ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 1384 หัวใจที่เจ็บปวดของนาง (6) / ตอนที่ 1385 หัวใจที่เจ็บปวดของนาง (7)
- Home
- ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ
- ตอนที่ 1384 หัวใจที่เจ็บปวดของนาง (6) / ตอนที่ 1385 หัวใจที่เจ็บปวดของนาง (7)
ตอนที่ 1384 หัวใจที่เจ็บปวดของนาง (6)
“ข้าไม่สน!” สายตาของอวิ๋นลั่วเฟิงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “ครั้งนี้ ข้าต้องช่วยเขา” นางไม่มียอมให้อวิ๋นเซียวเผชิญกับทุกอย่างตามลำพัง! ถ้านางสามารถช่วยเขาได้ อย่าว่าแต่ทำให้มิติคัมภีร์เซียนเสียหาย แม้วิญญาณนางจะถูกทำลาย นางก็ไม่เสียใจ!
“ก็ได้” เสี่ยวโม่พยักหน้า “ไม่ว่าท่านจะทำอะไร ข้าก็จะสนับสนุนท่าน!”
เสี่ยวโม่ไม่ได้บอกอวิ๋นลั่วเฟิงว่าเมื่อมิติคัมภีร์เซียนเสียหาย ตัวเขาในฐานะวิญญาณผู้ปกป้องก็จะหายไปด้วย! แต่ไม่ว่านางต้องการจะทำอะไร เขาก็จะสนับสนุนนาง!
“เฟิงเอ๋อร์!” ถึงแม้อวิ๋นเซียวจะไม่เข้าใจว่าอวิ๋นลั่วเฟิงตั้งใจจะทำอะไร แต่เขาก็ยังได้ยินประโยคสุดท้ายของเสี่ยวโม่ เขาขมวดคิ้วพูด “ข้าจัดการเรื่องนี้เองได้ ท่าน…”
“หุบปากนะ!” อวิ๋นลั่วเฟิงจ้องเขาอย่างเกรี้ยวกราด “ข้าจะลงโทษเจ้าที่ปิดบังเรื่องนี้กับข้าทีหลัง! หั่วหั่วปกป้องข้า เสี่ยวซู่ ช่วยข้ามัดเขา! เสี่ยวโม่รวบรวมพลังฌานของมิติคัมภีร์เซียนเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดให้เขา”
“เฟิงเอ๋อร์ ข้าเป็นบุรุษ ความเจ็บปวดเพียงเท่านี้ทำอะไรข้าไม่ได้ ท่านไม่จำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตตัวเอง!” อวิ๋นเซียวฝืนต้องการยืนขึ้นแต่ทันใดนั้นเถาวัลย์จำนวนมากก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางอากาศแล้วพันชายหนุ่มไว้กับเตียงทันที
ถ้าตอนแรกอวิ๋นเซียวไม่ได้ผ่าหน้าอกตัวเองเขาก็คงไม่เสียความสามารถในการต่อต้านไม่ให้เสี่ยวซู่รัดตัวเขาไว้อย่างสมบูรณ์ เพราะว่าเขาไม่คิดว่าอยู่ๆ อวิ๋นลั่วเฟิงจะเจอเขา!
“เฟิงเอ๋อร์!” อวิ๋นเซียวหมดแรงทันทีดวงตาเขาแดงก่ำ “ปล่อยข้า!”
“อวิ๋นเซียว ครั้งนี้ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าเผชิญกับปัญหาคนเดียว” อวิ๋นลั่วเฟิงยิ้ม รอยยิ้มงดงามของนางทำให้หัวใจของเขาสั่นไหว “เทียบกับการตายแล้ว ข้ากลัวการเจ็บปวดใจมากกว่า…ถ้าข้าเกิดเสียชีวิตเพื่อช่วยเจ้า เจ้าก็มาตามหาข้าที่โลกหลังความตายก็แล้วกัน ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่นั่น”
ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหนบนโลก ข้าก็จะรอเจ้าตลอดไป!
ทันใดนั้นอวิ๋นเซียวก็เงียบลงแล้วหยุดพยายามต่อสู้ ถ้าอวิ๋นลั่วเฟิงเกิดอุบัติเหตุจริงๆ เขาก็จะไปโลกหลังความตายกับนาง พวกเขาสามารถจับมือกันสร้างโลกของพวกเขาเองได้!
