Legend of the mythological genes - ตอนที่ 213

ดาวอสุราเป็นดาวเคราะห์ที่มีสภาพแวดล้อมเลวร้าย แม้ว่าบรรยากาศจะปกติและมนุษย์สามารถอยู่รอดได้  แต่อุณหภูมิที่นี่แปลกประหลาดสุดขั้วมาก ในตอนกลางคืนอุณหภูมิจะลดลงต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียสและในตอนกลางวันอุณหภูมิจะสูงขึ้นเกือบ 80 องศาเซลเซียส มันอาจจะเย็นจนแข็งหรือร้อนจนเหมือนโดนอบ นี่เป็นสถานที่ที่คล้ายกับนรก โดยทั่วไปแล้วมันไม่เหมาะสำหรับมนุษย์ที่จะอยู่ที่นี่

ดังนั้นสถานที่แห่งนี้จึงกลายเป็นเขตต้องห้ามที่อาชญากรถูกส่งไป หากอาชญากรโทษประหารต้องการมีชีวิตต่อพวกเขาจะต้องปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมทำให้มันกลายเป็นดาวเคราะห์ของสิ่งชีวิตที่เหมาะสำหรับมนุษย์

แม้ว่ากระบวนการนี้จะช้ามาก แต่การใช้คนร้ายก็เป็นการรีไซเคิลได้ใช่ไหมล่ะ?

นี่ไม่ใช่ที่อื่น มันคือที่ตั้งของการสอบรอบสองของมหาวิทยาลัยเอกภพ ดาวเคราะห์อสุรา!

ดวงอาทิตย์ของดาวอสุรามีขนาดใหญ่กว่าดวงอาทิตย์ของโลกถึงหมื่นเท่า ดังนั้นการแผ่รังสีที่นี่ก็รุนแรงเช่นกัน คนธรรมดาจะตายหากเจอสภาพแวดล้อมที่นี่โดยตรง เนื่องจากเซลล์ร่างกายจะกลายเป็นมะเร็งทันที

มีเพียงผู้บ่มเพาะดวงดาวที่มีสถานะพลังสูงเท่านั้นที่สามารถอยู่รอดและเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายนี้

“ทุกคนมารวมตัวกันที่ลานสาธารณะของยานรบเดี๋ยวนี้!” เสียงดังขึ้น เฟิงหลินและผู้สมัครสอบคนอื่น ๆ มารวมตัวกันอย่างรีบเร่ง รู้ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ในระบบสุริยจักรวาลอีกต่อไป

“เรามาถึงดาวอสุราแล้ว” จอมพลจีลอสพูดเสียงดังและพูดต่อ “ระยะเวลาของการสอบรอบสองจะถูกตั้งไว้ที่สิบวันทุกคนได้รับอนุญาตให้นำยา อาหารและน้ำไปได้ ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้อย่างอื่น ข้อมูลพื้นฐานได้ถูกส่งไปยังไมโครชิปของเธอแล้ว พวกเธอสามารถดูได้ตลอดเวลา ยิ่งเธอกำจัดสัตว์ประหลาดชีวเคมีได้มากเท่าไหร่คะแนนก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น ฉันขอเตือนว่าสถานที่นี้เป็นดาวเคราะห์ที่อาชญากรโทษประหารอยู่ ดังนั้นมันจึงไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกในการเชื่อมต่อกับเว็บระหว่างดวงดาว ในจักรวาลที่หนาวเย็นและมืดมิดความสำคัญอันดับแรกของมนุษยชาติคือการอยู่รอด ดังนั้นภารกิจที่สำคัญที่สุดของเธอคือการเอาชีวิตรอด มีเพียงผู้ที่สามารถอยู่รอดได้เท่านั้นถึงจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญ ถ้าไม่งั้นไม่ว่าคะแนนของเธอจะสูงแค่ไหนก็จะไร้ประโยชน์เมื่อเธอตาย ตอนนี้มีนักเรียนคนไหนจะถอนตัวไหม? นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเธอที่จะเลือกยอมแพ้ สำหรับผู้ที่ยอมแพ้ให้ไปรอในยานรบ เมื่อเวลาผ่านไปสิบวันเราจะส่งเธอกลับไปยังระบบสุริยะ หลังจากนี้ ไม่ว่าในกรณีใด ชีวิตและความตายของเธอไม่ใช่ความรับผิดชอบของเรา “

ไม่มีใครที่ถูกกดดันภายใต้แรงกดดัน

นี่เป็นเรื่องธรรมดา

มหาวิทยาลัยเอกภพจะรับสมัครนักเรียน 10,000 คนจากมนุษย์หลายพันล้านคนเท่านั้น การแข่งขันรุนแรงอย่างไม่มีใครเทียบ อัตราการตายก็สูงมากเช่นกัน

ทุกคนมีตัวเลือกให้เลือกที่จะไม่ทำการทดสอบ อย่างไรก็ตามมีเพียงโอกาสเดียวที่ทุกคนจะได้ลงทะเบียนเรียนกับมหาวิทยาลัยเอกภพ หากใครตัดสินใจที่จะยอมแพ้พวกเขาจะต้องไม่มาเสียใจทีหลัง

ไม่มีผู้สมัครคนไหนยอมแพ้

จะมีโอกาสสักกี่ครั้งในชีวิต?

