ชายาหยุดเย้าข้าเสียทีเถิด - ตอนที่ 494 การแสดงละครช่างง่ายดายเสียจริง / ตอนที่ 495 พิสูจน์ข้อสันนิษฐาน

ตอนที่ 494 การแสดงละครช่างง่ายดายเสียจริง 

สำหรับหลิงอวี้จื้อแล้ว การแสดงเป็นเรื่องธรรมดามากจริงๆ เธอแสดงท่าทางเสียใจ พูดต่อว่า 

“คุณหนูเฉินเคยมาหาท่านอ๋อง พรั่งพรูเรื่องในใจให้ท่านอ๋องฟัง ตอนนั้นข้าก็อยู่ข้าง ๆ 

ถึงแม้คุณหนูเฉินจะถูกบังคับให้แต่งงาน แต่ไม่ยินดีร่วมนอนกับท่านอ๋อง ดังนั้นจึงบอกท่านอ๋องก่อนว่าเหตุใดต้องแต่งข้าจวนท่านอ๋อง รอจนได้ยาถอนพิษแล้วก็จะออกจากจวนไปเป็นชี อยากให้ท่านอ๋องช่วยสงเคราะห์นาง 

ข้าเพียงแต่รู้สึกเสียดาย นางเป็นหญิงสาวที่ดี เพื่อช่วยพี่ชายจึงได้เสียสละเช่นนี้” 

สำหรับหลิงอวี้จื้อ การปั้นน้ำเป็นตัวเป็นเรื่องถนัดมือ มิหนำซ้ำยังพูดได้สมจริง ไม่มีพิรุธ ประกอบกับเฉินเยี่ยนที่เป็นคนสุกเอาเผากินอยู่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเชื่อคำพูดของหลิงอวี้จื้อ 

“คุณชายเฉิน ข้าก็ไม่ทราบว่าท่านโดนพิษอะไรกันแน่ ตอนที่ข้ามาก็ตั้งใจพาหมอหลี่ผู้โด่งดังที่สุดในเมืองหลวงมาด้วย หมอหลวงล้วนเป็นคนของไทเฮา ข้าจึงไม่เชิญมา” 

หลิงอวี้จื้อพูดจบ มั่วชิงก็ไปนอกห้อง พาหมอหลี่เข้ามา หมอหลี่มีชื่อเสียงอยู่บ้างในเมืองหลวง รักษาโรคยากๆ โดยเฉพาะ ด้วยเหตุนี้เฉินเยี่ยนจึงเชื่อคำพูดของเขามาก 

เห็นหลิงอวี้จื้อกระตือรือร้นเช่นนี้ เฉินเยี่ยนก็รีบพูดขอบคุณ 

“ขอบคุณคุณหนูหลิงมาก” 

“ข้ากินขนมโก๋เหลี่ยมหยกขาวของคุณหนูเฉินไปแล้ว อย่างที่เขาว่ากินของเขาก็ย่อมเกรงใจเขา นางดีขนาดนั้น ข้าก็ทำลายความสุขตลอดชีวิตของนางไม่ลง” 

ในใจเฉินเยี่ยนรู้สึกผิดมาก เขาไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลย เดิมทีเขาก็รู้สึกว่าการเป็นพระชายารองของอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ไม่ค่อยเป็นธรรมกับน้องสาวของตน แต่กระนั้นเฉินปี้ก็แสดงออกซ้ำๆ ว่าคนที่ตนเองหมายปองก็คือเซียวเหยี่ยน ยินดีแต่งเข้าจวนท่านอ๋องเป็นพระชายารอง เฉินเยี่ยนจึงไม่พูดอะไรอีก นึกไม่ถึงว่าทั้งหมดนี้ล้วนเป็นการแสดง 

หมอหลี่ตรวจชีพจรเฉินเยี่ยนอย่างละเอียด เขาก็รู้จักเฉินเยี่ยน จากนั้นจึงตอบอย่างเคารพว่า 

“คุณชายเฉินโดนพิษจริงๆ ขอรับ พิษนี้เรียกว่าหัวเราะเดือนสาม เมื่อโดนพิษแล้วจะไม่มีอาการอะไร หลังจากสามเดือนแล้วพิษจะออกฤทธิ์ เวลาออกฤทธิ์จะหัวเราะลั่นไม่หยุด ราวกับเสียสติ ดังนั้นเมื่อโดนพิษนี้แล้ว สุดท้ายจะหัวใจล้มเหลวเท่านั้น” 

“ท่านหมอหลี่ ท่านหมายความว่าหัวเราะจนตายหรือเจ้าคะ” 

หมอหลี่พยักหน้า 

“คุณหนูหลิง จะพูดเช่นนั้นก็ได้” 

เวรกรรม มีพิษที่ประหลาดแบบนี้ด้วยหรือ เฉินปี้ใจโหดจริงๆ เพื่อแต่งเข้าจวนท่านอ๋อง แม้แต่ชีวิตพี่ชายแท้ๆ ของตนเองก็ไม่สนแล้ว หากพิษออกฤทธิ์เร็วขึ้นมา เช่นนั้นเฉินเยี่ยนก็ตายอย่างเดียว 

