายไป!

ซง ซูหัง ลูบคอของเขา จากนั้นยื่นมือออกไป จิ้มดอกบัวและออกคำสั่งให้ปิดการใช้งานทักษะพิเศษ ‘ลิ้นดอกบัวบาน’

เช่นเดียวกับครั้งที่แล้ว ดอกบัวสีขาวไม่ได้หายไปหลังจากผลของทักษะพิเศษได้ผ่อนคลายลง แต่กลีบดอกบัวกลับร่วงโรยทีละกลีบ…จนเหลือแต่เมล็ดบัว

ดอกบัวสี่ดอกและเมล็ดบัวสี่เมล็ด! เขาสัมผัสได้ถึง ‘เจตนากระบี่’ ในเม็ดบัวทั้งหมด

“มันเป็นความสำเร็จ” ซ่ง ซูหังแอบกำหมัดแน่น

เขาได้รับ ‘เมล็ดบัวกลั่นเจตจำนงกระบี่’ สี่เม็ด!

การได้รับ ‘เม็ดบัวกลั่นเจตจำนงกระบี่’ สี่เล่มจาก ‘หญ้ากลั่นเจตจำนงกระบี่’ หนึ่งเล่ม หมายความว่าเขาได้รับประโยชน์ครั้งใหญ่!

ขณะที่ความคิดนี้แวบเข้ามาในใจของซ่ง ซูหัง เมล็ดบัวที่ใหญ่ที่สุดในสี่เมล็ดก็ส่องแสงเล็กน้อย ทันทีหลังจากนั้น มันก็ดึงดูดเมล็ดบัวอีกสามเม็ดมาราวกับว่ามันเป็นแม่เหล็ก และตอนนี้อีกสามเม็ดก็ติดอยู่บนพื้นผิวของมัน

ลำแสงวาบขึ้นอีกครั้ง

ต่อจากนั้น เมล็ดบัวทั้งสี่เมล็ดรวมกันเป็นเมล็ดเดียว ซึ่งมีขนาดเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

“…” ซ่งซูหัง

ห่าอะไร!

ทำไมพวกเขาถึงรวมตัวกัน!

แบ่งเมล็ดบัวออกเป็นสี่เมล็ดก็ดีไม่ใช่หรือ? ทำไมพวกเขาต้องรวมเป็นหนึ่ง?!

ซ่ง ซูหังอยากจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาในขณะที่เขาถือเมล็ดบัวขนาดใหญ่ไว้ในมือ

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็บีบเมล็ดบัวระหว่างนิ้วของเขาและกลืนมันลงไป

เขาอยากรู้ว่าเมล็ดบัวนี้มีความพิเศษอย่างไร ซึ่งเกิดจากการผสมกันของ ‘เมล็ดบัวควบแน่นกระบี่’ ทั้งสี่

ในกระบวยตักน้ำ Lady Onion กำลังทำฟองสบู่และเพ้อฝันเกี่ยวกับเรื่องราวของ [Fellow Daoist Tyrannical Saber ที่เสียชีวิตอย่างกะทันหัน และการจัดสรรทรัพย์สินมูลค่าพันล้านดอลลาร์ของเขา]

แม้ว่า ซ่ง ซูหัง จะเป็นเพียงผู้ฝึกฝนเล็ก ๆ ของขั้นที่สาม แต่เขาก็มีสมบัติมากมายอยู่กับเขา~

“มันอร่อย!” ซ่ง ซูหัง ถอนหายใจด้วยอารมณ์ จากนั้นกล่าวว่า “มันดีกว่า ‘อาหารอมตะ’ ที่นางฟ้าอมตะ ปี้เสวี่ย ปรุงให้เราเมื่อคราวที่แล้วเสียอีก!”

เมื่อ Lady Onion—ซึ่งแต่เดิมเพ้อฝันเกี่ยวกับเรื่องราวของ [Fellow Daoist Tyrannical Saber’s death]—ได้ยินชื่อของ Immortal Fairy Bie Xue ทั้งตัวหัวหอมสีเขียวของเธอก็สั่น!

เธอเพิ่งจำเรื่องบางอย่างได้… ถ้าพวกเขาไปคำนวณ [ทรัพย์สินมูลค่าพันล้านดอลลาร์ของสหาย Daoist Daoist Tyrannical Saber]… จะไม่รวมตัวตนที่น่ารักและน่ารักของเธอด้วยหรือไม่?

หากเพื่อน Daoist Daoist Tyrannical Saber เสียชีวิตอย่างกะทันหัน เธอจะไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของทรัพย์สินของเขาเช่นกัน และส่งมอบให้กับใครบางคนหรือไม่? และถ้าเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของ Immortal Fairy Bie Xue… ชีวิตต้นหอมของเธอจะไม่จบลงอย่างนั้นหรือ?

