ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ - ตอนที่ 849 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (69) / ตอนที่ 850 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (70) - novel-lucky

ตอนที่ 849 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (69)

อวี๋กานกานไม่เคยพบเคยเจอคนที่มีทัศนคติพัง มีทิฐิอย่างนี้เลย

เป็นความผิดของตัวเองชัดๆ แต่เขากลับผลักทุกอย่างไปที่ตัวคนอื่น

และคนคนนี้เหมือนกับปีศาจ วางแผนทุกอย่างอยู่ข้างหลัง จงใจเข้าใกล้ทุกคน กระตุ้นด้านมืดภายในจิตใจของคน ทำให้พวกเขาทำเพื่อความปรารถนาของตนเองโดยไร้ศีลธรรม

จูอวี้ลู่…ใช้ประโยชน์จากเธอที่ต้องการแต่งเข้าตระกูลกู้

หลินเซิน...ใช้ประโยชน์จากความรู้สึกผิดของเขาที่มีต่อน้องชาย

เจียงป๋อซื่อ…ใช้ประโยชน์จากความโกรธที่โดนหลอกของเขา

ยังมีเจียงซื่อเซิ่งกับเจียงไป๋อัน…ใช้ประโยชน์จากความเห็นแก่ผลประโยชน์ของพวกเขา

เขาจับความคิดของคนเหล่านี้ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง จากนั้นก็ค่อยๆ ล่อลวงพวกเขา บังคับด้วยการล้างสมองพวกเขาด้วยวิธีที่ต่างกัน ทำให้พวกเขาเดินไปทีละก้าวตามที่เขาต้องการทุกอย่าง

ช่างน่ากลัวเกินไปเสียจริง!

อวี๋กานกานมองเสี่ยวเล่อเล่อในอ้อมแขน เห็นใบหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ของเด็กน้อยที่กำลังหลับใหลอยู่ก็พูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม “คุณโทษทุกสิ่งทุกอย่างไปที่พี่น้องตระกูลเจียง คุณคิดว่าเป็นพวกเขาที่ทำให้ครอบครัวคุณแตกแยก แต่ว่าตอนแรกเป็นพวกเขาที่ทำตามความคิดของคุณ ให้คุณทำวัคซีนปลอมเหรอ? ไม่ใช่ เป็นตัวคุณเองต่างหาก!”

ใบหน้าของเฉียนต้าเซิงฉายความเจ็บปวดและเสียใจ “แกนึกว่าฉันอยากเหรอ ฉันก็โดนบีบอย่างไม่มีทางเลือก ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้น ฉันจะเอาเงินที่ไหนมารักษาอาการป่วยของลูกชายฉัน ดูสิ หลังจากนั้นไม่มีเงินรักษาลูกชายฉันก็…”

พูดถึงลูกชายนัยน์ตาก็แดงขึ้นมา มีสีหน้าเศร้าสร้อยน่าสงสารเหมือนักบว่าทั้งโลกททำผิดต่อเขา

“ฐานะครอบครัวไม่ดี ไม่ใช่เหตุผลของกระทำผิด! ต้องการหาเงินไม่ผิด อยากจะรีบหาเงินคุณก็ไม่ได้ผิด แต่ว่าอย่าหาเงินที่ได้มาจากการทำร้ายชีวิต คุณเอาเงินจากวัคซีนปลอมพาลูกชายคุณไปหาหมอ ที่จริงก็คือการที่เอาชีวิตลูกชายคนอื่นขายให้กับชีวิตลูกชายของคุณ ชีวิตลูกชายของคุณก็คือชีวิต หรือว่าชีวิตลูกชายของคนอื่นไม่ใช่งั้นเหรอ?!”

เฉียนต้าเซิงสบตากับอวี๋กานกานอย่างเสียใจ ดวงตาแดงจ้องเธอไม่วาง “ไม่ใช่ๆ ฉันโดนบังคับ!”

อวี๋กานกานยกยิ้ม พูดเย้ยหยัน “คุณโดนบังคับ? มีใครเอามีดไปวางที่คอคุณแล้วบังคับคุณเหรอ? ไม่มี! คุณย้ำว่าคุณจำเป็นมาโดยตลอด คุณมีเหตุผลที่ทำเพื่อลูกชายของคุณ พี่น้องตระกูลเจียงก็ควรจะปกป้องคุณ แต่ว่าคนที่ฐานะครอบครัวไม่ดีมีเยอะ หรือว่าทุกคนต้องไปทำเรื่องผิดเหมือนคุณ ทำไมไม่หาเงินด้วยวิธีอื่นที่ถูกต้องมาแก้ปัญหา ถ้าคุณเลือกใช้วิธีหาเงินที่ถูกต้อง แล้วคุณจะเข้าคุกได้ยังไง คุณไม่ต้องเข้าคุกแล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่ครอบครัวแตกแยก พูดไปพูดมาการที่คุณเข้าคุก ความบริสุทธิ์ของคุณ ครอบครัวของคุณก็เป็นตัวคุณเองที่ทำลาย คุณผลักทุกอย่างไปไว้ที่พี่น้องตระกูลเจียงเพราะว่าคุณขี้ขลาด ทำไมคุณถึงได้ไม่มีความรับผิดชอบอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งควรมี!”

