กับดักรักในรอยแค้น - ตอนที่ 270 เงยหน้าอ้าปาก / ตอนที่ 271 เห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น

      ตอนที่ 270 เงยหน้าอ้าปาก 

           ออกมาจากโรงพยาบาล ฉู่เจียเสวียนกับกงจวิ้นฉือทั้งสองขึ้นรถและขับออกมาจากโรงพยาบาลทันที 

           ในรถ ฉู่เจียเสวียนขมวดคิ้วกันเล็กน้อย มองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่างที่แล่นถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ความคิดล่องลอย 

           กงจวิ้นฉือเหลือบมองฉู่เจียเสวียน เห็นท่าทางคิ้วของเธอที่ยับย่น อดไม่ไหวเอ่ยปากทำลายความเงียบ “คิดอะไรอยู่เหรอ?” 

           เสียงที่อบอุ่นดังขึ้น ฉู่เจียเสวียนดึงสติกลับมา มองดูกงจวิ้นฉือที่ขับรถอย่างจริงจังอยู่ข้างๆ ดวงตาเปื้อนรอยยิ้ม 

           กงจวิ้นฉือยื่นมือที่ใหญ่โตอบอุ่นออกมา วางลงบนมือที่ซีดขาวและผอมบางของฉู่เจียเสวียน 

           “เปล่า จวิ้นฉือ มีคุณอยู่ด้วยดีจังเลย” มุมปากของฉู่เจียเสวียนยกยิ้ม มองกงจวิ้นฉือด้วยรอยยิ้มสดใส 

           จริงๆ นะ มีเขาอยู่ข้างกายเธอรู้สึกวางใจมากจริงๆ ไม่ว่าเวลาใดเมื่อไร เขาก็จะปกป้องเธออยู่เสมอ มีคนรักเช่นนี้อยู่ด้วยมันช่างดีจริงๆ 

           เมื่อก่อนเธอรักคนที่ไม่ควรรัก จึงปล่อยให้ตัวเองใช้ชีวิตอยู่บนตราบาปเช่นนั้น มันโทษใครไม่ได้เลย 

           “หรือว่าผมทำให้ซาบซึ้งจนถอนตัวไม่ขึ้น” กงจวิ้นฉือเอ่ยแซว น้ำเสียงอ่อนโยนน่าฟังทำให้ฉู่เจียเสวียนหัวเราะเบาๆ 

           บรรยากาศระหว่างทางผ่อนคลาย หลังจากกงจวิ้นฉือส่งฉู่เจียเสวียนกลับร้านชุดแต่งงานแล้ว จากนั้นก็กลับไปที่บริษัท 

           ขณะที่ถังถังออกมา ก็เจอเข้ากับฉู่เจียเสวียนพอดี 

           “ที่รัก จัดการเรียบร้อยแล้วเหรอ” ถังถังเดินเข้าไปหาฉู่เจียเสวียน มองดูเธอด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม 

           ฉู่อีอีคนนั้นช่างเป็นตัวตลกสิ้นดี คราวนี้คงจะถูกตบหน้าเสียงดังเพี๊ยะๆ ไปแล้วมั้ง ไม่รู้ว่าผู้หญิงเหลี่ยมจัดคนนั้นจะหลอกเผยหนานเจวี๋ยอย่างไรอีก 

           “เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้ว ดูสิว่าใครออกโรง” ฉู่เจียเสวียนยิ้มเอ่ย เดินไปยังออฟฟิศ 

           ถังถังตามมาข้างๆ เธอ เดินตามเธอเข้าออฟฟิศไปด้วยกัน แววตาคมชัด ใบหน้ายิ้มสดใส “เจียเสวียน ฉันไม่เข้าใจจริงว่าตอนนั้นเธอรักผู้ชายเลวๆ อย่างเผยหนานเจวี๋ยได้ยังไง” 

           “เธอดูเขาสิโดนผู้หญิงคนนึงหลอกจนหัวหมุน เธอที่แสนดีขนาดนั้นยังไม่ชอบ ดันไปชอบผู้หญิงเสแสร้งคนนั้น” 

           ถังถังเอ่ยปากอย่างไม่แยแส นั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน สองมือเท้าคางมองฉู่เจียเสวียนและพูดอย่างเอาจริงเอาจัง 

           เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเผยหนานเจวี๋ยเป็นผู้ชายที่สูงส่งและเอาแต่ใจแบบนั้น ทำไมถึงชอบผู้หญิงอย่างฉู่อีอีได้ 

