กับดักรักในรอยแค้น - ตอนที่ 342 สงสัยว่ามีการลอกเลียนแบบ / ตอนที่ 343 เธอเชื่อฉันหรือเปล่า

   ตอนที่ 342 สงสัยว่ามีการลอกเลียนแบบ 

 

 

           มองดูฉู่อีอีที่สดใสและสวยงาม ที่จริงเผยหนานเจวี๋ยต้องการคุยเรื่องบางเรื่องกับเธอให้รู้เรื่อง แต่คำพูดติดอยู่ปลายลิ้น และเมื่อเห็นดวงตาคู่นั้นของฉู่อีอีที่มองเขาแล้ว ทำอย่างไรก็พูดไม่ออก 

 

 

           “หนานเจวี๋ย คืนนี้คุณอยู่เป็นเพื่อนฉันได้หรือเปล่า” ฉู่อีอีเงยหน้ามองเผยหนานเจวี๋นพร้อมเอ่ย มือน้อยที่ขาวผ่องและเรียวบางโอบรอบคอของเผยหนานเจวี๋ย 

 

 

           ก่อนบุปผาจะออกดอก รุ่งอรุณนั้นช่างงดงาม ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนได้เห็นท่าทางของฉู่อีอีแบบนี้แล้ว เขาจะต้องทนไม่ไหวอย่างแน่นอน แต่ว่าในตอนนี้ เขาไม่มีความสนใจเลยสักนิด 

 

 

           “เป็นอะไรไปเหรอ” เผยหนานเจวี๋ยยื่นมือปลดมือของฉู่อีอีที่พันรอบคอเขาออก มองเธอพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน 

 

 

           “ฉันกลัว…หนานเจวี๋ย” ฉู่อีอีพูด ละอองน้ำชั้นบางๆ ได้ก่อตัวขึ้นในดวงตา 

 

 

           ในช่วงเวลานี้ เผยหนานเจวี๋ยดูเหมือนจะดีกับเธอแล้ว แต่ว่ามีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ดี ว่าระยะห่างระหว่างพวกเขายิ่งไกลออกไปทุกที 

 

 

           “คุณไม่ต้องกลัว ที่นี่เป็นที่ของผม คุณไม่เป็นอะไรหรอก อีกอย่าง ผมก็สั่งให้คนปกป้องคุณแล้ว คุณยิ่งไม่ต้องเป็นห่วง” เผยหนานเจวี๋ยกล่าวอย่างไร้อารมณ์ มีฉากบางๆ กั้นสายตาที่มองฉู่อีอี 

 

 

           ฉู่อีอีกัดริมฝีปาก ในใจไม่พอใจยิ่งยวด เธอแสดงออกอย่างชัดเจนขนาดนี้แล้ว หรือว่าเขายังไม่เข้าใจความหมายของเธองั้นเหรอ 

 

 

           ไม่รู้ว่าพวกเขาไม่ได้มีอะไรกันมานานแค่ไหนแล้ว ในฐานะที่เป็นผู้ชาย เขาไม่มีความต้องการเลยหรืออย่างไร 

 

 

           “หนานเจวี๋ย…” ฉู่อีอีกล่าวอย่างอ่อนโยน น้ำเสียงเต็มเปี่ยมด้วยอารมณ์ เนื้อตัวอ่อนปวกเปียก แนบชิดเขาอีกครั้ง 

 

 

           ฉู่อีอีทำให้เผยหนานเจวี๋ยรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย โดยเฉพาะการกระทำของเธอ “อีอี ร่างกายของคุณอ่อนแอ ต้องพักผ่อนให้มาก อย่าคิดมากเลยนะ” 

 

 

           เผยหนานเจวี๋ยพูดจบ ก็ก้าวเดินออกจากระเบียงไปยังห้องอ่านหนังสือ โดยไม่มองฉู่อีอีอีก  

 

 

           ฉู่อีอีมองดูเงาของเผยหนานเจวี๋ยที่ไกลออกไป ในใจอดไม่ได้ที่จะโมโห กัดฟันกรอด หลังจากเงาของเผยหนานเจวี๋ยหายไปแล้ว ความอ่อนโยนบนใบหน้าของเธอจางหายไปทันที และถูกแทนที่ด้วยความโกรธ 

 

 

           ฉู่เจียเสวียน เป็นเพราะเธอ ถ้าหากเธอไม่โผล่มา เผยหนานเจวี๋ยก็จะไม่ทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่นอน! 

