Legend of the mythological genes - ตอนที่ 415 ความหวัง

ตอนที่ 415 ความหวัง

ปัง ปัง ปัง!

กําแพงสั่นสะเทือน

ร่างของมันมีขนาดใหญ่เท่าภูเขา กระแทกเข้ามาอย่างรุนแรง ทําให้ลมหายใจของทุกคนติดขัด

ดวงตาขนาดใหญ่จํานวนมากลืมขึ้นขึ้นรอบ ๆ ตัวของมันส่องแสงสีแดงทะลุทะลวง ลําแสงสีแดงที่ยิงออกมานั้นร้อนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ราวกับดาบแสงที่ต้องการจะทําลายทุกสิ่งที่ขวางทาง

สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทําให้ผู้บ่มเพาะทุกคนตกตะลึง รู้สึกถึงอันตรายและไม่สบายใจ

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าอสูรจักรกลขนาดยักษ์ที่มีขนาดเทียบได้กับดาวเคราะห์น้อยจะสามารถเปลี่ยนรูปแบบได้ทันที ทําให้สถานการณ์เปลี่ยนไป นี่เป็นเรื่องที่ไม่สามารถจินตนาการได้และไร้เหตุผล ไม่มีใครสามารถคาดเดาสิ่งนี้ได้

แต่ความจริงเพิ่งเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา และพวกเขาต้องจัดการกับมัน

อสูรกลายร่างเป็นยักษ์ที่มีดวงตานับพัน การเคลื่อนไหวของมันว่องไวมาก เมื่อความเร็วเพิ่มขึ้นกําแพงที่แข็งแรงและไม่สามารถเคลื่อนที่ได้จึงไม่สามารถขวางกั้นมันได้อีกต่อไป มันจะทะลุกําแพงมาได้ไม่ช้า

“ท่าไม่ดีแล้ว เราต้องหยุดมัน!”

“เราไม่สามารถปล่อยให้มันข้ามกําแพงและโจมตีมหาวิทยาลัยได้”

“ เราจะปกป้องมหาวิทยาลัยสุดยอดกําแพง!”

เสียงทุกประเภทดังออกมาจากทีมโจมตี ผู้บ่มเพาะปลดปล่อยการโจมตีของพวกเขาอย่างเต็มกําลัง

ระเบิดความร้อน !

โมเมนตัมจู่โจม!

การควบคุมแรงโน้มถ่วง!

พลังทางพันธุกรรมเป็นเหมือนกฎที่มองไม่เห็น ตัดกันในอวกาศที่เต็มไปด้วยดวงดาว ทําให้พื้น ที่นั้นบิดเบี้ยวเมื่อพลังงานจํานวนมหาศาลถูกระเบิดออกไป

ปืนใหญ่ยังยิงอย่างไม่หยุดยั้ง ทําให้เปลวไฟพุ่งทะลุท้องฟ้า

ดอกไม้ไฟมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง กระแสพลังงานได้กลืนกินยักษ์จักรกลไปในทันที

บูม!

ทันใดนั้นเสียงระเบิดดังสนั่นก็ดังขึ้น

หน้าอกของอสูรยักษ์แตกเปล่งแสงออกมา ลูกบอลพลังงานทรงกลมระเบิดออกมา คล้ายกับดวงอาทิตย์ดวงเล็ก แผ่แสงและความร้อนออกมาอย่างไร้ขอบเขต มันให้ความรู้สึกรุนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

พายุอนุภาคความผันผวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นมากกว่าหมื่นองศาทันที พื้นที่โดยรอบระเบิดจนไม่หลงเหลือสิ่งใด

ภายใต้การโจมตีนี้ วัตถุทั้งหมดแตกสลายกลายเป็นฝุ่นในจักรวาล

พลังทางพันธุกรรมเหล่านี้ถือว่าอยู่ในอาณาจักรของพลังงานจักรวาล พวกมันยังหายไปจนหมด แถมการโจมตียังพุ่งมาทางพวกเขาอีกด้วย

“หลบเร็ว!” ทีมโจมตีอุทาน พวกเขาทั้งหมดตกอยู่ในความโกลาหล แต่ในขณะนี้มันสายเกินไปที่จะหลบ

ร่างหลายร้อยคนที่อยู่แถวหน้าไม่มีเวลาถอย ชุดเกราะที่พวกเขาสวมอยู่กลายเป็นไอทันที ไม่มีอะไรเหลือแม้แต่กระดูก พวกเขาเลือนหายไปจนหมด

ความน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้กระตุ้นให้เกิดความหนาวเย็นและความหวาดกลัวในใจผู้คนอย่าง แท้จริง