ที่หน้าประตู หงหลวนมองดูคนทั้งสองในห้องเงียบๆ นางเพิ่งเข้าใจคำว่ารักแท้ก็ตอนนี้ สำหรับนาง ชายคนนี้ยอมผ่าหัวใจแล้วหลั่งเลือด ดีกว่าทรยศคนที่ตัวเองรัก
หลิงลี่เอาแต่บอกว่าบุตรชายของเขาเป็นบุรุษที่ดีที่สุดในโลก หากเป็นอย่างนั้นสามีของอวิ๋นลั่วเฟิงเป็นบุรุษที่ดีที่สุดในสวรรค์หรือ คนที่ควบคุมท่อนล่างของตัวเองไม่ได้จะเทียบกับคนที่รักคนรักอย่างจักรพรรดิปีศาจได้อย่างไร
แต่ว่ารักก็เป็นถนนสองสายคู่กัน เขายินดีสละทุกอย่างเพื่อนาง แต่นางก็ยินดีไปโลกแห่งความตายเพื่อเขาเหมือนกัน
หงหลวนรู้สึกลึกซึ้งอย่างมาก “คนแบบไหนกันที่ใช้คำสาปเลือดกับจักรพรรดิปีศาจ! ถ้าข้ารู้ว่าใครต้องการทำลายคู่รักสมบูรณ์แบบเช่นนี้ ข้าไม่มีทางละเว้นพวกเขาแน่!”
“หืม?” หงหลวนได้ยินเสียงม้าวิ่งอยู่ไม่ไกล นางเลิกคิ้ว “ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นจะพบเราแล้ว อวิ๋นลั่วเฟิงดูแลสามีเจ้าอยู่ที่นี่ ปล่อยให้ข้าจัดการผู้บุกรุกพวกนี้เอง”
อวิ๋นลั่วเฟิงสะดุ้งแล้วหันหลังไปหาหงหลวน นางเงียบไปชั่วครู่ก่อนพยักหน้า “ระวังตัวด้วย เจ้าต้องมีชีวิตรอดกลับมานะ!”
ตอนนี้หั่วหั่วและเสี่ยวซู่อยู่ข้างนางดีที่สุด แต่คนพวกนั้นก็ไม่สามารถปล่อยไว้เฉยๆ ได้ ดังนั้นยอดฝีมือพวกนั้นก็จำเป็นต้องปล่อยให้หงหลวนจัดการด้วยตัวคนเดียว
ตอนที่ 1385 หัวใจที่เจ็บปวดของนาง (7)
“เจ้าก็เหมือนกัน” หงหลวนมองอวิ๋นลั่วเฟิงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วหันหลังจากไป ชายชุดน้ำเงินเองก็ตั้งใจจะตามออกไป แต่หงหลวนเพียงส่งสายตาเฉยชามาให้เขาแล้วพูดว่า “เจ้าอ่อนแอเกินไป เจ้าอยู่ที่นี่ดีกว่า ข้าคนเดียวก็เพียงพอ”
เมื่อได้ยินคำพูดโหดร้ายของนาง ชายหนุ่มก็แสดงสีหน้าอับอาย เขาต้องการจะบอกว่านางก็เป็นแค่ผู้ฝึกฌานขั้นราชันเซียนระดับกลางเท่านั้น แต่หงหลวนก็ปิดประตูอย่างแรงจนเกิดเสียงดังไปแล้ว
บนถนนเต็มไปด้วยเสียงอาชาวิ่งและผู้คนจำนวนมหาศาลบนหลังม้าก็มุ่งหน้ามาทางนี้ ความแข็งแกร่งของคนพวกนี้ทั้งหมดอยู่เหนือกว่าขั้นราชันปราชญ์ อีกทั้งความสามารถของพวกเขาก็สูงส่ง
“สาวน้อย พวกเรามาหาจักรพรรดิปีศาจ ถ้าเจ้ายอมหลีกทางไป ไม่แน่ข้าอาจจะไว้ชีวิตเจ้า!” เมื่อยอดฝีมือทั้งหลายเห็นคนขวางทางพวกเขาว่าเป็นเพียงแค่สาวน้อยขั้นราชันปราชญ์ระดับกลาง พวกเขาก็ไม่ลังเลและไม่สนใจในตัวนาง
หงหลวนยิ้มแล้วย้ายไปยืนหน้าประตู อาภรณ์สีแดงของนางปลิวไสวไปตามลมและท่าทางของนางก็เปี่ยมไปด้วยความสง่างามและกล้าหาญ
“วันนี้ ตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ก็อย่าคิดจะได้ก้าวขาเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว! แน่นอนว่าถ้าพวกเจ้าอยากเข้ามาก็มีทางแต่ต้องข้ามศพข้าไปก่อน!”