 

 

           ในออฟฟิศของท่านประธาน กลุ่มบริษัทกง 

 

 

           ฉู่เจียเสวียนอยู่ในออฟฟิศของกงจวิ้นฉือ ทั้งสองคนกำลังพูดถึงโครงการความร่วมมือ 

 

 

           “จวิ้นฉือ ฉันคิดว่าควรเปลี่ยนตรงนี้สักหน่อย” ฉู่เจียเสวียนชี้นิ้วไปที่ร่างการออกแบบ พร้อมพูดกับ 

 

 

กงจวิ้นฉือ 

 

 

           ฉู่เจียเสวียนในฐานะดีไซเนอร์เครื่องแต่งกายแถวหน้า ตอนนี้คนที่ต้องการร่วมงานกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ และชื่อเสียงของเธอก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ 

 

 

           ร่างการออกแบบที่เธอคุยกับกงจวิ้นฉือในตอนนี้เป็นชุดแต่งงานตัวอย่างสำหรับเจ้าหญิงแห่งฝรั่งเศส ดังนั้นเธอจะต้องทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีข้อผิดพลาด เธอจะต้องออกแบบชุดแต่งงานที่สวยที่สุดสำหรับเธอ 

 

 

           กงจวิ้นฉือหยิบร่างการออกแบบขึ้นมา มองดูบริเวณที่ฉู่เจียเสวียนชี้อย่างจริงจัง  

 

 

           ในขณะที่ทั้งสองกำลังศึกษาอย่างจริงจังอยู่นั้น เสียงเคาะประตูออฟฟิศก็ดังขึ้นกระทันหัน 

 

 

           “แย่แล้วค่ะ ประธานกง ดีไซเนอร์ฉู่ พวกคุณรีบเปิดข่าวดูเถอะ” ผู้ช่วยเคาะประตู เดินเข้ามาพบว่าทั้งสองคนต่างอยู่ข้างใน รีบเอ่ยปากพูดทันที 

 

 

           ฉู่เจียเสวียนเห็นท่าทางของผู้ช่วยที่กระวนกระวายขนาดนั้น อดไม่ได้ที่จะสงสัย หลังจากสบตากับ 

 

 

กงจวิ้นฉือแล้ว ก็รีบเปิดดูเว็บไซต์ไป๋ตู้ทันที 

 

 

           ‘สงสัยว่ามีการลอกเลียนแบบโดยดีไซเนอร์ชื่อดัง’ อ่านพาดหัวข่าวขนาดใหญ่ ฉู่เจียเสวียนกับกงจวิ้นฉือขมวดคิ้ว 

 

 

           เมื่อมองลงไปเรื่อยๆ ก็เห็นชิ้นงานสองชิ้นที่เหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยนอยู่ด้านล่าง 

 

 

           บนต้นฉบับมีการลงชื่อว่า ‘มู่จื่อ’ 

 

 

           “นี่มันเรื่องอะไรกัน” หลังจากกงจวิ้นฉืออ่านข่าวจบแล้ว เอ่ยปากอย่างไม่พอใจ คิ้วพันกันยุ่งแล้ว 

 

 

           ฉู่เจียเสวียนมองดูต้นฉบับนั้น เธอรู้อย่างชัดเจนว่านั่นคือต้นฉบับชุดแต่งงานที่เธอออกแบบตอนที่เธอยังไม่ได้แต่งงานกับเผยหนานเจวี๋ย แต่ว่าต่อมาไม่รู้ว่าเธอเอาไปวางไว้ที่ไหน หาไม่เจอแล้ว 

 

 

               คิดไม่ถึงว่าตอนนี้มันจะปรากฏอยู่บนอินเทอร์เน็ต ใครต้องการที่จะใส่ร้ายเธอกันแน่ 

 

 

 

 

 

       ตอนที่ 343 เธอเชื่อฉันหรือเปล่า 

 

