Legend of the mythological genes - ตอนที่ 495 ใช้พลังวิญญาณข่ม

ตอนที่ 495 ใช้พลังวิญญาณข่ม

เซลล์สรรค์สร้างมียีนในตํานานมากมาย เต็มไปด้วยพลังการสร้าง

นี่คือพลังงานขั้นสูงมากที่ช่วยให้เคนนาร์ดข้ามสองอาณาจักรได้โดยตรง ระดับชีวิตเขาวิวัฒนาการขึ้นมาก และตอนนี้เขาก็ครอบครองรูปแบบตํานานที่ไม่สามารถอธิบายได้

ตอนนี้ เคนนาร์ดได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดในตํานานอย่างสมบูรณ์ ไม่มีร่องรอยมนุษย์จากเขาเลย

ปีศาจเพลิง มังกรดํา ปีศาจหมาป่า…

ร่างใหญ่โตของเขาที่เหมือนหนอนน่ากลัวแผ่กลิ่นอายที่ไม่สามารถอธิบายได้ วินาทีที่เข้าใกล้ ความคิดของคนจะเปลี่ยนเป็นสับสนวุ่นวาย เสียงพึมพําแปลกๆจะดังข้างหูพวกเขา ทําให้พลังวิญญาณพวกเขาหลุดการควบคุม

ระลอกคลื่นยังปรากฏในหัวใจเฟิงหลิน จากนั้นมันก็ถูกระงับอย่างรวดเร็ว

เพลิงนรก เวทมนตร์ดํา ปีศาจหมาป่าเขมือบ…

ทุกการโจมตีเกิดขึ้นราวกับพวกมันเป็นแค่กะหล่ําปลีฟรี พวกมันเต็มไปด้วยพลังในตํานานและไม่ว่าจะผ่านไปที่ไหน ห้องทดลองจะพังพินาศ

เฟิงหลินขยายเขตปกครองราชาลิงเขาจนถึงขีดสุด และจัดการกับการโจมตีทั้งหมด ในเวลาเดียวกัน ดวงตาเขายังเปล่งแสงสีเงินขณะจ้องมองการเปลี่ยนแปลงบนตัวอีกฝ่าย เขาค่อยๆจัดการวางนิ้วลงบนสิ่งของต่างๆ

แม้การโจมตีของอีกฝ่ายจะรุนแรง แต่ก็เละเทะเกินและพึ่งพาแค่ระดับชีวิตทรงพลังเพื่อปลดปล่อยพลัง

เขาคือผู้ใช้ยีนระดับสูงแต่ไม่สามารถข่มเฟิงหลินได้ นี่พิสูจน์แล้วว่ามันไม่เป็นไปตามธรรมชาติ

สําหรับอีกฝ่ายที่ยังปลดปล่อยพลังอย่างไม่ใส่ใจ พลังจิตเขาจึงเต็มไปด้วยกลิ่นอายรุนแรงขึ้น

ถ้าพลังจิตของคนไม่แข็งแกร่งพอและพวกเขามีแค่พลังยิ่งใหญ่ซึ่งไม่สามารถควบคุมได้ มันก็เหมือนดาบแหลมในมือทารก ไม่เพียงจะไม่สามารถสําแดงพลังมันได้ แต่ยังพร้อมทําร้ายตัวเอง

เมื่อเห็นสีหน้าของกฝ่ายยิ่งป่าเถื่อน และสัตว์ประหลาดที่เขาแปลงก็ยิ่งบิดเบี้ยวและดุร้าย เฟิงหลินก็สังเกตเห็นว่าเคนนาร์ดไม่สามารถทนผลกระทบจากเซลล์สร้างได้

ถ้าเป็นแบบนี้ อีกฝ่ายคงล้มลงโดยที่เขาไม่ต้องทําอะไรเลย

แต่ทว่า มันไม่ใช่รูปแบบของเขาที่จะเป็นฝ่ายตั้งรับ

[พลังสร้างคืออะไร?]

[ฉันจะแสดงให้แกเห็นว่ามันลึกซึ้งแค่ไหน]

ยิ่งเขามองเห็นปมชัด เฟิงหลินก็ยิ่งสบายใจ การจ้องมองเขาเต็มไปด้วยความสนใจ

แม้สัตว์ประหลาดตัวนี้จะดุร้าย แต่ก็ยังเปิดโอกาสให้เฟิงหลินได้ตรวจสอบลึกเข้าไปในเซลล์

หนามวิญญาณ!

