Legend of the mythological genes - ตอนที่ 295
ในความมืดแม้แต่ดวงดาวก็สูญเสียสีของตัวเองไป
กระสวยอวกาศขนาดมหึมาบินผ่านอวกาศภายนอกของมันเต็มไปด้วยรอยร้าวมีประกายไฟออกมาอย่างต่อเนื่อง
ฉลามวิญญาณตัวโตกระแทกหัวใส่ซ้ำไปซ้ำมาและผลกระทบที่ทรงพลังทำให้รูปร่างของกระสวยอวกาศบินเกือบจะบุบสลายอย่างสมบูรณ์
ปัง!
หลุมดำอีกหลุมเปิดออกและลำแสงจากดวงดาวพุ่งออกมาจากด้านใน มีรูปร่างยาวกว่าหนึ่งหมื่นเมตรเข้ามาในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยดวงดาว มันห่อหุ้มกระสวยอวกาศไว้อย่างสมบูรณ์
เอี้ยด เอี้ยด
ฟังจากเสียงดูจะเกินทนไหว มันถึงขีดจำกัดแล้ว ใกล้จะถึงจุดจบ
เฟิงหลินอยู่ในกระสวยอวกาศและเขาต้องทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อทำให้ตัวเขาเองมีความเสถียร แต่ถึงกระนั้นเขาก็สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าระบบหายใจภายในกระสวยอวกาศนั้นใกล้จะพังแล้ว ออกซิเจนกำลังขาดแคลน อุณหภูมิก็ลดลง
ซอมบี้พวกนั้นเสียชีวิตไปหมดแล้ว พวกมันสูญเสียระบบควบคุมอุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายมนุษย์และถูกแช่แข็งเมื่อสัมผัสกับอากาศ พวกมันไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป
นักเรียนเหล่านี้มีโอกาสหนีออกจากฝูงซอมบี้ แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก อีกคำเตือนก็ดังขึ้น
“นักเรียนที่รัก เราไม่รู้เลยว่าข้อมูลเกี่ยวกับตารางเวลาของเราผิดพลาดได้ยังไง ส่งผลให้เราต้องเผชิญกับเผ่าพันธุ์วิญญาณ ตอนนี้เรากำลังถูกล้อมรอบอย่างหนักจนเราไม่มีทางที่จะบุกออกจากการถูกล้อมได้ กระสวยอวกาศกำลังจะพังทลาย ตอนนี้ทุกคนต้องพึ่งพาตัวเองเพื่อไปยังชั้นล่างของกระสวยอวกาศภายในสิบนาที มีแคปซูลหลบหนีที่จะนำทางโดยอัตโนมัติไปยังมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพง คุณจะปลอดภัยเมื่อมาถึงมหาวิทยาลัย ขอให้ทุกคนโชคดี… “
เสียงแตกหายไปและหยุดลงอย่างสมบูรณ์
ภายในกระสวยอวกาศ เกิดความโกลาหลขึ้นทุกหนทุกแห่ง
“อะไรนะบอกให้เราหนีด้วยตัวเอง?!”
“เราเป็นผู้สมัครอัจฉริยะที่ได้รับคัดเลือกล่วงหน้าจากมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพง การทำแบบนั้นมันต่างอะไรกับการที่เขาปล่อยให้เผ่าพันธุ์วิญญาณฆ่าเรา?”
“อย่าทิ้งเรา!”
…
เหล่านักเรียนต่างพากันคำราม
มีเพียงเฟิงหลินและอีกสองสามคนที่ยังคงสงบ
กระสวยอวกาศกำลังจะพังทลายและในไม่ช้าทุกคนที่อยู่ที่นี่จะไม่มีพลังป้องกันตัวเองได้
การขอร้องให้ผู้อื่นช่วยเหลือคืออะไร?ตอนนี้พวกเขาต้องพึ่งพาตัวเองเท่านั้น
ด้วยข้อมูลจากไมโครชิป เขาพบว่าแคปซูลหลบหนีอยู่ที่ด้านหลังของกระสวยอวกาศ ระยะทางจากที่ปัจจุบันของเขาถึงนั่นห่างประมาณสิบกิโลเมตรและเขาต้องไปถึงที่นั่นภายในสิบนาที
มันคือการแข่งกับเวลา!
(แทนที่จะเสียเวลาบ่นอยู่ที่นี่ ทำไมคนเหล่านี้ไม่รีบไปที่แคปซูลแทน?)
