Legend of the mythological genes - ตอนที่ 195

“นี่คือเสาศักดิ์สิทธิ์ที่รับน้ำหนักของประเทศ?ญี่ปุ่นมีการป้องกันและความเมตตาจากเทพผู้ยิ่งใหญ่อามาเทราสุเราเป็นเผ่าพันธุ์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในจักรวาลเหนือเผ่าพันธุ์อื่น! “

“ฟูมะคุงพูดถูก!”

“เผ่ายามาโตะของเราจะต้องยิ่งใหญ่อย่างแน่นอนในอนาคตและครองกาแล็กซี่ทางช้างเผือกทั้งหมด!”

…

กลุ่มชาวญี่ปุ่นว่ายน้ำมาทางเสาเหล็กโดยสวมชุดดำน้ำ พวกเขาพึมพำด้วยใบหน้าชื่มชมตัวเอง แม้ว่าเสียงของพวกเขาในน้ำจะไม่ดังมาก แต่พลังวิญญาณของเฟิงหลินทำให้เขาสามารถได้ยิน

เฟิงหลินไม่สนใจ

ชาวญี่ปุ่นเหล่านี้กลัวคนแข็งแกร่งและรู้แต่วิธีรังแกคนอ่อนแอเท่านั้น ความชั่วร้ายและความโลภของพวกเขาไม่มีขอบเขต

ไม่ว่าโลกยุคโบราณหรือยุคดวงดาว ญี่ปุ่นยังคงเป็นเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแออยู่เสมอ กระนั้นพวกเขาก็ยังคงเหมือนหมาป่าโลภแม้จะผ่านกาลเวลา แท้จริงแล้วเสือดาวไม่สามารถเปลี่ยนลายจุดของมันได้

เฟิงหลินมองหัวหน้าและเมื่อเขาเห็นว่าเป็นใคร เขาก็อดรู้สึกตกใจไม่ได้

คนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือคนญี่ปุ่นที่ผ่านการสอบรอบแรกมากับเขา สถานะพลังของเขาสูงมากและไม่สามารถดูถูกความสามารถของเขาได้

การสอบรอบสองกำลังจะเริ่มขึ้น เพราะอะไรชายคนนี้จึงมาที่ร่องลึกสมุทรมาเรียนาในเวลานี้

มันไม่ดูเหมือนว่าเขากำลังวางแผนที่จะใช้แรงกดดันจากทะเลน้ำลึกเพื่อช่วยเขาในการบ่มเพาะ ดังนั้นจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาในการมาที่นี่จึงต้องไม่ทำธรรมดา

ความรู้สึกที่เฉียบคมของเฟิงหลินในฐานะผู้บ่มเพาะบอกเขาว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาตัดสินใจที่จะตามไปอย่างเงียบๆ

ผู้ชายที่เป็นผู้นำกำลังเดินอย่างใจร้อน “ไว้มาคุยกันทีหลัง รีบเข้าวิหารศักดิ์สิทธิ์ก่อน เป้าหมายสำคัญคือกุญแจ รีบไปแล้วเชิญเทพธิดาออกมา”

บุคคลที่เป็นผู้นำคนนี้อย่างน้อยที่สุดต้องเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาว หรือเขาจะไม่ใช่ผู้นำ? ยังมีคนที่ชื่อเทพธิดาอีก?

ท่าทางของเฟิงหลินไม่เปลี่ยนแปลง เขาจดจำการเคลื่อนไหวทั้งหมดเอาไว้

ในขณะนี้เอง เงาร่างหนึ่งก็เดินออกมา เธอคือผู้หญิงที่สวยมาก ขนตางอนยาวและเธอก็ปรากฏขึ้นเหมือนร่างจำแลงของจิ้งจอกที่มีเสน่ห์ไร้ขอบเขต กลิ่นอายชวนหลงใหลของเธอจับหัวใจชาวญี่ปุ่นเหล่านี้ได้ทันทีที่เธอปรากฏตัว

“ฟูมะ ทาโร่รีบไปกันเถอะ! เรื่องนี้เกี่ยวกับอาณาจักรลับ มันสำคัญมากอย่าล่าช้าเลย” ทันทีที่เทพธิดาญี่ปุ่นปรากฏตัว เธอก็ออกคำสั่งทันที หลังจากนั้นชาวญี่ปุ่นก็ว่ายลงลึกเข้าไปในร่องลึกสมุทร

อาจมีความลับในร่องลึกสมุทรมาเรียนา?

