Legend of the mythological genes - ตอนที่ 304 ถอนรากถอนโคน

“อะไรกัน?” แฮโซตัวสั่น จิตสังหารกดทับตัวเขา มือของเฟิงหลินตั้งท่าเป็นกรงเล็บ ฟันใส่เขา

เขาไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีนี้ได้!

เขารู้สึกถึงอันตรายร้ายแรง

(ไม่! ฉันไม่อยากตาย!)

เขาคำรามด้วยความโกรธและต่อยโดยสัญชาตญาณ ขณะที่ถอยหลังอย่างรวดเร็ว

ปุ้บ!

กรงเล็บค่อยๆหายไปและโจรสลัดอวกาศอีกสองคนที่ตอบสนองช้ากว่าก็ถูกบดขยี้ลำคอ

“ฆ่ามัน!” แฮโซคำรามด้วยความโกรธ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกลัวขณะที่เขาถอยห่างออกไป

“แกคิดว่าแกจะจากไปได้หรอ?” เฟิงหลินพูดอย่างเฉยเมย เขาทำตัวไร้ความปราณีวางแผนที่จะทำลายกองเรือโจรสลัดนี้

เริ่มแรกเขาไม่ต้องการมีปัญหา

แต่พวกเขากล้าโลภจะเอากระสวยอวกาศของเขา?แกว่งเท้าหาเสี้ยนแท้ๆ

เนื่องจากโจรสลัดเหล่านี้รนหาที่ตาย เฟิงหลินก็จะมอบให้ เขาตัดสินใจที่จะกำจัดพวกมันออกไปให้หมดตั้งแต่ตอนนี้เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต

ผู้ที่สามารถเป็นนักเรียนของมหาวิทยาลัยเอกภพล้วนเป็นคนรุ่นใหม่ที่อยู่ในระดับสูง

สำหรับโจรสลัดเหล่านี้ เขาไม่กลัวอยู่แล้ว

หากโจรสลัดเหล่านี้มีความสามารถ พวกเขาจะต้องเข้าร่วมมหาวิทยาลัยสักแห่งหนึ่งไปแล้ว

ใครจะเต็มใจเป็นโจรสลัด อาชีพที่ไม่มีอนาคต

จิ ~

โจรสลัดทุกคนมีหน้าตาร้ายกาจ พวกเขาหยิบปืนออกมาและยิงใส่เฟิงหลิน

“อ๊ะ!” แม่มดแซลลี่กรีดร้อง เหมือนกับว่าเธอเห็นว่าเฟิงหลินถูกยิงตายแล้ว

ปัง ปัง ปัง!

เสื้อผ้าของเฟิงหลินเต็มไปด้วยรูกระสุน แต่อย่างไรก็ตามความมันวาวราวกับหยกส่องประกายจากผิวของเขาปิดกั้นกระสุน เขาไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย

“อะไรกัน?” พวกโจรสลัดตกตะลึง

เฟิงหลินเริ่มต่อยและเตะ เขาเป็นเหมือนเสือที่พุ่งเข้าหาหาฝูงแกะ พยายามควบคุมพวกมัน

“ตาย!” เขากระโจนขึ้นไปในอากาศและเหวี่ยงแขนของเขา แรงกดดันที่มองไม่เห็นแผ่ออกมาจากเขา กระจายออกไปในทุกทิศทาง

เอี้ยด เอี้ยด

พวกเขาไม่สามารถทนต่อแรงกดดันอันยิ่งใหญ่นี้ได้ และในไม่ช้าก็ถูกบดขยี้ภายใต้พลังอันท่วมท้น

ไม่มีวิญญาณชนิดใดที่สามารถอยู่รอดในจักรวาลที่โหดร้ายนี้

เมื่อเห็นการเสียชีวิตของเพื่อนของพวกเขา โจรสลัดคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้หนี แต่กลับโกรธมาก

แต่ถ้าจำนวนมีประโยชน์กว่า ทำไมถึงต้องบ่มเพาะล่ะ?

การสะกดจิต!

เฟิงหลินยิ้มเหยียด มือของเขาประกอบท่าทาง คลื่นที่ไม่มีรูปร่างเปล่งประกายออกมาจากเขา

โจรสลัดเหล่านั้นแข็งทื่อไปหมด สายตาพวกเขาว่างเปล่า หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มโจมตีซึ่งกันและกัน

“บัดซบ ผู้บ่มเพาะประเภทจิต!” แฮโซกัดฟัน ผู้บ่มเพาะดังกล่าวหายากมาก วิธีการและเทคนิคของพวกเขานั้นแปลกประหลาด พวกเขาสามารถทำให้จิตใจและความคิดของคนอื่นสับสนและเป็นศัตรูที่จัดการยากที่สุด

การโจมตีระยะใกล้อาจได้ผล

แฮโซดึงบางสิ่งออกจากเอวของเขาแล้วโยนไปที่เฟิงหลิน

“ระวัง!” แซลลี่ตะโกน

เฟิงหลินเหลือบมอง เขาคว้าวัตถุทรงกลมโลหะในอากาศที่ระเบิดใกล้เขา

ควันระเบิดออก ทันใดนั้นแฮโซก็กระโจนออกมา มือของเขาอยู่ในรูปของกรงเล็บเปล่งประกายความแหลมคม

