Legend of the mythological genes - ตอนที่ 179

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกคุณทุกคนถือส่วนหนึ่งของห้องเรียนชั้นพิเศษ!

ชายรูปร่างกำยำหน้าตาดุร้ายยืนอยู่บนแท่นและประกาศเสียงดัง

เขามีรอยแผลเป็นบนใบหน้าและมีกลิ่นอายดุดัน เขาดูไม่เหมือนครู แต่กลับเป็นเหมือนนักรบที่แข็งแกร่งมากประสบการณ์

ดวงตาของเฟิงหลินเป็นประกาย เขาตระหนักว่าอาจารย์ประจำชั้นของห้องเรียนชั้นพิเศษนั้นแท้จริงแล้วเป็นผู้บ่มเพาะระดับสูง

ในโรงเรียนมัธยมโลกเขาอยู่ในอันดับที่สองรองจากอาจารย์ใหญ่

ดูเหมือนว่าโรงเรียนจะจัดห้องเรียนชั้นพิเศษไว้ในระดับสูงและให้ผู้บ่มเพาะระดับสูงเป็นครูประจำชั้น

เฟิงหลินแอบพยักหน้า

เมื่อเขากำลังสังเกตคนอื่น คนอื่นก็สังเกตเขาเช่นกัน

ดวงตาของหัวหน้าอาจารย์ยังคงประเมินเฟิงหลินด้วยความอยากรู้อยากเห็น และตัดสินด้วยสายตา

ตอนนี้ อัจฉริยะอันดับหนึ่งในโรงเรียนมัธยมโลกเป็นต้วนหยุนหลิวซึ่งมีพลังเกือบถึง 10 เขาเหลือเพียงก้าวเดียวก็จะเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาว อย่างไรก็ตาม ต้วนหยุนหลิวเทียบอะไรกับเฟิงหลินไม่ได้แล้ว

ชายหนุ่มคนนี้โผล่ออกจากหอต่อสู้ลวงตาภายในหนึ่งนาที มันเป็นความสำเร็จที่น่าอัศจรรย์และความสำเร็จของเขาก็ทำให้ห้องเรียนชั้นพิเศษเสียจุดประสงค์

ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ ใครกล้าเรียกตัวเองว่าอัจฉริยะ?

เฟิงหลินกลายเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาวแล้ว แม้ว่าระดับพลังของเขาจะไม่ชัดเจน แต่มันก็เกิน10อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถทำให้ระบบหอต่อสู้ลวงตาล่มได้

โรงเรียนมัธยมโลกเสื่อมโทรมมาเป็นเวลานาน ดังนั้นอาจารย์ใหญ่จึงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากกับการปรากฏตัวฉับพลันของอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้นี้ และได้สั่งการให้ทุกคนรักษาเฟิงหลินไว้อย่างระมัดระวัง พวกเขาจะทำเต็มที่เพื่อให้เฟิงหลินได้รับผลการสอบที่ดีที่สุดในการสอบเข้าวิทยาลัย

มันไม่ใช่แค่หัวหน้าอาจารย์ แต่ตอนนี้สายตาของทั้งห้องจับจ้องมาที่เฟิงหลิน

นี่ยกเว้นคนสองคน – จ้าวไคและเจส คล็อต หลังจากใช้เวลาช่วงพักฤดูหนาวเพื่อบ่มเพาะ ทั้งสองคนก็ประสบความสำเร็จในการเข้าสู่ห้องเรียนชั้นพิเศษ

ก่อนหน้านี้พวกเขาท้าทายเฟิงหลินและถูกเอาคืนจนหวาดกลัว พวกเขาไม่กล้าเหลือบมองเฟิงหลินด้วยซ้ำ

พวกเขามองว่าเฟิงหลินเป็นตัวอันตราย พวกเขาไม่กล้ามองเฟิงหลินนานเกินไป

อย่างไรก็ตาม มีสายตาที่เต็มไปด้วยความมาดร้ายมองมาที่เฟิงหลิน

นี่เป็นชายหนุ่มผมดำหน้าตาหล่อ เขามีสีหน้าเย่อหยิ่งมั่นใจ

เขาคือต้วนหยุนหลิว บุคคลผู้ซึ่งเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งในโรงเรียนที่มีพลัง 9.6 เขาเองก็ผ่านหอต่อสู้ลวงตาได้ทุกชั้น

เขาคุ้นเคยกับการเป็นคนที่เก่งที่สุด เขาจะยอมรับเรื่องนี้ได้ยังไง?

ความคิดของเขาที่ต้องการท้าทายเฟิงหลินปรากฏอยู่บนหน้า

เฟิงหลินไม่ได้สนใจศัตรูพวกนี้

ความอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดา!