เฟิงหลินติดตามอย่างใกล้ชิดเขาแน่ใจว่าคนญี่ปุ่นกลุ่มนี้มาที่นี่เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง เส้นทางของพวกเขาชัดเจนมาก

เขาซ่อนตัวอย่างระมัดระวัง ไม่ต้องการให้ใครเจอเขา

แต่โชคดีที่สภาพแวดล้อมนั้นมืดสนิทไม่มีแสงเลย ยากมากที่คนเหล่านี้จะหาเขาเจอ

อีกทั้งเฟิงหลินยังใช้พลังวิญญาณในการติดตาม ทำให้ไม่มีทางคลาดกับพวกเขา เขามีข้อได้เปรียบเยอะมาก

อย่างไรก็ตามชาวญี่ปุ่นเหล่านี้ไม่ได้โง่ พวกเขาทั้งหมดตื่นตัวอยู่เสมอและมักจะตรวจสภาพแวดล้อม เฟิงหลินไม่กล้าเข้าไปใกล้มากจนเกินไป

“เทพธิดา ฟูมะคุง คิดว่าอาณาจักรลับนี้มีประโยชน์จริงๆงั้นหรอ ? มันสามารถกระตุ้นการบ่มเพาะของเราได้ก่อนการสอบวิทยาลัยจริงๆหรอ?”

เทพธิดากวาดตามองและตอบอย่างเยือกเย็น “การสอบรอบสองใกล้เข้ามา มันต้องใช่เพราะนี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นที่เรามีคนถึงสองคนที่ผ่านการสอบรอบแรกของมหาวิทยาลัยเอกภพและอีกสิบเอ็ดคนที่ผ่าน การสอบของมหาวิทยาลัยจักรวรรดิดวงดาว ฝ่าบาททรงเปิดโอกาสให้เราเข้าสู่อาณาจักรลับนี้ โอกาสนี้หายากมาก ยามาชิตะคุง นายไม่ควรสงสัยฝ่าบาท”

“ไห่(ครับ)!” การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาได้ยินเรื่องนั้นและก็รีบโค้งคำนับและตอบรับด้วยความเคารพ

อาณาจักรลับในตำนาน?

หัวใจของเฟิงหลินตื่นเต้นเมื่อได้ยิน

อาณาจักรลับในตำนานถือได้ว่าเป็นซากปรักหักพังในตำนานที่มีค่าที่สุดประเภทหนึ่ง ในนั้นถือเป็นโลกอิสระและกล่าวว่ามีอาณาจักรลับตำนานต่างๆจะรักษาสภาพแวดล้อมส่วนหนึ่งของโลกยุคโบราณไว้ มันมีผลประโยชน์นับไม่ถ้วน

เขาค่อยๆค้นพบว่าตราบใดที่เขามีความสัมพันธ์กับคนญี่ปุ่น เขาจะได้รับประโยชน์เสมอ

โชคชะตาบางครั้งก็มหัศจรรย์อย่างสุดจะพรรณนาจริงๆ

เป็นไปได้ไหมว่าคนญี่ปุ่นจะเป็นความโชคดีของเขา?

รอยยิ้มลึกลับๆ ปรากฎบนใบหน้าของเฟิงหลิน ชาวญี่ปุ่นกลุ่มนี้กลายเป็นคนที่จะให้โชคลาภแก่เขา

ชาวญี่ปุ่นรีบเร่ง เขาดูเหมือนใจร้อน กระนั้นก็ตามไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาถูกหมาป่าหิวโหยตามอยู่

เคล็ดบ่มเพาะ สมบัติ ทรัพยากร … ฉันต้องการทั้งหมด!

ไม่นานเฟินหลินก็ตามพวกเขาไปถึงที่ก้นทะเลมีที่ดินผืนใหญ่ผืนหนึ่ง ที่นี่มีภูเขามากมายเหมือนภูเขาที่จมอยู่ใต้น้ำ

หัวใจของเขาตื่นเต้นเร้าใจเมื่อความคิดพุ่งทะลุจิตใจของเขา ก่อนที่จะมีเสาศักดิ์สิทธิ์ส่วนหนึ่งของญี่ปุ่นจมลงไปในร่องลึกสมุทรมาเรียนาแล้ว มันคือที่นี่ใช่ไหม?

“ยามาตะ โนะ โอโรจิอยู่ไหน?” ชาวญี่ปุ่นงุนงง เมื่อสังเกตเห็นว่าไม่มีความวุ่นวายที่นี่

“น่าจะออกไปหาอาหาร” ฟูมะ ทาโร่ผู้เป็นหัวหน้าพูดอย่างสงบ

คนอื่นพยักหน้า ยามาตะ โนะ โอโนจิเป็นสัตว์ประหลาดน่ากลัว มีขนาดกว่า 100 เมตร มันต้องการอาหารที่เยอะมากตามธรรมชาติ เป็นเรื่องปกติมากที่จะออกไปหาเหยื่อ