“เพื่อน Daoist Tyrannical Saber เจ้ายังตายไม่ได้! เจ้าต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป!” ทันใดนั้น Lady Onion ก็กรีดร้องจากกระบวยตักน้ำของเธอ

“…” ซ่งซูหัง

คิดว่าฉันจะไม่ใช้ทักษะ ‘ปลอกหัวหอมสีเขียว’ ด้วยความเดือดดาลงั้นเหรอ!

❄️❄️❄️

หลังจากที่ซ่ง ซูหังจ้องไปที่เธอ เลดี้หัวหอมก็หัวเราะเยาะและย่อตัวลงในกระบวยน้ำ ทำให้เกิดฟองต่อไป

มุมปากของซงซูหังกระตุก หลังจากนั้น เขาหลับตาลงและเริ่มลิ้มรสความมหัศจรรย์ของ ‘เมล็ดบัวควบแน่นเจตจำนงกระบี่’

นอกเหนือจากความอร่อยสุดยอดแล้ว เมล็ดบัวยังปล่อย ‘เจตจำนงแห่งกระบี่’ ที่อ่อนโยนหลังจากลงเอยที่ท้องของซ่ง ซูหัง ซึ่งรวมเข้ากับร่างกายของเขาแล้ว

ในช่วงเวลาถัดมา ซ่ง ซูหังรู้สึกราวกับว่าเขาได้รับการตรัสรู้อย่างกะทันหัน และหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับ ‘เจตนาของกระบี่’ ที่เขาไม่เคยพบว่าชัดเจนเกินไปมาก่อน ตอนนี้อยู่ในมือของเขาอย่างสมบูรณ์

เมื่อเขาได้เรียนรู้ ❮เทคนิคกระบี่เปลวเพลิงสวรรค์❯ ของ Daoist Priest Scarlet Heaven เป็นครั้งแรก เขาได้ ‘เห็น’ เกณฑ์ของเจตนาของกระบี่ และตอนนี้ ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับ ‘เจตนาของกระบี่’ ได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว

ตราบใดที่ฉันยังคงกิน ‘เมล็ดบัวกลั่นเจตจำนงกระบี่’ เหล่านี้ ฉันจะสามารถเข้าใจ ‘เจตจำนงกระบี่’ ได้ในไม่ช้า! ซ่ง ซูหัง คิดกับตัวเอง

ผลกระทบของ ‘เจตจำนงกระบี่ควบแน่นเมล็ดบัว’ ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ และความเข้าใจของซ่ง ชูหังเกี่ยวกับ ‘เจตจำนงกระบี่’ ก็ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้เขายังชัดเจนมากขึ้นถึงวิธีการย่อ ‘เจตจำนงกระบี่’ ของตัวเอง

❄️❄️❄️

เมื่อ ซ่ง ซูหัง ลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาพบว่าข้างนอกมืดแล้ว

“เอ๋? เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วตั้งแต่ฉันกิน ‘เม็ดบัวควบแน่นกระบี่’ ซ่งซูหังถาม พวกเขากำลังจะกินข้าวเย็นก่อนหน้านี้ และข้างนอกยังสว่างอยู่ แล้วในเวลาที่เขาหลับตาและลืมตาขึ้นอีกครั้งมันก็มืดไปแล้วหรือ?

ในกระบวยตักน้ำ Lady Onion ยังคงทำฟองอยู่ขณะที่เธอตอบอย่างกระสับกระส่ายว่า “ประมาณสามชั่วโมง”

“นานขนาดนี้แล้ว? ผู้อาวุโสของกลุ่มเก้าจังหวัดหมายเลขหนึ่งออกไปแล้วหรือ?” ซ่ง ซูหังรีบออกจากอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่

“สาด สาด สาด~”

ในเวลานี้ เขายังคงมีหุ่นของฮัลค์อยู่ และเมื่อเขาลุกขึ้น น้ำในอ่างอาบน้ำก็พลิกคว่ำ~ กระบวยตักน้ำขนาดเล็กของเลดี้หัวหอมเป็นเหมือนเรือลำเดียวท่ามกลางคลื่นยักษ์ที่พร้อมจะล่มได้ทุกเมื่อ

“ว้าย! ทำไมไม่บอกฉันว่ากำลังจะตื่น! อย่างน้อยฉันก็จะได้เตรียมใจไว้!” เลดี้หัวหอมตะโกน ในที่สุดคลื่นในอ่างอาบน้ำก็สงบลงด้วยความยากลำบาก สตรีหัวหอมคว้ากระบวยตักน้ำแล้วพูดว่า “ในช่วงเวลานี้ ประมุขขาวและราชันย์แท้จริงภูเขาเหลืองมาหาท่าน แต่เนื่องจากท่านเข้าใจเจตนากระบี่ของท่าน พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่รบกวนท่าน หลังจากนั้น สัตว์ประหลาดตัวนั้น ปลาชื่อ ‘หยูเจียวเจียว’ และผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เรียกว่าสิบหกของตระกูลซูก็มาดูคุณเช่นกัน จากนั้นพวกเขาก็จากไป ”

