Legend of the mythological genes - ตอนที่ 253

ผู้ทำคะแนนสูงสุดชั่วคราวในระบบสุริยะ?

เมื่อได้ยินที่จอมพลพูด เฟิงหลินไม่แปลกใจมากนัก แต่เขากลับพบว่ามันแปลก

ผู้ทำคะแนนสูงสุดก็คือผู้ทำคะแนนสูงสุดสิ!

ทำไมถึงต้องมีตำว่า “ชั่วคราว” ด้วย

“ผู้ทำคะแนนสูงสุดคือผู้ทำคะแนนสูงสุด ทำไมจึงมีความต้องการคำว่า ‘ชั่วคราว’?”เฟิงหลินถามอย่างไม่ถ่อมตัว

จอมพลยิ้มแล้วพูดว่า “มีเหตุผลอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้! การสอบเหล่านี้เป็นประตูสู่มหาวิทยาลัยชั้นนำของจักรวาล
ในอวกาศดวงดาวมีเพียงอัจฉริยะระดับแนวหน้าในแต่ละภูมิภาคเท่านั้นที่จะกล้าสมัคร มันไม่มากเกินไปที่จะเรียกคนที่คนที่ทำคะแนนได้สูงสุดว่าเป็นผู้ทำคะแนนสูงสุด! แต่นี่เป็นเพียงชั่วคราว การจะเป็นผู้ทำคะแนนสูงสุดในระบบสุริยะทั้งหมด เธอต้องรอดจากการสอบแบบลงทะเบียนของมหาวิทยาลัยเอกภพ ไม่เช่นนั้นทุกอย่างจะไร้ประโยชน์ “

เมื่อได้ยินดังนั้นท่าทางของเฟิงหลินเปลี่ยนไปอย่างเคร่งขรึม คำพูดเหล่านี้ที่ฟังดูเรียบเฉย แต่เต็มไปด้วยเจตนาเชือดเฉือนดุเดือด

การจัดอันดับรอบสอบอย่างเป็นทางการออกมา เฟิงหลินเป็นอันดับหนึ่ง ตงฮวงหลิงเป็นอันดับสองแอริสคืออันดับสาม และยานาคืออันดับสี่ …

มีการประกาศรายชื่อผู้สมัคร 100 คนแรกและคนอื่น ๆ ก็ถูกกำจัดออกไป

เหลือผู้สมัครเพียง 100 คนจากกว่า 10,000 คน นี่แสดงให้เห็นว่าการแข่งขันนี้เข้นข้นเพียงใด

“แม้ว่าคนอื่นๆ จะรอดชีวิตจากสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายของดาวอสุรา แต่ก็ถือว่าไม่ผ่าน สิ่งที่โชคดีคือพวกเธอได้ผ่านการทดสอบรอบที่สองของมหาวิทยาลัยเอกภพแล้ว ดังนั้นมหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาวจึงเต็มใจที่จะรับพวกเธอ !” จอมพลพูดและประกาศชะตากรรมของพวกเขา

หลังจากเสียโอกาสในการเข้าร่วมการสอบลงทะเบียนของมหาวิทยาลัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอวกาศดวงดาว พวกเขาก็หดหู่ใจ

โชคดีที่พวกเขายังคงมีโอกาสสมัครเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยระหว่างดวงดาว มันดีกว่าที่พวกเขาไม่ได้อะไรเลย

อย่างไรก็ตามทุกคนไม่เต็มใจที่จะยอมรับสิ่งนี้

“ฉันไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้!” เสียงกรีดร้องโกรธเคืองและไม่พอใจดังขึ้น และเจ้าชายเฮเซลโลจากดาวราชาสวรรค์ก็เดินออกมา

“โอ้อะไรที่เธอไม่ยอมรับ?” จอมพลพูดเสียงเบา

เจ้าชายแห่งดาวราชาสวรรค์พูดอย่างเลวทรามว่า “ฉันจับตาดูรังแม่ขนาดใหญ่ซักพักหนึ่งและต้องการที่จะกำจัดมัน แต่ผู้ชายคนนี้เข้ามาฉวยโอกาส! ผู้ชายคนนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นอันดับหนึ่ง! “

