ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ - ตอนที่ 685 ความจริง! หมอกดำบังตา (5) / ตอนที่ 686 ความจริง! หมองบังตา (6)

ตอนที่ 685 ความจริง! หมอกดำบังตา (5)

ฟังจือหันขมวดคิ้วดวงตาเย็นชาของเขาสบเข้ากับโจวโจวและมีความเย็นยะเยือกอยู่ภายใน “คุณรับปากสัญญากับผมว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับเธอ ทำไมถึงเรียกเธอเข้ามา”

โจวโจวตอบอย่างเคร่งขรึม “คุณเหอสือกุยบาดเจ็บหนักแล้วตอนนี้นอนในห้องไอซียูยังไม่พ้นขีดอันตราย อีกอย่างตอนนี้คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยเลยถูกกุมตัวมาที่สถานีตำรวจ คุณคิดว่าเรื่องนี้ยังจะสามารถกันเธอออกจากเหตุการณ์ได้อยู่ไหม”

ในหัวของอวี๋กานกานมีแต่เครื่องหมายคำถาม “พวกคุณมีเรื่องอะไรที่บอกฉันไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นระหว่างฟังจือหันกับอาจารย์ฉันที่ตอนนี้ยังบอกฉันไม่ได้กันแน่”

ฟังจือหันรู้ว่าเธอกังวลเรื่องอะไรจึงให้เธอสงบสติอารมณ์อย่างนุ่มนวล “คุณวางใจเถอะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับอาจารย์คุณหรอก ผมเคยบอกคุณแล้วไงว่าไม่มีอะไร ขอแค่คุณรู้ว่าไม่มีอะไรก็ไม่ต้องห่วง”

โจวโจวมองไปที่อวี๋กานกานและกล่าวว่า “ตอนนี้ฟังจือหันเป็นผู้ต้องสงสัย หลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่เขาแม้ว่าเขาจะได้รับการประกันตัวภายในสี่สิบแปดชั่วโมงเราก็ไม่สามารถปล่อยเขาออกจากสถานีตำรวจได้ และในครั้งนี้เราต้องการให้คุณช่วยทำเรื่องหนึ่ง”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ฟังจือหันก็ตะโกนอย่างเย็นชา “ผมบอกว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปเกี่ยวข้องกับเธอ!”

ความเย็นยะเยือกของชายหนุ่มทรงพลังอำนาจกดดันบรรยากาศ โจวโจวมีสีหน้าดำดิ่งไม่กล้าพูดอะไรอีก

อวี๋กานกานมีสีหน้ากังวล เธอดึงฟังจือหันออกมา “เพราะสถานะของฉันในไม่กี่วันที่ผ่านมา คุณสัญญากับฉันแล้วไง ต่อจากนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรคุณต้องบอกฉัน แต่ตอนนี้คุณกลับพูดว่าทำเพื่อฉัน ไม่ให้ฉันรู้ไม่ให้ฉันเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ฟังจือหัน คุณเคยคิดบ้างไหมว่าตอนนี้อาจารย์ฉันบาดเจ็บแล้วคุณตกเป็นผู้ต้องสงสัย เวลานี้คุณคิดว่าถ้าคุณยังไม่บอกฉันแล้วฉันจะสบายใจเหรอ”

ฟังจือหันนิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ผมสามารถบอกคุณทุกอย่าง แค่คุณต้องสัญญากับผม หลังจากบันทึกอัดเสียงคุณจะกลับบ้าน ในช่วงนี้อย่าออกไปข้างนอกถ้าไม่จำเป็นและอย่าอยู่ลำพังในทุกที่ที่คุณไป”

อวี๋กานกานลังเลครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า “คุณเล่ามา”

“คุณจำครั้งแรกที่คุณพบอารองของผมที่บ้านเจียงได้ไหม”

นั่นผ่านมาตั้งนานแล้วแต่อวี๋กานกานก็พอจำได้บ้าง เพราะตอนเจอเจียงไป่อันครั้งแรกช่างน่ากลัวเหลือเกิน

อวี๋กานกานพยักหน้าเล็กน้อย “จำได้นิดหน่อย ฉันจำได้เหมือนตอนนั้นฉันจะเดินชนเขาแล้วไปเห็นเอกสารของเขาโดยบังเอิญ ตอนนั้นเจียงไป่อันกำลังทดลองยาพอดีเลยให้ฉันดูสูตรยาคร่าวๆ ซึ่งค่อนข้างคล้ายกับสูตรยาต้านมะเร็งของเจียงไป่อันค่ะ”