เฟิงหลินไม่ประมาทและไม่สู้กับอีกฝ่ายซึ่งๆหน้า เขากลับขี่เมฆตีลังกา เปลี่ยนเป็นลําแสงสีทองที่บินในท้องฟ้า ท่าให้สัตว์ประหลาดตัวนี้คู่ร้องด้วยความโกรธ

พลังวิญญาณรวมกันและทุ่มแทงออกมาอย่างรุนแรงเหมือนเข็มแหลม

เคนนาร์ดรู้สึกเจ็บปวดในหัวขณะพลังวิญญาณทรงพลังหลั่งไหลเข้าหัวเขาก่อนเขาจะได้ตอบสนอง มันก็วิ่งไปทั่วร่าง

เส้นเลือดสีเขียวปูดขึ้นบนหน้าเขา ทําให้เขาดูน่าเกลียดขึ้น เขาพลันแปลงร่างอีกครั้ง เปลี่ยนเป็นงูตัวใหญ่มีเขาบนหัว ร่างเขาหนาเท่ากับเสา และเขาก็ปล่อยเสียงคํารามออกมา

ไม่ว่าปากเขาจะหันไปทางไหน อากาศจะบิดเบี้ยว สร้างเป็นความว่างเปล่าเหมือนหลุมดํา

ไม่มีแรงดึงดูด ไม่มีความผิดปกติ..แต่ทว่า สสารทั้งหมดที่หลุมด่าล้อมรอบจะหายไปอย่างสมบูรณ์ ราวกับไม่เคยมีอยู่

ฉากแปลกประหลาดนี้น่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ ทําให้เฟิงหลินใจสั่น

งูจอมเขมือบโลก ยอมุงกันต์?

เฟิงหลินตีลังกาและทิ้งระยะห่าง

สิ่งมีชีวิตประเภทงไม่มีวิสัยทัศน์ดีนัก พวกมันสัมผัสสิ่งต่างๆผ่านการแผ่รังสีความร้นอ

เฟิงหลินเปลี่ยนเป็นกระแสไฟฟ้าสีทองที่ลอยบนท้องฟ้า บางครั้งจะไปทางซ้าย บางครั้งไปทางขวา ไม่มีรูปแบบตายตัว และเขาก็มักซ่อนจากวิสัยทัศน์ของงูยักษ์ ในเวลาเดียวกัน เขายังเร่งพลังวิญญาณเพื่อรุกล่ร่างกายศัตรู

ป่าเถื่อน วุ่นวาย บิดเบี้ยว…

พลังที่เติมเต็มร่างงูยักษ์เต็มไปด้วยกลิ่นอายแปลก บางครั้งจะร้อนแผดเผา บางครั้งเย็น บางครั้งปะทุ..มันราวกับว่าพลังงานมันเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด เหมือนพลังนับไม่ถ้วนที่ถูกบังคับผสมกันโดยไร้รูปแบบตายตัว

คนเราจะควบคุมพลังที่วุ่นวายแบบนี้ได้อย่างไร?

พวกเขาต้องใช้จิตวิญญาณที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษเพื่อให้สามารถจุดยึดภายในผลกระทบของพลังงานวุ่นวาย และทําให้เจตจํานงตัวเองมั่นคง

นี่อาจเป็นราคาที่ต้องจ่ายสําหรับการปลูกถ่ายเซลล์อย่างประมาท แม้พวกเขาจะได้รับพลัง พวกเขาก็ยังต้องจ่ายราคาของการเสียจิตใจ

ตอนนี้เฟิงหลินถึงเข้าใจว่าทําไมเคนนาร์ดถึงบ้าคลั่งและดุร้ายขนาดนี้

คลื่นพลังวุ่นวายพุ่งมาพร้อมกันเจตจํานงที่สับสน ต้องการขับไล่พลังวิญญาณที่รุกรานร่างกาย

ก่อนจะทําให้เขาตาย เขาอาจบ้าคลั่งก่อน!