เฮเซลโลพูดกล่าวโทษเฟิงหลิน

เขาเป็นหนึ่งในทายาทอัจฉริยะของตระกูลราชวงศ์แห่งดาวราชาสวรรค์และมีความขัดแย้งกับเฟิงหลิน เนื่องจากความบาดหมางของเขากับสองพี่น้อง ในสนามรบลูกน้องของเขาถูกราชานักฆ่าสังหาร และเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่สามารถฟื้นตัวได้แม้หลังจากผ่านเวลาไปนาน สุดท้ายเขาไม่ได้จัดการกับสัตว์ผิดปกติมากรักแและคะแนนของเขาแทบจะไม่ถึง 1,000 คะแนน จึงถูกกำจัด

เขาจะยอมรับเรื่องนี้ได้ยังไง?

คนบนดาวราชาสวรรค์คาดหวังกับเขาไว้สูงมาก หากเขาไม่สามารถผ่านการทดสอบรอบที่สองของมหาวิทยาลัยเอกภพได้ สถานะของเขาในราชวงศ์จะตกต่ำทันทีและเขาก็จะเสียตำแหน่งในฐานะเจ้าชาย

การตกลงจากก้อนเมฆ เขาจะยอมรับเรื่องนี้ได้ยังไง?

“ท่านจอมพล ผมรู้ว่าเพื่อที่จะป้องกันไม่ให้คนไร้คุณสมบัติได้รับคะแนน การสอบของมหาวิทยาลัยเอกภพจึงมีระบบท้าทายเพื่อคัดออก คนที่ถูกคัดออกสามารถท้าทายผู้ที่อยู่ใน100อันดับแรกได้ หากพวกเขาประสบความสำเร็จพวกเขาจะสามารถรับตำแหน่งของคนนั้นได้! ” เฮเซลโลจ้องเฟิงหลินอย่างเย็นชา

“เธอเลยต้องการจะทำเช่นนั้นสินะ?!” จอมพลพูดด้วยเสียงต่ำ “ระบบท้าทายเพื่อคัดออกไม่ใช่สิ่งที่สามารถนำมาใช้ได้ง่ายๆเพื่อเป็นการป้องกันสำหรับผู้สมัครที่อยู่ใน 100 อันดับแรก เธอในฐานะผู้ท้าชิงจะต้องมีอะไรมาแลก ราคาที่สามารถดึงดูดใจอีกฝ่าย ไม่เช่นนั้นพวกเขามีสิทธิ์ปฏิเสธ! “

ระบบการสอบไม่ใช่สิ่งที่สามารถนำมาใช้ได้อย่างง่ายดาย หากไม่มีข้อจำกัดในการใช้งาน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะท้าทายผู้อื่นโดยไม่ต้องเอาอะไรมาแลก ไม่อย่างนั้นการสอบที่เข้มงวดจะไม่กลายเป็นเรื่องตลกหรอ?

“ผมตกลง!” อย่างไรก็ตาม เฮเซลโลได้แสดงความเกลียดชังอย่างมากต่อเฟิงหลิน และรู้สึกว่าเฟิงหลินเป็นคนที่ทำให้เขาถูกคัดออก ดังนั้นเขาจึงตกลง

ผู้ตรวจสอบหลายคนมองเฟิงหลินด้วยสายตาแปลก ๆ

บุคคลนี้คือผู้ที่ทำคะแนนสูงสุด แต่ถูกขยะที่ถูกคัดออกมาท้าทาย เขาจะสามารถทนกับสิ่งนี้ได้หรือไม่?

เขาจะยอมรับการท้าทายหรือไม่?

เฟิงหลินเหลือบมองเฮเซลโลอย่างเย็นชาและไม่ใส่ใจ

มีเพียงคนด้อยกว่าเท่านั้นที่จะอิจฉาคนอื่น นับประสาอะไรกับความจริงที่ว่าเขาได้คะแนนสูงสุด

คนๆนี้คิดว่าเขาจะรับคำท้าเพียงเพราะว่าโดนท้าทายหรอ ตลกหน่า!