แนวรบทั้งหมดดูเหมือนจะพังทลายลงในการโจมตีเพียงครั้งเดียว เกิดความโกลาหลไปทั่ว

อสูรจักรกลขนาดยักษ์ก้าวไปข้างหน้า แต่ละก้าวของมันทําให้เกิดสียงระเบิดดัง มันรวดเร็วไม่ แสดงให้เห็นถึงความเชื่องช้าเหมือนก่อนหน้านี้

พายุอนุภาคท่วมท้นทะลักออกมา

หน้าอกของยักษ์จักรกลเป็นเตาหลอมนิวเคลียร์ที่คล้ายกับดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ แสงและความร้อนที่ไร้ขอบเขตรวมตัวกันเป็นลําแสงพลังงาน พุ่งออกมาจากเตาเผา ทุกที่ที่ลําแสงทําลายล้างผ่านไป สภาพแวดล้อมจะไหม้เกรียม ภายในจะสลายออกจากกันอย่างสมบูรณ์ไม่เหลือร่องรอย

มันเหมือนกับพายุแห่งการทําลายล้างอย่างแท้จริง ทีมโจมตีซึ่งแต่เดิมมีความได้เปรียบอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายมากตอนนี้ พวกเขาพ่ายแพ้อย่างไม่สามารถขัดขวางการคืบคลานของอสูรจักรกลได้อีกต่อไป

“เป็นไปได้ยังไง?”

“ไม่สามารถสกัดมันได้ เราไม่สามารถขวางมันได้!”

“ ยักษ์จักรกลกําลังจะโค่นมหาวิทยาลัยสุดยอดกําแพง!”

เสียงอุทานดังขึ้น

การแสดงออกของเฟิงหลินเคร่งเครียดมาก

อสูรจักรกลตัวนี้สามารถแปลงร่างได้ แต่ก่อนหน้านี้มันปิดเอาไว้ ชัดเจนว่ามันต้องการลงมือ โดยที่ทุกคนไม่รู้ตัว เพื่อหาโอกาสทําลายล้างครั้งใหญ่

นี่เป็นวิธีการฆ่าเพื่อโค่นล้มมหาวิทยาลัยสุดยอดกําแพง

เนื่องจากกําแพงเหล็กถูกทําลายและผู้บ่มเพาะประเภทโจมตีจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยมันไป

การที่ศัตรูเปิดเผยวิธีการสังหารแต่เนิ่นๆเป็นเรื่องที่ดี

อย่างไรก็ตาม สําหรับผู้ที่เผชิญหน้ากับอสูรจักรกลในสนามรบความรู้สึกนี้ไม่ดีเลย!

สิ่งนี้ทําให้ทุกคนเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“ เราต้องคิดหาวิธีขัดขวางยักษ์จักรกลนี้!”

“ เราต้องไม่ปล่อยให้มันเข้าใกล้มหาวิทยาลัยุดยอดกําแพงได้!”

“เราถอยไม่ได้!”

ภายในความสิ้นหวังความเชื่อมั่นที่ไม่มีใครเทียบได้ผุดขึ้นในใจพวกเขา ในช่วงเวลาสั้น ๆ ความตั้งใจของพวกเขาสอดคล้องกัน

ในฐานะทหารของกองทัพสุดยอดกําแพง พวกเขาไม่มีทางถอย พวกเขาไม่สามารถถอยได้!

สถานที่ที่พวกเขาอยู่คือสุดขอบพื้นที่ดวงดาวของมนุษยชาติ

เบื้องหลังพวกเขาคืออาณาจักรของมนุษยชาติ

หากพวกเขาถอย แล้วใครจะสามารถหยุดยั้งผู้รุกรานจากต่างดาวไม่ให้โจมตีอาณาจักรของตนเองได้

พวกเขาไม่มีใครอยู่ข้างหลังให้พึ่งพา พวกเขาไม่มีเส้นทางสําหรับการล่าถอย

(เราไม่สามารถถอยได้แน่นอน!)

“ไสหัวไป!” เสียงความโกรธมากมายดังออกมา เต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่ยอมใคร

ผู้บ่มเพาะเหล่านี้ล้วนมีใบหน้าแดงจากการออกแรง พวกเขาปลดปล่อยพลังงานทั้งหมดออกมา ขณะที่คลื่นพลังอันน่าตกตะลึงพุ่งออกมาจากพวกเขา