“แก!!!”

ทุกคำพูดทุกประโยคแทงเข้ากลางใจเฉียนต้าเซิงอย่างแรง ฉีกกระชากหน้ากากและการเสแสร้งของเขาจนหมด สีหน้าของเฉียนต้าเซิงเปลี่ยนจากสีแดงจนเป็นสีม่วงพร้อมกับมองอวี๋กานกานอย่างอาฆาต “อย่านึกว่าเป็นแบบนี้แล้วฉันจะปล่อยแกไป วันนี้แกต้องตาย!!”

อวี๋กานกานพยักหน้าอย่างใจเย็น “ฉันรู้ วันนี้พวกคุณคงไม่ปล่อยฉันไป ดังนั้นฉันถึงได้กล้าพูดจาอย่างนี้กับคุณ และฉันตายก็ไม่เสียที…”

เธอมองไปที่จูอวี้ลู่ น้ำเสียงเจือแววประชดประชันเล็กน้อย “มีคุณไปด้วยกันกับฉัน!”

จูอวี้ลู่ขมวดคิ้ว “แกพูดบ้าอะไร!”

อวี๋กานกานมองเธออย่างตกใจ “ดูจากท่าทางคุณ เหมือนว่าจะยังไม่รู้อะไรเลยสักนิด ฉันจะบอกให้นะคุณจู…ไม่ใช่สิ คุณนายกู้ อันที่จริงตอนนี้คุณยังไม่ได้หย่ากับพ่อของฉัน หรือคุณไม่รู้สึกจริงๆ เหรอว่าคุณก็คือหมากที่ตายแทนตัวหนึ่งของเฉียนต้าเซิง?”

ตอนที่ 850 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (70)

จูอวี้ลู่มีสีหน้าเครียดหนัก ด่าออกมาอย่างรวดเร็ว “แกพูดจาเหลวไหลให้น้อยหน่อย อย่านึกว่าฉันไม่รู้ว่าแกกำลังวางแผนอะไร”

อวี๋กานกานหัวเราะ “แน่นอนว่าก็มีความเป็นไปได้ ในใจของพวกคุณต่างรู้ดีถึงแผนของอีกฝ่าย ต่างคนก็ใช้อีกฝ่ายเป็นหมากเพื่อใช้ประโยชน์ ตอนที่เขาวางแผนให้คุณอยู่ คุณเองก็กำลังวางแผนให้เขา แค่ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าเฉียนต้าเซิงฝีมือเหนือกว่าคุณไปก้าวหนึ่งเท่านั้น คุณนายกู้ คุณแน่ใจว่าจะให้เฉียนต้าเซิงหนีไปอย่างนี้จริงๆ จะไม่เหลือทางหนีให้ตัวเองเหรอ?”

จูอวี้ลู่คิ้วขมวด

อวี๋กานกานพูดต่อ “ฉันโดนลักพาตัวมา โทรศัพท์หาพ่อของฉันไม่ขอความช่วยเหลือ แต่กลับพูดสั่งเสียเท่านั้น ความคิดนี้เฉียนต้าเซิงน่าจะเป็นคนคิดให้คุณ ทำไมเขาต้องให้คุณทำเช่นนี้ ความจริงก็คือกำลังทำให้จุดน่าสงสัยทุกอย่างชี้ไปที่ตัวคุณ”

จูอวี้ลู่ “ฉันจะสร้างหลักฐานว่าไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ให้กับตัวเอง”

อวี๋กานกานว่า “คดีนี้เป็นคดีลักพาตัว ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานว่าไม่อยู่ในเหตุการณ์ ต้องการแค่คนบงการที่อยู่เบื้องหลัง คุณก็ไม่ลองคิดดูล่ะ ฉันโดนลักพาตัวมาแล้ว โทรศัพท์หาพ่อของฉัน ไม่ขอความช่วยเหลือแต่แค่พูดสั่งเสีย มันไม่ผิดปกติเหรอ? เราก็ไม่ได้ลงรอยกันแต่แรก คุณยอมตายเสียดีกว่ายังไงก็ไม่ยอมหย่ากับพ่อของฉัน แต่ฉันแทบอยากจะให้พวกคุณรีบหย่าให้เร็วหน่อย ผลคือตอนที่ฉันโดนลักพาตัว โทรมาแปลกๆ แบบนี้ พ่อฉันจะคิดยังไง? นี่มันไม่ชัดเจนเหรอว่ากำลังบอกให้เขาเห็นว่าการที่ฉันโดนลักพาตัวเกี่ยวข้องกับคุณอยู่”

