ยอดชายาจักรพรรดิปีศาจ - ตอนที่ 2233 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (74) / ตอนที่ 2234 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (75)
ตอนที่ 2233 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (74)
“คุณตำรวจคะ” เหลียงฉีลุกขึ้นจากพื้น พูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดสาหัส “พวกเขาเป็นฝ่ายทำร้ายเราค่ะ พวกเราบริสุทธิ์นะคะ”
เมื่อตำรวจมองไปตามทิศที่เหลียงฉีชี้นิ้วไป หัวหน้าตำรวจก็ได้เห็นหนานกงอวิ๋นอี้และกลุ่มคนของเขา แววตาของนายตำรวจมีความตกใจผุดขึ้นมา และรีบเดินเข้าไปหา “นายน้อยหนานกง ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะครับ”
นายน้อยหนานกงงั้นรึ
ริมฝีปากของเหลียงฉีสั่นระริก ใบหน้าซีดเผือด นะ…นี่มันเกิดอะไรขึ้น หนานกงอวิ๋นอี้กลายเป็นนายน้อยตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“ไม่มีอะไรหรอก แค่มีคนเข้ามาก่อเรื่องในร้านยาเท่านั้นแหละ ฉันก็เลยสั่งสอนไป” หนานกงอวิ๋นอี้ตอบด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ เอามือไพล่หลัง
“ดีแล้วละครับ แล้วเราต้องพาตัวคนพวกนี้ไปที่สถานีตำรวจหรือเปล่าครับ”
“ไม่จำเป็น แค่เอาตัวพวกเขาออกไปก็พอ” หนานกงอวิ๋นอี้พูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส “ฉันไม่อยากให้พวกนี้เข้ามารบกวนได้อีก”
“เข้าใจแล้วครับ”
เมื่อได้ยินหนานกงอวิ๋นอี้ออกคำสั่งเช่นนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจก็รีบไล่เหลียงฉีและพี่หนานออกไปทันที
เหลียงฉีถามด้วยความสงสัย “คุณตำรวจ ฉันขอถามหน่อยได้มั้ยว่าหนานกงอวิ๋นอี้เป็นใครกันหรือคะ”
เจ้าหน้าที่ตำรวจมองเหลียงฉีด้วยสีหน้าดูแคลน “คุณไม่รู้จักว่านายน้อยหนานกงเป็นใคร แล้วยังจะกล้าไปเป็นศัตรูกับเขาอีกงั้นหรือเนี่ย นายน้อยหนานกงเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลหนานกง เป็นนายน้อยแห่งกลุ่มบริษัทตระกูลหนานกง แล้วก็ยังเป็นหลานชายของอดีตท่านประธานด้วย”
เปรี้ยง!
เหมือนถูกสายฟ้าฟาดลงมา เหลียงฉีแทบจะล้มพับลงไปบนพื้น
ในเวลานี้ เธอยังได้ยินเสียงของอวิ๋นลั่วเฟิง แม้ว่าอวิ๋นลั่วเฟิงจะไม่ได้พูดกับเธอ แต่คำพูดของอวิ๋นลั่วเฟิงก็ยังลอยมาให้ได้ยิน
“เสวี่ยต่ง ฉันมาเพื่อที่จะบอกกับเธอว่า หนานกงกับฉันจะไปจากที่นี่แล้ว ต่อจากนี้ไปส่วนแบ่งจากรายได้ของร้านยาหมอหัตถ์เทวดาจะถูกส่งไปให้กับอาจารย์ของฉันฟู่หรู”
นางสร้างร้านยาหมอหัตถ์เทวดาขึ้นมาเพื่อวัตถุประสงค์เพียงข้อเดียว นั่นคือเพื่อให้อาจารย์ของนางได้มีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องกังวลอะไรอีกต่อไปในอนาคต
“ได้ครับ ผมเข้าใจ ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะดูแลร้านนี้ให้ดี” เสียงของเสวี่ยต่งเต็มไปด้วยความมั่นใจ
อวิ๋นลั่วเฟิงพยักหน้า “ดีแล้ว แล้วฉันจะส่งคนให้เอาสมุนไพรพลังฌานมาให้เป็นระยะ แต่ฉันคงจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว”
เสวี่ยต่งตกตะลึง เขาคิดว่าอวิ๋นลั่วเฟิงจะจากไปเพียงชั่วคราวเท่านั้น เขาไม่คิดว่านางจะไม่กลับมาอีกแล้ว แต่ก่อนที่จะทันได้ถามอะไรออกไป อวิ๋นลั่วเฟิงก็เดินออกจากร้านไป เธอเดินเร็วมาก และหายลับไปในพริบตา ปล่อยทุกคนให้ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างงุนงง
