Legend of the mythological genes - ตอนที่ 281

ปึก ปึก!

เสียงฝีเท้าเร่งดังขึ้นในพื้นที่เงียบ

ยานา อี้และอีกสองคนกลับไปที่ถ้ำ อย่างไรก็ตามกลิ่นอายของพวกเขาอ่อนแอลงมาก และพวกเขาดูเหนื่อยล้ามาก

เมื่อฤทธิ์ยาหมด พวกเขาเหลือพลังน้อยกว่า 30-40%จากปกติ

เมื่อมองไปรอบๆ พวกเขาตกใจมากที่เห็นศพมากมายทั่วทุกแห่ง พวกเขาเห็นเฟิงหลินยืนอยู่ที่นั่นดูเหมือนอ่อนแอมากและร่างกายของเขาสั่นราวกับว่าเขากำลังจะล้มลงตลอดเวลา พวกเขาก็รีบเข้าไปหาเขาทันที

บูม!

พื้นดินระเบิด

ร่างห้าร่างกระโดดออกมาจากพื้นดิน ชุดเป็นสีเทาจากขี้เถ้า พวกเขาคือทีมพาลาดินและพลังของพวกเขาได้รับผลกระทบอย่างมาก

พวกเขาแต่ละคนมีโล่แสงศักดิ์สิทธิ์อยู่ทั่วทั้งร่างกาย ป้องกันความเสียหายร้ายแรงที่เกิดจากรังสีมรณะ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีนัก

“ปล่อยลูกปัดผลึกวิญญาณให้เรา และเราจะปล่อยพวกแกไป! มิฉะนั้นพวกแกทุกคนจะกลายเป็นขี้เถ้าภายใต้แสงศักดิ์สิทธิ์ของฉัน!” ผู้นำของทีมพาลาดินจ้องที่ลูกปัดผลึกวิญญาณ

เมื่อต้องทนทุกข์ทรมานจากน้ำมือของเฟิงหลินถึงสองครั้งติดต่อกัน พวกเขาเกือบจะตายในครั้งนี้ เขาไม่ได้เรียกพวกเฟิงหลินว่าขโมยอีกต่อไป เขากลับส่งเสียงเยือกเย็นและโหดร้าย

ยานาและอีกสามคนหยุดเดิน หันหน้าไปทางห้าคนจากทีมพาลาดิน บรรยากาศตึงเครียดมาก

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า … ” เสียงหัวเราะเยาะเย้ย

เฟิงหลินไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคง แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาถอยกลับ

ในที่สุดเขาก็ได้ลูกปัดผลึกวิญญาณมา โดยมีค่าใช้จ่ายในการใช้ระเบิดรังสี มันจะเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะมอบมันให้?

“ลงมือ!” ยานาตะโกนเสียงต่ำและเข้าใจการตัดสินใจของเฟิงหลินทันที

แอริส อี้ และซูลี่ลงมือทันที จากนั้นเข้าใจว่า ณ จุดนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะถอยกลับ

มีลูกปัดผลึกวิญญาณเพียงอันเดียวเท่านั้น!

ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยอมแพ้ มันก็หมายความว่าพวกเขาจะถูกกำจัดโดยอัตโนมัติ ไม่มีฝ่ายไหนเต็มใจที่จะปล่อย!

หอกเทพสงคราม!

อีกาทองทะยาน!

เพลิงปีศาจสามหาง!

จิตปั่นป่วน!

…

หอกขนาดใหญ่ นกไฟ ไฟปีศาจ แสงสีทอง … พวกเขาทั้งสี่ประสานการโจมตี กลืนกินทีมพาลาดิน

“แสงคุ้มกาย!”

สมาชิกห้าคนของทีมพาลาดินกอดกันอย่างใกล้ชิดและแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ครอบคลุมทั้งร่างกายของพวกเขา มันเหมือนมีระฆังทองป้องกันพวกเขา

แสงสั่นไหวและเมื่อพลังงานกระทบใส่มันก็สลายตัวทันที

ดาบแสงขนาดใหญ่พุ่งลงมาจากท้องฟ้า กวาดผ่านทุกสิ่ง

สี่คนถูกส่งบินไป

ทั้งสองฝ่ายผ่านการต่อสู้ครั้งใหญ่และได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม ยังมีความแตกต่างอย่างมากในพลังบ่มเพาะและพลังชีวิต

“เพิ่มคะแนนให้กับยีนลิงหินวิญญาณ!”