 

           “นี่คือต้นฉบับชุดแต่งงานที่ฉันออกแบบตอนที่อยู่มหา’ลัย มันเป็นความฝันของฉันในตอนนั้น” ฉู่เจียเสวียนจ้องภาพเขียนสองภาพในคอมพิวเตอร์พร้อมเอ่ย 

 

 

           กงจวิ้นฉือได้ยินแล้วก็พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไร ในสมองคิดวิธีแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว 

 

 

           “ดีไซเนอร์ฉู่คะ งั้นตอนนี้จะทำยังไงดี” ผู้ช่วยมองฉู่เจีนเสวียน พูดขึ้น 

 

 

           “จะต้องมีทางแน่นอน คุณออกไปก่อนเถอะ” แม้ในใจของฉู่เจียเสวียนจะว้าวุ่น แต่ใบหน้าแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง 

 

 

           กงจวิ้นฉือเห็นสีหน้าของฉู่เจียเสวียน ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม 

 

 

           “เรื่องนี้จะทำยังไงดี มู่จื่อคนนั้นคือใคร” กงจวิ้นฉือเอ่ยถาม ชื่อนี้ดูก็รู้แล้วว่าเป็นชื่อปลอม 

 

 

           “เปิดงานแถลงข่าว ฉันจะต้องชี้แจงเรื่องนี้ให้ทุกคนอย่างสมเหตุสมผล” ฉู่เจียเสวียนเอ่ย แววตาเปี่ยมด้วยความเย็นชา 

 

 

           เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองถูกตีตราเช่นนี้ เธอฉู่เจียเสวียนไม่เคยลอกเลียนแบบใคร 

 

 

           “จัดงานแถลงข่าวตอนนี้คงไม่ดีมั้ง?” กงจวิ้นฉือขมวดคิ้ว มองฉู่เจียเสวียนพร้อมเอ่ยจริงจัง 

 

 

           เขาไม่คิดว่ามันเป็นการดีที่จะจัดงานแถลงข่าวในตอนนี้ 

 

 

           “แล้วคุณยังมีทางเลือกอื่นเหรอ จะต้องสงบทุกคนให้ได้ก่อน จากนั้นถึงจะไปหาความจริงของเรื่องนี้ได้” ฉู่เจียเสียนกล่าว น้ำเสียงมีความหนักแน่น 

 

 

           คิ้วของกงจวิ้นฉือแทบจะผูกกันเป็นปมแล้ว แน่นอนว่าเขาเชื่อมั่นในฉู่เจียเสวียน 

 

 

           ในระหว่างนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของฉู่เจียเสวียนดังขึ้น เธอเอื้อมมือหยิบมันขึ้นมา “ฮัลโหล เจียเสวียน เธอเห็นข่าวในอินเทอร์เน็ตแล้วยัง” 

 

 

           “เห็นแล้ว” ฉู่เจียเสวียนตอบ น้ำเสียงนิ่งเรียบราวกับว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอ 

 

 

           “นี่มันเรื่องอะไรกัน” ถังถังถาม 

 

 

           “เธอเชื่อฉันหรือเปล่า” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยเย็นชา 

 

 

           “ฉันต้องเชื่อเธออยู่แล้ว ตอนนี้จะทำยังไง” ถังถังตอบโดยไม่คิด เธอเชื่อฉู่เจียเสวียนอยู่แล้ว ฉู่เจียเสวียนเป็นคนอย่างไร เธอเข้าใจดีที่สุด เธอไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่นอน 

 

 

           เมื่อได้ยินถังถังตอบโดยไม่คิด ฉู่เจียเสวียนยิ้ม ความรู้สึกแบบนี้มันดีจังเลย 

 

 

           “ฉันจะหาวิธีพิสูจน์ว่าฉันบริสุทธิ์ เธอวางใจเถอะ” ฉู่เจียเสวียนกล่าว พูดความคิดในใจของตัวเองออกมา 

 

 

           ถังถังได้ยินคำพูดของฉู่เจียเสวียนแล้วก็พยักหน้า อย่างไรก็ตามเธอยิ่งหวังว่าฉู่เจียเสวียนจะยังไม่จัดงานแถลงข่าวจนกว่าเธอจะพบหลักฐาน 