เฟิงหลินรีบเร่งออกไปทันทีด้วยความเร็วเหมือนยิงลูกธนู
เขาเข้าใจจุดจบของเรื่องนี้คร่าวๆ
ผู้โดยสารในกระสวยบินเป็นผู้สมัครสอบทั้งหมดที่ได้รับคัดเลือกจากมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพงคนเหล่านี้ยังเป็นอัจฉริยะระดับสูงสุดของมนุษยชาติและเป็นความหวังในอนาคตของมนุษยชาติ
เผ่าพันธุ์วิญญาณเป็นหนึ่งในศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติ ไม่รู้ว่าพวกมันได้รับข้อมูลนี้มายังไงจึงทำให้พวกมันต้องการบีบคออัจฉริยะมนุษย์เหล่านี้ก่อนที่พวกเขาจะเติบโตเต็มที่
ตอนนี้พวกเขาเป็นหนามในสายตาของเผ่าพันธุ์วิญญาณ ถ้าพวกเขาไม่ออกไปตอนนี้พวกเขาจะออกไปเมื่อไหร่?
เฟิงหลินเพิ่มความเร็วของเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปอัตราความเร็วของกระสวยอวกาศก็ต่ำลงเช่นกัน
อุณหภูมิลดลงและออกซิเจนก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
แม้ว่าเฟิงหลินจะมีร่างกายที่แข็งแรง แต่เขายังไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในจักรวาล เขาขาดความสามารถในการหายใจในจักรวาล
เขาไม่สนใจเลือดสกปรกของซอมบี้เหล่านั้น เขาคว้าชุดเกราะไมโครเมชาและสวมมัน ในขณะที่เขาวิ่งต่อไป
เขาต้องวิ่งสิบกิโลเมตรด้วยเวลาจำกัดเพียงสิบนาที และเขายังต้องรับมือกับการโจมตีจากเผ่าพันธุ์วิญญาณด้วยเช่นกัน เขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป
เงาดำเติมเต็มอากาศจากทุกทิศทุกทาง คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าระเบิดออกมาวิ่งเข้าไปในจิตใจของมนุษย์ระเบิดสติสัมปชัญญะ
นักเรียนที่อ่อนแอทุกคนจับหัวของพวกเขา ขณะที่ทรุดตัวลงบนพื้นและตะโกนด้วยความเจ็บปวด
สิ่งมีชีวิตวิญญาณเป็นเหมือนผี มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเห็นพวกมันด้วยตาเปล่า พวกมันเชี่ยวชาญในการซ่อนตัวอยู่ในความมืดเหมือนเทพเจ้าแห่งความตาย
ทุกที่ที่พวกมันผ่านไปนักเรียนที่ช้าเกินไปที่จะหลีกเลี่ยงทันจะนั่งลงบนพื้น
เร็ว เร็ว เร็ว!
ร่างกายของเฟิงหลินเปลี่ยนเป็นเงา เขามองเห็นอุโมงค์อยู่ข้างหน้า ถ้าเขาเข้าไปในอุโมงค์นั่นได้ เขาจะเข้าสู่ชั้นล่างของกระสวยอวกาศ
ในเวลาต่อมาหลายคนรวมถึงร่างมหึมารีบวิ่งไปข้างหน้าและเข้าไปในอุโมงค์ก่อน หันมามองคนด้านหลังด้วยรอยยิ้มน่ากลัว
“ฮ่า ฮ่าเฟิงหลินเราจะไปก่อน ถ้าเราหนีไปได้อย่างปลอดภัยเราจะไม่ลืมนายแน่นอน!” เฟอร็อตหัวเราะเสียงดัง
จากนั้นเขาก็กระหน่ำหมัดทำลายอุโมงค์ ทำให้เกิดเศษหินกีดขวางทาง
เส้นทางข้างหน้าถูกตัดขาดแล้ว!
ดวงตาของเฟิงหลินเยือกเย็น เขาจะไม่เข้าใจได้ยังไงว่าเกิดอะไรขึ้น?
เฟอร็อตทำลายอุโมงค์เพราะเขาต้องการให้เฟิงหลินเป็นแพะที่เสียสละเพื่อป้องกันเผ่าพันธุ์วิญญาณ ความตั้งใจของเขาร้ายกาจจริงๆ
แต่ถึงแม้จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายเช่นนี้ เฟิงหลินก็ไม่ยอมแพ้ เพราะเขายังมีไพ่ตายอยู่
(เป็นเรื่องดีที่คนเหล่านี้กำลังรีบหลบหนีไปเพื่อชีวิตของพวกเขา! ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นเหยื่อล่อ)
รอยยิ้มเย็นปรากฏบนใบหน้าของเฟิงหลิน เขาไม่ได้ตื่นตระหนกเลย
ในช่วงเวลานี้ สิ่งมีชีวิตวิญญาณเข้าล้อมเขา อยากจมเขาทั้งเป็น เขาค้นพบว่าทันทีที่พวกมันลอยผ่านเขา พวกมันจะดูดซับความอบอุ่นจากร่างกายของเขา
ด้วยจำนวนมหาศาลเช่นนั้นเฟิงหลินไม่สามารถฆ่าพวกมันทั้งหมดได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามมากเพียงใด มันอาจจะเป็นการสูญเสียพลังงานโดยเปล่าประโยชน์
การเปลี่ยนแปลงลิงหิน!