ฟังจือหันพูดต่อ “ยาต้านมะเร็วตอนนั้น แรกเริ่มเดิมทีไม่ใช่ยาที่อารองกับเจียงไป่อันวิจัยออกมา”

อวี๋กานกานถามอย่างแปลกใจ “ไม่ใช่พวกเขาแล้วเป็นใครล่ะคะ”

“เนื่องจากโรคมะเร็งมีมากขึ้นเรื่อยๆ บริษัทยาหลายแห่งจึงใช้ทรัพยากรมนุษย์และเงินทุนมหาศาลเพื่อวิจัยยาต้านมะเร็ง แน่นอนว่าสมาคมยาไป่ฟางจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปเมื่อคุณบอกสูตรที่คล้ายกันนี้ผม ผมให้คนตรวจสอบและผมพบว่าโครงการนี้ริเริ่มโดยพ่อของผมตั้งแต่ปีที่แล้ว ด้วยเหตุผลบางอย่างพ่อของผมได้หยุดโครงการกะทันหัน”

อวี๋กานกานไม่แปลกใจที่ด็อกเตอร์เจียงเป็นผู้ริเริ่ม ถึงอย่างไรด็อกเตอร์เจียงก็เป็นเภสัชกรที่มีชื่อเสียงมากอยู่แล้ว แต่ทำไมสูตรยาถึงตกไปอยู่ในมือของเจียงไป่อันได้ล่ะ

โจวโจวกล่าวเสริม “ในเวลาเดียวกันเราพบว่าเจียงไป่อันไม่ใช่คนฆ่าด็อกเตอร์เจียง ฆาตกรกลับเป็นคนอื่น”

ตอนที่ 686 ความจริง! หมองบังตา (6)

อวี๋กานกานมองโจวโจวอย่างตกตะลึง “ไม่ใช่เจียงไป่อัน หากไม่ใช่เจียงไป่อันแล้วทำไมเจียงไป๋อันถึงยอมรับว่าเป็นคนฆ่าด็อกเตอร์เจียงด้วยคะ”

เคยเห็นแต่ฆาตกรปฏิเสธว่าไม่ใช่ฆาตกร ยังจะมีคนที่ไม่ใช่ฆาตกรแต่กลับยอมรับว่าเป็นฆาตกรจริงด้วยเหรอ

เจียงไป่อันไม่ใช่คนโง่แล้วทำไมเขาถึงต้องทำเช่นนี้ด้วยล่ะ

โจวโจวควงหมุนปากกาในมืออย่างกำลังใช้ความคิด “ที่ตัดไปไม่ได้เลยอาจมีความเป็นไปได้สองอย่าง ข้อแรกที่เขายอมรับเพราะอยากปกป้องใครสักคน ข้อที่สองก็คือเขาคิดว่าเขาไม่ได้ตั้งใจฆ่าด็อกเตอร์เจียงจริงๆ แล้วใช้เรื่องนี้มากระตุ้นฟังจือหัน”

“ปกป้องใครเหรอคะ เขาคิดว่าเขาฆ่าด็อกเตอร์เจียงเหรอคะ” อวี๋กานกานขมวดคิ้ว “คนที่เขาพยายามปกป้องคือใคร เจียงซื่อเซิ่งพ่อของเขาเหรอคะ หรือว่าเขาไม่รู้ว่าด็อกเตอร์เจียงเป็นใคร ฉันมึนนิดหน่อย หรือว่าสาเหตุการตายของด็อกเตอร์เจียงไม่ได้เป็นเพราะระเบิดเหรอคะ”

“ใช่ครับ ไม่ได้มาจากเหตุระเบิด รายงานชันสูตรศพของด็อกเตอร์เจียงแสดงผลว่าการบาดเจ็บสาหัสของเขาไม่น่าจะเกิดจากการระเบิดกล่าวอีกนัยหนึ่งด็อกเตอร์เจียงอาจถูกฆ่าตายก่อนการระเบิดหากเป็นเช่นนั้นเจียงไป่อันก็ไม่น่าจะเป็นคนฆ่าด็อกเตอร์เจียงได้”