“ฮ่าๆ!” เมื่อได้ยินเสียงเด็ดขาดของเด็กสาวชุดแดง ชายวัยกลางคนก็ระเบิดหัวเราะ “เจ้าคนเดียวน่ะหรือ เด็กสาวขั้นราชันปราชญ์ระดับกลางคนเดียวกล้าอวดดีขนาดนี้เลยหรือนี่ ดี ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็สังหารเจ้าก่อนแล้วค่อยสังหารจักรพรรดิปีศาจ!” ทันใดนั้นกลิ่นอายของผู้ฝึกฌานทั้งหมดก็พุ่งในอากาศจนเกิดเสียงดัง!
หงหลวนหยิบกล่องสีแดงออกมาจากธำมรงค์มิติอย่างใจเย็น มือบอบบางของนางค่อยๆ เปิดกล่องแล้วหยิบเอาผลไม้ที่ส่องแสงสีแดงออกมา
“ท่านแม่ ท่านทิ้งสิ่งนี้ไว้ให้ข้าก่อนท่านจะจากไปเหมือนเป็นเครื่องรางคุ้มครอง ข้าไม่คิดว่าข้าต้องใช้มันเร็วขนาดนี้” หงหลวนยิ้มบาง “ตอนนั้นท่านบอกข้าว่าข้าต้องไม่ใช่มันนอกจากจะจำเป็นจริงๆ แต่ตอนนี้ข้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้มัน! ข้ายินดีรับผลที่เกิดขึ้น!”
หงหลวนหยิบผลไม้เข้าปากแล้วทันใดนั้นผลไม้ก็กลายเป็นแสงหายไปในตัวนาง ตอนนั้นเองพลังฌานขั้นราชันปราชญ์ระดับกลางของนางก็เพิ่มขึ้น
ขั้นราชันปราชญ์ระดับสูง ขั้นเซียนปราชญ์ระดับต่ำ ขั้นเซียนปราชญ์ระดับกลาง ขั้นเซียนปราชญ์ระดับสูง…จนกระทั่งถึงขึ้นจักรพรรดิปราชญ์! ถูกต้องแล้ว ตอนนี้ความแข็งแกร่งของนางกระโดดขึ้นไปถึงขั้นจักรพรรดิปราชญ์ทันที!
“อะไร…เกิดอะไรขึ้น เหตุใดอยู่ๆ นางก็เป็นผู้ฝึกฌานขั้นจักรพรรดิปราชญ์ หรือเป็นเพราะว่านางกินผลไม้นั่นเข้าไป” หนึ่งในยอดฝีมือพูดอย่างตกใจสีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นซีดเผือดด้วยความกลัว “ไม่ นี่ไม่ถูกต้อง ความแข็งแกร่งของนางไม่มั่นคง นางต้องใช้วิธีเพิ่มพลังชั่วคราวแน่! ถ้าพวกเรารอจนกระทั่งผลของมันหายไปก็จะสามารถสังหารนางได้!” หนึ่งในนั้นได้สติอย่างรวดเร็วแล้วรีบพูดแทรกขึ้นมา
หงลหวนยืนถือกระบี่ยาว สีหน้าของนางนิ่งสนิท “สองชั่วโมงก็เกินพอให้ข้าจัดการพวกเจ้าแล้ว!”
คำพูดนางเป็นการยอมรับว่าผลไม้ที่นางกินเข้าไปมีข้อจำกัด แต่แล้วอย่างไรเล่า นางใช้ความเร็วสูงสุดเท่าที่เป็นไปได้จัดการคนพวกนี้! ความจริงแล้วผลไม้ที่นางกินเข้าไปเป็นทำขึ้นจากพลังของผู้ฝึกฌานขั้นจักรพรรดิปราชญ์ด้วยการสะสมพลังฌานนับพันปี ดังนั้นนางจึงได้รับพลังขั้นจักรพรรดิปราชญ์มาหลังจากกินผลไม้เข้าไป!
โชคร้ายที่ผู้ฝึกฌานขั้นจักรพรรดิปราชญ์ไม่ได้เชี่ยวชาญด้านการเพาะปลูกสมุนไพรโดยใช้พลังฌาน ดังนั้นผลไม้นี้จึงเป็นของผิดพลาด สิ่งนี้ไม่เพียงทำให้พลังของคงที่ใช้เพิ่มขึ้นชั่วคราว แต่ผลข้างเคียง…ก็ร้ายแรงมากเหมือนกัน!
“สังหาร!” หนึ่งในยอดฝีมือโบกมือ
ทันใดนั้นคนจำนวนมากก็พุ่งเข้าหาหงหลวนแล้วเสียงต่อสู้และสังหารก็ดังไปทั่วถนนร้างแห่งนี้