ตอนที่ 690 อย่าปล่อยให้เขาโดนผู้หญิงหลอกไปอีก
“ประธานเผย ฉันได้ยินหมดแล้ว ฉันจะพาเธอไปรูดให้เต็มที่เลย” ถังถังกล่าวกับเผยหนานเจวี๋ยอย่างไม่เกรงใจ
“ได้” เผยหนานเจวี๋ยหัวเราะเอ่ยเบาๆ เขามีความสุขที่ฉู่เจียเสวียนมีเพื่อนที่ดีเช่นนี้ ถ้าถังถังไม่ได้อยู่ข้างเธอในตอนนั้น มีความเป็นได้มากว่าเธออาจจะไม่สามารถผ่านมันมาก็ได้
ที่ผ่านมา เขาทำเรื่องที่ผิดพลาดมากเกินไป ต่อจากนี้เขาจะต้องปฏิบัติต่อเธออย่างดีเป็นทวีคูณ เขาต้องการให้เธอรู้ว่าการได้อยู่กับเธอเป็นทางเลือกที่ถูกต้องที่สุด
ถังถังขับรถมาถึงห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมือง A หลังจากจอดรถแล้วก็ช้อปปิ้งด้วยกันกับฉู่เจียเสวียน
พวกเธอสองคนไม่ได้ไปช้อปปิ้งอย่างเต็มที่มานานแล้ว ระยะหลังมานี้มีแต่เรื่องครั้งแล้วครั้งแล้ว จนทำให้ฉู่เจียเสวียนแทบจะทนไม่ได้
ถังถังลากฉู่เจียเสวียนไปซื้อของอย่างเต็มที่ มีเผยหนานเจวี๋ยจ่ายเงิน เธอก็ไม่เกรงใจอยู่แล้ว
“ที่รัก ฉันใช้เงินของที่รักเธอ เธอรู้สึกเสียดายหรือเปล่า” ถังถังเอ่ยปากกับฉู่เจียเสวียนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
ริมฝีปากแดงของฉู่เจียเสวียนยกยิ้มขึ้น “ฉันไม่เสียดายหรอกน่า ถึงยังไงเงินก็ไม่ใช่ของฉัน แต่ฉันว่านะ ชุดชั้นในเซ็กซี่ชุดนี้ที่เธอซื้อมันบ้าบิ่นเกินไปหน่อยหรือเปล่า”
เธอซื้อชุดชั้นในเซ็กซี่พวกนี้ทำไมกัน เธอก็ไม่มีแฟนสักหน่อย
“ฉันตั้งใจเลือกให้เธอต่างหาก ช่วยเพิ่มความสนุกให้พวกเธอสองคนยังไงเล่า” ถังถังเอ่ยปาก พร้อมมองเธอด้วยรอยยิ้มกว้าง
พระเจ้า! เธอหมดคำจะพูดแล้วจริงๆ มองดูเศษผ้าพวกนั้นที่ไม่นับว่าเป็นชุดชั้นในด้วยซ้ำ เธอรับไม่ได้จริงๆ
“เธอเก็บไว้ใส่เองเถอะ ฉันไม่อยากได้” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยด้วยความรังเกียจ
ไม่ว่าจะอย่างไร เธอก็ยังเป็นนักออกแบบระดับโลก เธอไม่เห็นด้วยกับสิ่งเหล่านี้จริงๆ
“เธอโง่หรือเปล่า เธอลองคิดดูนะ เผยหนานเจวี๋ยเป็นใคร นั่นคือผู้ชายในฝันของผู้หญิงทุกคนในเมือง A เชียวนะ ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงตั้งกี่คนต่อกี่คนที่อยากทำให้เขาหลงเสน่ห์ คราวนี้เธอต้องจับเขาให้แน่นๆ อย่าปล่อยให้เขาโดนผู้หญิงหลอกไปอีก” ถังถังกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง
“ฉันเชื่อว่าเขาคงไม่แล้วล่ะ” ฉู่เจียเสวียนพูดอย่างเชื่อมั่น พร้อมกับรอยยิ้มมั่นใจบนใบหน้าของเธอ
“เหอะ ผู้ชายจะเชื่อได้สักกี่คนเชียว ฉันก็แค่เตือนเธอด้วยความหวังดี” ถังถังเอ่ยปากอย่างไม่พอใจ
โลกในปัจจุบันนี้เต็มไปด้วยสิ่งล่อตาล่อใจ ไม่มีสิ่งใดที่มั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง วันนี้สิ่งนี้เป็นของคุณ ไม่แน่ว่าพรุ่งนี้อาจไม่ใช่ของคุณแล้วก็ได้
“จะว่าไป ทำไมเธอถึงไม่คบใครสักทีล่ะ” เมื่อพูดถึงตรงนี้แล้วฉู่เจียเสวียนก็คิดอยากถามเธอซะหน่อย อายุก็ปูนนี้แล้วไม่ใช่เด็กแล้วเสียหน่อย ทำไมถึงยังไม่คบใครสักที
