Legend of the mythological genes - ตอนที่ 372 ภารกิจสุดท้าย
“การฝึกมารจะจบลงล่วงหน้า ภารกิจสุดท้ายคือ: มีชีวิตรอดกลับไปมหาวิทยาลัย ยังมีผู้ทรยศของเผ่าวิญญาณในหมู่นักเรียนของเราและสายลับเหล่านี้เปิดเผยข้อมูลของเรา เป้าหมายของพวกมันคือล่อพวกคุณทั้งหมดมาที่นี่ให้วิญญาณหลุมดำนั่น พยายามที่จะทำลายอัจฉริยะของมนุษย์ให้ได้มากที่สุด ทำลายความหวังของมนุษยชาติ … “
หลังจากคำว่า ‘ภารกิจสุดท้าย’ บรรทัดสุดท้ายก็ปรากฏขึ้น ข้อความนั้นน่ากลัวมาก
ผู้สอนต้องตายแล้ว! ดังนั้นการฝึกมารจึงสิ้นสุดลงล่วงหน้า
เนื้อหาของข้อความนั้นสำคัญเกินไป สิ่งนี้ทำให้เฟิงหลินและนักเรียนคนอื่น ๆ ไม่สามารถปรับตัวได้
นอกจากนี้นี่เป็นเพียงการแนะนำง่ายๆ ยังมีความจริงมากมายซ่อนอยู่ภายใน
เฟิงหลินและหัวหน้าทีมอีกสองคนรู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาจมลงสู่ก้นหุบเขา
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก
ผู้สอนและนักรบถูกกลืนกิน จริงๆไม่จำเป็นต้องคาดเดาเกี่ยวกับจุดจบของพวกเขา หากพวกเขาอยู่ที่นี่
“ดูนั่นสิ!” จู่ๆก็มีเสียงตะโกน
เฟิงหลินเหลือบมองไปยังทิศทางที่คนนั้นชี้ไป
ปุ๋ ปุ๋ ปุ๋ ~
ทรงกลมสีดำขนาดมหึมานั้นดูเหมือนกับหลุมดำอย่างแท้จริง แต่มันก็เปล่งแสงแห่งชีวิตออกมา หลังจากมันกลืนกินผู้สอนและนักรบทั้งหมดไปมันก็ขยายขนาดอย่างรวดเร็ว
วิญญาณหลุมดำ?
มันคืออะไรกันแน่?
เฟิงหลินยืนอยู่จากระยะไกล เขาหรี่ตามอง รูปแบบวิญญาณนี้ดูเหมือนจะอยู่ในระดับที่สูงกว่า ต่อให้นำไปเปรียบเทียบกับอสูรวิญญาณยักษ์
รังวิญญาณนี้โดยพื้นฐานแล้วไม่ใช่รังธรรมดา สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวเช่นนี้จะดำรงอยู่ได้ยังไง?
… ..
“ ไม่ดีแล้ว!” เฟิงหลินตกใจ เขานึกถึงข้อความที่ผู้สอนบันทึกไว้สำหรับภารกิจนี้ ผู้สอนใช้ความตายของเขาเพื่อสืบหาความจริง
ภารกิจนี้เป็นกับดักล่อนักศึกษาใหม่ของมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพง รูปแบบชีวิตทรงกลมสีดำเป็นกับดักสุดท้ายที่หมายจะกลืนกินพวกเขาทั้งหมด!
นักศึกษาใหม่ทั้งหมดนี้เป็นคนที่มีความสามารถสูงในหมู่เพื่อนๆ พวกเขาทุกคนมีศักยภาพที่จะเป็นนายทหารในอนาคต
หากนักศึกษากลุ่มนี้ถูกสังหารทั้งหมด มหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพงจะสูญเสียครั้งใหญ่
แผนนี้เรียบง่ายมากและสามารถมองเห็นได้อย่างง่ายดาย กระนั้นมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพงรับรองว่านี่เป็นภารกิจระดับเด็กใหม่ ต้องมีสายลับในหมู่คนระดับสูงของมหาวิทยาลัยแน่
…
ความคิดมากมายเข้ามาในความคิดของเขา ทำให้เขารู้สึกกลัว
แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะคิดมาก เฟิงหลินสูดหายใจเข้าลึก หากพวกเขาไม่สามารถรอดพ้นจากอันตรายในวันนี้ได้ก็จะมีปัญหาไม่สิ้นสุดในอนาคต
ความลับทั้งหมดนี้จะถูกฝังอยู่ในรังวิญญาณนี้ และไม่มีใครรู้อะไรเลย
อาจเป็นไปได้ว่าสายลับต้องการให้เป็นแบบนั้น
ปู, ปู, ปู.
