ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 2225 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (66) / ตอนที่ 2226 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (67)
ตอนที่ 2225 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (66)
แขนของผู้ชายนั้นเกือบจะโอบรอบเอวบางของหญิงสาวหน้าตาดี “ถึงยังไงนี่ก็คือที่ทำงาน ถ้ายัยแก่ของฉันเกิดพรวดพราดเข้ามาละก็ เราจะถูกจับได้คาหนังคาเขา เอาไว้เดี๋ยวเราไปเปิดห้องกันทีหลัง…”
หญิงสาวทำเป็นผลักไส พร้อมรอยยิ้มเร้าอารมณ์ “แหม ท่านประธานคะ ก็ไหนบอกว่าคุณผู้หญิงนอนป่วยอยู่ที่บ้านไม่ใช่เหรอ ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะเข้ามาที่นี่ได้ยังไงกันล่ะคะ นี่เรายังไม่เคยลองมีอะไรกันในออฟฟิศเลยนะ”
“ฮ่าๆ” อวิ๋นเทียนฉีหัวเราะหึ ก่อนจะดึงชุดดำของหญิงสาวออกอย่างห้ามใจไม่อยู่ “ถ้างั้นเราก็ไม่ต้องอดใจกันแล้วสินะ ต่อให้ยัยแก่นั่นเข้ามาเห็นแล้วจะทำไม ยังไงซะอวิ๋นเภสัชกรรมของฉันก็ยิ่งใหญ่ขึ้นทุกวัน ยัยนั่นไม่มีประโยชน์อะไรอีกต่อไปแล้ว”
เมื่อพูดจบ อวิ๋นเทียนฉีก็ถอดกางเกงออกและลงมือทันที แต่หลังจากที่เขาเริ่มบรรเลงไปได้ไม่นานเท่านั้น ประตูห้องทำงานก็ถูกเตะให้เปิดออกโครมใหญ่
“เทียนฉี” หลี่ชุ่ยชุ่ยพรวดพราดเข้ามา แล้วก็ได้เห็นภาพบาดตาที่เกิดอยู่ในห้องเข้าเต็มที่ จนเธอต้องยืนนิ่งอย่างตกตะลึง
อวิ๋นเทียนฉีไม่คาดคิดว่าหลี่ชุ่ยชุ่ยจะโผล่มาที่นี่ในเวลาแบบนี้ ดวงตาของเขามีแววตื่นตระหนก รีบผละจากร่างหญิงสาวที่ตัวเองกำลังขึ้นคร่อมอยู่ ก่อนจะละล่ำละลักอธิบายว่า “ชุ่ยชุ่ย ให้ฉันอธิบายก่อน!”
“กรี๊ด!” หลี่ชุ่ยชุ่ยกรีดร้องออกมาในที่สุด และรีบตรงปรี่เข้าใส่หญิงสาวร่างเปล่าเปลือยอย่างบ้าคลั่ง เล็บคมของเธอตะกุยใส่หน้าอีกฝ่ายอย่างไม่ปรานี “แก นังแพศยา กล้าดียังไงมายั่วผัวฉัน! ฉันจะกรีดหน้าแกให้แหก!”
“ชุ่ยชุ่ย!” อวิ๋นเทียนฉีผลักภรรยาออกไปและปกป้องหญิงสาวที่อยู่ด้านหลัง
“อย่าบ้านักเลยน่า เขาไม่ได้ทำอะไรผิด”
ไม่ได้ทำอะไรผิดรึ ดวงตาของหลี่ชุ่ยชุ่ยเบิกกว้าง นี่เขากำลังจะบอกว่านังจิ้งจอกที่มายั่วยวนสามีของคนอื่นไม่ได้ทำอะไรผิดงั้นเหรอ
“อวิ๋นเทียนฉี ฉันอุตส่าห์ดีกับคุณขนาดไหน ตระกูลหลี่ของฉันก็ทุ่มเทให้คุณ แล้วคุณล่ะ ทำไมถึงได้ทำกับฉันแบบนี้” หลี่ชุ่ยชุ่ยโกรธจัดจนสะบัดมือตบหน้าเขาไปฉาดใหญ่ “มิน่าล่ะปีนี้คุณถึงแทบไม่ยุ่งกับฉันเลย เพราะว่ามีอีนังนี่สินะ! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันไม่เอาพวกแกสองคนไว้แน่!”
เด็กสาวที่ถูกปกป้องเอาไว้ข้างหลังของอวิ๋นเทียนฉีเผยรอยยิ้มเยือกเย็น
หลี่ชุ่ยชุ่ย แกพูดถูกแล้วละ วันนี้ฉันไม่ได้มาที่อวิ๋นเภสัชกรรมนี่เพื่อจะกลับไปมือเปล่าหรอกนะ! ฉันไม่เพียงแต่จะฉกผัวแกไปเท่านั้น แต่ฉันจะทำให้แกต้องเจ็บปวดจนแทบจะร้องขอความตายเลยเชียวละ!