วูบวาบ ~

นิ้วของเขาเกร็งและเปี่ยมไปด้วยพลังทำลายล้างสูง ขณะที่เล็งไปที่เฟิงหลิน

มันเหมือนกับแฮโซสามารถมองเห็นเฟิงหลินตายด้วยเทคนิคของเขาแล้ว เขาเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

คชา ~

เสียงของบางสิ่งบางอย่างพุ่งชนพื้นผิวที่ขรุขระดังขึ้น

เฟิงหลินจับแฮโซ ฝ่ามือของเขาไม่ขยับเลย เขามองสถานการณ์อย่างสงบ

“นี่คือหลักประกันขั้นสุดท้ายของแก?”

ตาของแฮโซหรี่แคบลงเขาหันกลับอยากจะวิ่งหนีทันที

แต่ในเวลาต่อมาเขาถูกเฟิงหลินจับได้ เขาไม่มีทางที่เขาจะดิ้นรนได้

“ไปลงนรกซะ!” สีหน้าเขาดำมืด ในขณะที่เขายังคงเตะด้วยสองเท้า

อย่างไรก็ตามร่างกายของเฟิงหลินนั้นมีความมั่นคงเช่นเดียวกับขุนเขา

“แกมีพลังแค่นี้?” เฟิงหลินเองก็โหดเหี้ยม ปล่อยพลังและปล่อยหมัดใส่โจรสลัดน่าสมเพชผู้นี้

พลังที่อัดแน่นในหมัดมากประดุจขุนเขา

หัวของแฮโซ ถูกกระแทกอย่างแรง มันสั่นและรูรับแสงทั้งเจ็ดก็แตกออก เขาไม่หายใจอีกต่อไป เขาถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียว!

“หัวหน้าตายแล้ว!” โจรสลัดในอวกาศที่เหลือตื่นตระหนก พวกเขาต้องการที่จะหนี

ในเวลาชั่วอึดใจ หัวหน้าของพวกเขาก็ถูกฆ่าตาย?

หากพวกเขาไม่รีบหนีไปตอนนี้ พวกเขาจะไม่พาตัวเองไปหาที่ตายหรอ?

พวกเขารีบวิ่งไปที่จักรกลและปีนเพื่อต้องการหนีโดยเร็วที่สุด

หากไม่ดึงวัชพืชออกให้หมด มันจะมีปัญหาในอนาคต!

เฟิงหลินขยับตัวเหมือนสายฟ้า เขาไล่ตามฝ่ามือเป็นเหมือนดาบไล่ฟันอย่างไร้ความปราณี

โจรสลัดอวกาศเหล่านี้ขยับได้เพียงสิบก้าว ก่อนที่พวกเขาทั้งหมดจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

เฟิงหลินฆ่าโจรสลัดที่หยิ่งผยองเหล่านั้นด้วยความเร็วจนไม่มีใครตอบโต้เขาได้

แซลลี่เอามือปิดปากด้วยความงุนงง

พวกยิปซีต่างก็อ้าปากกว้าง หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มตะโกนด้วยความกลัว

“เขาฆ่าโจรสลัดพวกนั้น! พวกเราทุกคนตายแน่ๆ”

“กัปตันรีบจับเขาเร็ว! เราควรมอบเขาให้กับโจรสลัดโครงกระดูกดำ(ตอนที่แล้วแปลผิด)! ถ้าไม่อย่างนั้นเราทุกคนจะถูกสังหารโดยกองทัพหลักของพวกโจรสลัด!”

“แจ้งโจรสลัดเร็ว!”

…

ความกลัวและความตื่นตระหนกมองเห็นได้บนใบหน้าของคนเหล่านี้ ขณะที่พวกเขาตะโกนออกมา

“ใครกล้า?” เสียงอันเย็นชาดังขึ้น

ดวงตาของเฟิงหลินหรี่แคบลงและหันกลับมามอง ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยเจตนาฆ่า

มันเหมือนถังน้ำเย็นถูกเทลงบนหัว คนเหล่านี้รู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาเย็นเฉียบ ปากของพวกเขาอ้ากว้าง แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร

ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าชายคนนี้เป็นคนที่ฆ่าโจรสลัดทั้งหมดอย่างง่ายดายในเวลาเพียงนิดเดียว

หากพวกเขาพูดต่อไปพวกเขาอาจจะตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเหมือนพวกโจรสลัด

กัปตันเอ็นเก้อ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาลังเลไม่กล้าพูด

“ไม่ต้องกังวล ฉันจะไปเอง” เฟิงหลินพูดอย่างใจเย็น

ชาวยิปซีเหล่านี้เป็นเพียงแค่ทางผ่านในการเดินทางระยะสั้นของเขาเท่านั้น พวกเขาอ่อนแอและขี้ขลาด กลัวที่จะมีปัญหา

เมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันของโจรสลัด พวกเขาไม่กล้าที่จะต่อสู้และทนความอับอายอยู่เงียบ ๆ แต่หลังจากโจรสลัดถูกสังหาร พวกเขากลับตะโกนเสียงดังมาก

หากปราศจากหัวใจของความแข็งแกร่ง คนอ่อนแอก็จะอ่อนแอ!