เหลียงฉีหันมองตามไปยังทิศที่อวิ๋นลั่วเฟิงและหนานกงอวิ๋นอี้จากไป สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่สับสนปนเป ถ้าเธอรู้เสียก่อนว่าหนานกงอวิ๋นอี้เป็นใครละก็ ไม่มีทางเลยที่เธอจะปฏิเสธเขา
ที่สำคัญไปกว่านั้น เจ้าของที่แท้จริงของร้านยาหมอหัตถ์เทวดาก็คืออวิ๋นลั่วเฟิงหรือนี่ อวิ๋นลั่วเฟิงและหนานกงอวิ๋นอี้สนิทสนมใกล้ชิดกันเหมือนพี่น้อง ถ้าตอนนั้นเธอยอมรับรักหนานกงอวิ๋นอี้ละก็ นั่นหมายความว่าเธอจะได้เป็นเจ้าของร้านร้านยาหมอหัตถ์เทวดานี่ด้วยส่วนหนึ่งสินะ
แต่ตอนนี้เหลียงฉีจะนึกเสียใจไปก็ไม่สำคัญ มันเปล่าประโยชน์ไปแล้ว
…
อวิ๋นลั่วเฟิงมองเห็นอวิ๋นเซียวที่กำลังยืนรอนางอยู่ที่ประตูแต่ไกล เมื่อเขาหันมาเห็นนาง ใบหน้าเย็นชานั้นก็ปรากฏรอยยิ้มกว้าง
“พวกเขาจะถูกประหารชีวิตในอีกสองวัน หลังจากที่พวกเขาถูกประหารแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปที่นั่นเอง”
อวิ๋นลั่วเฟิงสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้า “ตกลง”
การจากไปในครั้งนี้ นางจะไม่มีวันกลับมาที่นี่อีกแล้ว เพราะฉะนั้นนางจึงจะใช้เวลาอีกสองวันที่เหลือนี้ในการกล่าวคำอำลากับผู้เป็นอาจารย์ของนาง ส่วนหนานกงอวิ๋นอี้เองก็ต้องกลับไปใช้เวลาอยู่กับปู่ของเขาด้วยเช่นกัน
สองวันผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับกะพริบตา อวิ๋นลั่วเฟิงรับประทานอาหารเย็นมื้อสุดท้ายกับฟู่หรู และวางแผนที่จะไปจากที่นี่
ตอนที่ 2234 เรื่องราวอีกบทของหวาเซี่ย (75)
อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของอวิ๋นเซียวขึ้นมาได้ อวิ๋นลั่วเฟิงก็ยิ้มออกมา “อวิ๋นเซียว ท่านจะพาเราไปไหน”
“เดี๋ยวท่านก็รู้เอง” อวิ๋นเซียวยิ้มเป็นปริศนาขณะที่สวมกอดอวิ๋นลั่วเฟิงเอาไว้ ในขณะเดียวกันอวิ๋นเนี่ยนเฟิงและอวิ๋นชูเทียนต่างก็มายืนอยู่ที่ข้างตัวของทั้งสอง
“ไปกันเถอะ เขาคงจะกำลังรอเราอยู่แล้วละ”
…
พวกเขาเพียงแค่เดินออกมาพ้นบริเวณบ้านเท่านั้น อวิ๋นลั่วเฟิงก็ชนเข้ากับเด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่วิ่งเข้าใส่นางอย่างบ้าคลั่ง
เด็กหญิงคนนั้นสวมชุดฟูฟ่องสีชมพูและอุ้มตุ๊กตาไว้ในมือ เมื่อชนนางเข้า เด็กหญิงก็ล้มก้นจ้ำเบ้าลงบนพื้น และเกือบจะร้องไห้ออกมา
“นั่นนางนี่” เมื่อได้เห็นเด็กหญิงคนนั้น อวิ๋นเนี่ยนเฟิงก็ขมวดคิ้ว ดวงตามีแววสงสัย “ทำไมนางถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”
“เจ้ารู้จักนางรึ” อวิ๋นลั่วเฟิงหันไปถามอวิ๋นเนี่ยนเฟิง ดวงตาสะท้อนแวววูบวาบ
อวิ๋นเนี่ยนเฟิงพยักหน้า “นางเป็นเพื่อนร่วมชั้นของข้าเอง ข้าบังเอิญพบนางเมื่อไม่กี่วันก่อน แล้วแม่บ้าๆ ของนางก็เริ่มตะคอกใส่ข้าใหญ่เลย”
ผู้หญิงบ้าๆ งั้นรึ
อวิ๋นลั่วเฟิงพ่นลมพรืดแล้วหันมามองเด็กหญิงตัวน้อย แล้วก็ได้มองเห็นแววเกลียดชังในสายตาของเด็กหญิง
“ไปกันเถอะ” อวิ๋นลั่วเฟิงไม่ใส่ใจเด็กหญิงคนนั้น และเริ่มออกเดิน
เด็กหญิงลุกขึ้นยืนอยู่ทางด้านหลัง และเฝ้ามองอวิ๋นลั่วเฟิงที่เดินจากไปด้วยความชิงชัง “เธอคือนางปีศาจที่แม่เคยบอกนี่นา แล้วทำไม…ทำไมนางปีศาจแบบนั้นถึงได้เป็นแม่ของพี่ชายที่น่ารักคนนั้นได้ล่ะ…
…แต่ถึงยังไง…ฉันก็สัญญากับแม่แล้ว ฉันจะต้องแก้แค้น! ต้องทำให้ได้!”