เขาไม่ได้มองเฮเซลโลอยู่ในสายตาเลย

“แก!” เมื่อเห็นว่าเฟิงหลินไม่สนใจเขาเลย เฮเซลโลก็กัดฟันและรู้สึกเกลียดชังเฟิงหลินในหัวใจ

(แกจะหยิ่งยโสได้สักแค่ไหน เมื่อฉันดึงแกลงมาจากที่หนึ่งและกำจัดแก)

“ถ้าแกยอมรับคำท้าของฉัน ฉันจะมอบวิชายุทธ์ยีนระดับกลางขั้นต้นที่มีค่ามากที่สุดที่ฉันมีให้ – เทคนิคการควบคุมดาบหยางบริสุทธิ์แกกล้าที่จะยอมรับมันไหม?” เฮเซลโลยิ้มน่าเกลียดและพูด

“อะไรนะ! นี่อาจเป็นวิชาดาบบินในตำนานของฮั่วเซีย!”

“วิชายุทธ์ยีนระดับกลางขั้นต้น!ใครจะกล้าปฏิเสธวิชาการต่อสู้ระดับสูงเช่นนี้!”

“เฟิงหลินกำลังจะได้รับโชคครั้งใหญ่!”

…

ฝูงชนมองด้วยความประหลาดใจ สายตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความอิจฉา และความเกลียดชัง

มีแต่คนงี่เง่าเท่านั้นที่จะเสนอสมบัติเช่นนี้มาเป็นของรางวัล ทำไมพวกเขาถึงไม่เจอเรื่องดีๆแบบนี้บ้างล่ะ?

พวกเขาไม่คิดว่าขยะที่ถูกกำจัดจะสามารถเอาชนะผู้สมัครที่ได้คะแนนสูงสุดได้!

“ฉันปฏิเสธ!” เสียงเย็นชาดังขึ้น

“ อะไรนะ! เขาปฏิเสธ!” ทุกคนมองเฟิงหลินที่มีท่าทางเย็นชา พวกเขาพบว่ามันไม่น่าเชื่อว่าเขาจะทิ้งสมบัติดีๆเช่นนี้

(เป็นไปได้ไหมว่าผู้ชายคนนี้กลัว?)

ผู้ตรวจสอบอดคาดเดาไม่ได้ มองเฟิงหลินและตั้งคำถาม ทุกคนเริ่มสงสัยว่าเขาได้รับอันหนึ่งมาด้วยความสามารถของเขาเอง หรือเขาใช้วิธีโกงมากันแน่?

เฟิงหลินไม่สนใจ

เขาจะไม่สูญเสียอะไร ไม่ว่าผู้คนจะชื่นชมหรือสาปแช่งเขา ทำไมเขาต้องสนใจคนพวกนี้ด้วย?

เขาไม่ใช่คนขาดสติที่จะฆ่าทุกคนที่ดูถูกเขา

(ทุกคนเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว  ดังนั้นปัญญาจึงต้องโตขึ้นด้วย!)

เฟิงหลินไม่แม้แต่จะมองเฮเซลโล ไม่สนใจการยั่วยุของเขา

แม้ว่าเทคนิคการควบคุมดาบหยางบริสุทธิ์นั้นจะเป็นวิชายุทธ์ยีนระดับกลางขั้นต้นและมีค่าอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตามบนเส้นทางของผู้บ่มเพาะ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความเชี่ยวชาญ ไม่ใช่จำนวน

เฟิงหลินเดินตามเส้นทางในตำนานของซุนหงอคงและมีกระบองศักดิ์สิทธิ์แล้ว แม้ว่าเทคนิคการควบคุมดาบหยางศักดิ์สิทธิ์จะเป็นเทคนิคการฆ่าที่ดุร้ายในตำนานฮั่วเซีย แต่เขาก็ไม่ต้องการมัน มันไม่มีแรงดึงดูดอะไรกับเขาเลย

เขาพยายามอย่างมากในการเป็นที่หนึ่ง ยิ่งกว่านั้นเฮเซลโลก็ถูกคัดออกไปแล้ว เขามีสิทธิ์อะไรมาท้าทายเขา?

