Legend of the mythological genes - ตอนที่ 117 สังหารหมู

ตอนที่ 117 สังหารหมู่
“รีบหนีเร็ว!”
“เขาบ้าไปแล้ว!”
“ความผันผวนของพลังงานที่แผ่จากตัวเขาถึงระดับของผู้บ่มเพาะ
ดวงดาวแล้ว!”
…
กระสุนอากาศพุ่งผ่านอากาศ บินเร็วเท่ากับกระสุนจริงและมีความ
หนาแน่นเท่ากับเม็ดฝน พลังทําลายล้างสูงมาก
นักวิจัยเหล่านั้นพากันหนีตาย
ทรงพลังดุจเสือ เกรี้ยวกราดดุจหมาป่ า
วินาทีที่เฟิ งหลินเผยสีหน้าที่แท้จริง เขาก็เริ่มเข่นฆ่า
นักวิจัยเหล่านี้ดูเหมือนลูกไก่ แต่จริง ๆ แล้วทุกคนคือฆาตกรเลือดเย็น
ไม่รู้ว่าพวกเขาฆ่ามนุษย์ไปกี่คนแล้ว
เฟิ งหลินไม่รู้สึกผิดบาปอะไรกับการฆ่าพวกเขา
หากต้องฆ่าคนชั่วบ้าง บางครั้งพวกเขาก็อาจต้องเลวร้ายยิ่งกว่า
“พอแล้ว!” เฟิ งหลินลงมือเร็วเกินไป ก่อนแฟรงค์จะตอบสนองทัน
เขาก็เห็นคนของบริษัทยาถูกฆ่าทีละคน แฟรงค์โกรธจัด “ยักษ์เขียว
ฆ่าเขาซะ!”
ครืน!
ยักษ์เขียวสูงกว่าสามเมตรกระโดดออกมา ทําให้พื้นสั่นสะเทือน ร่าง
สูงใหญ่มันขวางตรงหน้าเฟิ งหลิน ทําเหมือนโล่รับกระสุนอากาศ
นักวิจัยเหล่านั้นที่โชคดีพอยังรอดรีบคลานหนี พวกเขาอยากอยู่ให้
ไกลจากเฟิ งหลินที่สุด
“เฟิ งหลิน ฉันประเมินแกตํ่าไป!” แฟรงค์ผลักทุกคนและเดินออกมา
เขามีแว่นไฮเทคตรงตาขวาและกําลังสแกนเฟิ งหลิน ในไม่ช้าข้อมูล
ก็ปรากฏและแฟรงค์ก็อุทานด้วยความตกใจ “สถานะพลังชีวิต 45.8
ไม่คิดเลยว่าคนหนุ่มอย่างแกจะมาถึงช่วงกลางแล้ว น่าประทับใจ
มาก!”
แม้เขาจะชมเชย แต่นํ้าเสียงเขาก็เต็มไปด้วยจิตสังหาร
เครื่องสแกนพลัง!
เฟิ งหลินรู้ทันทีและเข้าใจว่ามันคืออุปกรณ์ต่อสู้ระดับสูง ช่วยให้ผู้ใช้
สแกนสถานะของฝ่ ายตรงข้ามได้ มันสามารถบอกได้ว่าเขาอยู่ใน
ช่วงกลางของอาณาจักรผู้บ่มเพาะระหว่างดวงดาว
ทุก ๆ ก้าวในอาณาจักรผู้บ่มเพาะดวงดาวถือว่าเป็นก้าวใหญ่ พลังชีวิต
ฐานพวกเขาจะเพิ่มเป็นสิบเท่า
ตัวอย่างเช่น ผู้บ่มเพาะฝึกหัดที่มีสถานะพลังชีวิตเริ่มจาก 1 ผู้บ่มเพาะ
ดวงดาวจะเริ่มจาก 10 และผู้บ่มเพาะระดับสูงจะเริ่มจากร้อย
ทุกอาณาจักรบ่มเพาะสามารถแบ่งได้เป็นห้าขั้นเล็ก ๆ ตามสถานะ
พลังชีวิต ขั้นต้น กลาง ท้าย สมบูรณ์ และสูงสุด
สําหรับผู้บ่มเพาะดวงดาวที่มีพลังชีวิตตํ่ากว่าสามสิบ พวกเขาถือเป็น
ขั้นต้น หากเป็น 30 – 60 พวกเขาจะถือเป็นขั้นกลาง 60 – 90 ถึงจะ
เป็นขั้นท้าย
สําหรับผู้บ่มเพาะขั้นท้าย การควบคุมความสามารถพันธุกรรมพวก
เขาได้มาถึงจุดอิ่มตัวและสามารถเลือกวิวัฒนาการเป็นยีนขั้นสูงขึ้น
ได้
แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาถึงมาขีดจํากัดของอาณาจักรบ่มเพาะ
แล้ว
หากสถานะพลังชีวิตเกินกว่า 90 นั่นจะถือเป็นขั้นสมบูรณ์
ขั้นนี้ คนจะสามารถควบคุมความสามารถยีนได้อย่างสมบูรณ์และ
