Legend of the mythological genes - ตอนที่ 219 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

“หัวหน้าพูดถูก! ถ้าเราไม่ปล่อยเด็กเหลือขอก่อนหน้านี้ไป เราคงไม่สามารถหลอกเหยื่อตัวใหญ่สองตัวนี้ได้”

“ถูกต้องแล้ว! เราไม่ได้ลิ้มรสผู้หญิงมานานแล้ว!”

“จับพวกผู้หญิงและให้กำเนิดลูกของเรา ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

… …

เสียงหัวเราะน่ากลัวนั้นเต็มไปด้วยความปรารถนาแรงกล้า

“จับพวกมันมาให้ฉันได้ลิ้มรสก่อน จากนั้นพวกแกจะทำอะไรก็ได้ตามที่พวกแกต้องการ!” ผู้นำที่ดุร้ายและชั่วร้ายพูดหัวเราะ

กลุ่มผู้ชายที่ล้อมรอบสองสาวเหมือนหมาป่าหิวจ้องกินกระต่ายน่ารักสองตัว พวกมันเล่นกับเหยื่อและไม่ยอมให้เหยื่อหลบหนี

“สารเลว!” เด็กผู้หญิงที่ดูดุร้ายกำลังสั่นคลอนอย่างไม่สามารถควบคุมได้ เธอไม่อาจควบคุมตัวเองได้และปล่อยหมัดใส่พวกนักโทษ

หมัดลมไฟ!

หมัดของเธอทั้งสองข้างห่อหุ้มด้วยพลังแห่งลมและไฟ เมื่อพลังโหมกระหน่ำเธอโจมตีหมัดของเธอไปยังคู่ต่อสู้

แม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิง แต่แรงหมัดของเธอนั้นแข็งแกร่งและดุดันมาก กระโดดขึ้นไปและลงมาราวกับว่าเธอเป็นเทพธิดาอเมซอนจากตำนาน

บูม บูม!

ด้วยการเคลื่อนไหวดุจสายฟ้าของเธอและหมัดอันทรงพลังที่หนักเหมือนภูเขา เธอจึงจัดการอีกฝ่ายได้อย่างเด็ดขาด

พวกเขามีท่าทางหวาดกลัว ยังไม่เห็นร่างของฝ่ายตรงข้ามชัดเจน เลือดก็ออกจากมุมปากเมื่อถูกหมัดซัดใส่หน้าอก พวกมันไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไป

เด็กหญิงดุร้ายนั้นดุจเสือในฝูงแกะ เธอกำลังต่อยและเตะเหมือนพายุที่โหมกระหน่ำ

มันไม่มีความชัดเจนว่าแรงหมัดของเธอแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ถ้ามีใครโดนเข้าคงจะเห็นแม่น้ำสีเหลืองในพริบตา

ในช่วงเวลาสั้นๆ ชายห้าถึงหกคนได้ล้มลงไปด้วยหมัดของเธอและกลายเป็นคนพิการทันที เมื่อฉากนี้ปรากฏต่อหน้าพวกมัน พวกมันก็เริ่มล่าถอย

“ช่างเป็นผู้หญิงที่ดุร้าย!” หัวหน้าหัวเราะด้วยความโกรธ เขากระโดดอย่างกะทันหันและเปิดฝ่ามือยักษ์ของมัน ใช้นิ้วก่อเป็นกรงเล็บและพุ่งไปที่หญิงสาว

เกิดเสียงดังปัง

หมัดและฝ่ามือปะทะกันกลางอากาศ

เขาซัดฝ่ามือไปที่หมัดของหญิงสาวที่ ไม่ยอมให้หญิงสาวก้าวไปข้างหน้าได้อีก

หญิงสาวยกคิ้วขึ้นและเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับหมัดของเธอ ขาเรียวยาวของเธอปัดสะบัดราวกับแส้เหล็ก มันเร็วมากจนไม่เห็นเงา ขณะที่เธอเตะไปที่ร่างของหัวหน้าอย่างดุเดือด สามารถได้ยินเสียงของกำแพงเหล็กที่ถูกกระแทก