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์อยู่ในจุดวิกฤต เฟิงหลินก็ใช้จุดพันธุกรรมที่เขามีอยู่อย่างเด็ดขาด

ยีนลิงหินวิญญาณได้รับการเสริมความแข็งแกร่งจาก 5 เป็น 6 คะแนน

กระแสน้ำอุ่นผุดขึ้นมาและไหลเวียนอยู่ภายใน บำรุงร่างกายที่แห้งกร้านของเขา เขาฟื้นพลังอย่างรวดเร็ว

ความเหนื่อยล้าของเฟิงหลินหายไปช้าๆ

เหตุผลที่เขากล้าใช้ระเบิดรังสี ไม่ใช่เพราะเขาไม่กลัวความตาย

นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าการแปลงร่างสามารถลดความเสียหายส่วนใหญ่ เขายังสามารถเพิ่มจุดพันธุกรรมที่จะช่วยให้ความสามารถในการฟื้นตัวของร่างกายเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

อย่างไรก็ตามการบาดเจ็บของเขานั้นรุนแรงเกินไปและการเพิ่มจุดพันธุกรรมเกรดหลุดพ้นเพียงจุดเดียวก็ทำให้ร่างกายของเขาฟื้นตัวได้แค่60% เขาไม่สามารถฟื้นตัวได้อย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตามนี่ก็เพียงพอแล้ว

“มาหาฉัน!” เฟิงหลินปล่อยเสียงแหลมลึกและกระบองเหล็กของเขาก็ขยายอย่างรวดเร็วกลายเป็นเสาโลหะหนาที่พังลงมา มันทำให้ดาบแสงศักดิ์สิทธิ์สั่นคลอน

ยานาและอีกสามขยับเข้าหาเฟิงหลินอย่างรวดเร็ว

“อย่าคิดว่าจะได้ออกไป!” ทีมพาลาดินต่างก็ประหลาดใจและโกรธแค้น พวกเขาปล่อยแสง สร้างเสาแสงขนาดใหญ่ขึ้นมาปะทะกับกระบองเหล็ก

ขยาย ขยาย ขยาย … !

เฟิงหลินปล่อยเสียงแหลมไม่หยุดยั้งและกระบองเหล็กก็ยังคขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าไม่มีข้อจำกัดในการเติบโตของมัน มันทุบผ่านพื้นที่ภูเขา

แผ่นดินสั่นสะเทือนและก้อนหินก็กลิ้งลงมา สร้างความสับสนวุ่นวายมาก

“ไปกันเถอะ!” เฟิงหลินคว้ายานานาและอีกสามคนด้วยพลังวิญญาณของเขาและบินขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

บูม บูม บูม!

เปลวไฟปะทุออกมา

ทีมพาลาดินติดตามมาอย่างใกล้ชิด พวกเขาสวมชุดไมโครเมชากันทุกคน

เห็นได้ชัดว่าหลังผ่านความลำบากจากน้ำมือของเฟิงหลินมาก่อนหน้านี้ มันทำให้พวกเขาฉลาดขึ้น พวกเขาแต่ละคนสวมชุดไมโครเมชาที่ทำให้พวกเขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและมุดลงดินได้

ทั้งสองกลุ่มเริ่มการไล่ล่า

“แกคิดจะหนีไปไหน!” ทีมพาลาดินตะโกนออกมาอย่างดุเดือด ด้วยดาบใหญ่ในมือ พวกเขาปล่อยแสงและลำธารของปราณดาบก็ตัดผ่านท้องฟ้า

แสงดาบแต่ละอันที่พวกเขาปล่อยออกมาตัดผ่านช่องว่างและปล่อยเสียงแหลม

เฟิงหลินหลบดาบแสงนับร้อยไม่หยุด

ซวบ ซวบ ซวบ!

อี้ยิงธนูส่งลูกธนูนับไม่ถ้วนออกมา

ไฟปีศาจที่แผดเผาลอยผ่านท้องฟ้า

กลิ่นอายทรราชรวมตัวกันเป็นหมัดดำพุ่งทะลุผ่านอากาศ

…

ทีมของเฟิงหลินยังคงตอบโต้

ทีมหนึ่งกำลังไล่ล่า ขณะที่อีกทีมกำลังหลบหนี การต่อสู้เกิดขึ้นในท้องฟ้า

ดาบฑูตสวรรค์!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทีมพาลาดินเดินบนเส้นทางฑูตสวรรค์และบ่มเพาะจนเป็นสุดยอดผู้บ่มเพาะ พลังแห่งแสงอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขานั้นแข็งแกร่งอย่างผิดปกติ กดดันทีมของเฟิงหลิน

แม้ว่าทีมของเฟิงหลินจะมีลูกปัดผลึกวิญญาณอยู่ในมือ แต่ดูเหมือนว่าการต่อสู้เพื่อออกไปจากทางตันเพิ่งเริ่มต้นขึ้น

ทีมของเฟิงหลินตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังในทันที และพวกเขาเสียเปรียบอย่างมาก

ความสำเร็จนั้นเกิดขึ้นตรงหน้าพวกเขา แต่ตอนนี้เป็นเหมือนร่องลึกสวรรค์ที่ยากจะข้าม

ทีมพาลาดินยิ่งเกรี้ยวกราด

ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นฉากที่เหล่าโจรน่ารังเกียจทั้งห้าคนนี้ตายอย่างน่าสยดสยองภายใต้ดาบของพวกเขา ทุกสายตาของพวกเขาแหลมคมเหมือนดาบ

“ฉันมีความคิด!” แสงสีทองพุ่งเข้ามาในดวงตาของยานา

“อะไร?” คนอื่น ๆ ดูเป็นกังวล

“ หากเราต้องต่อสู้กับพวกเขาซึ่งๆหน้า เราย่อมไม่ใช่คู่มือ! เราต้องใช้พลังจากธรรมชาติ!” ยานาพูดช้าๆสื่อสารกับพวกเขาทางจิตใจ” เราต้องทำแบบนี้ .. .”