เขาประกบมืออีกครั้ง เปลี่ยนผิวหนังของเขาเป็นหินมุ่งเน้นไปที่การป้องกันเพิ่มความสามารถในทนน้ำและไฟ
รูปแบบวิญญาณเหล่านี้ล้อมรอบเขา แต่เฟิงหลินก็เหมือนหินดื้อรั้นที่ไม่ยอมถูกทำลาย
เฟิงหลินใช้พลังวิญญาณของเขาคอยติดตามสถานการณ์นอกเปลือกหิน
พื้นที่ที่นี่มืดมิด แสงทั้งหมดถูกดูดกลืนไปหมดแล้ว
กระสวยบินยังคงลอยอยู่ในอวกาศ ประการแรกโล่พลังงานพังทลาย หลังจากนั้นร่างกายโลหะเริ่มแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยลอยอยู่ในอวกาศกลายเป็นกองขยะอวกาศ
สิ่งก่อสร้างจากจุดสุดยอดของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถูกทำลายเช่นนั้น
แคปซูลหลบหนีมากกว่าสิบอันถูกยิงออกไปในอวกาศ พวกมันเป็นเหมือนผึ้งที่กระจัดกระจายบินออกไปในทุกทิศทางหายไปในความมืด
ภายในซากปรักหักพังของกระสวยอวกาศ รูปแบบวิญญาณนับไม่ถ้วนโผล่ออกมา พวกมันกลายเป็นพายุพลังงานผ่านอวกาศขณะที่พวกมันไล่ตามแคปซูลหลบหนีไป
ปัง–
สัตว์วิญญาณขนาดมหึมาทั้งสามไล่ตามล่าเช่นกัน
ภายในเปลือกหิน เฟิงหลินกำลังนั่งขัดสมาธิและหลับตาลอยอยู่ในอวกาศ ไม่มีกลิ่นอายแห่งชีวิตมาจากเขา เขาลอยเหมือนวัตถุที่ตายแล้ว
เฟิงหลินยังคงรักษาพลังวิญญาณภายนอกไว้เพื่อตรวจดูสถานการณ์
คนโง่เหล่านั้นต้องการที่จะทำร้ายเขา ทำให้เขาเป็นแพะเพื่อชะลอสิ่งมีชีวิตวิญญาณขณะที่พวกเขาหนี
แต่พวกเขาเคยจินตนาการหรือไม่ว่าแคปซูลหลบหนีนั้นไม่มีอะไรนอกจากเป็นเหยื่อ
สติปัญญาของเผ่าพันธุ์วิญญาณเหนือกว่ามนุษยชาติ พวกมันจะปล่อยให้นักเรียนหนีไปง่ายๆได้ยังไง?
โดยการเข้าไปในแคปซูลหลบหนีนั่น มันจะเป็นการดึงดูดความสนใจของวิญญาณ อัตราการรอดชีวิตเพียง 10% ก็ถือว่าเยอะแล้ว!
เฟิงหลินไม่ต้องการเสี่ยงโชคกับความน่าจะเป็นเล็กน้อยนั่น
เขาใช้เทคนิคพิเศษในการปกปิดลมหายใจและกลิ่นอายของเขา การเปลี่ยนแปลงเป็นหินนอกเหนือจากชุดไมโครเมชาขนาดเล็กที่เขาสวมใส่ ทำให้เขาลอยไปในอวกาศเหมือนวัตถุที่ตายแล้ว มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะหลอกพวกวิญญาณเหล่านั้น
สิ่งที่จำเป็นต้องมีก็คือเขาจะต้องสามารถรักษาสถานะนี้ไว้ให้ได้จนกว่าวิญญาณเหล่านั้นจะจากไป
ในความว่างเปล่าอันมืดมิดของอวกาศ อุณหภูมิลดต่ำจนแทบจะไม่เหลือ
เฟิงหลินลอยอยู่ในความว่างเปล่า ล่องลอยไปยังตำแหน่งที่ไม่รู้จัก …