พลังของหัวหน้านั้นแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าเขาจะเป็นผู้บ่มเพาะระดับสูง แต่เขาก็ยังถูกเตะ

เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้จับเสือดุร้ายอยู่ในมือ ที่ซึ่งพร้อมจะหลบหนีและตอบโต้

“ฉันจะจัดการกับผู้หญิงดุร้ายนั่น! พวกแกจัดการกับคนอ่อนแอได้เลย!” หัวหน้าตะโกนเมื่อผิวของเขาเปลี่ยนเป็นสีทอง ตอนนี้เขาเป็นเหมือนรูปปั้นทองคำในขณะที่ร่างของเขาสูงสี่ถึงห้าเมตร มันเป็นวัชระคงกระพัน!

หญิงสาวดุร้ายเตะแรงเหมือนพายุเฮอร์ริเคนและทุบร่างของหัวหน้าจนสั่น

อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขานั้นแข็งอย่างหาที่เปรียบมิได้และมือของเขาก็เหมือนกรงเล็บ ล็อคหมัดทั้งสองของเธอไม่ปล่อยให้หลุด

“ที่รักให้เราได้มอบความรักให้เอะ!” นักโทษอีกคนหนึ่งยิ้มเยาะ ขณะที่พวกมันเข้าหาหญิงสาวที่ดูอ่อนแอ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยตัณหาต้องการที่จะเปลื้องเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอ

กลุ่มคนล้อมรอบเธอเหมือนหมาป่าที่หิวโหย แต่เด็กหญิงที่ดูอ่อนแอไม่ได้หลบสายตา ในทางตรงกันข้ามเธอยิงแสงสีทองลึกลับกระจายออกไปเป็นลูกศรเล็ก ๆ ในอากาศ พวกมันกลายเป็นด้ายสีทองบาง ๆ เจาะหน้าผากของชายทั้งสามคนตรงหน้า

ลูกศรวิญญาณ!

การแสดงออกของนักโทษทั้งสามคนนั้นเฉยชา

แคร๊ก …

ร่างทั้งสามแข็งเหมือนตุ๊กตาไม้ พวกมันหันไปมองเพื่อนด้วยความเฉยเมย ทันใดนั้นพวกเขาก็วิ่งไปหาเพื่อนๆและข่วนเล็บเข้าที่คอ

เมื่อเห็นการแสดงออกที่เฉยชาของทั้งสามคนนักโทษทุกคนก็ตกใจ “นี่มันอะไรกันเนี่ย?”

ดูเหมือนว่าทั้งสามคนจะเสียสติไปแล้ว พวกมันโจมตีพวกกันเองอย่างบ้าคลั่ง ฝูงชนตกอยู่ในความวุ่นวาย

“พลังงานจิต!” เฟิงหลินตื่นขึ้นมาทันทีและสังเกตเห็นว่ามีความผันผวนของพลังงานจิตในอากาศ

ด้วยการใช้พลังวิญญาณของเขา เขาสามารถรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นตรงนั้น

เขาเห็นภาพของเด็กผู้หญิงที่ดูอ่อนแอใช้พลังงานจิตเพื่อเปลี่ยนนักโทษสามคนให้กลายเป็นหุ่นเชิดของเธอทำให้เกิดความโกลาหลในหมู่พวกมัน

มันเป็นครั้งแรกที่เฟิงหลินเห็นการใช้พลังงานจิตในระดับหนึ่ง พลังของมันน่าตกตะลึง และแปลกมาก เขาค้นพบว่าหญิงสาวไม่ได้วิวัฒนาการยีนวิญญาณ เธอดูเหมือนจะเลือกเส้นทางที่แตกต่างออกไปเล็กน้อยซึ่งมีแนวโน้มที่จะใช้เทคนิคและการควบคุมด้านการสะกดจิตมากกว่า ถึงอย่างนั้นเฟิงหลินก็ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นยีนแบบไหน

ในขณะนี้หญิงสาวมีเหงื่อผุดขึ้นบนหน้าผากของเธอ เห็นได้ชัดว่าการจัดการกับคนสามคนในระดับเดียวกันนั้นต้องเสียพลังเป็นอย่างมาก

ตุบ ตุบ ตุบ!