เห็นได้ชัดว่าจูอวี้ลู่คล้อยตามที่อวี๋กานกานพูด นัยน์ตาฉายแววขัดขืนเล็กน้อย

เฉียนต้าเซิงมีสีหน้าไม่สบอารมณ์พลางพูดเสียงเย็น “เห็นได้ชัดว่าหล่อนกำลังยุแยงตะแคงรั่ว คุณฟังไม่ออกเหรอ?!”

อวี๋กานกานหัวเราะออกมา “คุณนายกู้ ถ้าฉันไม่เป็นอะไร ตำแหน่งคุณนายกู้นี้ของคุณยังมีโอกาสรั้งเอาไว้ ถ้าฉันตายแล้ว ตำแหน่งนี้ของคุณจะต้องรักษาเอาไว้ไม่ได้แน่ คุณว่าฉันกำลังยุแยงตะแคงรั่วรึเปล่า?”

“แกตายแล้ว รวมกับคำสั่งเสียของแกเมื่อกี้นี้อีก พ่อของแกเห็นแก่หน้าของแก คงไม่หย่ากับฉันแน่” จูอวี้ลู่พูดอย่างยืนกราน

“คุณก็ถือว่าเห็นฟังจือหันเติบโตมา คุณคิดว่าฟังจือหันรู้ว่าฉันโทรศัพท์หาพ่อครั้งนี้ จะสงสัยว่าเรื่องลักพาฉันเกี่ยวข้องกับคุณไหม ถ้าฉันตายแล้ว ฟังจือหันน่ะไม่ว่าจะมีหลักฐานหรือไม่ ขอแค่เขาสงสัยคุณ เขาก็จะต้องจัดการคุณตายแน่ จะแก้แค้นให้ฉันจนคุณยอมตายเสียดีกว่ามีชีวิตอยู่ คุณทนรับความโกรธทั้งหมด แต่ว่าเฉียนต้าเซิงล่ะ อีกเดี๋ยวเขาก็น่าจะนั่งเรือออกนอกประเทศ ตรงไปยังน่านน้ำสากล หลังจากออกนอกประเทศใครจะรู้ว่าเขาอยู่ไหน ฟังจือหันหาไม่เจอ ก็ย่อมระบายความโกรธกับความเกลียดชังทุกอย่างไปลงที่ตัวคุณ!”

อวี๋กานกานพูดพลางยิ้มอย่างขี้เล่น “เพราะอย่างนี้ฉันถึงได้บอก เขาเอาคุณมาเป็นแพะรับบาป วางแผนตั้งนานแล้วว่าเอาเรื่องลักพาตัวฉันไปไว้บนหัวคุณ ให้ฟังจือหันไปแก้แค้นที่คุณ”

จูอวี้ลู่มีสีหน้าแย่ลงยิ่งขึ้น…

เฉียนต้าเซิงกำมือทั้งสองข้างที่ปล่อยอยู่ข้างตัวไว้แน่น แววตาฉายความเย็นชาบึ้งตึงเล็กน้อย

เขายกมือขึ้นมาปรบมือ “ไม่ผิด สมแล้วที่เป็นเด็กมหาลัยแพทย์ไป๋หยาง นักเรียนดีเด่นเรียนจบเป็นอันดับที่หนึ่ง ได้ยินว่าวิชาจิตวิทยาได้คะแนนเต็มนี่ ไม่เหมือนกับนักเรียนชั้นยอดจริงด้วย ตั้งแต่เราเข้ามาก็เริ่มเดินหมาก ก้าวไปทีละก้าวเพื่อไปถึงผลจากการยุพวกเราให้แตก”

จูอวี้ลู่มองไปที่เฉียนต้าเซิง “คุณบอกว่าหล่อนกำลังเล่นละคร”

อวี๋กานกานพูดอย่างบริสุทธิ์ใจ “ฉันเล่นละครอะไรล่ะ ตั้งแต่ต้นฉันก็เป็นเนื้อหมูบนเขียงของพวกคุณ มีหน้าที่แค่ยอมให้เหยียบย่ำ ในทางกลับกันคือเฉียนต้าเซิงเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาเชียว เล่นกับใจคนในกำมือ ทำให้พวกเขาเป็นเด็กดีเชื่อฟัง โดนเขาขายแล้วยังช่วยเขานับเงิน”