 

 

           “เจียเสวียน เธอฟังฉันนะ ไหนๆ เรื่องนี้มันก็เกิดขึ้นแล้ว ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการหาตัวมู่จื่อคนนี้ จากนั้นพอพิสูจน์ว่าตัวเองบริสุทธิ์แล้ว ค่อยจัดงานแถลงข่าวจะดีที่สุด” ถังถังเอ่ยปาก วิเคราะห์ข้อดีข้อเสียของสิ่งต่างๆ อย่างระมัดระวัง 

 

 

           “ถังถัง มู่จื่อคนนี้ฝากให้เธอตามหาก็แล้วกัน ฉันต้องจัดงานแถลงข่าวก่อน พูดเรื่องนี้ได้ชัดเจนก่อน ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่สามารถอธิบายได้แล้ว” หลังจากฉู่เจียเสวียนครุ่นคิดครู่ใหญ่แล้ว ในที่สุดก็เอ่ยปาก 

 

 

           กงจวิ้นฉือมองดูอยู่ด้านข้าง คิดๆ ดูก็ถูก ตอนนี้ฉู่เจียเสวียนเป็นดีไซเนอร์แถวหน้าแล้ว ชื่อเสียงโด่งดังมาก ตอนนี้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ถ้าหากไม่ชี้แจงให้ทุกคนฟังล่ะก็ เกรงว่ามันจะไม่เอื้อต่อการหาหลักฐานของพวกเขา 

 

 

           หลังจากวางสายแล้ว โทรศัพท์มือถือของฉู่เจียเสวียนก็เริ่มดังขึ้น ล้วนเป็นสายของนักข่าว 

 

 

           “คุณฉู่พูดหน่อยได้ไหมคะ ในอินเทอร์เน็ตบอกว่าคุณลอกเลียนแบบงานคนอื่นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า” 

 

 

           “เรื่องนี้ พรุ่งนี้เช้า ฉันจะจัดงานแถลงข่าวเพื่ออธิบายให้ชัดเจน รบกวนถ้าคุณมีคำถามค่อยถามพรุ่งนี้นะคะ” ฉู่เจียเสวียนพูดจบก็วางหูไปแล้ว ท้ายที่สุดฉู่เจียเสวียนไม่สามารถทนความยุ่งเหยิงของพวกเขาได้ ปิดโทรศัพท์มือถือไปแล้ว 

 

 

           “เจียเสวียน งั้นผมจะจัดการเรื่องงานแถลงข่าวพรุ่งนี้เอง พรุ่งนี้ผมจะไปรับคุณ” ตอนนี้พวกนักข่าวบ้าคลั่งเกินไปแล้ว เพื่อให้ได้ข้อมูลเพียงหยิบมือ พวกเขาจะต้องไปที่ร้านเช่าชุดแต่งงานหรือบ้านของฉู่เจียเสวียนเพื่อดักรอเธออย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจำเป็นต้องไปรับเธอ 

 

 

           ฉู่เจียเสวียนพยักหน้า จากนั้นก็เริ่มที่จะหาเบาะแส 

 

 

           เธอรู้เป็นอย่างดีว่าต้นฉบับชิ้นนี้เธอออกแบบเองกับมือ ไม่ใช่มู่จื่ออะไรนั่นอย่างแน่นอน ตอนนี้เธอต้องหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอถึงจะถูก 

 

 

           หลังจากกงจวิ้นฉือกับฉู่เจียเสวียนปรึกษากันเรียบร้อยแล้ว รีบให้ผู้ช่วยไปติดต่อสื่อใหญ่ทันที รวมกำลังบริษัทของเขาเพื่อช่วยฉู่เจียเสวียนหาหลักฐาน 

 

 

           “จวิ้นฉือ ตอนนี้ฉันกลับก่อนนะ ถ้าหากคุณเจอเบาะแสอะไรรีบติดต่อฉันทันที” ฉู่เจียเสวียนหยิบกระเป๋า โหลดต้นฉบับการออกแบบเรียบร้อยแล้ว พูดกับกงจวิ้นฉือ