           ยังดีที่ตอนนี้เพื่อนสนิทได้เดินออกมาแล้ว 

           “ที่จริงฉันก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นทำไมฉันถึงชอบเขา” เสียงที่แจ่มชัดของฉู่เจียเสวียนดังขึ้น จ้องมองถังถังตาไม่กระพริบด้วยความซุกซน จากนั้นก็ก้มหน้าอ่านเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ 

           สำหรับความรู้สึกที่มีต่อเผยหนานเจวี๋ยนั้น ที่จริงแม้แต่ตัวเธอเองก็ยังบอกไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้วความรู้สึกมันอยู่เหนือการควบคุม ถ้าหากว่ารู้ตั้งแต่แรกละก็ ในเวลานั้นเธอก็จะลบความรู้สึกที่กำลังเบ่งบานทิ้งซะ แต่ว่าในโลกนี้มีคำว่า ‘รู้งี้’ ซะเมื่อไรกัน 

           อย่างไรก็ตามวัยหนุ่มสาวทุกคน ทันทีที่ความรักได้เริ่มต้นแล้วมันก็จะถลำลึกลงไป ถลำลึกลงไป ส่วนความเกลียดชังนั้น เมื่อมันเกิดขึ้นก็ไม่รู้ว่าจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน ปมปัญหายังคงเป็นไป 

           ความรู้สึกบางอย่างเมื่อมันได้เข้ามาในหัวใจ มันจะรุกล้ำเข้าไปในหัวใจของคุณเมื่อคุณไม่ทันตั้งตัว 

           “ยังดีที่เธอกลับตัวกลับใจ ไม่ได้ถลำลึกลงไป” ริมฝีปากแดงของถังถังยกยิ้ม บนใบหน้ามีรอยยิ้มสดใส ดวงตาโตที่มีชีวิตชีวาโค้งงอจนกลายเป็นพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว 

           สำหรับคำพูดของถังถังนั้น ฉู่เจียเสวียนได้แต่ยิ้มไม่ได้ตอบอะไร 

           “ที่รัก พวกเราออกไปช้อปปิ้งกันเถอะ เธอได้เงยหน้าอ้าปากต่อหน้าฉู่อีอีอีกครั้งนึงแล้ว” ถังถังมองดูท่าทางที่ฉู่เจียเสวียนทำงานอย่างจริงจัง เอ่ยปากชวน 

           เธอต้องพาฉู่เจียเสวียนไปฉลองสักหน่อยถึงจะถูก เธอได้ตบหน้าฉู่อีอีแพศยาคนนั้นเชียวนะ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าใส่ร้ายว่าที่รักของเธอขโมยสร้อยคอของเธอไป ฮึ 

      ตอนที่ 271 เห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น 

           เงยหน้าขึ้นมาเห็นใบหน้าที่ยิ้มสดใสของถังถัง ฉู่เจียเสวียนเลิกคิ้วเล็กน้อย ปากแดงอ้าเอ่ย “วันนี้เธออารมณ์จังเลย เธอจะเลี้ยงรึไง” 

           เสียงที่แจ่มชัดดังขึ้น ฟังออกว่าที่จริงอารมณ์ของฉู่เจียเสวียนก็ไม่เลวเหมือนกัน 

           “ได้สิ ฉันเลี้ยงเอง นานๆ ทีจะอารมณ์สักที พวกเราลางานกันเถอะ ถึงยังไงตั้งแต่ที่ร้านเช่าชุดแต่งงานเปิดมา พวกเราก็มัวแต่ทำงานตลอด พอดีเลยวันนี้ผ่อนคลายสักหน่อยเถอะ” 

           ถังถังพูดพลางลุกขึ้น เดินไปหาฉู่เจียเสวียน เอื้อมมือดึงฉู่เจียเสวียนขึ้นมา แล้วเดินออกไปนอกออฟฟิศ 

           แม้ฉู่เจียเสวียนจะลังเลแต่ก็ยังเดินตามถังถังไปข้างนอก ก็ดีเหมือนกัน ถึงอย่างไรเธอมีของที่ต้องการซื้อพอดี 

           ระหว่างทาง ถังถังอารมณ์ดีขีดสุด ลากฉู่เจียเสวียนเดินไปรอบๆ ฉู่เจียเสวียนมองดูถังถังที่มีความสุขจากด้านข้าง ใบหน้าก็ยิ้มตามไปด้วย 

           ถังถังกับฉู่เจียเสวียนคุยหยอกล้อกัน ระหว่างนั้น ดวงตาของถังถังก็จ้องไปยังที่ไม่ไกลนัก ขาก็หยุดชะงักโดยไม่รู้ตัว 

           เมื่อฉู่เจียเสวียนหันมองแล้วไม่เห็นเงาของถังถัง ขมวดคิ้ว หันหลังกลับไป เห็นถังถังที่ทิ้งระยะห่างจากตนแล้วอดที่จะสงสัยไม่ได้เล็กน้อย 