ซ่ง ซูหังฝืนยิ้มและพูดว่า “ข้าไม่คิดว่าจะต้องใช้เวลานานขนาดนี้ในการเข้าใจเจตนากระบี่หลังจากกิน ‘เมล็ดบัวกลั่นเจตนากระบี่’ ถ้าข้ารู้เร็วกว่านี้ ข้าคงไม่กลืนลงไป ลงทันที”

เมื่อเขาเห็นผู้อาวุโสไวท์กำลังกิน ‘เม็ดบัวกลั่นเจตจำนงกระบี่’ ในตอนนั้น ผู้อาวุโสไวท์หลับตาเพียงชั่วครู่เพื่อตรวจสอบเจตนากระบี่ ด้วยเหตุนี้ เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะใช้เวลาถึงสามชั่วโมงในการทำความเข้าใจเจตนากระบี่เล็กน้อยนี้

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ก็ยังยอดเยี่ยมอยู่ดี

ในเวลานี้ ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับเจตนากระบี่เพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่ง หากก่อนหน้านี้เขาเป็นเพียงคนที่เคยเห็นขีดจำกัดของเจตจำนงกระบี่ ตอนนี้เขาคือคนที่มีเท้าหนึ่งสูงกว่าเกณฑ์เจตจำนงกระบี่!

ซงซูหังมาถึงหน้ากระจก

ในกระจกเขาเห็นว่ากล้ามเนื้อของเขายุบลงเล็กน้อย นอกจากนี้ สีเขียวที่ปกคลุมผิวของเขาก็ถูกชะล้างออกไปเช่นกัน

ซ่ง ซูหังแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขากลัวว่า ‘ผิวหนังฮัลค์’ ของเขาจะกลายเป็นผิวหนังเริ่มต้นของเขา หากเป็นเช่นนั้น เขาคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้เทคนิคภาพลวงตาทุกครั้งที่พบสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนฝูง

หลังจากนั้น เขาก็หยิบเสื้อคลุม Daoist ออกมาจากกระเป๋าลดขนาดของเขาและสวมมัน สำหรับถุงคอสมอสใบนั้นที่เขายืมมาจาก True Monarch Yellow Mountain ก่อนหน้านี้ เขาได้คืนมันไปแล้ว

ต่อจากนั้น เขายังสวม ‘เข็มกลัดแปลงร่าง’ และเปิดใช้เทคนิคภาพลวงตาของมัน ตอนนี้ในสายตาของคนอื่น ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะกลับมาเป็นปกติ

“ไปหาผู้อาวุโสกันเถอะ และในขณะที่เราอยู่ที่นั้น เรามาดูกันว่าการแก้ไขของภาพยนตร์ดำเนินไปอย่างไร” ซ่ง ซูหัง กล่าวด้วยรอยยิ้ม

❄️❄️❄️

ซงซูหังออกจากห้องและลงลิฟต์ไปชั้นล่าง

ในเวลานี้เองที่เขาค้นพบว่าเขาอยู่ในบริษัทที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์

ชื่อของบริษัทถูกสลักไว้ด้านนอกอาคารขนาดใหญ่หลายชั้นที่เขาอาศัยอยู่ด้วยอักษร cubital—[Yellow Mountain’s Movie Making Limited Company]

เขามองเพียงแวบเดียวก็พบว่าเป็นบริษัทสร้างภาพยนตร์ภายใต้ชื่อเยลโลว์เมาน์เทนที่แท้จริง

หลังจากลงไปข้างล่าง ซ่งซูหังก็ได้ยินเสียงร้องเพลงมาจากที่ไกลๆ เสียงนั้นเบามาก และเขาคงไม่ได้ยินถ้าไม่ใช่เพราะเขาได้ยินอย่างไม่น่าเชื่อ

หลังจากฟังเสียง เขาพบว่าน่าจะเป็นเสียงของ Su Clan สิบหกคน

จากนั้น ซ่ง ซูหัง เดินตามเสียงของเธอและมาถึงหน้าสตูดิโอบันทึกเสียงของบริษัท

ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในสตูดิโอบันทึกเสียง… ไม่แปลกใจเลยที่เสียงจะเบามาก

ระหว่างทางไม่มีใครพยายามหยุดเขา

ในเวลานี้ ราชันย์แท้จริงเยลโลว์เมาเท่น ประมุขไวท์ ผู้ฝึกฝนหลวมแห่งแม่น้ำเหนือ และผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ของกลุ่มหมายเลขหนึ่งเก้าจังหวัดต่างมารวมตัวกันในห้องควบคุมของสตูดิโอบันทึกเสียง

