รักเล่ห์เร้นใจ - ตอนที่ 286 หลินอีอวิ่นที่แสนดี

หลินหว่านนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้างดงามดูเหนื่อยล้าอยู่บ้าง เธอได้แต่รู้สึกเหยียดหยันอยู่ในใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในหลายวันนี้ 

 

 

แค่ลมปากคนเท่านั้นเอง เธอไม่ยอมถูกพวกเขาทำให้เสียศูนย์ไปแบบนี้หรอก 

 

 

พักนี้มือถือของเธอแทบจะมีคนโทรเข้าจนสายไหม้ หลินหว่านนวดขมับอย่างปวดศีรษะอยู่บ้าง เธอหยิบมือถือบนโต๊ะที่สว่างวาบไม่หยุดขึ้นมา 

 

 

เลื่อนมือไปเคาะเปิดเวยปั๋วอย่างคุ้นเคย ข้อความแถวแรกข่าวฮอตดึงดูดความสนใจของเธอ 

 

 

พอเปิดออกดูก็ทำให้หลินหว่านอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ 

 

 

โพสต์นี้มาจากหลินอีอวิ่น เธอเพิ่งจะได้ยอดกดไลค์นับหมื่นคลิ้ก ได้รับคำชื่นชมจากคนจำนวนมาก แฮชแท็กของโพสต์นั้นเกี่ยวกับว่าหลินหว่านเนรคุณอย่างไร และเธอหลินอีอวิ่นเป็นคนอบอุ่นมีน้ำใจกว้างขวางอย่างไรบ้าง 

 

 

หลินหว่านทนอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วออกมาจากเวยปั๋ว พอดูถึงตอนท้ายสีหน้ากลายเป็นเยียบเย็น เธอโยนมือถือลงบนโต๊ะ หลับตาทำใจพักผ่อน 

 

 

พอนึกถึงโพสต์ของหลินอีอวิ่นที่เพิ่งอ่านไปแล้ว ก็ยิ้มหยันออกมา 

 

 

หึ พี่น้องกะผีแน่ะ!  

 

 

เนื้อหาโดยรวมก็คือในเมื่อฮั่วเทียนอวี่เคยช่วยชีวิตหลินหว่าน และพวกเธอสองคนเป็นพี่น้องกัน ฮั่วเทียนอวี่ช่วยหลินหว่านก็คือช่วยเธอหลินอีอวิ่น เธอเต็มใจที่จะเสนองานดีๆ ให้กับเขา 

 

 

ทำไมเธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าแม่ของเธอไปคลอดพี่น้องอีกคนออกมาเมื่อไหร่กัน ผู้หญิงคนนี้ช่างไม่ยอมปล่อยโอกาสที่จะได้แสดงตัวบนโลกใบนี้ซะเลยนะ! 

 

 

แกล้งทำตัวเป็นแม่พระ ก็แค่แม่บัวขาวก็เท่านั้น 

 

 

เรื่องมาถึงบัดนี้แล้ว เธอเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีก 

 

 

หลินหว่านดูเหมือนจะคาดการณ์ได้ว่า ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะขยับอะไรบนเวยปั๋วเป็นต้องดึงดูดพวกแอนตี้แฟนมาแน่ และตามมาด้วยฝูงชนผู้กินแตงที่กลัวว่าเรื่องจะไม่บานปลายอีก 

 

 

ตัวการความผิดทั้งหมดนี้ล้วนมาจากคนเพียงคนเดียวนั่นคือ ฮั่วเทียนอวี่ 

 

 

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขา หลินอีอวิ่นนั่นก็คงจะไม่มีโอกาสออกมาเสนอหน้าในตอนนี้ ตีหน้าเป็นแม่บัวขาวอะไรนั่น 

 

 

พอนึกถึงตรงนี้ ดวงตาของหลินหว่านก็ทอแววเหนื่อยล้าออกมา 

 

 

“ติ่งกริ๊งกริ๊ง” 

 

 

หลินหว่านหยิบมือถือขึ้นมาดูเนือยๆ พอเห็นว่าเป็นสายจากเซียวจิ่งสือ หลินหว่านก็ผ่อนคลายลงมาได้ทันควัน แต่กลับไม่ได้รับสายทันที 

 

 

เธอไม่รู้ว่าควรจะพูดกับเขาอย่างไร ว่ากันถึงที่สุดแล้วเรื่องนี้เป็นความรับผิดชอบของเธอ แต่ดึงเขาเข้ามาเกี่ยวด้วยโดยบังเอิญเท่านั้น 