ทรงกลมสีดำพองตัวขึ้น หลังจากนั้นมันก็เริ่มแบ่งตัวออกเป็นรูปแบบวิญญาณขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนอย่างรวดเร็ว
ในช่วงแรกมีเพียงปลาหมึกตัวเล็ก ๆ เท่านั้น แต่เมื่อพวกมันดูดซับพลังงานรังสีของจักรวาลอย่างรวดเร็ว พวกมันก็เติบโตอย่างรวดเร็วและเริ่มเคลื่อนตัวไปโดยต้องการที่จะล้อมรอบทีมเด็กใหม่ทั้งสาม
อสูรวิญญาณเหล่านี้สามารถพบเห็นได้ทุกที่
ถ้าพวกเขาไม่จากไปตอนนี้ ก็จะจากไปไม่ได้อีกแล้ว!
“หนี!” แม้แต่ผู้สอนก็เสียชีวิตไปแล้ว เฟิงหลินก็คงไม่โง่ถึงขนาดที่จะรีรอ
ไม่ว่าเทคนิคของเขาจะทรงพลังเพียงใด มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ทั้งหมด!
เขาไม่พูดอะไรอีกและสั่งให้หนีไปทันที
วิญญาณพุ่งมาอย่างบ้าคลั่งทันที เหมือนกระแสน้ำต้องการที่จะกลืนเหล่าเด็กใหม่เอาไว้ภายใน
เขตปกครองราชาลิง!
เปิดใช้งานเต็มกำลัง!
พวกเขาถูกล้อมอย่างแน่นหนา นี่ไม่ใช่เวลาที่จะรั้งอะไรไว้
ทุกวินาทีที่พวกเขาล่าช้า ความอันตรายจะเพิ่มขึ้นตามสัดส่วน
เฟิงหลินไม่สามารถใส่ใจเกี่ยวกับอัตราการผลาญพลังทางพันธุกรรมของเขาได้ เขาปลดปล่อยเขตปกครองราชาลิงของเขาถึงขีดสุด แสงสีฟ้าจาง ๆ ก่อตัวเป็นวงกลมรอบตัวเขา
ในขณะที่รูปแบบวิญญาณเหล่านั้นวิ่งเข้ามา พวกมันก็ถูกทำลายลงในทันทีด้วยพลังงานประเภทต่างๆ
ทุกที่ที่เฟิงหลินเดินผ่านสถานที่นั้นจะกลายเป็นพื้นที่ว่าง รูปแบบวิญญาณทั้งหมดจะตาย
พวกมันอยู่ทุกหนทุกแห่ง เหมือนแหย่รังแตน ฝูงสิ่งมีชีวิตวิญญาณดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด
เฟิงหลินพุ่งไปข้างหน้า นำคนอื่น ๆ เขาเป็นเหมือนดาบทรงพลังที่เปล่งประกายด้วยความแหลมคม ราวกับแสงที่ส่องทางให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเขา
เด็กใหม่เหล่านั้นก็หมกมุ่นอยู่กับการสังหารวิญญาณ พวกเขาตามหัวหน้าของพวกเขาและพุ่งไปข้างหน้า มองไปยังแผ่นหลังกว้างใหญ่ตรงหน้า จิตใจที่เป็นกังวลของพวกเขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นทันที พวกเขารู้สึกได้ถึงความปลอดภัยเล็กน้อยในตอนนี้
หากพวกเขาหันหลังกลับ พวกเขาจะเห็นอวกาศที่เต็มไปด้วยวิญญาณ พวกเขาไม่มีทางหลบหนีและทำได้เพียงพุ่งไปข้างหน้าเปิดเส้นทางด้วยการเข่นฆ่าเพื่อหาความหวังในการอยู่รอด
หนี!
หนี!
หนี!
…
สถานการณ์กำลังอันตรายมากขึ้นเรื่อย ๆ ในทุกวินาที
ลม, ไฟ, แสง, สายฟ้า – พลังงานธาตุทุกประเภทไหลอย่างบ้าคลั่งรอบ ๆ เฟิงหลิน พลังลิงหัวใจของเขาแทรกซึมไปรอบ ๆและพลังงานที่เขาสามารถควบคุมได้ในเขตปกครองราชาลิงก็ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ กลายเป็นเขตแห่งการเข่นฆ่ารูปแบบวิญญาณอย่างแท้จริง
แต่ในเวลาเดียวกันความแข็งแกร่งของเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็ว
เฟิงหลินหน้าซีด แต่เขาก็กัดฟันและอดทน
บูม!
ปู่!