เปลวไฟ สายฟ้า ลม …

พื้นที่ว่างนั้นเต็มไปด้วยกระแสพลังงานที่หลั่งไหลออกมา

ราวกับว่าพายุได้กลืนกินยักษ์จักรกลไปแล้ว

ทุกคนโจมตีด้วยทุกเทคนิคที่มี ทําให้เกิดประกายไฟเมื่อกระทบกับยักษ์จักรกล

ผู้คนในทีมโจมตีเหมือนมดที่พยายามเขย่าต้นไม้

พวกเขาหลายคนปลดปล่อยพลังทั้งหมดและหมดพลังไป พวกเขาไม่มีความแข็งแกร่งเหลือที่ จะต่อสู้อีกต่อไป

ยานบินกําลังเสริมจํานวนมากบินผ่านมา ดึงคนที่เหนื่อยล้ากลับไปที่มหาวิทยาลัยเพื่อพักฟื้น

แต่เตาหลอมนิวเคลียร์ที่หน้าอกของยักษ์จักรกลนั้นดูเหมือนจะมีพลังงานไม่สิ้นสุด มันระเบิดพายุอนุภาคที่กลืนกินทุกสิ่งอย่างดุร้าย กวาดไปทั่วบริเวณโดยรอบ

ไม่ว่ากระสวยอวกาศหรือว่าผู้บ่มเพาะทั้งหมดต่างใกล้จะหมดแรง พวกเขากําลังเผชิญกับอันตรายจากความตายอยู่ตลอดเวลา

นับประสาอะไรกับการต่อต้าน มันเป็นเรื่องยากมากแล้วที่เอาชีวิตรอดได้

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป มีเพียงจุดจบที่รอพวกเขาอยู่

ไม่เพียงแต่กําแพงเหล็กขนาดยักษ์จะไม่สามารถปิดกั้นการคืบคลานของยักษ์จักรกลได้ แต่ผู้บ่มเพาะของทีมโจมตียังถูกโจมตีกลับจนต้องล่าถอยไปตามๆกัน

สถานการณ์อันตรายขึ้นเรื่อย ๆ

“ มันจะจบลงแบบนี้จริงๆเหรอ”

“ เราไม่สามารถสะกัดกั้นได้อีกต่อไป!”

“ ในที่สุดความพยายามทั้งหมดของเราก็สูญเปล่า!”

ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดในหรืออยู่นอกสนามรบ หัวใจของทุกคนที่ได้เห็นฉากนี้ต่างก็หวั่นไหว

ขบวนรบที่แน่นหนามีความหละหลวมมากขึ้นเรื่อย ๆ มันกําลังจะสลาย

เพิ่งหลินจ้องมองการเปลี่ยนแปลงในสนามรบ การแสดงออกของเขาก็หนักอึ้งอย่างหาที่เปรียบมิได้

ทั้งสามทีมของแนวรบ – การป้องกัน การโจมตีและการสังหาร พวกเขาควรจะทํางานร่วมกันช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

หากทีมโจมตีไม่สามารถทําร้ายยักษ์จักรกลนี้ได้ และเปิดเผยจุดอ่อน ทีมที่สามซึ่งเป็นทีมสังหารจะทําอะไรไม่ได้เลย

เฟิงหลินอาจมีอาวุธสังหารเช่นยาเม็ดตะกั่วทองกลั่นเข้ม แต่ตอนนี้ต่อหน้ายักษ์จักรกลตัวนี้มัน เหมือนกับพยายามเทน้ําหนึ่งถ้วยใส่บนรถเข็นพื้นที่ลุกเป็นไฟ มันยากสําหรับเขาที่จะจัดการได้!

พวกเขาควรทํายังไง?

สถานการณ์เข้าสู่จุดที่ไม่สามารถถอยหรือก้าวไปข้างหน้าได้ มันทําให้พวกเขาทั้งหมดรู้สึกหมดหนทาง

จิตใจของเฟิงหลินหมุนอย่างรวดเร็ว พยายามคิดหากลยุทธ์เพื่อแก้สถานการณ์

ร่างกายของยักษ์จักรกลนั้นใหญ่โตเกินไป เขาจะใช้วิธีอะไรได้?

เราต้องรู้ว่าตอนนี้กําแพงเหล็กนั้นไร้ประโยชน์ไปแล้ว

(อืม?)

(เดี๋ยวนะ!)

ทันใดนั้นหัวใจของเฟิงหลินพลันปั่นป่วนเมื่อเขามองไปที่กําแพงยักษ์

กําแพงนี้มีขนาดใหญ่มาก นอกจากการป้องกันแล้วยังสามารถใช้ทําลายล้างได้อีกด้วย! 

ถ้ากําแพงเหล็กนี้ระเบิดก็จะคล้ายกับระเบิดขนาดยักษ์ที่สามารถสั่นคลอนได้ทั้งอวกาศ! 

ในขณะนี้เฟิงหลินมองเห็นความหวังที่จะพลิกสถานการณ์แล้ว