ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 2132 อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้ว (3) / ตอนที่ 2133 อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้ว (4)

ตอนที่ 2132 อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้ว (3)

“เจวี๋ยเชียนที่กลับมาเกิดใหม่งั้นหรือ เจ้ามั่นใจหรือว่าเป็นคนเดียวกัน”

ชายชราคนสุดท้ายสวมชุดคลุมยาวสีเหลืองทองและที่แขนเสื้อมีมังกรตัวยาวปักอยู่ราวกับมีชีวิต กลิ่นอายของเขาสูงส่งและเคร่งเครียดแต่สีหน้าเฉยชาของเขาก็เปลี่ยนไปเพราะคำพูดของอวี๋เทียน

“ข้าเห็นถูกคนแน่นอน! เขาคือเจวี๋ยเชียนที่กลับมาเกิดใหม่!”

อวี๋เทียนก้มหน้าและภาพร่างราวกับเทพเซียนของชายหนุ่มก็ปรากฏขึ้นในความคิดเขา เขาพูดลอดฟันว่า “ถึงแม้ว่านิสัยของเขาจะเปลี่ยนไปมาก ข้าก็จำเขาได้ต่อให้เขาจะกลายเป็นเถ้าถ่านก็ตาม! แต่ว่า ไม่ต้องห่วง เขาไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนเมื่อก่อนแล้วดังนั้นก็ไม่ต้องไปกลัวเขา!”

ชายชราอีกคนถอยหลังแล้วจ้องอวี๋เทียนอย่างอยากรู้อยากเห็น

“ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วเจ้าเรียกพวกเรามาทำไม”

“เจวี๋ยเชียนไม่ได้อันตรายแต่…” ริมฝีปากของอวี๋เทียนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มกระหายเลือด “ข้าเจอเด็กสาวคนหนึ่งเหมือนกัน นางมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับเจวี๋ยเชียนและพรสวรรค์ของนางก็น่ากลัวยิ่งกว่าเจวี๋ยเชียนเมื่อก่อนเสียอีก ถ้านางปล่อยให้นางเติบโต ผลลัพธ์ก็คงน่ากลัวเกินกว่าจะคิดถึง!”

ก่อนหน้านี้ในความคิดของพวกเขาเจวี๋ยเชียนก็เป็นฝันร้ายแล้ว แต่ตอนนี้ยังมีเด็กสาวที่น่ากลัวยิ่งกว่าเจวี๋ยเชียนอีกหรือ

“อวี๋เทียน เจ้าจะโกหกพวกเราหรือไม่ เจวี๋ยเชียนนับว่าเป็นอัจฉริยะแล้ว จะมีคนที่พรสวรรค์มากกว่าเขาได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น นางก็เป็นเด็กสาวตัวเล็กๆ คนหนึ่ง นางจะทำอะไรพวกเราได้อย่างไร”

ชายชราในชุดสีเหลืองคือเฝิงหย่งชิงก็แสดงความเหยียดหยามบนใบหน้าและเมินเฉยเกี่ยวกับคำพูดของอวี๋เทียน

เมื่ออวี๋เทียนเห็นสีหน้าของพวกเขา เขาก็ส่งเสียงขึ้นจมูก “เด็กสาวอายุแค่ยี่สิบกว่าๆ เท่านั้นแต่นางเป็นถึงเซียนอาวุโสแล้ว! บอกข้าสิว่าเจวี๋ยเชียนเมื่อตอนนั้นเป็นเซียนอาวุโสได้ตอนอายุเท่านาง”

ความคิดของชายชราชะงักไป อายุแค่ยี่สิบกว่าๆ ก็เป็นเซียนอาวุโสแล้วงั้นหรือ นางไม่ได้เป็นแค่อัจฉริยะธรรมดา! นางเป็นปีศาจชัดๆ!

“ไม่ใช่แค่นั้น นางยังทำให้ใครบางคนจากเผ่ามังกรอยู่สวามิภักดิ์ด้วย แน่นอน ก่อนหน้านี้ข้าส่งคนที่ไปที่แคว้นเจ็ดเมืองด้วยความตั้งใจจะกำจัดนางและทำลายล้างแคว้นเจ็ดเมือง แต่ไม่นานหลังจากนั้นเผ่ามังกรก็ได้ยินข่าวแล้วพวกเขาก็ส่งสารเลวหลงเหยียนไปที่แคว้นเจ็ดเมืองเพื่อช่วยทันที”

คำพูดของอวี๋เทียนทำให้ชายชราตะลึง หัวหน้าเผ่ามังกรบรรพบุรุษหยิ่งทระนงและยโสมากแต่เขากลับช่วยเด็กสาวมนุษย์คนหนึ่งงั้นหรือ เรื่องนี้…เรื่องนี้น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