ไม่ว่าคนอื่นจะรักหรือเกลียดฉัน … เดี๋ยวมันก็หายไป …

สิ่งเดียวที่เฟิงหลินกังวลคือการลงทะเบียนสอบเข้ามหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาว

แม้ว่ารูปแบบการตรวจสอบจะเน้นที่ความแข็งแกร่งของพลัง แต่หลังจากประสบกับการพัฒนาเทคโนโลยีมานานหมื่นปี มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ

มหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาวเป็นเพียงศัพท์ทั่วไปและมีความแตกต่างด้านคะแนน จากระดับต่ำสุดไปจนถึงระดับสูงสุด มีมหาวิทยาลัยดาวเคราะห์, มหาวิทยาลัยภูมิภาค, มหาวิทยาลัยจักรวรรดิดวงดาวและสุดท้ายคือมหาวิทยาลัยเอกภพ

วิธีการลงทะเบียนจะแตกต่างกันสำหรับมหาวิทยาลัย

การลงทะเบียนสำหรับมหาวิทยาลัยดาวเคราะห์และมหาวิทยาลัยภูมิภาคนั้นสามารถทำได้ในโรงเรียนของพวกเขาเอง ตราบใดที่ผลการตรวจสอบขั้นสุดท้ายตรงตามที่ระดับกำหนด

แต่มันต่างไปสำหรับมหาวิทยาลัยจักรวรรดิดวงดาวและมหาวิทยาลัยเอกภพ ทั้งสองถูกมองว่าเป็นมหาวิทยาลัยชั้นยอดที่แท้จริงในหมู่มนุษย์ดวงดาว นักเรียนจะต้องลงทะเบียนในสถานที่ที่กำหนดและผ่านการทดสอบหลายระดับ

นอกจากนี้โควต้าการลงทะเบียนสำหรับทุกโรงเรียนก็มีจำกัดเช่นกัน

เพื่อนร่วมชั้นของเฟิงหลินในห้องเรียนชั้นพิเศษต่างก็มองเขาด้วยสายตาอิจฉา มีโควต้าที่จำกัดและพวกเขากลัวว่าเฟิงหลินจะฉวยโอกาสที่จะได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาว

สำหรับมหาวิทยาลัยเอกภพมันเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดหวัง

มันเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำที่รับนักศึกษาจากทั่วทั้งอวกาศระหว่างดวงดาว และยังพูดกันว่าพวกเขายังรับคัดเลือกเผ่าพันธุ์นอกโลกซึ่งไม่ได้ทำสงครามกับมนุษย์

เพื่อนร่วมชั้นของเฟิงหลินรู้ดีว่าพวกเขาเป็นเพียงผู้บ่มเพาะต่ำต้อยที่สุดในอวกาศระหว่างดวงดาว

พวกเขาอาจถูกมองว่าเป็นอัจฉริยะในโรงเรียนมัธยมโลก แต่พวกเขาก็ไม่ได้มีค่าอะไรในระบบสุริยะจักรวาลนับประสาอะไรกับอวกาศระหว่างดวงดาว

ดังนั้นจึงไม่มีใครคิดว่าจะสมัครเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเอกภพ

เฟิงหลินมองทุกคนอย่างเย็นชา

มังกรไม่ปะปนอยู่กับงู คนเหล่านี้จะรู้ถึงความปราถนาอันสูงส่งของเขาได้ยังไง?

การต่อสู้กับคนเหล่านี้เป็นเรื่องตลก เหมือนหนูบนพื้นดินที่เป็นศัตรูกับนกอินทรีอันสง่างามที่บินอยู่บนท้องฟ้า

ห้องเรียนชั้นพิเศษเป็นห้องเรียนชั้นยอดในโรงเรียนมัธยมโลก เหตุผลที่โรงเรียนมอบทรัพยากรทั้งหมดเลี้ยงดูพวกเขาก็เพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าเรียนในวิทยาลัยที่ดีได้ สร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนมัธยมโลก

มีตำแหน่งว่างเพียงสิบหรือมากกว่านั้นสำหรับมหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาว มีผู้สนใจจำนวนมากและมีการแข่งขันที่รุนแรงมาก

อาจารย์ประจำชั้นซึ่งเป็นผู้บ่มเพาะระดับสูงให้คำแนะนำกับนักเรียนและพยายามยกระดับการบ่มเพาะอย่างรวดเร็วก่อนที่การสอบเข้าวิทยาลัย

ตราบใดที่พลังและสติปัญญาของพวกเขาเพิ่มขึ้น พวกเขาจะมีความเข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับทฤษฎีและความรู้

“การยื่นใบสมัครจะเริ่มตั้งแต่วันนี้!” ในวันแรกของการเรียน หัวหน้าอาจารย์ผู้ดุดันก็ประกาศด้วยน้ำเสียงต่ำ เขาต้องการที่จะเตรียมการฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องเพื่อเตรียมความพร้อมให้กับนักเรียน

ในฐานะอัจฉริยะที่มีผลงานโดดเด่นที่สุดในหอต่อสู้ลวงตา เขาถามเฟิงหลินก่อน “เฟิงหลินเธอก่อน! บอกฉันว่าเธอจะสมัครเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาวเกรดไหน ฉันจะเขียนมันลงไปในบันทึก.”