นักโทษเหล่านี้ไม่มีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่เลย พวกมันไม่มีความเมตตาต่อผู้อื่นและพวกมันก็ไม่ได้มีความเมตตาต่อพวกมันกันเอง เมื่อพวกมันตั้งตัวได้ พวกมันก็รุมสังหารเพื่อนทั้งสามที่ถูกสะกดจิตอย่างอำมหิต

“ผู้หญิงคนนี้รู้เทคนิคการสะกดจิต อย่าหลงกลเธอ!” นักโทษตะโกนและพุ่งไปข้างหน้าอย่างรุนแรงเพื่อโจมตี คนเหล่านี้คือผู้รอดชีวิตจากดาวอสุราที่โหดร้าย ความกล้าหาญในการต่อสู้ของพวกมันแตกต่างจากคนทั่วไป

สีหน้าของหญิงสาวที่ดูบอบบางนั้นดูซีดเซียว เธอยิงลูกธนูเล็กๆออกมาจากพลังงานจิตของเธอ อย่างไรก็ตามแต่ละลูกศรล้วนถูกปัดกั้น เด็กหญิงกำลังจะตกอยู่ในมือของปีศาจเหล่านี้

เฟิงหลินรำลึกถึงพลังวิญญาณของเขาหลังจากระบุอย่างชัดเจนว่าความผันผวนมาจากไหน เขาไม่สนใจผลลัพธ์หรือชะตากรรมของเธอ

เขาไม่ใช่คนโง่เขลาที่จะเสียวิญญาณให้กับผู้หญิงสวย

“พี่!” หญิงสาวที่ดุร้ายตะโกนขณะที่เธอเห็นพี่สาวของเธอตกอยู่ในอันตราย เธอรีบใช้ไพ่ตายทันที “กลิ่นอายทรราช!”

ผ้าห่อศพสีดำปกคลุมร่างกายของเธอทั้งหมดและแข็งตัวเป็นชุดเกราะสีดำอย่างรวดเร็ว

เธอมีขนาดใหญ่ขึ้นและพัฒนาเป็นนักรบที่มีประสบการณ์การต่อสู้นับไม่ถ้วน ราวกับว่าเธอเป็นนักรบในตำนานที่กลับมาสู่โลก สามารถปลดปล่อยกลิ่นอายความกล้าหาญสู่อากาศที่จะทำให้คู่ต่อสู้ของเธอหายใจไม่ออก

ฮา!

เธอประสานฝ่ามือของเธอเข้าด้วยกันและมีหอกยาวสามเมตรออกมา เธอแทงไปที่หัวหน้าของพวกมันอย่างรุนแรง ด้วยปลายแหลมแทงทะลุมือทำให้เขาหลั่งเลือด

หญิงสาวที่ดุร้ายตะโกนอีกครั้งและกระโดดขึ้นไปในอากาศ เธอรีบเข้าไปในฝูงชนโดยใช้หอกเพื่อทุบและแทงไปที่กลุ่มนักโทษ ผูกมัดพวกมันไว้ที่หอกเหมือนลูกชิ้นปลา

เธอโจมตีด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อช่วยเหลือพี่สาวของเธอ

หญิงสาวผู้บอบบางตัดสินใจอย่างรวดเร็วและกระโดดขึ้นไปที่หลังน้องสาวของเธอ

ติ้ง ติ้ง …

เลือดไหลลงมา

ใบหน้าของหญิงสาวที่ดูดุร้ายยังคงแข็งแกร่งและดุร้าย

“น้องพวกมันมีมากเกินไป เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน รีบไปกันเถอะ!” หญิงสาวบอบบางพูดเบา ๆ