 

 

“หลินหว่าน รับสายเร็วเข้าสิ” 

 

 

เซียวจิ่งสือจ้องหน้าจอมือถืออย่างกระวนกระวาย แต่ไม่ว่าเขาจะรอนานแค่ไหน หลินหว่านก็ยังไม่รับสายเสียที 

 

 

เขาร้อนใจขึ้นมาบ้าง เธอคงไม่เกิดอะไรขึ้นหรอกนะ ขณะที่เซียวจิ่งสือคิดว่าจะออกไปหาหลินหว่านนั้นเอง ก็มีคนรับสาย 

 

 

“มีอะไรหรือคะ” 

 

 

หลินหว่านแกล้งทำเป็นไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นพักนี้ แกล้งถามเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เสียงที่แหบพร่าได้เผยความรู้สึกที่แท้จริงของเธอออกมา 

 

 

พอได้ยินน้ำเสียงเหนื่อยล้าของหลินหว่าน เซียวจิ่งสือก็ปวดใจหนึบ ต้องโทษเขาที่ไม่ได้จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยแต่แรก 

 

 

แต่ว่าฮั่วเทียนอวี่นั่นก็หน้าหนาไร้ยางอายเกินทน พวกเขาเคยให้เงินเขาไปแล้ว คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้กลับยกเรื่องที่เคยช่วยชีวิตหลินหว่านมาทวงหนี้บุญคุณกับเขาอีก 

 

 

“หลินหว่าน ตอนนี้คุณอยู่ไหน ผมจะไปหาคุณ คุณไม่ต้องออกมานะ” 

 

 

เซียวจิ่งสือพูดจบก็วางสาย รีบขับรถตรงไปยังที่อยู่ของหลินหว่าน 

 

 

เขากลัวมากว่าหลินหว่านจะคิดไม่ตก เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ ถึงแม้จะเป็นแค่การแสดงของพวกตัวตลก แต่ชื่อเสียงของพวกเขาก็เสื่อมเสียไม่น้อย 

 

 

เซียวจิ่งสือเปิดมือถือคิดจะเปิดฟังเพลงผ่อนคลายอารมณ์สักหน่อย แต่บนมือถือกลับเด้งข่าวหนึ่งขึ้นมา 

 

 

ในฐานะที่เป็นบุคคลหนึ่งในเรื่อง เซียวจิ่งสือขมวดคิ้วแน่น สังหรณ์ใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น พอเห็นชื่อของหลินหว่านเขาก็คลิ๊กเข้าไปดูโดยไม่ต้องคิดมาก 

 

 

ยิ่งดูสีหน้าก็ยิ่งดำมืดขึ้นทุกที กวาดตาดูคอมเมนต์ที่ด้านล่าง 

 

 

[หลินอีอวิ่นนี่ช่างใจดีซะจริง เป็นพี่น้องกันแท้ๆ ดูซิคนเขาใจกว้างออก เทียบกันไม่ได้เลยนะ]  

 

 

[เมื่อก่อนฉันยังชอบหลินหว่านอยู่เลย คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ น่าผิดหวังชะมัด]  

 

 

…… 

 

 

เซียวจิ่งสือไม่มีอารมณ์จะดูต่อไปแล้ว ตอนนี้เท่าที่เขาเห็นจากคอมเมนต์บนเน็ตล้วนมีแต่หลินอีอวิ่นเป็นคนดียังไงบ้าง หลินหว่านกลายเป็นคนที่ถูกนำมาเป็นหุ่นเรียกกระแส ถูกสาดโคลนแต่ฝ่ายเดียว 

 

 

แม้แต่แฟนคลับส่วนหนึ่งของหลินหว่าน ตอนนี้ก็ค่อยๆ กลายมาเป็นแอนตี้แฟนไปแล้ว 

 

 

อันที่จริงแอนตี้แฟนไม่น่ากลัวนัก ก็แค่อยู่ว่างมากไปเลยหาเรื่องมาทำก็เท่านั้น แต่แฟนคลับพวกนี้เป็นกำลังสำคัญของหลินหว่าน พอพวกเขากลายเป็นแอนตี้แฟน จึงเป็นเรื่องที่น่ากลัวขนานแท้ 

 

 

ไม่รู้ว่าตอนนี้หลินหว่านเห็นข่าวพวกนี้แล้วหรือยัง ถ้าเธอรู้เรื่องพวกนี้เข้าคงต้องเสียใจแน่ 