“พิษนี้มียาถอนหรือไม่” 

เฉินเยี่ยนเริ่มตื่นตระหนก นึกไม่ถึงว่าตนเองจะโดนพิษจริงๆ เขาเพิ่งแต่งงานเมื่อต้นปีที่แล้ว ลูกก็เพิ่งคลอด อายุยังไม่ถึงร้อยวันดี จะมาจากโลกไปเช่นนี้ไม่ได้ 

“ยาถอนพิษน่ะมีขอรับ เพียงแต่พิษชนิดนี้มิใช่พิษที่พบเห็นกันโดยทั่วไป ด้วยเหตุนี้ข้าจึงไม่มียาถอนพิษนี้กับตัว คุณชายเฉินต้องไปหายาถอนพิษที่อื่นแล้วขอรับ” 

ไม่ต้องเดา เฉินเยี่ยนก็รู้ว่าหมอหลี่ไม่มียาถอนพิษ เมื่อส่งหมอหลี่กลับไปแล้ว เฉินเยี่ยนทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ ต่อไปควรจะทำเช่นไรดี หากหายาพิษไม่เจอ ไม่เพียงแต่จะพลอยทำให้เฉินปี้ลำบาก หากยังไม่มีหน้าจะไปเจอลูกเมียอีกด้วย 

ไม่ได้ เขาต้องไปหาไทเฮาถึงจะถูก หากชะตากำหนดให้ตนหายาถอนพิษไม่เจอ เช่นนั้นก็จะไม่ทำให้น้องสาวตนเองต้องพลอยลำบากไปด้วย 

คิดถึงตรงนี้ เฉินเยี่ยนก็ผุดลุกขึ้น อยากเข้าวังไปหามู่หรงกวานเย่ว์ เขาเป็นคนวู่วามบ้าบิ่นอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้จึงไม่ได้คิดอะไรมาก อยากไปก็ไป 

“คุณชายเฉิน ท่านจะทำอะไร” 

“ข้าจะไปหาไทเฮา” 

“คุณชายเฉิน ท่านไปหาไทเฮาจะมีประโยชน์อะไร หนำซ้ำยังอาจเป็นการถามต้อนไทเฮา นางเป็นไทเฮา ย่อมไม่ยอมรับเรื่องนี้ ถึงเวลานั้นแล้วยังลงโทษท่านได้อีก 

ท่านวู่วามมิได้เด็ด ประเด็นหลักคือควรถือโอกาสตอนที่ยังมีเวลาไปหายาถอนพิษ เมื่อท่านถอนพิษได้แล้ว คุณหนูเฉินจะได้ไม่ต้องกังวลมาก ไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเองแต่งเข้าจวนท่านอ๋อง” 

ตอนที่ 495 พิสูจน์ข้อสันนิษฐาน 

เฉินเยี่ยนคิดตามคำพูดของหลิงอวี้จื้อ รู้สึกว่านางพูดมีเหตุผล แล้วจึงนั่งลงอีกครั้ง 

หลิงอวี้จื้อได้แต่ส่ายหน้า เฉินเยี่ยนคิดง่ายจริงๆ ทำอะไรไม่ไตร่ตรองเลยสักนิด จะทำก็ทำ เทียบกันแล้ว สมองเฉินปี้ไม่รู้ซับซ้อนกว่ามากมายเท่าไร สมองทั้งสองคนนี้แตกต่างกันมาก สงสัยจริงๆ ว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่คงลำเอียงเกินไป เอาสติปัญญาทั้งหมดแบ่งให้เฉินปี้ 

“นึกไม่ถึงว่าปี้เอ๋อร์จะได้รับความอยุติธรรมเพียงนี้ นางยังเยาว์นัก ไม่ควรหนีทางโลกเข้าสู่ทางธรรมเช่นนี้ คุณหนูหลิง ปี้เอ๋อร์เข้าจวนไปก็มิได้มีประโยชน์อะไรกับเจ้า เจ้ามีวิธีอะไรช่วยปี้เอ๋อร์ได้บ้าง” 

หลิงอวี้จื้อหยิบผลไม้แช่อิ่มชิ้นหนึ่งบนโต๊ะใส่เข้าปาก 

“ข้าชื่นชมนิสัยของคุณหนูเฉินจริงๆ หากไม่รู้เจตนาของนาง ข้าก็สามารถยอมรับให้คุณหนูเฉินช่วยกันดูแลท่านอ๋องกับข้า 

นึกไม่ถึงว่าคุณหนูเฉินมีจิตใจบริสุทธิ์สูงส่งเช่นนี้ ข้านับถือนางอย่างยิ่ง คุณหนูเฉินย้ำกับข้าหลายครั้งว่าอย่าบอกเรื่องเหล่านี้กับคุณชายเฉิน ข้าก็เคยลังเล คิดไปคิดมาสุดท้ายก็ตัดสินใจบอกคุณชายเฉิน 