คนทั้งสี่พากันเดินห่างออกมาเมื่ออวิ๋นชูเทียนเริ่มนึกบางอย่างขึ้นได้ “ท่านพ่อ ท่านแม่ พวกท่านรู้จักเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่าคะ”
“นางคือลูกสาวของหลี่ชุ่ยชุ่ย” อวิ๋นลั่วเฟิงตอบหลังจากนิ่งไปครู่หนึ่ง
อวิ๋นชูเทียนเอียงคอ “แล้วเราจะไว้ชีวิตนางงั้นหรือเจ้าคะ”
“ไม่มีปัญหาหรอก ยังไงเราก็จะไปจากที่นี่แล้ว ไม่จำเป็นต้องไปสนใจนางหรอก”
นางก็เป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่งเท่านั้น อวิ๋นลั่วเฟิงจึงไม่แยแสนัก
“อวิ๋นเซียว นี่เรากำลังจะไปไหนกัน” อวิ๋นลั่วเฟิงหันมาถาม
อวิ๋นเซียวยิ้มมีเลศนัย “เดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง”
แน่นอนว่าจะต้องเป็นที่ที่นางคาดไม่ถึงแน่
ภายใต้แสงไฟของถนน มีชายคนหนึ่งสวมชุดเสื้อคลุมสีดำตัวยาวแลบลิ้นออกมา และกำลังหันมองไปรอบๆ ทันทีที่เขาเห็นครอบครัวของคนทั้งสี่เดินตรงมา เขาก็สะดุ้งด้วยความกลัว ใบหน้าซีดเผือด
“จะ…เจ้ามากันแล้วเหรอ”
“เฮยอู่ฉาง [1] เหรอ” อวิ๋นลั่วเฟิงประหลาดใจมาก “เจ้าไปทำอะไรเขาถึงได้กลัวเจ้าขนาดนี้”
“ข้าก็แค่ถามเขาถึงวิธีลงไปยมโลก แต่เขาไม่ยอมบอก”
อวิ๋นเซียวเรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับยมโลกด้วยการอ่านหนังสือของหวาเซี่ย มันไม่ต่างกันกับโลกใต้พิภพของแคว้นเจ็ดเมืองเลย
“เขาไม่ยอมตอบ เจ้าก็เลยอัดเขางั้นสินะ” อวิ๋นลั่วเฟิงกะพริบตา
อวิ๋นเซียวลังเลเล็กน้อยเมื่อหันมองอวิ๋นลั่วเฟิง ก่อนที่จะพยักหน้ารับแต่โดยดี “ข้าไม่ได้ใช้แรงเยอะ ไม่อย่างนั้นเขาคงกลายเป็นขี้เถ้าควันไปแล้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฮยอู่ฉางก็เริ่มร้องไห้ หมอนี่ไม่ได้แค่อัดเขาไม่ยั้งเท่านั้น แต่ยังลงไปถึงที่อยู่ของท่านยมบาล และอัดท่านยมพาลจนเละด้วยเหมือนกัน ทั้งหมดนี่ก็เพื่อให้ท่านยมบาลยอมหางานสำคัญให้กับผีสองตนในโลกแห่งความตาย
แต่หลังจากความวุ่นวายที่เขาก่อขึ้นแล้ว ต่อไปนี้ยังจะมีใครกล้ารังแกผีสองตนนั่นได้อีกล่ะ
“อืม…ท่านยมบาลกำลังรอพวกท่านอยู่ แต่ว่าข้ายังจำเป็นต้องไปจับวิญญาณสองดวง เพราะฉะนั้นข้าจะตามไปสมทบทีหลังก็แล้วกันนะ”
——
[1] เฮยอู่ฉาง (黑无常) เป็นหนึ่งในยมทูตสององค์ในเฮยไป๋อู่ฉาง (黑白无常) เป็นทูตนำทางวิญญาณสู่ปรโลก
YOU MAY ALSO LIKE
