ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ - ตอนที่ 781 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (1) / ตอนที่ 782 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (2) - novel-lucky

ตอนที่ 781 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (1)

ทันทีที่งานเลี้ยงครบรอบหนึ่งเดือนเสร็จสิ้น หลินจยาอวี่ก็หาข้ออ้างอยากพาเสี่ยวเล่อเล่อกลับเมืองไป๋หยางไปพร้อมกับพ่อแม่ แน่นอนว่าพ่อแม่ของเธอก็คิดเช่นนั้นแต่หลานยังเล็กเกินไป หากพาไปที่ไกลๆ ไม่เหมาะสมเท่าไรนัก

ดังนั้นพ่อแม่ของหลินจยาอวี่จึงปฏิเสธตามตรง หลินจยาอวี่ไม่สามารถกลับเมืองไป๋หยางพร้อมกับพ่อแม่ เมื่อรอพวกท่านกลับไปแล้วเธอจึงย้ายเข้าไปอยู่คอนโดของตนเอง

คราวนี้ลู่เสวี่ยเฉินไม่ได้คัดค้าน แถมยังส่งเธอที่คอนอีกด้วย ทั้งยังช่วยเธอทำความสะอาดห้องในนั้นด้วย

หลินจยาอวี่อุ้มเสี่ยวเล่อเล่อไปยืนอีกด้านมองเขาอย่างคาดเดา ไม่เข้าใจว่าเขาคิดจะวางแผนทำอะไรกันแน่

ที่เธอย้ายออกมาก็เพื่อต้องการหย่า หรือว่านี่เขายินยอมแล้ว

ไม่เช่นนั้นคงไม่สงบสติอารมณ์แล้วช่วยเธอจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแบบนี้

ลู่เสวี่ยเฉินพอจะทราบว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เขาจึงเอ่ยขึ้นมาว่า “ขอแค่คุณไม่หย่ากับผม ผมก็ตามใจคุณทุกอย่าง หากคุณอยากแยกกันอยู่ชั่วคราวเพื่อเอาลูกมาเลี้ยงคนเดียวก่อนก็ได้”

หลินจยาอวี่มีสีหน้าตึงเรียบเล็กน้อย “แต่ที่ฉันออกมาอยู่นี่ก็เพราะจะหย่ากับคุณ”

ลู่เสวี่ยเฉินเงียบไม่พูดสิ่งใด

แต่ท่าทางแน่วแน่และบรรยากาศรอบตัวบอกว่าเขาไม่เห็นด้วยกับการหย่าร้าง

หลินจยาอวี่เอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา “คุณยอมแยกกันอยู่แล้ว ทำไมถึงจะยอมหย่าไม่ได้”

ลู่เสวี่ยเฉินอธิบายอย่างใจเย็น “คุณเข้าใจความหมายผมผิดแล้ว เพียงแค่ให้คุณแยกมาอยู่ด้วยกันในโลกสองแม่ลูกระยะหนึ่งเท่านั้นเพื่อความสะดวกของเจ้าแสบนี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าแยกทาง”

เขายิ้มอ่อนโยนให้หลินจยาอวี่ ราวกับแสงแดดสามารถสะท้อนอยู่ในหัวใจของเขาได้อย่างอบอุ่น

เมื่อเห็นหลินจยาอวี่ขมวดคิ้วเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่เขากลับขัดจังหวะราวกับจำอะไรได้เรื่องหนึ่งได้ทันทีแล้วจึงเอ่ยขึ้น “คุณคนเดียวเลี้ยงเสี่ยวเล่อเล่อไม่ไหวหรอก เดี๋ยวดึกหน่อยซ้อเยว่จะเข้ามาหา”

หลินจยาอวี่ปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอก ฉันดูแลตัวเองได้”

ลู่เสวี่ยเฉินขำ หันหลังเปิดประตูแล้วออกไปทันที

หลินจยาอวี่อุ้มเสี่ยวเล่อเล่อนั่งบนโซฟา ลูกหลับฝันหวานมาก เธอมองไปมองมาน้ำตาก็ไหลอาบแก้มกลิ้งตกลงมา เมื่อเห็นว่ากำลังจะร่วงใส่หน้าเสี่ยวเล่อเล่อเธอจึงรีบเบนหน้าหนีทันที

ตอนแรกคิดว่าย้ายออกมาแล้วอารมณ์จะดีขึ้น แต่ทำไมกลับหงุดหงิดกว่าเดิม

สามีภรรยาหรือคู่รัก เมื่อมีช่องว่างระหว่างกันก็ไม่สามารถกลับไปรักใคร่กลมเกลียวเหมือนเมื่อก่อน แล้วก็ไม่มีทางกลับมาดีกันได้เหมือนเดิม