“เรื่องแบบนี้รีบได้หรือไง เธอนึกว่าทุกคนจะเป็นเหมือนเธอที่มีผู้ชายโดดเด่นมาชอบถึงสองคนเหรอ?” ถังถังจูงมือของฉู่เจียเสวียนพลางพาเธอเดินดูไปรอบๆ พลางพูดเสียงดัง
ตอนนี้ฉู่เจียเสวียนเป็นผู้ชนะแห่งชีวิตจริงๆ เก็บเกี่ยวได้ทั้งเรื่องงานและความรัก
เมื่อได้ยินถังถังพูดแบบนี้ หัวใจของฉู่เจียเสวียนก็พลันรู้สึกเหมือนถูกกระแทกเข้าอย่างจัง
“เอาเถอะ เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว เธออยากจะซื้ออะไรอีกหรือเปล่า” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยเสียงเบา เธอไม่ต้องการทำลายอารมณ์ที่ดีขึ้นมาได้อย่างยากลำบาก
ทั้งสองคนยังคงเดินไปข้างหน้า แต่คิดไม่ถึงว่าโทรศัพท์มือถือของฉู่เจียเสวียนดังขึ้น เมื่อหยิบมันออกมาดู จึงพบว่าเป็นประธานหยางจากกลุ่มบริษัทกงโทรมา เธอขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าประธานหยางจากกลุ่มบริษัทกงโทรมาหาเธอในเวลานี้เพราะต้องการอะไร
“ค่ะ ประธานหยาง”
“สวัสดีครับ คุณฉู่ ตอนนี้คุณพอจะมีเวลาแวะมาหน่อยไหมครับ ที่บริษัทกงมีเรื่องต้องให้คุณจัดการหน่อยครับ” ประธานหยางเอ่ย
“ก็ได้ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” ฉู่เจียเสวียนพูดจบก็วางสายแล้ว ลากถังถังแล้วเดินออกไปข้างนอก
ถังถังงุนงง ไม่เข้าว่าทำไมจู่ๆ ฉู่เจียเสวียนถึงได้รีบร้อนขนาดนี้
ตอนที่ 691 เห็นผมแล้วประหลาดใจมากเหรอ
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” ถังถังเอ่ยปากอย่างสงสัย พวกเธอเพิ่งออกมาไม่ใช่เหรอ ทำไมเธอจะกลับแล้วล่ะ
“ฉันมีธุระต้องไปที่กลุ่มบริษัทกงน่ะ เธอไปส่งฉันได้ไหม” ฉู่เจียเสวียนอธิบายให้ถังถังฟังขณะที่ลากเธอออกมา
“อ่อ” ถังถังคิดว่าบางทีกงจวิ้นฉืออาจจะมีเรื่องสำคัญต้องพบฉู่เจียเสวียนล่ะมั้ง เธอจึงขับรถไปส่งฉู่เจียเสวียนที่กลุ่มบริษัทกงโดยไม่ได้คิดอะไร
รถเข้ามาจอดที่หน้าประตูใหญ่ของกลุ่มบริษัทกง ฉู่เจียเสวียนลงมาจากรถ แล้วโบกมือให้กับถังถังที่อยู่ในรถ “เธอขับรถดีๆ ล่ะ”
“อืม” ถังถังพยักหน้า จากนั้นก็ขับรถจากไป
ฉู่เจียเสวียนหมุนตัว เดินไปยังประตูทางเข้ากงกลุ่มบริษัทกง เธอไม่ได้มาที่นี่สักพักแล้ว ทันใดนั้นในใจของฉู่เจียเสวียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจว่าสิ่งต่างๆ ไม่เที่ยง
เข้าไปในลิฟต์แล้วกดไปชั้นบนสุดทันที เธอคุ้นเคยกับบริษัทกงมาก
เสียง ติ๊ง ดังขึ้น ประตูลิฟต์เปิดออก ฉู่เจียเสวียนเดินออกมาและเดินตรงไปที่ห้องทำงานของประธานหยาง
เธอเคาะประตู เมื่อได้ยินเสียงมาจากข้างใน เธอจึงผลักประตูเข้าไป
ทันทีที่ประตูเปิดออก ฉู่เจียเสวียนก็หยุดชะงัก เพราะเธอเห็นว่ากงจวิ้นฉือกำลังนั่งอยู่บนโซฟา ลมหายใจอ่อนโยนหลั่งออกมาจากร่างกายของเขา เขาที่เป็นแบบนี้ให้ความรู้สึกมืดมนกว่าเมื่อก่อนมาก