 

 

ถึงยังไงแฟนคลับก็อยู่เคียงข้างเธอมาตลอดในวงการบันเทิง ไม่ว่าจะผ่านขวากหนามความยากลำบากแค่ไหน ก็มีพวกเขาที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ 

 

 

แต่ตอนนี้ พวกเขากลับผละจากเธอไปแบบนี้ 

 

 

คิดถึงตรงนี้ เซียวจิ่งสือก็เร่งความเร็วรถ แทบจะบินไปบ้านหลินหว่าน 

 

 

“ก๊อกๆ” 

 

 

หลินหว่านกำลังนั่งเหม่อตาลอย พอได้ยินเสียงเคาะประตู ก็สะดุ้งสุดตัว ลุกพรวดขึ้นจากโซฟาที่เธอนั่งอยู่ 

 

 

“ใครคะ” 

 

 

หลินหว่านถามอย่างกลัวๆ อยู่บ้าง เนื่องจากปกติพอเกิดเรื่องพวกนี้ เป็นต้องมีพวกแอนตี้แฟนมาก่อกวนแล้ว 

 

 

ตอนนี้พอเธอออกจากประตูบ้านก็อาจถูกคนโยนไข่ไก่ใส่ พอนึกถึงตรงนี้แล้ว หน้าหลินหว่านก็ปรากฏรอยยิ้มฝืดเฝื่อนออกมา 

 

 

คนเป็นดาราก็เป็นแบบนี้เอง ตอนที่ได้รับความนิยม พวกเขาก็ยกยอเอาใจคุณแทบจะลอยขึ้นฟ้าได้ พอคะแนนนิยมตก พวกแอนตี้แฟนก็สามารถขุดเอาเรื่องน่าอับอายทั้งมวลออกมาแฉได้หมดเหมือนกัน 

 

 

“ผมเอง เซียวจิ่งสือ” 

 

 

นอกประตูมีเสียงที่คุ้นเคยดังมา หลินหว่านฟังแล้วลดอาการตั้งการ์ดลง เดินไปทางประตู 

 

 

“รอเดี๋ยวนะคะ มาแล้วค่ะ” 

 

 

หลินหว่านพูดพลางจะไปเปิดประตู 

 

 

ไม่รู้ทำไม พอฟังว่าเซียวจิ่งสือจะมาหาจิตใจที่ตึงเครียดของเธอก็ผ่อนคลายลง คงเป็นเพราะเขานั่นเอง ส่วนลึกในจิตใจเธอเชื่อมั่นในตัวเขากระมัง 

 

 

“เซียวจิ่งสือ คุณมาแล้ว” 

 

 

หลินหว่านเปิดประตูแล้ว เปิดทางให้เซียวจิ่งสือเข้ามาข้างใน พอมองออกไปนอกประตู ไม่มีคนน่าสงสัย หลินหว่านจึงค่อยวางใจลงได้ 

 

 

พอหันกลับมา เซียวจิ่งสือก็นั่งอยู่บนโซฟาแล้ว 

 

 

พอหลินหว่านมองดูแล้วจึงพบว่า ห้องของเธอรกรุงรังไปหมด เธอไม่มีกะใจจะจัดเก็บแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าเซียวจิ่งสือจะมาเห็นเข้า 

 

 

“หลินหว่าน ที่จริงผมช่วยคุณได้นะ” 

 

 

เซียวจิ่งสือมองดูใบหน้าที่เห็นชัดว่าเหนื่อยล้าของหลินหว่าน เอ่ยปากออกมาเรียบๆ สายตาจริงจังจนหลินหว่านนิ่งงันไป 

 

 

แต่ก็เพียงแวบเดียวเธอก็รู้สึกตัว ส่ายหน้าพูดอย่างเข้มแข็งว่า 

 

 

“ฉันขอบคุณในความหวังดีของคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ” 

 

 

เธอจัดการเรื่องของตัวเองได้ เธอไม่อยากให้เซียวจิ่งสือถูกดึงเข้ามาเกี่ยวด้วย เธอจึงได้แต่รับความหวังดีของเขาไว้ด้วยใจ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว 

 

 

เซียวจิ่งสือเห็นชัดๆ ว่าหลินหว่านมีสีหน้าเหนื่อยล้า แต่กลับดูแน่วแน่ และ…เด็ดเดี่ยว เขาชะงัก เธอเป็นแบบนี้ตลอด แต่เขาก็หวังว่าเธอจะยอมให้เขาช่วยบ้างนี่นา!