เฟินหลินเข้าใจดีถึงความอัปลักษณ์ของธรรมชาติมนุษย์ ทำให้เขาเข้าใจดีว่าเขาควรจะเดินไปบนเส้นทางในอนาคตของเขายังไง

เมื่อเห็นเฟิงหลินบอกก่อนว่าจะไปเอง กัปตันเอ็นเก้แต่ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง เขามีสีหน้าที่มีความสุข แต่ดูเหมือนว่าเขาจะนึกอะไรบางอย่างออก เขาถามด้วยเสียงต่ำว่า “คุณต้องการอะไร?”

“พ่อ!” แม่มดแซลลี่ตะโกนออกมาด้วยความกังวลเมื่อเธอได้ยินพ่อเธอพูด

“อย่าพูด” เอ็นเก้ระงับความโกรธของเขา

แซลลี่น้ำตาไหลลงมา พ่อของเธอไม่เคยพูดกับเธออย่างเคร่งครัดมาก่อน แม้ก่อนหน้านี้เมื่อโจรสลัดในอวกาศต้องการลักพาตัวเธอ เขาก็ไม่ได้พูดออกมาเช่นนี้

“เครื่องมือนำทางของมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพง” เฟิงหลินตอบอย่างเฉยเมย

“ตกลง ผมจะให้คุณ.” เอ็นเก้เงียบสักครู่ ก่อนที่เขาจะพูด

“กัปตัน…!” พวกยิปซีร้องอุทานด้วยความตกใจ

“หืมม?” เฟิงหลินกวาดสายตาของเขามองไป เห็นรอยยิ้มเย็นบนใบหน้าของเขา

หลังจากที่เขาฆ่าโจรสลัดและทำให้คนเหล่านี้สามารถเก็บสินค้าของพวกเขาเอาไว้ได้ แต่พวกเขาต้องการให้เขาออกจากที่นี่ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ?

ในโลกนี้จะมีเรื่องง่ายขนาดนั้นได้ยังไง?

หากคนเหล่านี้ไม่มีไหวพริบ พวกเขาก็ไม่ควรตำหนิเขาว่าไม่มีเมตตา

การแสดงออกของเฟิงหลินเปลี่ยนไปและเย็นชากว่าเดิม

เอ็นเก้ตัวสั่น เขารู้สึกถึงความเย็นชาของเฟิงหลิน

หลังจากเดินทางนอกอวกาศเป็นเวลาหลายปี ผู้คนที่ไม่ตระหนักรู้ถึงอันตรายได้กลายเป็นฝุ่นจักรวาลไปหมดแล้ว

เขารู้สึกถึงหายนะที่จะมาถึงเขา ราวกับเขากำลังโดนสัตว์ร้ายจ้องเขม็ง  หากเขาไม่เห็นด้วยผลที่ตามมาก็จะเลวร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ

“มอบให้เขาไป” เอ็นเก้พูด

พวกยิปซีรู้สึกไม่มั่นใจอย่างมาก อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเชื่อฟังและส่งลูกบอลคริสตัลให้กับเฟิงหลิน

เฟิงหลินรับเอาลูกบอลคริสตัลและหันหลังเดินจากไป

บูม!

ภูเขาผมไม้เปิดเครื่องและด้วยคลื่นมือของเขา เขารวบรวมจักรกลทั้งหมดของพวกโจรสลัด ของเหล่านี้เป็นสินสงครามเขา

พวกยิปซีเหล่านั้นรู้สึกโกรธ แต่ไม่กล้าที่จะพูดออกมา

ยานบินภูเขาผลไม้ออกไป เมื่อเห็นสิ่งนี้ยานบินหลักของโจรสลัดโครงกระดูกสีดำจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติพวกเขาเปิดไฟและเริ่มไล่ตามเฟิงหลินทันที

ยานบินสองลำ ลำหนึ่งด้านหน้าและอีกหนึ่งที่ด้านหลังเคลื่อนที่ผ่านพื้นที่ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ

“ออกไปเร็ว!” เอ็นเก้สั่ง “ชายคนนั้นฆ่าโจรสลัดอวกาศและกำลังถูกไล่ล่าอยู่ เราควรคว้าโอกาสนี้หนีไป แม้ว่าเราจะสูญเสียเครื่องมือนำทาง แต่ถ้าเรายังมีชีวิตมันจะไม่สายเกินไปสำหรับการเสียใจ “

“กัปตัน สุดยอด!” พวกยิปซีกลับมามีสติและเริ่มหัวเราะด้วยความเข้าใจ

แม่มดแซลลี่รู้สึกว่าฉากนี้เป็นการประชดอย่างสมบูรณ์ เธอจ้องไปในทิศทางที่เฟิงหลินลอยไป

“วันหนึ่งฉันต้องเป็นเหมือนคุณ สามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้!”