เฟิงหลินไม่ลังเลเลยและพูดว่า “มหาวิทยาลัยเอกภพ!”

ทุกคนในห้องเงียบกริบ

นักเรียนคนอื่นๆในชั้นเรียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขาพยายามที่จะหาช่องว่างเพิ่มเพื่อเพิ่มโอกาส!

ในวินาทีต่อมา ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้าง

อะไร? เขากำลังจะสมัครเข้ามหาวิทยาลัยเอกภพ?

เขาไปเอาความมั่นใจมาไหน?

..

โดยไม่สนความจริงว่าเฟิงหลินมีความสามารถเช่นนั้นจริงไหม พวกเขาก็ตระหนักว่าแม้พวกเขาจะมองเฟิงหลินเป็นคู่แข่ง แต่เฟิงหลินไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา

“เธอต้องการสมัครเรียนมหาวิทยาลัยเอกภพ?” หัวหน้าอาจารย์ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน

“ใช่ครับ!” เฟิงหลินพูดอย่างใจเย็น “มหาวิทยาลัยเอกภพรับนักเรียนจากทั่วทั้งจักรวาล แม้แต่เผ่าต่างดาวก็ได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน ดังนั้นไม่ว่าภูมิภาคของดาวจะถอยหลังเข้าคลองแค่ไหน ไม่ว่าโรงเรียนจะอ่อนแอแค่ไหนก็ตาม โรงเรียนของเราก็สามารถสมัครได้ ผมจะสอบเข้าที่นั่น! “

แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะสงบ แต่ก็เต็มไปด้วยการครอบงำ เมื่อมีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ เราควรทำและไม่ปฏิเสธ หากฉันไม่ทำใครจะทำ?

หัวหน้าอาจารย์พยักหน้า เขารู้ว่าเฟิงหลินพูดถูก อย่างไรก็ตามเขาก็ต้องส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

มันเป็นความจริงที่โรงเรียนมัธยมโลกมีโควต้าการสมัครหนึ่งสิทธิ์สำหรับมหาวิทยาลัยเอกภพ อย่างไรก็ตามเนื่องจากไม่มีใครสมัครมหาวิทยาลัยเอกภพมาหลายปี พวกเขาจึงมักจะขายโควต้านั้นให้กับโรงเรียนมัธยมปลายระดับสูงอื่นๆเพื่อรับเหรียญดาราจำนวนมหาศาล

ถ้าเฟิงหลินต้องการใช้โควต้านี้ โรงเรียนจะสูญเสียเหรียญดาราจำนวนมากนั้น อาจารย์ใหญ่จะเห็นด้วยกับเรื่องนี้หรือเปล่า?

เขารู้ว่าแม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าอาจารย์ แต่เขาก็ไม่มีสิทธิที่จะพูดอะไร

“รอเดี๋ยว! ฉันจะไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ก่อน!” หัวหน้าอาจารย์เหลือบมองเฟิงหลินและรีบออกไปอย่างเร็ว

ความปั่นป่วนในห้องเรียนชั้นพิเศษเกิดขึ้น เฟิงหลินรออย่างเงียบ ๆ

อาจารย์ใหญ่มาถึงอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเห็นเฟิงหลิน เขาก็ถามด้วยเสียงต่ำทันทีว่า “เธอต้องการสมัครเข้ามหาวิทยาลัยเอกภพ?”

มันเป็นคำถามเดียวกัน แต่มีน้ำเสียงที่ต่ำกว่า

เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับตัวเขาเอง เฟิงหลินจึงไม่แสดงความกระสับกระส่าย เขายืนยันว่า “ใช่ครับ!”

อาจารย์ใหญ่พบว่ามีปัญหา หากพวกเขาขายโควต้านี้ให้กับโรงเรียนอื่น พวกเขาจะได้รับเงินอย่างน้อย10 ล้านเหรียญ เงินจำนวนนี้มีความสำคัญอย่างมากต่อโรงเรียนมัธยมโลกที่ขาดแหล่งบ่มเพาะ มันเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญ

“เธอแน่ใจได้ยังไงว่าเธอจะสามารถเข้าไปได้? โควต้านี้สำคัญมากสำหรับโรงเรียน ถ้าไม่มีความมั่นใจ มันจะเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากร เธอเข้าใจใช่ไหม?” อาจารย์ใหญ่ไม่ได้ตอบทันที แต่ถามเฟิงหลินก่อน

เฟิงหลินไม่ได้อธิบายตัวเอง การกระทำสำคัญกว่าคำพูด ทำไมเขาต้องเสียเวลาคุย?

แรงสั่นสะเทือนระเบิดออกมา เขาปล่อยพันธนาการบนร่างกายของเขาและปลดปล่อยแรงกดดันทั้งหมด แม้แต่อากาศก็ยังถูกบิดเบือน

แรงกดดันกดลงมาเหมือนภูเขาและให้ความรู้สึกราวกับว่าภัยพิบัติครั้งใหญ่กำลังมา

เกิดความเงียบสงัดไปทั่วห้อง..