เฟิงหลินคือคนที่ควรภูมิใจและไม่ยอมลดตัวลงไปเพราะคำท้านี้

เมื่อเห็นว่าเฟิงหลินไม่สนใจ เฮเซลโลก็รู้สึกเหมือนถูกตบหน้า

(แกต้องการท้าทาย?แต่อีกฝ่ายไม่ได้ให้โอกาสแก)

ไม่สนใจอย่างสมบูรณ์

“แกไม่กล้า?” เสียงต่ำดังขึ้นจากลำคอของเขา ราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ป่าที่โกรธแค้น

นี่เป็นการยั่วยุที่ชาญฉลาด เพื่อให้อีกฝ่ายขาดสติ!

อย่างไรก็ตาม …

เฟิงหลินไม่สนใจเขาเลย

“ดีมาก เฟิงหลิน!เขากลายเป็นสุนัขบ้าไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเอาตัวไปเกลือกกลั้ว” ซึ่งแตกต่างจากที่คนอื่นที่สงสัยในตัวเฟิงหลิน ยานากลับชื่นชมเขาอย่างมากกับการวางตัวที่เหมาะสมของเฟิงหลิน

ตั้งแต่ต้นจนจบเฟิงหลินไม่ได้พูดอะไรกับเฮเซลโลเลย เขาทำเหมือนว่าเฮเซลโลเป็นอากาศ

เฮเซลโลรู้สึกราวกับว่าเขาพยายามทุกวิถีทางที่เป็นไปได้เพียงเพื่อเป็นแค่ตัวตลก

“สารเลว เตรียมตัวตาย! ” ร่างกายทั้งหมดของเขาสั่นและทันใดนั้นเขาก็ปะทุความโกรธและละทิ้งเหตุผลทั้งหมด เขาร้องโมโหและเคลื่อนไหวโดยไม่ยอมแพ้

“หมื่นดาบรวมเป็นหนึ่ง!”

เขาเรียกใช้วิชาดาบและชี้นิ้ว ดาบขนาดเล็กในแขนเสื้อของเขาเปลี่ยนเป็นแสงสีขาวและพุ่งออกมาทันที แสงสีขาวระเบิดออกมาแล้วแบ่งออกเป็นหลายส่วน กลายเป็นแสงที่แหลมคมนับไม่ถ้วน พวกมันพุ่งมาจากทุกทิศทุกทางก่อรูปดาบขนาดใหญ่และจ้องจะเฉือนเฟิงหลิน

เฟิงหลินเหลือบ เขาพูดขึ้นมาว่า “ใครในโลกใช้ให้แกกล้าท้าทายฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

เขายื่นมือข้างหนึ่งออกมาและมันก็ใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว กลายเป็นมือขนาดใหญ่ มันส่องประกายระยิบระยับเหมือนหยก

เกร๊ง เพล๊ง!

แสงดาบมากมายถูกเฟิงหลินบดขยี้

พุฟ!

ดาบบินถูกทำลายและ เฮเซลโลก็กระอักเลือดเต็มปาก และล้มลง

สภาพแวดล้อมเงียบ ทุกคนเต็มไปด้วยความวุ่นวาย

พวกเขาคิดว่าเฟิงหลินไม่กล้าที่จะยอมรับการต่อสู้ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่คาดหวังว่าเฟิงหลินจะแค่แกล้งว่าตัวเองอ่อนแอ ทันทีที่เขาขยับมันก็สั่นคลอนไปทั้งโลก

แม้ว่าเฮเซลโลจะเป็นขยะที่ถูกคัดออกไป แต่เมื่อคิดว่าเขาถูกเฟิงหลินจัดการเพียงแค่การโจมตีครั้งเดียว …

เฟิงหลินแข็งแกร่งแค่ไหน?

พลังของเขาสูงถึง 500 หรือมากกว่า!

พวกเขามองเฟิงหลินด้วยสายตาที่ระมัดระวังอย่างมาก ไม่กล้าสบตาเขาอีกต่อไป

ตอนนี้เฟิงหลินจับมือเฮเซลโลด้วยมือเดียวราวกับว่าเขากำลังถือไก่ที่ตายแล้วอยู่ เขาเดินไปหาจอมพลและกล่าว”ท่านจอมพล คนๆนี้ลอบโจมตีผมและผมก็ทำให้เขาสงบลงแล้ว เราควรจะจัดการเขายังไง?”