เขานั่งอยู่ตรงนั้น มองมาที่ฉู่เจียเสวียนพร้อมรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า
“เห็นผมแล้วประหลาดใจมากเหรอ?” กงจวิ้นฉือมองดูฉู่เจียเสวียนพร้อมยิ้มออกมาน้อยๆ เพียงแต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้ปรากฏอยู่ในดวงตาด้วย
ฉู่เจียเสวียนเก็บงำความประหลาดใจ มองไปที่กงจวิ้นฉือด้วยรอยยิ้มของมืออาชีพบนใบหน้า “นิดหน่อยค่ะ แต่ว่าที่นี่ก็คือบริษัทของคุณ เจอคุณก็ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจอะไร”
ฉู่เจียเสวียนรู้สึกได้อย่างเลือนรางว่ากงจวิ้นฉือเปลี่ยนไปแล้ว เพราะสายตาที่เขามองเธอทำให้เธออึดอัดเป็นอย่างมาก แม้ว่าเขาจะยังดูสุภาพ อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกว่าเขาไม่ธรรมดาอย่างที่ตาเห็น
“คุณฉู่ คุณมาแล้วเหรอครับ เชิญนั่งสิครับ” ประธานหยางทักทายอย่างกระตือรือร้น
ฉู่เจียเสวียนพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มแบบมืออาชีพบนใบหน้า นั่งลงตรงข้ามกับกงจวิ้นฉือ ขาที่เรียวยาวนั้นไขว่ห้างกัน
“ประธานหยางเรียกฉันมามีเรื่องอะไรหรือคะ” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยถามเสียงเบา รอยยิ้มบนใบหน้าดูอ่อนโยน
“อ่อ คืออย่างนี้ครับ กลุ่มบริษัทกงของเรามีแผนจะเข้าตลาดร้านชุดแต่งงานของฝรั่งเศส ไม่ทราบว่าคุณฉู่สนใจที่จะออกแบบชุดแต่งงานให้พวกเราหรือเปล่า” ประธานหยางกล่าวแสดงเจตจำนงและพูดกับเธออย่างสุภาพ
ก่อนหน้านี้ฉู่เจียเสวียนก็มีชื่อเป็นนักออกแบบมือทองให้กับกลุ่มบริษัทกงอยู่แล้ว ทว่าจู่ๆ เธอก็ออกจากบริษัทไปเมื่อปีกลาย เขาเดาว่าน่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างฉู่เจียเสวียนและกงจวิ้นฉือสินะ
ฉู่เจียเสวียนขมวดคิ้ว เธอมองไปที่กงจวิ้นฉือด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นแฟนของเผยหนานเจวี๋ย แล้วเธอจะช่วยเขาได้อย่างไร
“เรื่องนี้ ฉันขอคิดดูก่อนนะคะ” ฉู่เจียเสวียนไม่ได้ปฏิเสธซึ่งๆ หน้า กลุ่มบริษัทกงวางแผนจะเข้าตลาดร้านชุดแต่งงานของฝรั่งเศส สำหรับฉู่เจียเสวียนแล้ว มันเป็นโอกาสที่ดีกว่าอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามเธอไม่ต้องการให้เผยหนานเจวี๋ยเข้าใจผิด ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉู่เจียเสวียนมีหลายสิ่งหลายอย่างอยู่ในมือ เธอไม่สามารถแบ่งเวลาไปออกแบบชุดแต่งงานอื่นๆ ได้เลย
“คุณฉู่มีความกังวลอะไรหรือเปล่าครับ” ประธานหยางเอ่ยต่อ กงจวิ้นฉือไม่พูดอะไร สายตาของเขาจ้องมองเธออย่างไม่วางตา
“ช่วงนี้งานในมือของฉันเยอะมาก เกรงว่าจะทำมันไม่ได้น่ะค่ะ” ฉู่เจียเสวียนรู้ว่าคำพูดดังกล่าวจะทำให้กงจวิ้นฉือไม่สบายใจ แต่เธอมีเรื่องที่ต้องพิจารณาจริงๆ และหวังว่าเขาจะเข้าใจ
“มีอะไรที่สำคัญกว่าโอกาสครั้งนี้อย่างนั้นเหรอ” กงจวิ้นฉือเอ่ยขึ้นเรียบๆ ความโกรธกำลังพลุ่งพล่านอยู่ในดวงตา