“พอที!” อวิ๋นเทียนฉีตะโกนเสียงแหบพร่า “หลี่ชุ่ยชุ่ย อย่าคิดว่าฉันจะกลัวเธอนะ ทุกอย่างจะยังเหมือนเดิมถ้าเธอยังพอใจที่จะเป็นคุณนายแห่งบริษัทอวิ๋นเภสัชกรรมอยู่ การปรากฏตัวของลินดาจะไม่ส่งผลอะไรต่อสถานะของเธอ! แต่ถ้าเธอคิดจะก่อเรื่องขึ้นมาโดยไร้เหตุผลละก็ ฉันจะหย่ากับเธอ!”
เดิมทีเขาอยากจะอธิบายเรื่องนี้กับหลี่ชุ่ยชุ่ยด้วยตัวเอง แต่ผู้หญิงคนนี้กลับไม่ยอมย้อนมองดูตัวเองด้วยซ้ำ เอาแต่ทำตัวคลุ้มคลั่ง เขาคงทนมองหน้าผู้หญิงบ้าๆ อย่างเธอไม่ได้อีกต่อไป
หลี่ชุ่ยชุ่ยตัวสั่นด้วยความโกรธเมื่อเธอชี้หน้าอวิ๋นเทียนฉี “คุณอยากหย่ากับฉันงั้นเหรอ”
เขาอยากหย่ากับเธอเพื่อผู้หญิงพรรค์นี้งั้นรึ
“อวิ๋นเทียนฉี อย่าลืมนะว่าฉันยอมลำบากเพื่อคุณมาขนาดไหน! คุณเองก็มีส่วนร่วมในการฆาตกรรมอวิ๋นหลิงและเหมี่ยวฟางในครั้งนั้นด้วย!”
“หุบปากนะ!” อวิ๋นเทียนฉีรีบปิดปากหลี่ชุ่ยชุ่ยทันที เหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นมาเต็มหน้าผาก
ถึงเขาจะใกล้ชิดกับลินดามากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่ยินดีที่จะให้มีบุคคลที่สามมารับรู้เรื่องราวนี้
แต่หลี่ชุ่ยชุ่ยกลับไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนไม่รู้ เธอปัดมือของอวิ๋นเทียนฉีออกไป
หลี่ชุ่ยชุ่ยพ่นลมพรืดแล้วพูดว่า “ทีนี้เริ่มกลัวแล้วเหรอ โชคร้ายหน่อยนะ คุณนี่มันไร้ประโยชน์สิ้นดี! ตอนนี้เหมี่ยวฟางหาเราเจอแล้ว ฮ่าๆๆ! และเธอก็กำลังจะตามมาคิดบัญชีกับเรา เราไม่มีทางรอดตายได้เลยละคราวนี้ แล้วนี่คุณยังจะมีหน้ามาปกป้องนังผู้หญิงคนนี้อยู่อีก!”
ตอนที่ 2226 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (67)
เสียงหัวเราะของหลี่ชุ่ยชุ่ยดังกังวานราวกับจะเป็นลางบอกเหตุไปทั่วห้องทำงานกว้างใหญ่ ทำเอาอวิ๋นเทียนฉีขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“นี่เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไร!” เขาตะคอกกลับด้วยความโกรธ
“ฉันไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ ฉันเห็นนังนั่นในห้องน้ำที่คาเฟ่! มันกำลังตามมาแก้แค้นเรา!”
บางทีอาจเป็นเพราะเสียงที่ฟังดูหลอกหลอนของหลี่ชุ่ยชุ่ยก็ได้ ที่ทำให้หัวใจของอวิ๋นเทียนฉีเต้นแรง
แล้วอยู่ๆ ตอนนี้ ดวงไฟของห้องทำงานก็ดับพรึ่บลง แล้วทั้งห้องทำงานก็ตกอยู่ในความมืดมิด
“เกิดอะไรขึ้น เครื่องปั่นไฟของบริษัทเกิดปัญหารึ” อวิ๋นเทียนฉีกัดฟัน “ไปเถอะ ออกไปจากที่นี่กันก่อน เอาไว้กลับไปบ้านค่อยคุยกัน”
หลี่ชุ่ยชุ่ยพ่นลมพรืด “เรากลับไม่ได้หรอก เราไม่มีทางกลับออกไปได้อีกแล้วละ…”
“นังผู้หญิงเสียสติ!” อวิ๋นเทียนฉีด่าทอภรรยา ก่อนจะเดินออกจากออฟฟิศไปเอง
เมื่อลินดาเดินผ่านหลี่ชุ่ยชุ่ย เธอก็หยุด เอียงคอมอง “หลี่ชุ่ยชุ่ย ตอนนั้นคุณเป็นคนทำเรื่องเลวร้ายกับครอบครัวของฉัน วันนี้ฉันจะให้คุณได้ลิ้มรสชาติของมันดูบ้าง!”