“ฉันจะฆ่านังสารเลวนั่น!” หัวหน้ายืนขึ้นขณะที่กำหมัดเลือดของเขา เขาต่อยพื้นกระจาย เกิดแรงสั่นสะเทือนขนาดใหญ่เทียบเท่าแผ่นดินไหว และทำให้ผู้หญิงสองคนไม่สามารถทรงตัวได้

นักโทษคนอื่นๆจำนวนมากกรูเข้าไป

“พี่เราควรไปไหนดี?” หญิงสาวหน้าตาดุร้ายถาม

หญิงสาวที่ดูบอบบางนั้นหลับตารู้สึกถึงความผันผวนของพลังวิญญาณที่ดูเหมือนจะอยู่ที่นั่น แต่ไม่ได้อยู่ในเวลาเดียวกัน ทันใดนั้นเธอก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ทางนั้น!”

เธอชี้ไปยังทิศทางของเฟิงหลิน

“ตกลง!” หญิงสาวที่ดูดุดันไม่ลังเล ด้วยแรงระเบิดฉับพลัน เธอเหวี่ยงหอกไปในทิศทางที่พี่สาวของเธอชี้ หอกกลายเป็นลูกศรคมจำนวนนับไม่ถ้วนในอากาศและเปิดทางให้พวกเธอ

เธอยังคงก้าวต่อไปเช่นเดิมราวกับว่าเธอเป็นเสือที่เดินทางผ่านภูเขา

“อย่าปล่อยให้พวกมันหนีไป!” นักโทษไล่ล่าพวกเธอพูดและที่กัดฟัน สิ่งที่พวกมันต้องการคือการจัดการสองพี่น้องนี้

บูม บูม บูม!

รอยเท้าของพวกเขาหนักและพื้นก็สั่น

การปะทะกำลังเข้าใกล้เฟิงหลินและปลุกเขาขึ้นมา เขาปล่อยพลังวิญญาณของเขาเพียงเพื่อพบว่าสองพี่น้องกำลังเข้ามาใกล้เขา เส้นทางของพวกเธอมุ่งตรงมาทางเขา

นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ!

พวกเธอต้องการเบี่ยงเบนความสนใจมาที่เขา

(นั่นแย่มาก)

เฟิงหลินหัวเราะและกระพริบตา ด้วยความเร็วของเขา เขาหลบสองพี่น้องอย่างรวดเร็ว

“เฟิงหลินเห็นไหมว่าเราเป็นผู้สมัครสอบ นายจะช่วยเราได้ไหม?” การระเบิดของความผันผวนทางวิญญาณทำให้เสียงของหญิงสาวที่บอบบางทะลุมา

เฟิงหลินไม่ตอบ แต่เพิ่มความเร็วในการหลบหนี

ความสวยไม่มีประโยชน์กับเฟิงหลิน

(อืม เธอรู้ชื่อของฉันอีกแล้วได้ยังไงกันนะ?)

(ดี ช่างมันก่อน…)

(ต้องการให้ฉันเป็นฮีโร่ช่วยหญิงสาวตกอยู่ในความทุกข์??)

(สิ่งนั้นไม่มีอยู่จริงในโลกแห่งความเป็นจริง!)

เฟิงหลินกระโดดขึ้นไปบนฟ้าด้วยขี่เมฆา และบินหนีไป

อย่างไรก็ตาม คำพูดต่อไปจากหญิงสาวที่ดูบอบบางทำให้เขาหยุดอยู่กับที่ “ แม้จะทำลายผ่านอุปสรรคด้านพลัง แต่นายยังติดอยู่ในช่วงสุดท้ายของผู้บ่มเพาะดวงดาวสินะ? ถ้านายช่วยเรา ฉันจะบอกวิธีข้ามไปยังอาณาจักรผู้บ่มเพาะระดับสูงให้!”