           เห็นท่าทางที่เหม่อมองของเธอ ฉู่เจียเสวียนก็หันมองตาม พบว่าถังถังกำลังจ้องเขม็งไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง มองตามสายตาของเธอไป จากนั้นก็ค่อยๆ ละสายตากลับมา 

           “ถังถัง” ฉู่เจียเสวียนเอ่ย เรียกถังถังที่กำลังงุนงงให้ดึงสติกลับมา 

           ก้าวเดินไปข้างๆ ฉู่เจียเสวียน ริมฝีปากแดงอ้า “นั่นฉู่อีอีไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ ตอนนี้เธอควรจะอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ” 

           ถังถังมองฉู่เจียเสวียนที่อยู่ตรงหน้า เอ่ยสงสัย 

           ฉู่เจียเสวียนมองไปอีกครั้ง หัวใจของเธอเต้นระรัว เฉิงเฮ่า? เขากลับประเทศมาตั้งแต่เมื่อไร อีกทั้งท่าทางของฉู่อีอีกับเฉิงเฮ่ายังดูสนิทสนมกันมากด้วย 

           ฉู่อีอีแบบนี้ไม่กลัวว่าจะถูกนักข่าวถ่ายหรือไง 

           “จุ๊ๆ คิดไม่ถึงว่าเขาจะมีเสน่ห์ขนาดนี้ เผยหนานเจวี๋ยทางนี้ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล เขาก็ออกมาพลอดรักกับผู้ชาย ซะแล้ว” ถังถังมองฉู่อีอีที่อยู่ไม่ไกลพร้อมกับพูด แววตาปรากฏประกายดูหมิ่น 

           คำพูดของถังถังเข้าหูของฉู่เจียเสวียนทุกคำ ริมฝีปากแดงของเธอเม้มกัน แม้ว่าเฉิงเฮ่าจะเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก แต่เธอก็ยังจำเขาได้ในแวบแรก 

           เมื่อก่อนตอนที่ฉู่อีอียังคบกับเฉิงเฮ่า เธอเคยเจอเขาโดยบังเอิญ เนื่องจากตอนนั้นเขาเป็นแฟนหนุ่มของฉู่อีอี ดังนั้นเธอจึงจำเขาได้ล้ำลึกเป็นพิเศษ ฉะนั้นตอนนี้เธอก็ยังจำเขาได้ 

           สองคนคุยอะไรกันพวกเธอได้ยินไม่ค่อยถนัด แต่จากท่าทางของทั้งสองแล้วก็ยังดูออกว่าความสัมพันธ์ไม่ใช่เพียงเพื่อนธรรมดาอย่างแน่นอน 

           จู่ๆ ถังถังก็ตื่นเต้น หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายรูปฉู่อีอีกับผู้ชายคนนั้นเอาไว้ “ถ้าให้เผยหนานเจวี๋ยรู้ว่าตัวเองถูกสวมเขา ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง” 

           สำหรับปฏิกิริยาของถังถังนั้น ฉู่เจียเสวียนรู้สึกตื่นตกใจหลังจากนั้นก็กลายเป็นสงบลง เรื่องของคนอื่นไม่ได้เกี่ยวกับเธอเลยสักนิด เธอไม่อยากสนใจและไม่อยากจะตัดสินใดๆ เช่นกัน 

           “ถังถัง แบบนี้ไม่ดีมั้ง เรื่องของคนอื่นพวกเราจะไปยุ่งให้มากทำไมกัน ต่อให้เผยหนานเจวี๋ยถูกสวมเขาจริงก็ไม่เกี่ยวกับพวกเรา ไปกันเถอะ” ฉู่เจียเสวียนพูดจบ ก็ก้าวเท้าเดินไปข้างหน้า 

           ถังถังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับปฏิกิริยาของฉู่เจียเสวียน เธอมักจะจิตใจดีเสมอ ทำไมเธอถึงไม่คิดว่าเมื่อสองวันก่อนยังเพิ่งจะโดนคนเลวคนนี้ทำร้ายอยู่เลย? 

           “ที่รัก ผู้หญิงอย่างเขาได้รับผลกรรมสักหน่อยไม่ดีเหรอไง เธอก็เห็นว่าเขาชอบทำร้ายเธออย่างโจ๋งครึ่ม แค่คิดฉันก็รู้สึกโมโหแล้วล่ะ!” ถังถังกล่าวอย่างไม่พอใจ เร่งฝีเท้าเดินอยู่ข้างๆ ฉู่เจียเสวียน