ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 2052 ไป๋หลิงผ่านด่านเลื่อนระดับ (6) / ตอนที่ 2053 สำนักทั้งหลายตกตะลึง (1)

ตอนที่ 2052 ไป๋หลิงผ่านด่านเลื่อนระดับ (6)

ฉีหลิงพูดต่อ “บนโลกใบนี้ยังไม่เคยมีเซียนที่แท้จริง ดังนั้นเซียนจักรพรรดิก็คือคนที่ทรงพลังที่สุด!”

เฮือก!

ทุกคนสูดหายใจเอาอากาศเย็นเยียบเข้าไป

กลายเป็นว่าอวิ๋นอี้กลายเป็นคนที่ทรงพลังไปแล้วงั้นหรือ แม้แต่ไป๋หลิง…ก็ผ่านด่านเลื่อนขั้นเป็นเซียนจักรพรรดิใช่หรือไม่

“หืม แม่นางอวิ๋นไม่ได้บอกเจ้าเรื่องนี้หรือ” ฉีซูดูตะลึงไปเล็กน้อย “อวิ๋นอี้ เสี่ยวฉงทั้งหมดเป็นเซียนจักรพรรดิ ถึงแม้ว่านายน้อยอวิ๋นเซียวจะเป็นเซียนจักรพรรดิเหมือนกันแต่พูดตามตรง ต่อให้อวิ๋นอี้กับเสี่ยวฉงร่วมมือกันก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา พูดได้เลยว่านายน้อยอวิ๋นเซียวเป็นผู้ไร้เทียมทาน”

“อ้อ ยังมีแม่นางอวิ๋นอีกคน ถึงแม้ว่าตอนนี้นางจะเป็นแค่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนอาวุโสแต่ความแข็งแกร่งของนางก็เทียบได้กับขั้นเซียนจักรพรรดิ ก่อนหน้านี้นางก็เอาชนะยอดฝีมือขั้นเซียนจักรพรรดิคนหนึ่งไปแล้ว!”

ถึงแม้ว่าหลั่งซินเยว่จะตกอยู่ในกับดักของอวิ๋นเซียว แต่ทุกคนในตอนนั้นก็เห็นว่าหลั่งซินเยว่คนนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอวิ๋นลั่วเฟิง! ดังนั้นก็พูดได้เลยว่านางเทียบได้กับเซียนจักรพรรดิ

ผู้เฒ่าอวิ๋นรู้สึกหน้ามืด ก่อนหน้านี้เขายังตั้งใจจะเสียสละตัวเองเพื่อให้อวิ๋นลั่วเฟิงหนี แต่ใครจะไปรู้ว่าความแข็งแกร่งของหลานสาวเขาจะเทียบได้กับคนที่แข็งแกร่งที่สุดในแผ่นดินนี้

นี่…ความแปลกใจอันน่ายินดีนี้มาเร็วเกินไปแล้ว บางคนยังตอบสนองไม่ทันด้วยซ้ำ

ตอนที่ทุกคนกำลังประหลาดใจ อวิ๋นลั่วเฟิงกับอวิ๋นเซียวก็เดินออกมาขณะที่มีไป๋หลิงยืนอยู่ข้างๆ แต่แล้วรอยยิ้มในดวงตานางก็หายไปทันทีเมื่อเห็นฉากตรงหน้า…

อวิ๋นลั่วเฟิงเห็นเลือดบนตัวของผู้เฒ่าอวิ๋นทันที แล้วสีหน้าของนางก็เข้มขึ้น “เกิดอะไรขึ้น ท่านปู่ เหตุใดท่านถึงบาดเจ็บเจ้าคะ”

พูดจบนางก็หันไปมองยอดฝีมือของตระกูลฉิน…

ฉินหยวนหนีไปแล้วแต่คนอื่นๆ ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ดังนั้นพวกเขาก็ต้องแบกรับความโกรธของอวิ๋นลั่วเฟิง

“เจ้าทำร้ายครอบครัวข้างั้นหรือ” รอยยิ้มชั่วร้ายแสนน่าขนลุกปรากฏขึ้น ขณะที่เจตนาสังหารค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างของนาง

กองกำลังของตระกูลฉินทำได้แค่ยิ้มอย่างขมขื่น

ฉินหยวนเป็นคนนำพวกเขามาที่นี่แต่อีกฝ่ายกลับหนีไปแล้วทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง

หนนี้ไม่ใช่แค่เถ้ากระดูกของพวกเขาจะถูกทำลาย ไม่แน่…แม้แต่ความตายของพวกเขาก็คงไม่ได้สบายแน่!