ยีนพวกเขาจะสามารถกระตุ้นพลังชีวิตพวกเขาได้ ช่วยให้สถานะ
พลังชีวิตพวกเขาเพิ่มถึงขั้นที่มีน้อยคนจะบรรลุได้
แต่นี่ไม่ใช่ขั้นสุดท้าย เหนือกว่าขั้นสมบูรณ์ยังมีขั้นสูงสุด
หากพลังชีวิตมาถึง 100 ที่อาณาจักรผู้บ่มเพาะดวงดาว พวกเขาจะเจอ
กันขีดจํากัดและจะไร้เทียมทานที่ระดับนั้น
“ผู้จัดการ ฆ่าเขาซะ!” ไอค์คําราม หัวใจเขารู้สึกเหมือนกําลังหลั่ง
เลือด “นักวิจัยเหล่านี้สิ้นเปลืองทรัพยากรเราไปมาก แต่เขาก็ฆ่าไป
หลายคน”
แฟรงค์จ้องศพบนพื้นขณะที่สีหน้าเขากลายเป็นบิดเบี้ยว
คนเหล่านี้แตกต่างจากพวกที่ถูกโยนเข้าลาวา คนเหล่านี้ถือเป็นหัว
กะทิอย่างแท้จริง การเสียไปสักคนก็ทําให้หัวใจเขาเจ็บปวดแล้ว
“ยักษ์เขียว ฆ่าเขาซะ!” ดวงตาของแฟรงค์ทอประกายเย็นชา
โฮก!
ยักษ์เขียวคํารามขึ้นฟ้า ระดับเสียงคํารามนี้น่ากลัวมาก พลังเสียงทํา
ให้การไหลของอากาศทั้งหมดปั่นป่ วน
วินาทีต่อมา ยักษ์เขียวก็กลายเป็นสัตว์ป่ าและวิ่งสี่ขาหาเฟิ งหลิน
“อืม?” เฟิ งหลินจ้องมันเงียบ ๆ มันราวกับหลุมดําที่สามารถกลืน
วิญญาณของเป้าหมายได้ พลังงานจิตเขาหลั่งไหลออกมา ยิงไป
ข้างหน้าจากใจกลางระหว่างคิ้ว
ยีนจิตเขามีถึง 9 จุดแล้ว ทําให้พลังจิตของเฟิ งหลินทรงพลังมาก มัน
เหมือนดาบที่มองไม่เห็น เจาะเข้าไปในจิตใจของยักษ์เขียวตรง ๆ
ยักษ์เขียวโหยหวน และมือมันก็กุมหัวแน่นขณะกลิ้งกับพื้น หัวมัน
รู้สึกปวดราวกับสมองมันกําลังเปลี่ยนเป็นกาว
“เกิดอะไรขึ้น?” แฟรงค์ตกใจ “รีบฆ่าไอเด็กเหลือขอนั่นซะ!”
“ฆ่าคนขาวเหล่านั้นซะ!” เฟิ งหลินออกคําสั่ง
สีหน้าของยักษ์เขียวบิดเบี้ยว มันไม่รู้ว่าจะฟังคําสั่งไหน
“รีบฆ่าเขา!” แฟรงค์สั่งต่อ
“ฆ่าพวกมันให้หมด!” เฟิ งหลินทําเหมือนกัน
…
ทั้งสองผลัดกันออกคําสั่ง ซึ่งเจาะไปในจิตใจของยักษ์เขียว
ยักษ์เขียวไม่รู้ว่าจะฟังใคร หนึ่งคือสัญชาตญาณในการเชื่อฟัง อีกหนึ่ง
คือคําแนะนําไร้รูปร่างที่ยังดังก้องในหัวมัน ทําให้มันอยากทําตาม
คําสั่งด้วย
สีหน้ามันบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง ดวงตาคล้ายวัวมันแดงกํ่า ความบ้าคลั่ง
ในสายตามันเพิ่มขึ้น ทันใดนั้น มันก็คํารามและแปลงเป็นสัตว์ป่ าที่
เริ่มทําลายไปทั่ว
ยักษ์เขียวกลิ้งไปมาและกระโดด หมัดขนาดใหญ่ของมันเหมือน
ค้อนทุบทุกอย่างที่ขวางหน้า พลังน่าสะพรึงกลัวของมันปลดปล่อย
มาเต็มที่ ทําให้พื้นสั่นสะเทือนไม่หยุด
นักวิจัยอ่อนแอที่รอดชีวิตมาได้จนถึงตอนนี้โชคร้ายมาก พวกเขาถูก
ทุบจนกลายเป็นแผ่นเนื้อ
หลังการฆ่าล้างของเฟิ งหลิน ยักษ์เขียวก็เริ่มสืบสาน
“แกทําได้ยังไงกัน?” สีหน้าแฟรงค์น่ากลัวมาก เขาพบว่าเขาสูญเสีย
การควบคุมยักษ์เขียวไปแล้ว “ฉันฝังชิปในสมองของมัน ทําไมมัน
ถึงฟังคําสั่งของแกแทน?”