“อีกอย่างบุรุษที่อยู่ข้างนางก็ยังเยาว์มากแต่เขาก็เป็นถึงเซียนจักรพรรดิแล้ว! ตอนที่ข้าสู้กับเขา ข้ารู้สึกได้ว่าข้าเอาชนะได้แบบฉิวเฉียดเท่านั้น”

อวี๋เทียนเป็นผู้คุมกฎของแผ่นดินนี้ดังนั้นเขาจึงไม่มีใครต่อกรเกือบทุกอย่าง แต่เขากลับบอกว่าเขาไม่มั่นใจว่าเขาจะเอาชนะเซียนจักรพรรดิคนหนึ่งและทำได้แค่เอาชนะแบบฉิวเฉียดงั้นหรือ โลกนี้มีอัจฉริยะมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

“ถ้าเรื่องนี้ยังทำให้พวกเจ้าตะลึงไม่พอ ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะบอกอย่างอื่นอีก เจ้ายังจำได้หรือไม่ว่าวิชาหุ่นเชิดของเจวี๋ยเชียนทำให้โลกตกตะลึงขนาดไหน เมื่อก่อนนี้ก็เป็นเพราะพวกเราอยากได้วิชาหุ่นเชิดนี้ พวกเราถึงไล่ล่าเขาอย่างยากลำบาก” อวี๋เทียนโยนระเบิดลงไปอีกครั้ง “โชคร้ายที่แม้แต่เจวี๋ยเชียนก็ไม่สามารถสร้างหุ่นเชิดที่มีวิญญาณได้…”

หุ่นเชิดที่ไร้วิญญาณเป็นของธรรมดา สิ่งที่เจวี๋ยเชียนศึกษาตลอดหลายปีไร้ประโยชน์เพราะไม่มีวิธีใดที่สามารถทำให้หุ่นเชิดมีชีวิตได้ เขาไม่สามารถค้นพบวิธีได้ก่อนที่เขาจะตาย

“แต่ว่า…” อวี๋เทียนหยุดไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “หลายเดือนก่อน ข้าสู้กับเด็กสาวคนนั้นและก็มีหุ่นเชิดอยู่ข้างนาง หุ่นเชิดตัวนั้นมีชีวิตและไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดาเลย”

ตึง!

ประโยคสุดท้ายของอวี๋เทียนทุบพวกเขาราวกับค้อนและชายชราก็หน้าซีดเผือดด้วยความกลัว

ตอนที่ 2133 อวิ๋นลั่วเฟิงกลับมาแล้ว (4)

“เด็กสาวผู้นี้ทำแบบนั้นได้ด้วยหรือ ไม่ได้ นางต้องตาย! ไม่อย่างนั้น ความเลวร้ายที่นางจะนำมาสู่พวกเราจะยิ่งกว่าเจวี๋ยเชียน!” ชายชราในชุดเทาหรือข่งเฟิงหลิงขมวดคิ้วแล้วเจตนาสังหารเข้มข้นก็แผ่ออกมาจากดวงตาของเขา “อวี๋เทียน ตอนนี้เด็กสาวคนนั้นอยู่ไหน”

“แคว้นเจ็ดเมือง!” อวี๋เทียนกัดฟันด้วยความหงุดหงิด “ข้าคิดว่าเด็กสาวคนนั้นคงไม่กล้าออกจากแคว้นเจ็ดเมืองแน่! ไม่อย่างนั้นพวกเราจะสามารถสังหารนางได้ทันที”

“แคว้นเจ็ดเมืองงั้นหรือ” ชายชราชุดน้ำเงินหรือเว่ยเสียงถอยหลังและตกอยู่ในความคิด

พวกเขาเป็นผู้คุมกฎของแผ่นดินเทพวิญญาณดังนั้นพวกเขาไม่สามารถออกจากแผ่นดินนี้ได้ ถ้าพวกเขารอนานกว่านี้ เด็กสาวผู้นั้นอาจจะพัฒนารวดเร็วยิ่งกว่านี้!

“ข้ามาที่นี่ก็เพราะข้าคิดวิธีไว้แล้ว” อวี๋เทียนยิ้มและดวงตาของเขาก็เป็นประกายเย็นเยียบ “เด็กสาวผู้นี้ค่อนข้างภักดี ตอนแรกนางบุกเข้ามาที่แผ่นดินเทพวิญญาณก็เพราะมีใครบางคนลักพาตัวมารดาของศิษย์นาง! ถ้าพวกเราโจมตีเผ่ามังกรบรรพบุรุษ เด็กสาวคนนั้นต้องมาปรากฏตัวแน่นอน!”