ทั้งห้าคนเริ่มดำเนินการ

พายุจิต!

แสงสีทองในดวงตาของยานาเปล่งประกายออกมาและกวาดออกไป ทำให้ทีมพาลาดินหยุดการกระทำลง

ฮู่!

เฟิงหลินนั่งอยู่บนก้อนเมฆและพาทั้งสี่คนนั้นขึ้นไปบนท้องฟ้า

3,000 เมตร, 5,000 เมตร, 10,000 เมตร …

ในไม่ช้าพวกเขาก็ลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าและอากาศก็บางมาก

“ มันเป็นแค่เรื่องของเวลา!” เฟิงหลินยืนขึ้นและหยุดเคลื่อนไหว เขาจ้องมองที่ทีมพาลาดินที่ไล่ตามพวกเขาอย่างเย็นชา เขายกมือขึ้นสูง

พลังวิญญาณพุ่งออกมาในทุกทิศทุกทาง ลมพัดและเมฆโกลาหล ปริมาณไอน้ำจำนวนมากรวมตัวกันจากทุกทิศทุกทาง สร้างเป็นกลุ่มก้อนเมฆที่เชื่อมต่อกันและปกปิดแม้กระทั่งแสงแดด ไม่นานก็แผ่กระจายไปถึง 40 กิโลเมตร

“คิดว่าจะหนีได้?แกไม่คิดว่ามันง่ายเกินไปหรอ!” ผู้นำของทีมพาลาดินยิ้มเยาะ “พวกนาย ส่งพลังแสงศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดมาให้ฉัน!”

“ได้!” พาลาดินทั้งสี่ที่เหลือเปล่งเสียงแหลมลึกและแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ไหลเข้าร่างกายเขาไม่หยุด

ดาบแสงที่มีความยาวกว่า 500 เมตรมาส่องลงมาจากท้องฟ้า ตัดเมฆเป็นสองส่วนและเปิดเส้นทาง

ทีมพาลาดินกำลังจะไล่ล่าต่อไป

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น “ขอบคุณ!”

“อะไรกัน?” หัวหน้าทีมพาลาดินรับรู้ได้ว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี

ในช่วงเวลาต่อมานกไฟก็ปะทุขึ้นในท้องฟ้า พร้อมกับเมฆที่แผดเผา อุณหภูมิสูงขึ้น

ลมหนาวเยือกแข็งพัดทะลุเมฆอีกก้อนหนึ่งและไอน้ำก็แข็งตัวเป็นผลึกน้ำแข็ง

ทั้งอี้และซูลี่ลงมือ

เฟิงหลินควบคุมเมฆทั้งสองให้ปะทะกันอย่างดุเดือด ก้อนเมฆที่ร้อนและเย็นจัด กระแสลมชนกันส่งกระแสไฟฟ้ากระเซ็นออกมา ทำให้เกิดเสียงฟ้าร้อง

ลมและก้อนเมฆรวมตัวกัน เป็นสายฟ้า!

เมฆมืดครึ้มและไฟฟ้าก็คำราม มันเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

“แย่แล้ว!” หัวหน้าทีมพาลาดินกำลังจะถอยกลับ

ในช่วงเวลาต่อมากล้ามเนื้อทั่วร่างกายของเฟิงหลินก็เกร็งตัว เหมือนเขากำลังลากภูเขาใหญ่สองลูกและจู่ๆเขาก็ลากมันให้ชนกันอย่างรุนแรง

เมฆดำปกคลุมทีมพาลาดินไว้

ระเบิด!

เฟิงหลินปรบมือและเมฆดำก็ระเบิด

ด้วยความพยายามร่วมกันจากทั้งห้าคน เฟิงหลินจึงพลิกกระดานได้

ยืมพลังจากธรรมชาติ

“ไป!” เฟิงหลินพาอีกสี่คนออกไปอย่างรวดเร็ว

ความรู้สึกเหนื่อยล้าไม่มีสิ้นสุด แต่พวกเขาก็มีความสุขมาก พวกเขาประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น พวกเขาเริ่มแสดงความยินดีซึ่งกันและกัน หัวเราะลั่นไปทั่วท้องฟ้า

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ …”

…