แฟรี่ลิ้นจี่กำลังเล่นเปียโนและราชาที่แท้จริง ไวท์เครน ตีกลอง สร้างเพลงประกอบแบบพากย์ง่ายๆ

สิบหกของตระกูลซูซึ่งมีใบหน้าเล็กแดงเล็กน้อยกำลังร้องเพลง

ราชันย์แท้จริง Yellow Mountain มองไปที่ซ่ง ซูหังด้วยรอยยิ้ม และพูดว่า “สหายน้อย ชูหัง ในที่สุดเจ้าก็ตื่นขึ้นแล้วหรือ”

“ฉันขอโทษ ฉันไม่คิดว่าจะใช้เวลาสามชั่วโมงในการเข้าใจเจตนาของกระบี่หลังจากกิน ‘เม็ดบัวกลั่นเจตนากระบี่’” ซ่ง ซูหัง กล่าวค่อนข้างอาย “ผู้อาวุโส Yellow Mountain พวกเจ้ากำลังทำอะไรในเวลานี้”

“เรากำลังร้องเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้! เป็นเพลงที่ธรรมะ คิง ครีเอชั่นแต่งให้เราโดยเฉพาะ เมื่อถึงเวลา เราก็สามารถใช้มันเพื่อโฆษณาภาพยนตร์ได้ ใช่แล้ว ตัวอย่างหนังก็พร้อมแล้ว และ ผลลัพธ์โดยรวมค่อนข้างดี ผู้กำกับ Jacob กล่าวว่าพวกเขาแทบจะไม่ต้องเพิ่มเอฟเฟกต์พิเศษใด ๆ ในขั้นตอนหลังการผลิตและประกอบชิ้นส่วนต่าง ๆ ที่ประกอบเป็นตัวอย่างโดยตรง หลังจากนั้นไม่กี่วัน Daoist Spirit Butterfly และฉันในฐานะ เช่นเดียวกับนักพรตเต๋าคนอื่นๆ อีกสองสามคน จะผนึกกำลังกันและโฆษณาภาพยนตร์เรื่องนี้ไปทั่วโลก” เยลโลว์ เมาน์เทน ราชันที่แท้จริงกล่าว

“คุณต้องการโฆษณาภาพยนตร์ไปทั่วโลกหรือไม่ เราต้องทำอย่างนั้นจริงๆหรือ” ซ่งซูหังถาม

“เราต้อง~ เป็นหนังที่เพื่อนนักพรตเต๋าแห่งกลุ่มเก้าจังหวัดอันดับหนึ่งร่วมกันถ่ายทำ ดังนั้นเราต้องโฆษณาหนังให้ทั่วทุกมุมโลก ถึงคนจะเข้าห้องน้ำก็ต้องดู” โฆษณาหนังของเรา!” ราชันย์แท้จริงเยลโล่เมาเท่นกล่าวด้วยความมั่นใจ “นอกจากนี้ True Monarch White Crane จะรับผิดชอบการดำเนินงานในภาคตะวันตก เมื่อถึงเวลาที่กำหนด ภาพยนตร์จะฉายพร้อมกันในจีนและอีกหลายประเทศทั่วโลก”

ซ่งซูหังทำได้เพียงพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ

ในเวลาเดียวกัน เสียงอันไพเราะของ Su Clan สิบหกก็ก้องอยู่ในหูของเขา

[ความรักและความเกลียดผสมกัน ~

เวลาไร้ความปรานีและกลืนกินทุกคำสัญญา~

ความโศกเศร้าซ่อนตัวอยู่ในภัยพิบัติ~

ฉันยกดาบขึ้นและล้างเครื่องสำอางออก ฉันไม่เสียใจเลย…และหากมีชาติหน้า ฉันจะปีนขึ้นไปบนหอคอยที่สูงที่สุดบนท้องฟ้าพร้อมกับคุณ และมองโลกที่เฟื่องฟูด้วยรอยยิ้ม~]

“เพลงนี้ค่อนข้างดี” ซ่งซูหังกล่าว

“จริงสิ น่าเสียดายจัง เสียงของสิบหกไพเราะเกินไปหน่อย” ราชันเยลโลว์เมาน์เทนที่แท้จริงพูดขณะที่เขาจับคาง เพลงที่ร่าเริงกว่านี้เล็กน้อยน่าจะเหมาะกับ Sixteen มากกว่า

ซงซูหังพยักหน้าและมองไปที่ผู้อาวุโสไวท์ ผู้อาวุโสไวท์กำลังถือหนังสืออยู่ในมือและหมกมุ่นอยู่กับมัน

“ผู้อาวุโสไวท์ ท่านกำลังดูอะไรอยู่” ซ่ง ซูหัง ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น