บางทีเมื่อนานวันเข้าแล้วอารมณ์สงบลงจริงๆ คุณสามารถปฏิบัติต่อกันด้วยความเคารพเสมือนแขกคนหนึ่ง

หลังจากพาหลินจยาอวี่กลับไปตั้งหลักเรียบร้อยแล้ว ลู่เสวี่ยเฉินก็โทรศัพท์หาอวี๋กานกาน “คุณแน่ใจนะว่าทำแบบนี้แล้วจะดีจริงๆ เสี่ยวอวี๋กาน ผมเชื่อคุณนะ คุณอย่าทำให้ผมโดนเมียทิ้งเป็นอันขาด”

“ในเมื่อคุณคิดว่าวิธีนี้ไม่ได้ผล งั้นคุณก็หาทางเองก็แล้วกัน”

“เดี๋ยวๆๆ ยังไงผมก็คิดว่าวิธีนี้ดีที่สุด” ลู่เสวี่ยเฉินไม่รู้ซะที่ไหน ตอนนี้ให้หลินจยาอวี่ใจเย็นคือวิธีที่ดีที่สุด เขาตั้งใจพูดเช่นนี้เพื่อให้อวี๋กานกานรีบช่วยเขาไปพูดโน้มน้าวหลินจยาอวี่

อวี๋กานกานรู้สึกเหมือนหาเหาใส่หัวตนเอง เรื่องผัวเมียคนนอกอย่างเธอไม่ควรเข้าไปแทรก หากพวกเขาคืนดีกันได้ก็ดี แต่ถ้าสมมติว่า…

ช่างเถอะๆ ใครใช้ให้เธอเป็นแม่ทูนหัวของเสี่ยวเล่อเล่อกันล่ะ

อวี๋กานกานพึ่งวางสายโทรศัพท์ เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีกครั้ง เธอหันหน้าไปมองแวบหนึ่ง ที่แท้ก็คือน้องชายตัวแสบคนนั้นของเธอโทรมานี่เอง

เธอรับสายไม่เอ่ยเสียง คนที่ถือสายอยู่อีกฝั่งก็เงียบเหมือนกัน ผ่านไปครู่หนึ่งอวี๋กานกานจึงเอ่ยเสียงเบา “ถ้านายยังเงียบอีก พี่ก็จะวางสายแล้วนะ”

“เดี๋ยว…อย่าพึ่ง” กว่าพูดออกมาได้ช่างยากเย็นจริงๆ

ตอนที่ 782 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (2)

“เดี๋ยว…อย่าพึ่ง” กว่าจะพูดได้ช่างยากเย็นจริงๆ เด็กหนุ่มที่ถือสายอยู่อีกฝั่งกระแอมไอสองครั้งก่อนจะเอ่ยขึ้น “พี่…ช่วยผมเรื่องหนึ่งได้ไหมครับ”

อวี๋กานกานเลิกคิ้ว “ให้ช่วยอะไร”

กู้เนี่ยนลังเลครู่หนึ่งก่อนจะถามปรึกษา “พี่ช่วยผมพูดกับพ่อว่าไม่ต้องให้ผมไปเรียนที่เมืองนอกแล้วได้ไหม”

เขาอยากอยู่จีน คุณป้าที่ดูแลเขาต่อให้ดูแลดียังไงก็คือคนนอก เขาอยากใช้ชีวิตอยู่กับคนในครอบครัวตัวเองมากกว่า

อวี๋กานกานชะงักเล็กน้อย “ทำไมจู่ๆ ถึงไม่อยากไปเรียนต่อต่างประเทศล่ะ”

“ผมไม่เคยอยากไปเรียนเมืองนอกอยู่แล้ว” น้ำเสียงที่ดังลอดสายของกู้เนี่ยนมีความเศร้าสร้อยเล็กน้อย “ตั้งแต่ผมจำความได้ผมก็อยู่ที่นั่นมาตลอด เพื่อนผมต่างก็มีพ่อแม่เลี้ยงดู ส่วนผมมีเพียงแค่คุณป้าที่คอยดูแล ที่จริงการศึกษาในประเทศก็ดีมากนะครับ ไม่จำเป็นต้องส่งผมไปเรียนเมืองต่างประเทศเลย”

อวี๋กานกานรู้ดีว่าที่กู้เชินส่งกู้เนี่ยนไปเรียนเมืองนอกไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับระบบการศึกษาหรอก

มีครั้งหนึ่งกู้เชินเคยคุยกับเธอ ซึ่งพูดรวมไปถึงเหตุผลที่ต้องส่งกู้เนี่ยนไปอยู่ต่างประเทศ

เขารู้จักสันดานของจูอวี้ลู่เป็นอย่างดี จึงตั้งใจแยกเธอกับกู้เนี่ยนให้เขาได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด หากมีเวลาว่างก็จะไปอยู่กับเขาบ้าง