“แล้วพวกคุณสงสัยว่าเป็นใคร เจียงซื่อเซิ่งเหรอคะ” อวี๋กานกานถามอย่างคาดเดา

โจวโจวหยุดชะงักแล้วเหลือบมองฟังจือหัน เห็นได้ชัดว่ากำลังดูความคิดของฟังจือหัน

ฟังจือหันหลุบสายตาแล้วเอ่ยขึ้นกับอวี๋กานกาน “ในงานสัมมนาวันนั้นคุณอารองไม่ได้อยู่บนเรือยอทช์เขานอนหลับอยู่ที่บ้านตระกูลเจียงและพยานของเขาคือคุณปู่”

ดูเหมือนอวี๋กานกานจะเข้าใจบางอย่าง “พวกคุณหมายความว่าคำให้การของคุณปู่ไม่อาจเชื่อได้ทั้งหมด แต่ด็อกเตอร์เจียงพ่อของคุณก็เป็นลูกชายของเขา เขาจะช่วยเจียงซื่อเซิ่งปิดบังทำไม อีกอย่างแรงจูงใจในการฆาตกรรมของเจียงซื่อเซิ่งคืออะไร”

หรือเป็นเพราะเจียงกรุ๊ป

นั่นยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ ด็อกเตอร์เจียงเก่งในเรื่องวิจัยเภสัชกรรม เรื่องดูแลบริหารเจียงกรุ๊ปยิ่งแล้วใหญ่

ยิ่งไปกว่านั้นคุณปู่ไม่สามารถใจร้อนเกินไปและส่งมอบเจียงกรุ๊ปให้กับด็อกเตอร์เจียงซึ่งไม่รู้วิธีการทำธุรกิจ

โจวโจวเอ่ยขึ้น “เมื่อก่อนเราไม่พบแรงจูงใจในการฆ่าดังนั้นเราจึงไม่สงสัยเจียงซื่อเซิ่ง เนื่องจากด็อกเตอร์เจียงชอบทำงานวิจัยทางวิชาการเท่านั้น เขาจึงไม่เคยดำรงตำแหน่งประธานหรือซีอีโอของเจียงกรุ๊ป และจากการตรวจสอบของผม สองพี่น้องทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก ด็อกเตอร์เจียงถึงกับบอกว่าเขาจะช่วยเจียงซื่อเซิ่งอย่างสุดใจเพื่อนำเจียงกรุ๊ปไปสู่อีกระดับ ดังนั้นเจียงซื่อเซิ่งจึงไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าด็อกเตอร์เจียงเลย”

อวี๋กานกานเอ่ยถาม “แล้วตอนนี้ทำไมพวกคุณถึงสงสัยเจียงซื่อเซิ่งคะ”

ฟังจือหันตอบคำถามเธอ “คุณปู่ให้ผมเป็นผู้สืบทอด จู่ๆ ท่านก็ตัดสินใจหลังจากคุณพ่อผมพึ่งเสีย”

อวี๋กานกานได้ยินเจียงฉี่พูดว่าหลังจากด็อกเตอร์เจียงเสียไปแล้วทำไม จู่ๆ ถึงงเปลี่ยนผู้สืบทอดมรดกจากเจียงซื่อเซิ่งมาเป็นฟังจือหันได้

เพราะเจียงกรุ๊ปกำลังเผชิญวิกฤตเหรอ

ในความเป็นจริงมีความเป็นไปได้อีกอย่าง

ดวงตาของอวี๋กานกานเบิกกว้างอย่างตื่นตะลึง สายตามองฟังจือหันอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธออึ้งอยู่นานก่อนจะเอ่ยขึ้น “เป็นไปได้ว่าคุณปู่พูดโกหก วันนั้นเจียงซื่อเซิ่งอาจไม่ได้นอนอยู่ที่บ้านตั้งแต่แรก เขาอาจจะอยู่บนเรือยอทช์แล้วฆ่าด็อกเตอร์เจียง หลังจากที่เขากลับถึงบ้านเขาร้องบอกคุณปู่ว่าเขาเสียลูกชายไปหนึ่งคนแล้วและเป็นไปไม่ได้ที่จะส่งลูกชายอีกคนเข้าคุกหรือส่งเขาไปตาย ท่านยังรู้สึกผิดต่อด็อกเตอร์เจียงก็เลยสัญญาว่าจะช่วยเจียงซื่อเซิ่ง แต่มีข้อแม้ให้เขาต้องชดใช้!”