จากระยะไกล แสงแห่งเปลวไฟพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ลำแสงดาบเฉือนลงมา เปล่งประกายรัศมีกว้างไกล
ทุกที่ที่มีการโจมตีผ่านไป วิญญาณนับไม่ถ้วนจะถูกทำลาย
ตงหวงไท่ชูและออกัสตัสก็โจมตีด้วยพลังเต็มที่ ต้องการหลุดออกจากการปิดล้อม
ในตอนนี้ไม่มีใครสนใจการเดิมพันก่อนหน้านี้ การเอาตัวรอดเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
ครื่น ~
กระบองโลหะในมือของเฟิงหลินร่ายรำ ก่อพายุพลังงานพัดวิญญาณให้หลีกทาง
อู๋ววววว!
เปลวไฟสีทองลุกโชน ไม่รู้ว่าตงหวงไท่ชูเอาหอกออกมาตอนไหน หอกของเขาเปล่งประกายแสง ขณะที่เขาแผ่พลังสังหารรุนแรง
ไค ไค ไค ~
ลำแสงดาบแทงทะลุท้องฟ้า ออกัสตัสดูเหมือนจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับดาบของเขา เขาปล่อยไม้กางเขนสิบอันขึ้นไปในอากาศ ทำลายวิญญาณที่พุ่งเข้าใส่เขา
ทั้งสามคนเป็นเด็กใหม่ที่มีชื่อเสียงอันดับต้น ๆ และทรงพลังอย่างแท้จริง ฐานการบ่มเพาะและความแข็งแกร่งของพวกเขานับว่าเหนือสุดในหมู่เด็กใหม่
โชคดีที่ผู้สอนยังพอมีเวลาเตือนพวกเขาก่อนที่จะเสียชีวิต จึงทำให้พวกเขาหนีไปได้ด้วยความเร็ว
ในไม่ช้ากระสวยอวกาศที่ลอยอยู่ก็ปรากฏขึ้นภายในวิสัยทัศน์ของพวกเขา
“เร็วเข้า!” หัวหน้าทั้งสามมีสีหน้าดีใจ พวกเขารวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายและรีบพุ่งไปที่กระสวยอวกาศ
ยานบินปัญญาประดิษฐ์ได้รับคำสั่งและประตูยานบินก็เปิดออกทันที
เด็กใหม่ทั้งสามทีมพุ่งเข้ายานบินด้วยความเร็วที่เร่งสุดชีวิต
ทันทีที่พวกเขาเข้ามา ยานบินก็เปิดใช้งานม่านพลังงานป้องกันทันที ขวางกั้นพวกวิญญาณไว้ด้านนอก
ฮึ ฮึ ฮึ!
หลังจากนั้น เด็กใหม่หลายคนก็ทรุดตัวลงกับพื้นทันที พวกเขาหอบหนัก พวกเขาทั้งหมดเหนื่อยล้าและความหวาดกลัว
พวกเขาเกือบ … เกือบ … ไม่ได้กลับมา!
ปัง ปัง ปัง!
ทันใดนั้นแสงในกระสวยก็กะพริบและหรี่ลง
ก่อนที่เด็กใหม่จะได้พักหายใจ กระสวยอวกาศก็ถูกล้อมรอบไปด้วยวิญญาณอย่างสมบูรณ์
วิญญาณเหล่านี้บินรอบและกัดอุปกรณ์ป้องกัน
เมื่อกำแพงแตก ทุกคนในกระสวยอวกาศจะไร้การป้องกัน ชะตากรรมชีวิตของพวกเขาจะเหมือนกับผู้สอนและนักรบเหล่านั้น
“ โอ๊ย เร็ว! คิดหาทางกันเร็ว ไม่งั้นพวกเราคงตายกันหมด!”
“นี่เป็นเพียงการฝึก เป็นไปได้ยังไงที่เราต้องมาพบกับสถานการณแบบนี้”
…
เหล่าเด็กใหม่ต่างตื่นตระหนก
ตงหวงไท่ชูและออกัสตัสมองตากัน ขณะที่พวกเขาขมวดคิ้ว พวกเขาไม่สามารถคิดได้ว่าควรทำยังไง
อย่างไรก็ตามสถานการณ์คงไม่ดีแน่หากพวกเขายังคงนิ่งเฉยต่อไป
มีขีดจำกัดของพลังงานในเกราะป้องกัน เมื่อวิญญาณเหล่านั้นกลืนกินพลังงานจนหมด ทุกคนก็จะตาย!
เมื่อทุกคนลุกลี้ลุกลนสุดขีด มีเสียงนิ่งๆดังขึ้น
“ฉันมีความคิด” เฟิงหลินพูด
“บอกเรามาสิ!” สายตาหลายคู่หันไปที่เฟิงหลิน เต็มไปด้วยความหวัง
เฟิงหลินไม่เสียเวลาเขาพูดอย่างเด็ดขาด “ระเบิดกระสวยอวกาศ!”
“อะไรนะ?!?!”