“ทำตามที่เธอต้องการ! เขาเป็นแค่เศษขยะ!” จอมพลยิ้มแล้วมองดูเฮเซลโลด้วยสายตาราวกับว่าเขากำลังมองขยะ

แม้จะลอบโจมตี เขาก็ไม่สามารถแม้แต่จะโจมตีโดนเฟิงหลินแม้แต่น้อย ขยะไร้ค่า

ตอนนี้จอมพลมองเฟิงหลินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม

ในฐานะผู้ตรวจสอบเขาควรเลือกใคร – ผู้สมัครอัจฉริยะหรือผู้สมัครขยะ?

คนทั่วไปคนใดก็สามารถเลือกได้อย่างถูกต้อง

เมื่อได้ยิน เฟิงหลินก็ไม่ยืนเฉย จัดการเฮเซลโลอย่างสมบูรณ์ทำให้ทรัพยากรและสมบัติในการบ่มเพาะของเขาหมดไป

ทุกคนมองจากด้านข้าง แต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย

นี่คือสินสงครามของเฟิงหลิน

“เอาเขาออกไป!” จอมพลมองด้วยความรังเกียจ เขามองเฮเซลโลที่เปลือยกายเหมือนไก่ต้ม มีทหารสองคนมาลากเขาออกไป

หลังจากนั้นผู้ตรวจสอบที่ถูกคัดออกก็แยกย้ายกันไปและเหลือผู้สมัครเพียง 100 คนในจัตุรัสขนาดใหญ่

จอมพลเดินไปตรงกลางและพูดด้วยเสียงต่ำ “ต่อไปพวกเธอจะเข้าร่วมในการทดสอบแบบลงทะเบียนสำหรับมหาวิทยาลัยเอกภพ นอกจากนี้ยังเป็นการสอบของวิทยาลัยระหว่างดวงดาวที่ดีที่สุด ซึ่งอัจฉริยะในพื้นที่ระหว่างดวงดาวทั้งหมดจะมารวมตัวกัน ระบบสุริยจักรวาลเป็นพื้นที่ที่กว้างใหญ่สุดและผู้คนที่นี่มีระดับการบ่มเพาะที่เลวร้ายสุด หากเธอไม่มีความมั่นใจ เธอสามารถถอนตัวได้ทันที มิฉะนั้นถ้าเธอมีส่วนร่วมในเรื่องนี้จริงๆ การแข่งขันจะโหดร้ายมาก เธออาจไม่สามารถรักษาชีวิตตัวเองเอาไว้ได้… เอาล่ะใครจะถอนตัวบ้าง? “

หลังจากจอมพลถาม ไม่มีใครถอนตัว ผู้สมัครทุกคนมีท่าทางที่ตั้งใจ

เมื่อประสบกับอันตรายมากมายจนมาถึงขั้นนี้ด้วยความยากลำบากอย่างยิ่ง ไม่มีใครยอมกลับไป

จอมพลมองและพยักหน้า “ดีมาก! เนื่องจากไม่มีใครถอนตัว ดังนั้นฉันจะอธิบายสถานการณ์ การทดสอบสำหรับมหาวิทยาลัยเอกภพคืองานใหญ่สุดในจักรวาล มีแต่อัจฉริยะชั้นนำและจะมีการถ่ายทอดสด พวกเธอจะต้องผ่านการคัดเลือกหลายระดับและนักเรียนแต่ละคนจะมีโอกาสเพียงครั้งเดียว หากเธอล้มเหลว เธอจะถูกคัดออกอย่างสมบูรณ์ เพื่อที่จะกลายเป็นผู้ชนะที่แท้จริง จะต้องมีความแข็งแกร่ง โชค ความฉลาด … ทุกปัจจัยมีความสำคัญดังนั้นการสอบนี้จึงถูกขนานนามว่าเป็นการทดสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่โหดหินสุด…”