ในขณะเดียวกันเขาอบรมสั่งสอนกู้ซูหลิงด้วยตนเอง เขาเคยรักและเอ็นดูกู้ซูหลิงเสมือนลูกสาวแท้ๆ ของตนเองจริงๆ

เขาคิดเสมอว่าการศึกษาของเขาประสบความสำเร็จอย่างมาก กู้ซูหลิงไม่เหมือนจูอวี้ลู่ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตนเองโดยไม่สนสิ่งใดแบบนั้น

แต่สุดท้ายกู้ซูหลิงกลับทำให้เขาผิดหวังเป็นอย่างมากซึ่งทำให้เขามั่นใจในความคิดของตนเองที่ไม่ให้กู้เนี่ยนใช้ชีวิตอยู่กับจูอวี้ลู่

อวี๋กานกานถามอย่างลังเล “ทำไมนายไม่คุยกับพ่อเองล่ะ”

“คุยแล้ว แต่พ่อไม่ยอม ผมก็แค่เด็กน้อยคนหนึ่งในสายตาพ่อเท่านั้นไม่สามารถตัดสินใจชีวิตของตัวเองได้ ชีวิตของผมต้องมีพ่อบงการให้ทุกอย่าง พี่ไม่รู้ว่าพ่อเผด็จการเลยเหรอ”

กู้เนี่ยนกล่าวอย่างขมขื่นโดยหวังว่าจะได้รับการยืนยันจากอวี๋กานกาน

อวี๋กานกานหัวเราะเบาๆ “เขาเป็นพ่อของนาย มีปัญหาอะไรกับการเตรียมพร้อมสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับนายเมื่อคุณตอนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ อย่าพูดว่าเขาไม่มีอำนาจในชีวิตของนาย ไม่ เขามีอำนาจมาก ถึงยังไงที่นายมีชีวิตสุขสบายเหมือนคุณชาย ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะเขา”

“พี่หมายความว่าไม่อยากช่วยผมงั้นเหรอ!”

ทันใดนั้นน้ำเสียงของเด็กหนุ่มจากปลายสายก็มีความโมโหขึ้นมา

“ทำไมพี่ต้องช่วยนายด้วย ไอ้เด็ก พวกเราพึ่งรู้จักกันแค่ไม่กี่วัน ไม่มีความผูกพันอะไรทั้งนั้น” อวี๋กานกานพูดเหมือนจะขำแต่ก็ไม่ขำ

คนปลายสายโกรธถึงขนาดวางสายไปเลย

อวี๋กานกานยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ แม้เด็กหนุ่มตัวเล็กๆ ไปเรียนต่างประเทศตามลำพังไม่ดีเท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่ยอมให้กู้เนี่ยนอยู่กับจูอวี้ลู่เป็นอันขาด

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้หัวใจที่ไร้เดียงสาของกู้เนี่ยนถูกสอนไปในทางที่ไม่ถูกไม่ควร

ด้วยเสียงแจ้งเตือนดัง “ติ๊ง” จากวีแชท เป็นกู้เนี่ยนที่ส่งข้อความเสียงมา อวี๋กานกานหยิบยกแก้วดื่มน้ำพร้อมกับฟังเสียงไปด้วย

“พี่สาวใจดำ ผมไม่กลัวที่จะบอกพี่ หากบังคับให้ผมไปเรียนต่อเมืองนอกล่ะก็ ผมจะฆ่าตัวตาย!”

อวี๋กานกานพ่นน้ำที่ดื่มเข้าปากออกมาพุ่งพรวด

ให้เขาไปเรียนเมืองนอกเขาก็จะฆ่าตัวตาย วัยรุ่นจูนิเบียวมาจากไหนอีกเนี่ย ปัญญาอ่อนจนกลายเป็นแบบนี้! สมองพิการจนถึงขั้นนี้แล้ว!

เหอะๆ ใช้ข้ออ้างฆ่าตัวตายมาขู่คนอื่น สงสัยต้องอบรมสั่งสอนเขาชุดใหญ่ไฟกะพริบสักทีให้ได้

อวี๋กานตอบกลับไปหนึ่งข้อความ “ตอนนี้นายอยู่ไหน”

เมื่อกู้เนี่ยนเห็นข้อความก็เลิกคิ้วด้วยความพอใจแล้วรีบแชร์โลเคชั่นทันที

เขารู้ดีว่าพี่สาวคนโตคนนี้เป็นคนใจแข็ง ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่รอดจากการไปช่วยเขาที่คลับด้วยตัวคนเดียวแน่ ครั้งนี้เมื่อได้ยินว่าเขาจะฆ่าตัวตายก็คงกระวนกระวายแล้วล่ะมั้ง