“อวิ๋นอี้!” อวิ๋นลั่วเฟิงพยักหน้า “สังหารพวกเขาซะ ถ้าพวกเขาตายแล้วก็ให้แขวนศพไว้ที่นอกเมืองบูรพา ให้พวกเขาหันหน้าไปทางจวนเจ้าเมืองและต้องเคารพศพของหงหลวนตลอดไป!”

พวกเขาไม่ใช่แค่ทำร้ายผู้เฒ่าอวิ๋นและคนอื่นๆ แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือพวกเขาเป็นสาเหตุที่ทำให้หงหลวนตาย! นางสาบานว่าจะใช้วิญญาณของคนเหล่านี้เซ่นไหว้หงหลวน!

สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป ถ้าพวกเขาแค่ตายก็ไม่เป็นไร แต่พวกเขาต้องโดนนางหลู่เกียรติแม้ว่าจะตายไปแล้วงั้นหรือ นี่เป็นเรื่องที่ไม่มีใครยอมทนทั้งนั้น!

เมื่อเห็นใบหน้าปั่นป่วนของพวกเขา รอยยิ้มเยาะบนใบหน้าของนางก็กดลึกขึ้น “ในเมื่อเจ้ากล้าสังหารสหายของข้าแล้วยังเหยียบย่ำตระกูลอวิ๋นอีก พวกเจ้าก็ต้องชดใช้!”

ตอนนั้นเองที่อวิ๋นอี้เดินออกมาข้างหน้า เมื่อเผชิญหน้ากับเซียนจักรพรรดิอย่างอวิ๋นอี้ พวกเขาก็ไม่อาจต่อต้านอะไรได้อีก…

…

ตั้งแต่อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมา สำนักมากมายก็ส่งคนมาแอบสอดแนมภายในเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์เพราะอยากรู้ทุกความเคลื่อนไหวของพวกเขา ดังนั้นข่าวเรื่องที่ตระกูลฉินส่งยอดฝีมือมาทำลายเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์จึงไม่สามารถปิดบังสำนักทั้งหลายได้ หลังจากที่ได้ยินข่าวนี้ในหัวใจของพวกเขาก็มีเพียงความคิดเดียวเท่านั้น นั่นคืออวิ๋นลั่วเฟิงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!

ตอนที่ 2053 สำนักทั้งหลายตกตะลึง (1)

ไม่นานก็มีข่าวใหม่มาถึง…บอกว่ายอดฝีมือจากตระกูลฉินที่บุกรุกเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์พวกนั้นถูกกำจัดหมดแล้ว อวิ๋นลั่วเฟิงยังมัดศพพวกเขาไว้นอกประตูเมืองบูรพาเพื่อให้ทุกคนได้เห็น…

ข่าวนี้ทำให้ทุกคนหวาดกลัวเพราะพวกเขาไม่เคยคิดว่าเรื่องจะจบแบบนี้ และในหมู่พวกเขา เจ้าเมืองทักษิณหวาดกลัวที่สุด

ก่อนหน้านี้ตอนที่เมืองบูรพามาขอความช่วยเหลือ พวกเขาก็ไล่อีกฝ่ายออกไป! ความหมายเบื้องหลังการกระทำนี้ก็เพื่อบอกยอดฝีมือจากตระกูลฉินว่าพวกเขาไม่เกี่ยวข้องกัน ในความคิดของเขาอวิ๋นลั่วเฟิงไม่สามารถเอาชนะตระกูลฉินได้!

แต่ว่าสถานการณ์ตอนนี้มันอะไรกันเนี่ย ยอดฝีมือทั้งหมดจากตระกูลฉินตายหมดแล้ว แล้วยังมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่าอยู่ในอาณัติของอวิ๋นลั่วเฟิงอีกงั้นหรือ

“ท่านเจ้าเมือง!” ผู้อาวุโสที่เป็นคนต้นคิดก็หวาดกลัวเพราะข่าวนี้เหมือนกัน เขาพูดอย่างขี้ขลาด “ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรกันดี”

“พวกเราจะทำอะไรได้อีก ถ้าไม่ใช่เพราะความคิดของเจ้า ข้าก็คงไม่ต่อต้านสตรีผู้นั้นอย่างอวิ๋นลั่วเฟิงหรอก!” เจ้าเมืองทักษิณทำสีหน้าดูไม่ได้ ทันใดนั้นเขาก็กัดฟันแล้วพูดว่า “รีบเอามรดกล้ำค่าออกมาแล้วส่งคนไปที่เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอโทษ”