หลี่ชุ่ยชุ่ยตัวสั่นระริก “แกเป็นใคร”
“นี่คุณลืมไปแล้วหรือไง เมื่อสองปีก่อน ลูกชายคุณรุมทำร้ายคนจนเสียชีวิต แต่คุณใช้วิธีติดสินบนตำรวจจนเขาไม่มีความผิดแล้วก็ถูกปล่อยตัวไป คนที่ลูกชายของคุณฆ่านั่น…เขาคือพี่ชายของฉันเอง”
“แก…” ดวงตาของหลี่ชุ่ยชุ่ยเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ “นี่แกตั้งใจมายุ่งกับเทียนฉีงั้นเหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิคะ” ลินดาทำเสียงเยาะหยัน “ตอนนั้น พ่อแม่ที่แก่ชราของฉันพยายามร้องขอความยุติธรรมกับคุณ แต่พวกเขากลับถูกคนของคุณทุบตีขับไสไล่ส่ง คราวนี้ละ ฉันไม่เพียงแต่จะมาแก้แค้นคุณเท่านั้นนะ ฉันจะทำให้ไอ้บริษัทอวิ๋นเภสัชกรรมนี่ต้องพังพินาศไปกับตาเลยด้วย!”
ย้อนกลับไปตอนนั้น ลูกชายของหลี่ชุ่ยชุ่ยรุมอัดคนจนตาย แต่ด้วยเงินสินบนทำให้ลูกชายได้รับการปล่อยตัวโดยไม่ต้องรับโทษ แล้วเธอก็ส่งตัวเขาไปอยู่ต่างประเทศ เธอไม่คิดเลยว่าน้องสาวของไอ้กุ๊ยนั่นจะตามหาเธอจนพบแบบนี้!
เมื่อได้พูดในสิ่งที่อยากพูดแล้ว ลินดาก็ยิ้มเยาะและเดินออกจากห้องทำงานไป ทิ้งหลี่ชุ่ยชุ่ยไว้เพียงลำพังที่นั่น หลี่ชุ่ยชุ่ยไม่ชินกับความมืด เธอจึงรีบผลักประตูและวิ่งตามอวิ๋นเทียนฉีออกมา
“อวิ๋นเทียนฉี รอฉันก่อน!”
ถึงแม้จะรู้ดีว่าเธอไม่มีทางที่จะหลบหนีไปได้หากว่าเหมี่ยวฟางต้องการตามหาพวกเธอ แต่นี่ก็ยังดีกว่าอยู่ที่นั่นลำพังคนเดียว!
ตลอดโถงทางเดินมืดสนิท อวิ๋นเทียนฉีมองเห็นเพียงร่างรางๆ ที่อยู่ตรงหน้าเขา ศีรษะของร่างนั้นดูจะก้มต่ำกว่าปกติราวกับกำลังมองหาอะไรสักอย่างอยู่ หลังโค้งลงในมุมที่ผิดธรรมชาติ ดูเหมือนกับถูกฉีกออกเป็นสองซีก
“ดึกป่านนี้แล้วทำไมถึงยังมีคนอยู่ในออฟฟิศอีก” อวิ๋นเทียนฉีขมวดคิ้วก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าไปหาช้าๆ
เมื่อเห็นว่ามีคนอยู่ข้างหน้า หลี่ชุ่ยชุ่ยก็ไม่นึกกลัวเท่าไหร่ เธอรีบวิ่งตามอวิ๋นเทียนฉีไปให้ทันทันที
แต่ลินดากลับหายตัวไปตั้งแต่เดินออกมาจากห้องทำงาน ไม่ได้เดินมาด้วยพร้อมกัน
ในเวลาแบบนี้ หลี่ชุ่ยชุ่ยจะไปสนใจทำไมว่านังสารเลวนั่นจะหายหัวไปไหน
ตราบใดที่นังนั่นออกไปจากบริษัท เดี๋ยวเธอค่อยไปคิดหาวิธีจัดการนังนั่นเอง!
“วันนี้บริษัทเลิกงานแล้ว ทำไมถึงยังมาอยู่ตรงนี้อีกล่ะ” ดวงตาของอวิ๋นเทียนฉีฉายแววเย็นชา
เป็นหมอนี่รึเปล่าที่ทำให้ไฟฟ้าลัดวงจร
แต่คนตรงหน้าก็ยังเอาแต่ก้มหน้า และยังคงมองหาอะไรบางอย่างไม่หยุด “แกกำลังหาอะไร”
“ฉันกำลังหา…”
ร่างที่ก้มอยู่นั้นค่อยๆ ยืดตรงขึ้นทีละน้อย ศีรษะของเขาบิดหมุนไปในมุมที่ผิดธรรมชาติ แต่ร่างกายกลับไม่ขยับเขยื้อน
YOU MAY ALSO LIKE