เนื่องจากพวกเขากล้าที่จะลงทะเบียนมหาวิทยาลัยเอกภพ ทุกคนต้องตระหนักอยู่ในใจอยู่แล้ว พวกเขาจะไม่ยอมแพ้แม้ว่าสถานการณ์จะอันตราย

ท้ายที่สุดถ้าพวกเขายอมแพ้ตอนนี้คงไม่มีโอกาสในอนาคตสำหรับพวกเขาอีกแล้ว

นี่เป็นบททดสอบความกล้าหาญของพวกเขาด้วย

“ยอดเยี่ยม อย่างที่คาดหวังจากอัจฉริยะระดับสูงในระบบสุริยะ ความกล้าหาญของพวกเธอน่ายกย่อง! เนื่องจากไม่มีใครปรารถนาที่จะยอมแพ้ ฉันก็ขอให้พวกเธอโชคดี ฉันหวังว่าพวกเธอทุกคนจะสามารถได้คะแนนสูงกันทุกคน!” จอมพลจีลอสพยักหน้าและพอใจกับสิ่งนี้มาก “ตอนนี้การสอบได้เริ่มอย่างเป็นทางการแล้ว ออกไปได้!”

ประตูยานรบเปิดออก ผู้สมัครสอบนั่งอยู่บนยานบินขนาดเล็กซึ่งทะลุผ่านชั้นบรรยากาศ

ในเวลานี้เป็นตอนเช้าบนดาวอสุรา รังสีจากดวงอาทิตย์แผดเผามาก อุณหภูมิสูงถึง62 องศาเซลเซียส!

คลื่นความร้อนที่รุนแรงแทรกซึมอยู่ในชั้นบรรยากาศอยากอบให้ทุกคนแห้งเกรียม

เฟิงหลินปิดรูขุมขนทันทีป้องกันการสูญเสียความชุ่มชื้น

มนุษย์ธรรมดาจะตายทันทีเมื่อต้องเผชิญกับอุณหภูมิแดดที่สูง ผู้สมัครสอบอย่างพวกเขาที่มีสถานะพลังสูงเท่านั้นจึงจะสามารถทนได้

พวกเขาลงมาบนยอดเขาเตี้ย ๆ คล้ายกับแท่นหิน

หลังจากที่ผู้สมัครสอบถูกส่งตัวลงจากยานบิน ยานบินก็บินกลับขึ้นไปในอากาศกลับไปที่ยานรบ

เลือดเป็นสารที่มีฤทธิ์เป็นกรด!

หินที่ถูกโยนลงไปจะทำให้เกิดระลอกคลื่น

ป่าเงียบ แต่ดูเหมือนเคยมีชีวิตขึ้นมา แม้แต่สัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายปลาหมึกยักษ์ก็ยังมีคลื่นซัดขึ้นมาก่อตัวเป็นมวลหนาแน่นและบังแดดให้ตัวมัน

พลังวิญญาณของเฟิงหลินได้ก่อตัวเป็นดาบและกำจัดสัตว์ประหลาดเหล่านี้ ชั่วระยะเวลาหนึ่งฝนกรดตกลงมาจากท้องฟ้า เลือดของพวกมันกัดกร่อนพื้นทำให้เกิดหลุมหลายรู หากเลือดที่เป็นกรดโดนมนุษย์มันจะไม่ดีแน่

หวด, หวด, หวด ~

เสียงของสิ่งมีชีวิตที่วิ่งผ่านป่าอย่างรวดเร็วและเคลื่อนเข้าหาเฟิงหลิน

กรี้ดดดด!

เสียงโหยหวนดังกึกก้องไป กลิ่นอายดุร้ายเต็มไปหมด

เงาดำขนาดมหึมาสี่ตัวปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ เฟิงหลินโดนล้อมรอบและปิดกั้นเส้นทางหลบหนีทั้งหมด ดวงตาของพวกมันจ้องมองเฟิงหลิน เต็มไปด้วยความหิวโหย น้ำลายหยดไหลออกมาจากปากของพวกมัน เหมือนพวกมันกำลังจ้องมองเหยื่ออยากจะฉีกเขาออกเป็นชิ้น ๆ

สัตว์ประหลาดสี่ตัวนี้สูงประมาณสามเมตรและมีรูปร่างคล้ายมนุษย์ ดวงตาสีดำสนิท ปากของพวกมันเต็มไปด้วยเขี้ยวแหลมและเป็นอันตรายอย่างยิ่ง แม้แต่กระดูกในร่างกายก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนบนผิวหนัง

ลิ้นหนาของพวกมันมีน้ำลายไหลหยดส่งกลิ่นเหม็น ด้านหลังหางของพวกมันเหวี่ยงไปมาทำให้หินในบริเวณนั้นถูกบดขยี้จากแรงกระแทก ความแข็งแกร่งของพวกมันช่างน่ากลัว

เฟิงหลินรู้สึกว่าคุ้นเคยกับรูปร่างหน้าตาของพวกมันดี

สัตว์ประหลาดทางชีวเคมี?

เห็นได้ชัดว่าพวกมัน …

ผิดปกติ!