“ขอรับ ท่านเจ้าเมือง!” ตอนนี้วิธีนี้เป็นวิธีเดียวที่จะบรรเทาความสัมพันธ์ของทั้งสองฝั่ง นอกจากเจ้าเมืองทักษิณแล้ว สำนักอื่นๆ เองก็ใช้วิธีนี้แล้วส่งคนมาที่เผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์พร้อมกัน

แต่ว่าเมื่อพวกเขามาถึงอวิ๋นลั่วเฟิงก็กลับไปที่ตระกูลจวินแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงมาเสียเที่ยว! ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังกล้าพอจะพุ่งไปที่ตระกูลจวินทันทีหลังจากนี้…

ตอนนี้เองที่ด้านนอกตระกูลจวินก็มีเสียงดังอึกทึก เนื่องจากทุกคนชะเง้อคอสำรวจรอบๆ แต่ก็ไม่มีใครกล้าบุกเข้าไปในตระกูลจวิน ผู้คุ้มกันของตระกูลจวินคล้ายกับประตูเซียน และขวางทางทุกคนเหมือนขุนเขาที่ขยับไม่ได้ทั้งยังมีสีหน้าดุร้ายและเคร่งขรึม

“แม่นางอวิ๋นถ่ายทอดคำสั่งออกมา ไม่ว่าใครจะขอเข้าพบ ก็ให้ปฏิเสธทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้น!”

เมื่อเผชิญหน้ากับผู้คุ้มกันที่ไร้เหตุผลก็ไม่มีใครกล้าต่อต้าน “พวกเรานำของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้มาขอพบแม่นางอวิ๋นเพื่อขอโทษต่อการกระทำที่ผิดพลาดของพวกเรา เจ้าช่วยยืดหยุ่นแล้วปล่อยพวกเราเข้าไปได้หรือไม่”

ขอโทษ? ผู้คุ้มกันของตระกูลจวินยิ้มเยาะ

ตอนที่ตระกูลจวินขอความช่วยเหลือ พวกเขาหายไปไหนกัน ตอนนี้อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้วและยังสังหารหมู่ยอดฝีมือจากตระกูลฉินเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู คนพวกนี้ทั้งหมดก็ปรากฏตัวขึ้นมาทันทีงั้นหรือ

พวกเจ้าอยากได้ผลประโยชน์แต่ไม่เสี่ยงอันตรายเช่นนั้นรึ โลกใบนี้จะมีเรื่องดีๆ แบบนั้นได้อย่างไร

“ด้วยฐานะของแม่นางอวิ๋นแล้ว นางจะมาสนของขวัญของพวกเจ้าทำไม รีบไสหัวไปได้แล้ว!”

สีหน้าของทุกคนแข็งทื่อ ความจริงแล้วด้วยฐานะของนาง นางอาจไม่ชายตาแลของขวัญของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ แต่ของเหล่านี้เป็นของที่มีค่าที่สุดเท่าที่พวกเขาจะหาได้แล้ว…

“ทุกท่าน” บุรุษผู้หนึ่งเดินออกมาช้าๆ แล้วประสานหมัด “ข้ามาจากเมืองทักษิณและท่านเจ้าเมืองได้มอบหมายให้ข้านำมรดกของพวกเรามามอบให้ ยิ่งไปกว่านั้นในอนาคตเมืองทักษิณก็ยินดีเชื่อฟังแม่นางอวิ๋น”

ในที่สุดเจ้าเมืองทักษิณก็ฉลาดเสียที

เพื่อที่กำจัดความรู้สึกไม่ดีที่อวิ๋นลั่วเฟิงมีต่อพวกเขา วิธีนี้อาจจะเป็นวิธีเดียวที่เป็นไปได้ ก็คือการเป็นทาสนางตลอดไป…

น่าเสียดาย…ที่เขาคิดว่าตัวเองสำคัญมากเกินไป อวิ๋นลั่วเฟิงมีเซียนจักรพรรดิเป็นผู้ติดตามแล้วเป็นไปได้หรือที่นางจะสนใจเมืองเล็กๆ อย่างเมืองทักษิณ

อย่างที่คิด เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ผู้คุ้มกันก็ยิ้มเยาะ “เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้ เจ้าเป็นคนที่หนีเร็วที่สุดหรอกหรือ ตอนที่เมืองบูรพาขอความช่วยเหลือ เจ้าก็ทุบตีพวกเขาและไล่ออกมาไม่ใช่หรือ ตอนนี้เจ้าอยากเป็นทาสของแม่นางอวิ๋นงั้นรึ ฝันไปเถอะ!”