เกรงว่าคุณชายเฉินทราบเรื่องวันหลังแล้วจะรู้สึกผิดไม่สบายใจ ตอนนี้ไม่แน่อาจจะมีทางแก้ไขก็ได้” 

“ขอบคุณคุณหนูหลิงมากที่แจ้งให้ทราบ มิเช่นนั้นข้าคงไม่สบายใจไปตลอดชีวิตนี้” 

“ข้าจะช่วยคุณชายเฉินหายาถอนพิษอีกแรง คุณชายเฉินเป็นคนมีบุญ ท่านเทวดาจะต้องดูแลเป็นพิเศษ” 

เฉินเยี่ยนถอนหายใจหนึ่งครั้ง 

“ในเมื่อไทเฮาต้องการวางยาข้าเอง เช่นนั้นยาถอนพิษจะต้องอยู่ที่พระองค์ อยากได้ยาถอนพิษจากพระองค์จะว่าไปก็ง่าย ขอเพียงปี้เอ๋อร์แต่งเข้าจวนท่านอ๋องแล้วก็ไปเอายาถอนพิษได้ 

แต่เช่นนี้ก็เป็นการทำลายชีวิตปี้เอ๋อร์ ข้าจำเป็นต้องหาวิธีหยุดยั้งมิให้ปี้เอ๋อร์เป็นพระชายาท่านอ๋อง มิเช่นนั้นจะไม่ทันการ” 

“คุณหนูเฉินตัดสินใจจะหลบหนีเข้าทางธรรม นอกเสียจากว่ายั้งนางมิให้ออกเรือน มิเช่นนั้นเกรงว่าจะไม่มีวิธีหยุดยั้งเรื่องนี้แล้ว ต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รักทั้งวัน ซ้ำยังเป็นอนุอีก 

คุณหนูเฉินเองก็เป็นคนมีเกียรติ จะต้องรับไม่ได้แน่ ตอนนี้ข้าก็ยังไม่มีวิธีอะไรดีๆ คุณชายเฉิน ท่านกลับไปคิดให้ดีๆ ข้าจะช่วยท่านเต็มที่ 

คุณหนูเฉินเป็นหญิงที่ดี หวังว่านางจะมีความสุขแท้จริง เพียงแต่จะให้คุณหนูเฉินทราบเรื่องนี้ไม่ได้ หากนางรู้แล้วต้องไม่ยอมให้คุณชายเฉินยื่นมือเข้ามาแน่นอน ตอนนี้นางเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณชายเฉินที่สุด” 

เฉินเยี่ยนพยักหน้า 

“เรื่องนี้ข้ามีแผนแล้ว รบกวนคุณหนูหลิงด้วย” 

สองคนพูดคุยไปอีกสักครู่ เฉินเยี่ยนก็กล่าวลาด้วยความกังวล หลิงอวี้จื้อเคี้ยวผลไม้แช่อิ่มในปาก นับว่าเธอได้รู้ซึ้งถึงความหน้าไหว้หลังหลอกของเฉินปี้แล้ว นางเล่นเกมนี้ได้ถึงที่สุดจริง ๆ 

“คุณหนู พิษของคุณชายเฉิน คนวางยาคงไม่ใช่คุณหนูเฉินหรอกนะเจ้าคะ!” 

“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง เฉินเยี่ยนดีกับน้องสาวคนนี้มาก แค่พูดถึงน้องสาวก็ภูมิใจหนักหนา สองตาเป็นประกายดั่งดวงดาว มองนางเป็นเกียรติภูมิของครอบครัวโดยแท้ 

เสียดายที่น้องสาวของเขาไม่เห็นเขาเป็นพี่ชาย มิเช่นนั้นคงคิดวิธีชั่วร้ายเช่นนี้ออกมาไม่ได้ 

เรื่องต่อไปปล่อยให้เฉินเยี่ยนเป็นคนทำ ดูออกว่าเขาเป็นห่วงน้องสาวจริงๆ จะต้องทุ่มเทสุดความสามารถที่จะยับยั้งการแต่งงานครั้งนี้ เพื่อเป็นการตอบแทน ข้าจะหายาถอนพิษให้เขา คนเช่นนี้ตายไปก็เสียดาย หากถอนพิษให้เขาได้ ข้าจะดูสิว่าเฉินปี้จะมีข้ออ้างอะไรอีกที่จะอาศัยอยู่ในจวนท่านอ๋อง” 

มั่วชิงพยักหน้า 

“เรื่องยาถอนพิษให้เป็นหน้าที่ข้าน้อยไปหาเถิดเจ้าค่ะ พิษนี้ไม่นับว่าเป็นพิษประหลาด ยาถอนพิษก็ไม่น่าจะหายากเจ้าค่ะ” 

มั่วชิงมีความเชี่ยวชาญด้านการใช้พิษอยู่แล้ว การหายาถอนพิษไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนาง ยาพิษที่พิสดารที่สุดก็คือยาพิษของสำนักอู๋จี๋ คนที่ออกมาจากสำนักอู๋จี๋ย่อมไม่ใช่คนธรรมดา