เฟิงหลินยิ้ม ดวงตาเขาเปล่งประกายลึกลับ

ดวงตาของเคนนาร์ดเปลี่ยนเป็นสีแดงจนรู้สึกราวกับเลือดกําลังไหล เขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและวุ่นวาย แต่ต่อหน้าผลกระทบทางวิญญาณ เขาเริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลัง

เมื่อคนเรามีแค่พลังแต่ไม่มีแรงใจ พลังก็เป็นเหมือนหอคอย และคนก็จะกลายเป็นได้แค่หุ่นเชิด

ในเมื่อเป็นแบบนั้น งั้นก็มาทําให้พลังนี้ยิ่งป่าเถื่อนขึ้น!

พลังวิญญาณของเฟิงหลินแตกกระจาย ซึมเข้าไปในส่วนต่างๆของศัตรู กระตุ้นพลังนั้น

พลังสรรค์สร้างยิ่งรุนแรงขึ้น ปล่อยกลิ่นอายที่มีคุณสมบัติต่างๆมากมาย

เย็นยะเยือก ร้อนแผดเผา ปะท…

ก้อนเนื้อหลายชิ้นปูดบนตัวเคนนาร์ด และมีหนองเหม็นๆไหลออกมา ร่างครึ่งหนึ่งของเขารู้สึกร้อนแผดเผา ราวกับมีไฟลุกโชน ขณะที่อีกครั้งรู้สึกเย็นราวกับอยู่ภายในถ้ําน้ําแข็ง…

มันใช้เวลาไม่นานก่อนร่างกายเขาจะพองตัวเป็นสัตว์ประหลาดที่มีร่างกายไม่สมดุล

พลังในตัวเขาเหมือนแมกม่าที่นิ่งเงียบมากว่าหมื่นปี แต่ตอนนี้มันกลับปะทุขึ้น ไม่สามารถสะกดไว้ได้อีก

ดวงตาแดงก่าของเคนนาร์ดเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง สายตาเขามองเฟิงหลินอย่างอาฆาต ร่างงูใหญ่ของเขาเปลี่ยนเป็นเงาดํา ฟาดฟันอย่างบ้าคลั่ง

กําแพงโลหะผสมในห้องทดลอง ร่วมกับอุปกรณ์ทุกชนิดแหลกเป็นเสี่ยงๆ

แต่ทว่า เฟิงหลินกลับหัวเราะ เขาหลบการโจมตีสบายๆ ใช้พลังวิญญาณที่มองไม่เห็นกลืนกินอีกฝ่าย

การไม่สามารถทําอะไรศัตรูได้ทําให้รูปร่างของเคนนาร์ดยิ่งบิดเบี้ยว เขาได้เสียร่างของงยักษ์ไปนานแล้ว หัว แขน ขาลําตัวเขากลายเป็นสัตว์ประหลาดไปหมด

ร่างอ้วนคล้ายหนอนเขาเต็มไปด้วยรอยแตกจํานวนมาก และชิ้นเนื้อก็หลุดออก

ถึงเวลาแล้ว!

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหลุดการควบคุมแล้ว เฟิงหลินก็เริ่มตอบโต้

ไฟแท้จริงอสูรโลกีย์!

เฟิงหลินสร้างประสานมือ เปลวไฟร้อนแรงพวยพุ่งออกมา ทะเลเพลิงล้อมรอบศัตรูของเขาทันที เผาอย่างไม่หยุดหย่อน

โฮก โฮก!

ร่างของเคนนาร์ดเต็มไปด้วยความเจ็บปวด และเขาก็ร้องอย่างควบคุมไม่ได้

เฟิงหลินจับกระบองไว้แน่นใส่พลังลิงหัวใจเข้าไป

ขยาย ขยาย ขยาย!

กระบองเหล็กเปลี่ยนเป็นเสายาว 30 เมตร ฟาดลงมา!

บูม!

โค่นภูเขา พลิกสมุทร!

ราวกับภูเขากาลังกดทับ พลังไร้ที่ต้านรวมกันและปะทุขึ้น

คน!

เปลวไฟสาดกระจายและชิ้นเนื้อไหม้เกรียมนับไม่ถ้วนก็ระเบิดกลายเป็นฝนเลือด

กลิ่นเหม็นของเลือดปกคลุมทุกที่