“ยากมากหรือไง?” เฟิ งหลินหัวเราะเสียงเย็น “แกคิดจริง ๆ ว่าฉันจะ
ไม่มีมาตรการเตรียมไว้เมื่อฉันทํายายักษ์เขียว? ยักษ์เขียวไม่ใช่แค่
เครื่องจักรสังหาร มันมีชีวิต!”
“การควบคุมจิต!” แฟรงค์เข้าใจทันที “ฉันควรคิดถึงเรื่องนี้แต่แรก
ในเมื่อแกปลุกยีนจิต มันก็ไม่ควรยากเกินสําหรับแกที่จะเรียนรู้การ
สะกดจิต”
ไอค์ผู้อยู่ข้าง ๆ เห็นแจ้ง “ในอดีต แกก็ใช้มันกลับฉันด้วยสินะ?”
เขาพลันนึกถึงความรู้สึกดี ๆ ที่เขามีต่อเฟิ งหลินก่อนหน้า ทุกอย่าง
แปลกมาก
เฟิ งหลินหัวเราะเสียงเย็น “แกยังไม่ถือว่าโง่!”
“แก..” สีหน้าของไอค์น่าเกลียด
ปัง!
เฟิ งหลินกระทืบเท้าอย่างแรง ถีบตัวขึ้นอากาศ พุ่งใส่แฟรงค์
เขาสะบัดมือ มือหนึ่งเป็นหยาง อีกมือเป็นหยิน ทั้งหยินและหยาง
รวมกัน ทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไร้ขอบเขต
ระลอกคลื่นไร้รูปร่างแผ่ออกไป
แฟรงค์และไอค์ได้รับผล ถูกชักจูงด้วยการเปลี่ยนแปลงของท่ามือ
นับไม่ถ้วน จิตสํานึกพวกเขาเริ่มดําดิ่ง
รอยประทับกระจกหยินหยาง
เฟิ งหลินลงมือทันที อยากถือไพ่เหนือกว่า
เพื่อปราบกลุ่มโจร มันต้องเด็ดหัวหัวหน้า!”
ตราบเท่าที่เขาจัดการแฟรงค์ได้ ศึกนี้ก็จะจบ เฟิ งหลินไม่อยาก
เสียเวลา
เปลือกตาของไอค์เริ่มหนัก เขากําลังจะหลับ
“ตื่น!” แฟรงค์คําราม แสงสาดออกจากตาเขาขณะที่เขาตื่นจากอาการ
มึนงงและรีบทิ้งระยะห่างระหว่างเขากับเฟิ งหลิน
เมื่อเห็นแบบนี้ เฟิ งหลินก็รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่แปลกใจเกินไป
ยีนจิตเป็นแค่ยีนพื้นฐาน แม้เขาจะเสริมมันถึง 9 จุด มันก็ไม่อาจ
สะกดจิตผู้บ่มเพาะดวงดาวที่ปลุกยีนแรกเริ่มได้
เนื่องจากการเดิมพันล้มเหลว เฟิ งหลินจึงเปลี่ยนเทคนิค ทั้งสองมือ
เขากลายเป็นไร้กระดูก คล้ายกับงูตัวใหญ่ที่ฉกใส่แฟรงค์ อยากจับ
เขา
รอยประทับเชือกบ่วงเทพ!
แขนเขาพันกันเป็นเกลียมปม มันรู้สึกแม้กระทั่งเทพในตํานานก็ยัง
ถูกจับได้ กระบวนท่านี้ทําให้เป้าหมายถูกพันธนาการ
“ปัง!”
ลําแสงสีขาวสว่างวูบ
“อะไรกัน?” เฟิ งหลินพบว่ามีปี กสีขาวบริสุทธิ์ปรากฏบนหลังของ
แฟรงค์ ขนบนปี กแหลมดุจมีดและแข็งเหมือนเหล็กเย็น พวกมัน
ห่อหุ้มแฟรงค์ไว้เป็นการปกป้อง
เฟิ งหลินคว้าเข้ากับปี กนั่นขณะเกิดประกายไฟ
แต่ด้วยการกระพือปี ก พลังมหาศาลก็ผลักเฟิ งหลินออกไป
หวืด หวืด
ปี กกระพืออย่างรวดเร็ว ทําให้เกิดพายุขนาดเล็ก แฟรงค์ลอยขึ้น จ้อง
มองเฟิ งหลินด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว ดวงตาเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวเงินและ
ไม่มีอารมณ์ใดบนหน้า เขาเหมือนทูตจากสวรรค์ เหยียดมองมายัง
โลกมนุษย์