ในกรณีนี้ถือเป็นเรื่องดี ถ้าไม่อย่างนั้นพวกเขาก็คงลำบากหากต้องเจอยามาตะโนะโอโรจิ

อาณาจักรลับในตำนานเป็นประเด็นที่สำคัญที่สุด แม้ว่าชาวญี่ปุ่นจะรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ แต่พวกเขาก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับยามาตะ โนะ โอโรจิ พวกเขามาถึงหน้าอุโมงค์และเข้าไป

เฟิงหลินดึงกลิ่นอายกลับมาซ่อน ลบร่องรอยการทั้งหมดของเขาและเดินเข้าไป

อุโมงค์นี้ลึกมากอย่างกับรูงูยักษ์

นี่อาจเป็นสิ่งที่ยามาตะ โนะ โอโรจิคอยปกป้องอยู่?

เฟิงหลินรู้สึกถึงความคาดหวังในใจ บางสิ่งที่ทำให้ยามาตะ โนะ โอโรจิคอยป้องกันย่อมไม่ใช่ของธรรมดา

อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเขาก็ต้องตกใจ ภายใต้การรับรู้จากพลังวิญญาณของเขา เขาค้นพบว่ากลุ่มชาวญี่ปุ่นหายตัวไปในอากาศอย่างไร้ร่องรอย

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ฉากที่แปลกประหลาดนี้ทำให้เฟิงหลินระมัดระวัง เขาเพิ่มความเร็วและรีบไปข้างใน ในปลายอุโมงค์มีพื้นที่ใต้ดินปรากฏขึ้น มีศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์โบราณแช่อยู่ในน้ำ ศาลเจ้านี้สร้างขึ้นตามแบบญี่ปุ่นโบราณเมื่อหลายพันปีก่อน แต่มันกลับยังดูใหม่เอี่ยมไม่มีร่องรอยความเก่าแก่เลย

เฟิงหลินสแกนสภาพแวดล้อมอย่างละเอียดแต่หาอะไรไม่เจอ เขาเข้าไปในศาลอย่างระมัดระวังเพื่อดูรูปปั้นเทพสูงสามสิบเมตรที่ถูกสร้างอยู่ภายใน รูปปั้นนี้มีความทนทาน ใบหน้าสีเขียวและเขี้ยว ผมเผ้าดูย่งเหยิง นอกจากนี้ยังมีกลิ่นอายดุร้ายเปล่งออกมาที่สามารถเรียกความกลัวในหัวใจของคนได้

คนญี่ปุ่นเหล่านั้นหายไปไหน?

เฟิงหลินรู้สึกว่าทุกอย่างแปลกประหลาดเขาวนรอบรูปปั้นเทพเจ้าและเริ่มสำรวจ

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็หยุดชะงักที่ดาบขนาดมหึมาในมือของรูปปั้น สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายดุร้ายจากดาบ แม้จะถูกแช่อยู่ในน้ำเป็นเวลาหลายปี แต่ก็ไม่มีร่องรอยของความเสียหาย อาวุธนี้เปล่งประกายเงาวาว มันเป็นอาวุธที่น่าหวาดหวั่นที่น่าจะเคยสังหารชีวิตนับไม่ถ้วนมาก่อน

นี่อาจเป็นสมบัติประเภทหนึ่งที่มีคุณสมบัติแปลกๆ?

เฟิงหลินรู้สึกถึงกลิ่นอายที่เหลืออยู่จากขอบดาบว่ามีร่องรอยของเลือดสด เห็นได้ชัดว่านี่เป็นร่องรอยของคนญี่ปุ่นก่อนหน้า

หรือดาบนี่จะเป็นทางเข้าลับ?

เฟิงหลินค่อนข้างมั่นใจ เนื่องจากคนญี่ปุ่นกล้ามาที่นี่จึงไม่น่าจะเป็นกับดัก หากสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเขาก็น่าจะออกไปได้ เขากางมือออกและกรีดมันอย่างเด็ดขาดแล้วปล่อยให้เลือดของเขาสัมผัสกับคมดาบ

ต่อมาพลังวิญญาณของเขาก็ถูกดูดกลืนโดยพลังการดูดที่ไร้ขอบเขต

หวด ~

น้ำรอบตัวเขาหมุนอย่างแรงก ลายเป็นกระแสน้ำวนขนาดมหึมา ที่ใจกลางมีหลุมดำน่ากลัวปรากฏขึ้นมันเป็นเหมือนประตูสู่โลกอื่น พลังไร้รูปร่างผลักเฟิงหลินเข้าไปในประตู

หมายเหตุ: สิ่งที่ชนชาติทั้งหมดในนวนิยายเรื่องนี้เป็นภาพสะท้อนกระบวนความคิดของผู้เขียนหรือเพียงแค่จินตนาการของเขา มันไม่ได้สะท้อนความคิดของนักแปล