เผ่ามังกรบรรพบุรุษงั้นหรือ

ชายชราสะดุ้งแล้วเงียบสนิท

“ข้ารู้ว่าการต่อสู้กับเผ่ามังกรบรรพบุรุษมันเสี่ยง ถึงอย่างไรพวกเขาค่อนข้างทรงพลัง แต่ว่าในเมื่อพวกเราสามารถขับไล่พวกเขาออกจากเขตมนุษย์ได้ก็แสดงว่ามนุษย์อย่างพวกเราแข็งแกร่งกว่าเผ่ามังกร!” อวี๋เทียนพูดต่อพร้อมรอยยิ้ม “ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราสี่คนก็ร่วมมือกัน ตาแก่ของเผ่ามังกรบรรพบุรุษไม่มีทางสู้พวกเราได้”

เว่ยเสียงขมวดคิ้วอีกครั้ง “ตอนนั้นพวกเราทำได้แค่บังคับให้เผ่ามังกรบรรพบุรุษออกไปเท่านั้น พวกเราไม่สามารถสังหารพวกเขาจนหมด นั่นก็เพราะพวกเราทั้งห้าคนเป็นแก่นกลางมิติของแผ่นดินเทพวิญญาณ และพวกเราก็ไม่สามารถขาดคนใดคนหนึ่งไปได้ ถ้าพวกเราคนใดคนหนึ่งหายไป แผ่นดินเทพวิญญาณก็จะพังทลายทันที”

“ถ้ามันจะพัง ก็ปล่อยให้พังไป” อวี๋เทียนยิ้มเยาะ “พวกเรามาถึงขั้นนี้แล้ว ดังนั้นก็ไม่ใช่ว่าพวกเราจะผ่านด่านไปได้ไกลกว่านี้ ส่วนเซียนที่แท้จริงก็เป็นแค่ตำนานเท่านั้น! ถ้าแผ่นดินเทพวิญญาณพังทลาย มิตินี้ก็จะหายไป คนของแผ่นดินเทพวิญญาณก็แค่ไปรวมกับแคว้นเจ็ดเมือง ถึงอย่างไรก็ไม่ได้ส่งผลอันตรายกับพวกเรา…”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก

ก็เป็นอย่างที่อวี๋เทียนพูด อยู่ที่นี่พวกเขาไม่สามารถพัฒนาไปได้มากกว่านี้แล้ว เหตุใดพวกเขาต้องดื้อดึงคุ้มครองแผ่นดินเทพวิญญาณต่อไป

แน่นอนว่ายังมีเหตุผลที่อวี๋เทียนไม่ต้องการจากแผ่นดินเทพวิญญาณไป เขารู้แค่วิธีเปลี่ยนตัวเองให้เป็นแก่นกลางมิติแต่เขาไม่รู้ปลด ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะอยากออกไปจากแผ่นดินเทพวิญญาณ เขาก็ทำไม่ได้!

“เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ลงมือเถอะ!” เฝิงหย่งชิงตัดสินใจแน่นอน “พวกเราไม่สามารถปล่อยให้เด็กสาวคนนั้นเติบโตต่อไปได้ ไม่อย่างนั้นนางจะต้องคุกคามพวกเราแน่นอน พวกเราจะสบายใจได้ก็ต่อเมื่อนางตาย! แต่ว่า…ถ้าพวกเราใช้เผ่ามังกรบรรพบุรุษขู่นาง เด็กสาวคนนั้นจะปรากฏตัวขึ้นจริงๆ ใช่หรือไม่”

อวี๋เทียนส่งเสียงขึ้นจมูก “ข้าก็แค่ลองเสี่ยงโชคดู การที่นางปรากฏตัวก็ถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แต่ถ้านางไม่มา พวกเราก็สังหารตาแก่เผ่ามังกรทันที! เมื่อถึงตอนนั้นข้อจำกัดของพวกเราก็จะถูกปลด ผลลัพท์สุดท้ายอย่างไรก็เหมือนเดิม พวกเราจะไปที่แคว้นเจ็ดเมืองได้”

คนอื่นๆ ไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากที่อวี๋เทียนอธิบาย

พวกเขาเคยเผชิญกับความยากลำบากที่เจวี๋ยเชียนนำมาให้พวกเขาแล้ว ดังนั้นครั้งนี้พวกเขาจะไม่ปล่อยให้เหตุการณ์ในอดีตเกิดขึ้นอีกครั้ง!

“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้พวกเราก็ไปที่เผ่ามังกรเลยเถอะ…” ข่งเฟิงหลิงเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเงยหน้ามองท้องฟ้าสีครามข้างนอก “เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของพวกเรา ถ้าจะโทษใครสักคนก็เป็นความผิดของเด็กสาวคนนั้นที่รู้จักเจวี๋ยเชียนและเก่งกาจเร็วเกินไป…”